คุณ pun pun pun คะ
ดิฉันรู้ซึ้งถึงความรู้สึกคุณ
ผญ จะทรมานถ้ารู้ว่าใจเขาเป็นของคนอื่น มนุษย์เราต้องการคนมารัก เราแสวงหาว่าเขาจะรักเรามั๊ย ห้ามเขารักใคร มันเป็นความรู้สึกเฉพาะ สามี-ภรรยา เรารักพ่อแม่ แต่ไม่มีปัญหาถ้าพ่อแม่จะรักลูกๆ คนอื่น ที่เป็นพี่น้องเราด้วย เรารักลูกมาก แต่ไม่มีปัญหาถ้าลูกจะมีชีวิตคู่รักคนอื่นด้วย แต่ทำไมล่ะ เราถึงยอมไม่ได้ที่สามีจะรักคนอื่น น่าแปลกมั๊ยคะ
ไม่ว่าใครแนะนำอะไร มันจะแค่ผ่านหู จนวันหนึ่งมันถึงจุดอิ่มตัว เราจะคิดได้เอง แต่ไม่ใช่การยอมรับสภาพนะคะ อยากให้คิดว่า เราผ่านการเวียนว่ายตายเกิดมาเป็นแสนชาติ แค่อีก40ปีกับ ผช คนนี้ถือว่าน้อยมาก ชาติหน้าก็ไม่เจอกันแล้วค่ะ จะทุกข์ทำไม ยังงัยเค้าก็ไปเป็นสามีคนอื่นอยู่ดี
ผช เหมือนกันหมด โทษเมีย ว่าเราโวยวาย บกพร่อง เพราะเขาต้องการหาเหตุผลมาหักร้างว่าเขาไม่ได้ผิด คุณไม่จำเป็นต้องชี้ให้เขาคิดหรอกค่ะ เขารู้อยู่แก่ใจ แต่เขาไม่สามารถห้ามความรู้สึกด้านชั่วได้ คุณเปลี่ยนเขาไม่ได้ บังคับไม่ได้ รวมถึงผญ ด้วย แต่เราบังคับใจเราได้นะคะ
เรามาทดลองกันดูมั๊ยคะ หยุด สงบ อาจเริ่มที่ไปบวชซัก3วัน ไม่ต้องห่วงว่าช่วงเวลานั้นเขาจะเจอกัน ยังงัยเขาก็เจอกัน ต้องยอมรับนะคะ แล้วกลับมา นิ่งคะ หากิจกรรมทำ เช่น ดิฉันลองทำอาหารค่ะ โหลดสูตรจาก net ทำสวนค่ะ จัดเองเลย เดินดูต้นไม้ มันยังทุกข์ค่ะ แต่เวลาแต่ละวันจะสั้นลง ทุกข์น้อยลง ดิฉันเคยร้องไห้ทุกวัน กินยานอนหลับ คิดกระทั่งจะฆ่าตัวตาย พาลูกขับรถตอนกลางคืนขึ้นเขา กะว่าตายกันหมดแม่ลูก ไปเจอวัด หลวงพ่อตื่นมาเทศน์ตอนดึก "โยม เขากำลังว่ายวนอยู่ในวิบากกรรม ทุกคนเอาใจช่วยแต่เขายังไม่รอด โยมไปฉุดกระชาก เร่งให้เขาว่ายข้ามมา มันจะเป็นการทำร้ายเขาให้จมลงไปอีก โยมต้องโยนห่วงไปช่วยเขา" ใจคิดว่า มันผจญวิบากกรรม หรือ มันกำลังมีความสุขกันแน่? "โยมต้องให้อภัย ไม่มีเงื่อนไข ไม่มีเงื่อนเวลา" ถ้ามองทางโลกมันเหมือนคนโง่ แต่นี่คือกุศโลบายของธรรมะค่ะ คิดบวก มันไม่มา บุญมันไม่ถึงเรา มันมา เราอภัย มีความสุขค่ะ ลองดู

มันก็ยังงี้ทุกรายนั้นแหละค่ะเป็นกลไกการบอกตัวเองว่า
ฉันไม่ได้ผิดอะไรมากมาย ไง เธอเมียแก่ ๆ เก่า ๆ ถึง
โวยวาย พูดอยู่ได้ "หลุดแล้ว" "ปล่อยวาง" ต้องทำให้
เขาไม่มีตัวตนในสายตาเราค่ะ หยุดให้ความสำคัญ
หยุดยึดมั่นถือมันในตัวเขา มองแค่เป็นผู้ชายคนหนึ่ง
หรือในช่วงตัดใจแรก ๆ มองให้ชัดว่าก็แค่ผู้ชายเลว ๆ
คนหนึ่ง ที่มาทำให้เราทุกข์ เจ็บปวด คิดบ่อย ๆ ใจมัน
จะค่อย ๆ ปล่อยเขาออกจากการผูกติดค่ะ แล้วหันมาให้
คุณค่ากับตัวเอง ฉันอยู่ได้ เป็นคนดี มีเพื่อน มีลูก มีพ่อแม่
ที่รักเรามากถึงมากที่สุด ฉันเป็นคนมีค่าสำหรับอีกหลาย ๆ คน
ซึ่งเขากำลังจะเป็นคนไม่มีค่าในสายตาของเราอีกต่อไป
แต่ถ้าอยากปล่อยวางได้จริงขอให้ศึกษาธรรมะนะค่ะ ช่วยได้มาก
เพราะดิฉัน เป็นคนหนึ่งที่แทบตายจากเรื่องเดียวกัน แต่ตอนนี้
ยืนได้ และจะต้องก้าวต่อไป เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

สุดยอดเลยค่ะคุณ Depend/อยู่ที่.... อ่านเรื่องของคุณ
ตอนแรกเหมือนเป็นคนสุดเหวี่ยงไปเลย ดีมาดี ร้ายมาร้าย
ตอบไปให้มันสุด ๆ แต่พอได้อ่านข้อความนี้ของคุณแล้ว
คิดว่าเป็นคำสอนที่เราควรคิดตามเป็นอย่างมาก
เขาว่าคนเราไม่ถึงช่วงของกาลเวลา ต่อให้เอาอะไรไปแบกหาม
ก็ไม่มาหรอกค่ะ วิบากกรรม อาจไม่ใช่ของเขาคนเดียวอาจเป็น
ของเราด้วย แต่หากเราไม่ก่อกรรมใหม่ กรรมเก่าย่อมมีวันหมดไป
แต่เขากับเธอคนนั้นกำลังทำกรรมใหม่ ต่อ ๆ ไป ก็ต้องมีการ
ชดใช้กรรมตามกาลค่ะ
ขอให้ตั้งมั่นในธรรม ธรรมจะพาเราเดินไปอย่างถูกต้อง
ถูกทาง

คุณจขกท นับถือมากเลยคะ เข็มแข็งมาก และมีมุมมองที่น้ำก้ไม่เคยคิด มันเป้นวิบากจริงๆนั่นแหละ ยิ่งทำ และไม่หยุดทำผิด ชีวิตก็มืดดำ เจอมากับตัว ตอนนี้พ้นจากปากเหวแล้วคะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

บู๊กันมา2ครั้งค่ะ ครั้งแรกที่จับได้ สามีเข้าข้างมัน ขับรถไปส่งมันที่หอ ปล่อยเราขับรถกลับบ้าน แต่ครั้งที่ผญ นัด เพราะอยากรู้ว่าผช เข้าบ้าน เลือกใคร ผช เลือกครอบครัวค่ะ เค้าขวางไม่ให้ขึ้นรถ บอกสามีฉันว่า คนเลวสองคนอย่างเราต้องอยู่ด้วยกันไม่ใช่เหรอ ดิฉันบอกว่า ปล่อยครอบครัวเราไป เธอกลับไปที่ของเธอ แล้วผลักให้ออกจากประตูรถ มันทำท่ารังเกียจว่าอย่าจับตัวมัน ดิฉันยกเท้าถีบเลยค่ะ อย่างเธอมือมันสูงไป ตะลุมบอนกัน สุดท้ายเธอถูกทิ้งไว้ให้กลับเองค่ะ เหตุการณ์เดิมค่ะ ตัวละครเดิม แต่สถานการณ์เปลี่ยนไป
แต่จะไม่มีแล้วค่ะ สลดใจ เหมือนนิยายน้ำเน่า ผญ มีการศึกษา จบ ป.ตรี น่าสงสารแม่ของเธอ โดนลูกสาวหลอก เธอเรียน อยู่กินกับผช เด็กกว่า เธอพูดน้อย ดูดี แรกๆ ที่ทำงานเธอ หัวหน้าเธอไม่มีใครเชื่อ สุดท้ายความเลวปรากฏ ทนปากชาวบ้านไม่ไหว ต้องออก แต่เธอยังใช้มารยาหลอกแม่ กับคนรอบตัว คิดดูเธอบอกฉันว่า "ผช ไม่ได้เลือกดิฉัน แต่เลือกลูก แค่บังเอิญดิฉันเป็นแม่ของลูก" ดิฉันบอกว่า "เธอจะหลอกอะไรตัวเองก็เอาเถอะ มีผัวแล้ว บอกว่าเวอร์จิ้น บอกว่าเขาเลิกเมียก่อนคบเธอ จะหลอกตัวเองอีกเรื่องจะเป็นไร" เธอว่าฉันไปรังควานเธอ ดิฉันบอกว่า "ใช้สมองนะน้อง ถ้าเธอไม่มายุ่งกับผัวพี่ พี่จะไปยุ่งกับเธอทำไม" ผญ อย่างนี้ไม่มีไขมันบนหัวค่ะ เพราะมันใช้แต่ไขมันด้านหน้าอก ตอนนี้เธอส่งข้อความประมาณว่า จะฆ่าตัวตาย เวรกรรมมีจริงค่ะ เธอยังไม่เลิก และไม่รู้ว่าจะจบยังงัย มันวนเป็นวงกลม จนกว่ากรรมจะเหวี่ยงใครหลุดออกมา เขาคิดได้ ฉันขอไป ผญ มีคนใหม่ รอตอนต่อไปค่ะ

สุดยอดเลยค่ะคุณ Depend/อยู่ที่.... อ่านเรื่องของคุณ
ตอนแรกเหมือนเป็นคนสุดเหวี่ยงไปเลย ดีมาดี ร้ายมาร้าย
ตอบไปให้มันสุด ๆ แต่พอได้อ่านข้อความนี้ของคุณแล้ว
คิดว่าเป็นคำสอนที่เราควรคิดตามเป็นอย่างมาก
ถูกทาง

คุณ นนนนคะ
คนมีหลายประเภทค่ะ บู๊ล้างผลาญ เสียงดัง ไม่ใช่ นางมารร้ายหมดทุกคนนะคะ เราเป็นคนดีค่ะ ทำมาหากิน เป็นเมียที่ดี เป็นแม่ที่ดี เป็นเพื่อนที่ดี
ใครทำใครคะ เหมือนเธออ่อนแอ
แต่คิดดูนะคะ ผญ คนนี้ร้ายลึก ไม่เคยละอายในการทำบาป
ขณะที่ดิฉันร้องไห้ สามีพูดว่า "รู้มั๊ยมีผญ อีกคนที่ร้องไห้ ทุกข์ไม่ต่างจากคุณ "
ดิฉันตอบว่า "ใช่ แต่เธอเลือกทางนี้เอง เธอเลือกที่จะแย่ง จะทำลายครอบครัวคนอื่น แต่ดิฉันถูก 2คนกระทำ เธอมาแค่1ปี กับดิฉันที่อยู่ ลำบากกันมา10ปี มีลูก ทุกข์ใครมากกว่าใคร"

ไปบวชมา 4ครั้ง บางครั้งนึกขอบคุณเหตุการณ์นี้ ไม่เห็นทุกข์ ไม่เห็นธรรมค่ะ

ไม่อยากให้คิดว่าร้ายค่ะ ต้องมองให้ทะลุ ว่าใครกันแน่ นางมารร้ายในคราบนางฟ้า

ขณะที่ดิฉันร้องไห้ สามีพูดว่า "รู้มั๊ยมีผญ อีกคนที่ร้องไห้ ทุกข์ไม่ต่างจากคุณ "
ดิฉันตอบว่า "ใช่ แต่เธอเลือกทางนี้เอง เธอเลือกที่จะแย่ง จะทำลายครอบครัวคนอื่น







ประทับใจประโยคนี้มากเลยค่ะ.. คุณเยี่ยมมาก

ขณะที่ดิฉันร้องไห้ สามีพูดว่า "รู้มั๊ยมีผญ อีกคนที่ร้องไห้ ทุกข์ไม่ต่างจากคุณ "
ดิฉันตอบว่า "ใช่ แต่เธอเลือกทางนี้เอง เธอเลือกที่จะแย่ง จะทำลายครอบครัวคนอื่น

มันช่างเป็นคำพูดที่เหมือนกันเหลือเกิน ดิฉันได้อ่านเรื่องราวของคุณมาแล้วมันเหมือน
กันเลย แต่ดิฉันยังไม่เคยทำร้าย ผญ คนนั้นสักครั้งเลย ตอนที่เจอกันครั้งแรกนัดมาเคลียร์กัน
ยืนคุยกันต่อหน้าเลย ดิฉันก็ไม่ทำ ได้แต่พูดกับสามีว่าจะเลือกใคร เค้าก็บอกต่อหน้า ผญ
เลือกครอบครัว "เลิกกับ ผญ แต่เมื่อไรไม่รู้" มันเหมือนกับมีอะไรมาบีบคั้นหัวใจเราให้มัน
ปวดและเจ็บมาก ๆ เลย ที่เจอกับเหตุการณ์เช่นนี้ แต่ดิฉันก็ขอบคุณมากเลยที่ในเวปนี้ ยังมี
คนหัวอกเดียวกัน แล้วก็ได้ช่วยให้อีกคนที่ยังไม่มีคำว่า หลุดพ้น และปล่อยวาง ค่อย ๆ ๆได้ทำตาม
ผลบุญ ผลกุศล ครั้งนี้ขอให้คุณมีแต่สิ่งดี ๆ เข้ามาในชีวิตน่ะค่ะ สักวันคงมีวันของดิฉันบ้างกับคำว่า
หลุดพ้น (ดิฉันได้อ่าน และเขียนตอบคุณ ก็นั่งร้องไห้ไปด้วย มันบอกความรู้สึกไม่ถูกน่ะ)

ชะตาชีวิตคล้ายๆกันเลยคะ ชอบคะ แรงดี

คุณทักทาย คุณเพ็ญ คุณแสง คุณนนนน คุณ rada รวมถึงทุกๆคนที่สนใจกระทู้นี้
ดิฉันเคยรักผช คนนี้ คิดว่าแก่ตายไปกับเขา เฝ้าดูลูกๆ เติบโตไปด้วยกัน
เราร่วมลำบากจนมีพร้อม ลูกๆ น่ารัก การงานมั่นคง
จนคิดว่า อีกซัก7-8ปี จะearly retire
เพื่อดูแลลูก และให้เขาทำงานคนเดียวหลังจากหมดภาระหนักๆ
แต่ทุกอย่างพังทลายเพราะ ผช ใจโลเล

จริงๆ คนที่ควรเรียนรู้ ได้รับบทเรียน ไม่ใช่แค่ ผญ แต่ต้นเหตุคือ ผช
เราต่อสู้เพื่ออะไรคะ สำหรับดิฉัน เพื่อลูกๆ ค่ะ
เด็กตาใสๆ ไม่มีมารยา ไม่รู้ว่าจะโทรหาพ่อยังงัย (แค่2ขวบ..)
Text message ไม่เป็น เขาเกิดจากความรัก ความตั้งใจของเราสองคน
ไม่ว่าอะไรจะเกิด ไม่ควรกระทบอนาคตของเขา

แม่ทุกคนรักลูกค่ะ ขนาดตายแทนยังได้เลย
เจ็บแค่นี้เอง ถ้าอนาคตลูกจะมั่นคง ลูกจะมีความสุข ทำไมจะให้ไม่ได้คะ (ท่องไว้ค่ะ)
แต่ไม่รู้จะทำได้อีกนานเท่าไร....

แปลกนะค่ะ...พอเกิดเรื่องแบบนี้ที่ไร
แทบทุกรายที่ พวกเรา (หมายถึงภรรยาแรก) มักจะเป้นฝ่ายถามผู้ชาย
เสมอว่า "เลือกใคร?" โดยที่ไม่กลัวคำตอบกันเลย
แต่ทักทายกลัวคำตอบว่า "คงไม่เลือกฉันแน่"




เป็นปรโยคโดนใจมากค่ะ.. สงสัยมานานแล้ว..ว่าทำไม?? ผู้หญิงแทบทุกคนต้องถาม
ด้วยท่าทางมั่นใจ ในคำตอบที่เรากำหนดไม่ได้