ดีค่ะเพื่อน ๆ ช่วงนี้ก็ดีบ้าง แย่ บ้าง

ตอนนี้มาหนักเรื่องาน มากกว่าค่ะ งานเยอะ เครืยด ๆ เหมือนโดนบีบไงก้ไม่รู้ ผิดใจกับหัวหน้างานอีก อยากเปลี่ยนงาน
ช่วงที่มีปัญหาแฟนก็ยังให้กำลังใจอยู่นะ เหมือนเราจะรักกันมาก
แต่ไม่วาย ที่เค้าจะมีอีกหนึ่งที่เค้าดูแลอยู่ (หรือมากว่านั้น ไม่รุ้ได้) พวกเค้ายังคบกันอยู่ แต่เค้ายังทำดีกับเราอยู่

แต่กับคืนอื่น หมายความว่าอย่างไร บางทีเราก็คิดว่าเราทำใจได้ เราไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้เพราะเรามีเรื่องอื่นเข้ามา เราก็ลืมๆ ไปบ้าง แต่เสี้ยวบาง ๆ ของหัวใจ ก็ ยังคิดเรื่องเค้ามีคนอื่น ตลอดเวลา

เบื่อกับอะไรที่มันเกิดขึ้นกับชีวิตมากมาย

อยากถามเพื่อน ๆเคยมีใครไปดูดวงเรื่องคู่แล้วเค้าว่าอย่างไรกันบ้าง แล้วนำมาเป็นตัวตัดสินการดำเนินชีวิต หรือเปล่าค่ะ

เพิ่งเข้ามาอ่านเจอค่ะ ชีวิตคุณกับฉันคล้ายกันมาก แต่ฉันเลือกที่จะรักษาครอบครัวไว้ ปรับปรุงที่ใจเราอย่างที่กัลยาณมิตรท่านบอก ไม่ยึดติดเป็นของเรา เอาเวลาส่วนใหญ่ไปดูแลคนรอบๆ ตัวเรา รวมทั้งสามีของเราด้วย ให้รับรู้ถึงจิตใจที่ดีงาม ไม่ปรุงแต่ง ไม่แกล้งทำ ไม่หวังผลให้ใครมารัก แต่เราเลือกที่จะทำให้คนรอบข้างเรามีความสุข พวกเขาจะซึมซับความสบายใจและอยากอยู่ใกล้เราไปเองค่ะ ที่สำคัญเราทำแล้วเรามีความสุข นั่นเท่ากับว่า "สวรรค์ในใจ" ดิฉันเศร้ามาได้เกือบปีเต็ม ตอนนี้ดีขึ้นมากค่ะ

ขอบคุณค่ะ คุณ love son ที่เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ที่ผ่านมาช่วงนี้ก็เรื่อยๆ ดีบ้าง แย่บ้าง ไม่ค่อยได้มาระบายในลานนี้พักหลังๆ เพราะงานเยอะเหลือเกิน เยอะจนบางทีลืมคิดเรื่องพวกนี้ สามีก็เป็นกำลังใจให้บ้างในบางเวลาที่เราท้อแท้ แต่ในใจก็ไม่คิดอยากพึ่งเค้าเยอะ เพราะ อนาคตเราไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นบ้าง เราต้องยืนด้วยตัวเราให้ได้เยอะที่สุด

ในบางทีที่เค้าดีกับเรา เราก็มักจะคิด เค้าก็ดีกับคนอื่นเช่นที่เค้าดีกับเรา มันทำให้ ไม่ดีกว่า เราก้ไม่พึ่งเค้า

อยากจะขอปรึกษา เพื่อนๆ พี่ๆ ในลานนี้ว่าพอมีคำแนะนำหรือทางออกที่ดีหรือเปล่า
เรื่องมีอยู่ว่า ขอท้าวความก่อน ดิฉันทำงานเป็นพนักงานธนาคารแห่งนี้ (รัฐวิสหากิจ) ส่วนสามีทำธุรกิจส่วนตัว (ขนส่ง) ช่วงที่ผ่านมาดิฉันค่อนข้างมีปัญหากับที่ทำงาน เค้าเร่งยอดสินเชื่อ แต่ ก็โดนเร่งยอดทั้งสาขา แต่เจ้านายเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบดิฉัน จึงมักหาเรื่องอยู่เรื่อยๆ ถูกใส่ร้ายบ้าง ถูกขู่ว่าจะย้ายไปอยู่จังหวัดไกล ๆ บ้าง ขั้นถ้าผลงาน พนง ที่สาขาไม่ดี ใครไม่ตั้งใจทำงาน ก็จะถูกย้ายเข้าสำนักงานใหญ่ ที่ กทม ซึ่ง เราเป็นคนในพื้นที่ ก็ไม่อยากไปไหนไกล ห่างครอบครัว ซึ่งสามี ก็ บอกว่าถ้าทนไม่ไหว ก็ให้ออกมาช่วยกันก็ได้
แต่ดิฉันก็ได้พยายามพัฒนาตัวเอง ปรับปรุงทัศนคติ กับการทำงานที่ดีขึ้น ไม่ค่อยกดดันเท่าช่วงก่อน

ในระหว่างที่มีปัญหาก็ได้ขอทำปรึกษากับเพื่อนๆ เค้าก้ไม่อยากให้ออกมาอยู่ด้วยกัน เพราะ การที่คนเราอยู่ด้วยกันตลอด มันมักจะมีปัญหา ตามมา ไม่ว่าจะเป็นทัศนคติเกี่ยวกับการทำงาน หลาย ๆ ไม่ค่อยมีใครอยากให้ออกมาทำงานด้วยกัน ถ้างานเค้าไม่มีมากเกินจนล้นมือ ขนาดเค้าทำไม่ไหว

แต่พอมาไม่กี่วันสามี ก็บอกว่าให้ออกมาช่วยเค้าทำงานได้ไหม เพราะ ลูกน้องก็จะลาออก ที่พึ่งรับเข้ามา ก็ไม่แน่ว่าจะทำงานไหวหรือเปล่า เค้าอยากให้เราออกมาช่วยงาน เพราะอีกอย่างเค้าพึ่งไปดิวงานได้มาใหม่ งานมันต้องขยายตัวมาขึ้น อยากได้คนมาช่วย

เพื่อน ๆ ว่าอย่างไรกันบ้างค่ะ ส่วนตัวตอนนี้ยังไม่อยากออกมาช่วย เพราะที่ทำงาน ก็ปรับตัวได้ระดับหนึ่ง (ช่วงก่อนเคยคิดจะออกมาทำอะไรของตัวเองเพราะงานกดดันมากๆ อยากทำไรเป็นของตัวเอง ) แต่ถ้าไม่มีอะไรเดือนร้อนที่ทำงาน ก็ทำได้ไปเรื่อยๆ แต่เมื่อใดที่มีเรื่องมากดดันก็อยากออก เป็นแรงกระตุ้น เป็นพักๆ

เอาย่างไรดีเราไม่อยากออกมาเลย เพราะก็ไม่ค่อยแน่ใจ สถานะการในครอบครัวสักเท่าไหร ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเราหรือเปล่า เพราะตอนนี้เราก็อายุเยอะแล้ว ถ้าออกมาแล้วต้องมาหางานใหม่ ก็ไม่ง่ายเลย อนาคตอะไรก้ไม่แน่ ไม่อยากพึ่งเค้าเลย อยากยืนด้วยตัวเองมากว่า

ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ

ถ้าเป็นพี่นิตา จะไม่ออกจากงาน เพราะสถานการณ์ครอบครัวก็ไม่แน่นอน
ถ้าทำงานกับสามี แล้วเค๊าจะให้เราอยู่ตำแหน่งไหน เรามีสิทธิอะไรบ้าง หรือทำตามเค๊าสั่งเค๊าบอก
เงินทองเราเก็บเองหรือเค๊าเก็บ ส่วนประกอบในการตัดสินใจน้องเท่านั้นที่จะรู้ดีและตัดสินใจได้
เพราะรายละเอียดเพื่อน ๆ ในลานไม่รู้ด้วยเลย
อีกอย่างสามีก็ไม่ได้มีเราคนเดียว ไม่ซื่อสัตย์ต่อเรา เกิดวันหนึ่งอยากเลิกกับเราขึ้นมา
ช้างทั้งโขลงยังฉุดไม่อยู่เลย

แล้วเราจะไม่เหลืออะไรเลย หน้าที่การงานก็ไม่มี คุณค่ากลับน้อยลง

กรณีพี่นิตาสามีไม่ซื่อสัตย์ พี่ยิ่งต้องเตรียมตัวเองให้พร้อมเพื่อรับการเปลี่ยนแปลง
จะต้องยืนบนขาตัวเองอย่างสง่างาม ทำตัวเองให้มีคุณค่ายิ่งขึ้น แบบว่าไม่มีเค๊าเราอยู่ได้
ไม่เห็นมีใครชักตายสักคนที่เลิกกับสามี แรกแรกก็เหมือนจะตายให้ได้ นานไปก็เห็นแฮปปี่ทุกราย


คิดให้ดีนะคะอย่าประมาทกับชีวิตมองให้เป็นกลางอย่าบวกเพื่อเข้าข้างตัวเองหรือลบ
จนเกินไปโชคดีค่ะ

เรามีวิธีที่เค้ากลับมามองคุณโดยไม่ต้อง มีคนอื่นประชดเค้า

วิธีนี้เราเคยใช้ได้ผล กับแฟนที่คบกันมา 7 ปี แต่เค้าไปมีคนอื่น
เพียงแต่ว่า ตอนที่เค้าอยากกลับมา เราก็ไม่คิดจะกลับไปหาเค้าแล้ว

1.แต่งตัวสวยๆทำตัวสวยๆเข้าไว้ ไม่ว่าจะทุกข์แค่ไหน ฝืนยิ้มไว้เวลาอยู่ต่อหน้าเค้า ไม่ต้องถามหรือสนใจเรื่องเค้าทั้งนั้น

2.ไปเที่ยวคนเดียว ออกไปเที่ยวกับเพื่อนโดยไม่มีเค้า ไม่จำเป็นต้องอยู่บ้านตลอด ก่อนเค้าออกจากบ้านเราก็ออกก่อนซะเลย เค้าถามว่าไปไหน ยิ้มกับเค้า แล้วบอกไปเที่ยวกับเพื่อน (ไม่ต้องบอกชื่อว่าใคร ถ้าเค้าถามว่าใคร ย้ำอีกว่าเพื่อน)

3.ทำตัวมีความลับกับเค้าบ้างเวลามีโทรศัพท์มา ไม่ว่าจะโทรศัพท์ใคร ให้เดินออกมาคุยข้างนอก ถ้าเค้าถามใครโทรมา บอกแค่ สรรพนาม เช่น เพื่อน พี่ พอ ไม่ต้องเอ่ยชื่อ


ลองอยู่อย่างมีความสุขโดยไม่มีเค้า แล้วเค้าจะหันกลับมามองคุณแทน เค้าจะสงสัยกระวนกระวาย ว่าคุณไปกับใคร จะอยากรู้เรื่องของคุณ และจะเริ่มตามติดคุณ

อย่าลืมนะคะ สวย และมีความสุข โดยที่ไม่มีเค้า ^ ^ สู้ๆค่ะ

เอาใจช่วยค่ะ

คุณ lovejung เห็นด้วยกับคุณจริง ๆ ต้องอย่างนี้ซิถึงจะถูกใจ ความคิดเราตรงกันเลย
ทำเหมือนกันเลย นาน ๆ ไป พอเจอหน้าเค๊ากลับรู้สึกเบื่อ ๆ เสียแล้ว

แม่เสือสาว

คิดถึงเพื่อน เพื่อนในลานนี้จังเลย

เหมือนรู้สึกเหงาๆ จังเลย แอบไปดูโทรศัพท์เค้ายังเห็นเค้าติดต่อกันอยู่และเหมือนจะมี เบอร์ แปลกๆ เข้ามาอีกแล้ว
ยังอดไม่ได้ บางทีคิดว่า ทำใจได้แล้วนะ ไม่น่าหาเรื่องเลย

นี่เป็นนิสัยของเค้าเหรอ หรือเพราะเรารับไม่ได้ เค้าทนอยู่กับเราเพื่ออะไร?? บางทีคำถามเดิมๆ มันก็กลับเข้ามาในหัว เริ่มเบื่อตัวเองอีกแล้ว ทำใจไม่ได้สักที

ขอบ่นหน่อยนะคะ

แวะมาทักทายเจ้าของกระทู้สักหน่อยคิดถึงจริงๆเล๊ย อย่าคิดมากเลยนะจ๊ะ คนจะอยู่ไล่ยังไงก็ไม่ไป คนจะไปรั้งยังไงก็ไม่อยู่ ตอนนี้ก็ร้อนสุดๆแล้ว ใจเย็นๆมีความสุขกับตัวเองมากๆนะคะ

จริงอย่างที่พี่ simply life พูดค่ะ คนจะไป ยังไง้ยังไงก็รั้งไว้ไม่อยู่ ส่วนคนที่จะอยู่ ไล่ยังไงก็ไม่ยอมไป เหมือนสามีพี่เลย พี่พูดด้วยความจริงใจและแมนมากๆ (ยิ่งกว่าผู้ชายบางคนเสียอีก) บอกให้ไปและยินดีแยกทางให้ ถ้าหากรักชอบทางหญิงชู้จริง แต่เขาก็ไม่ไป บอกว่าเลือกเรากับลูก แต่สุดท้ายก็ยังเห็นแอบคบทางนั้นอยู่ เลยได้แต่คิดซะว่าสามีเราไปนอนกับโสเภณี (แถมนอนฟรีด้วย ไม่ต้องจ่ายตังค์ 555) หมดเวรหมดกรรมกันเมื่อไร หรืออีหญิงชู้มันหาผู้ชายคนใหม่เกาะได้เมื่อไร มันก็คงจะเลิกกันไปเอง ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้มันมากๆ เผื่อจะได้ไปผุดไปเกิดในชาติภพที่ดีกว่านี้ ไม่ต้องไปแย่งสามีชาวบ้านเค้ากินอีก

คุณน้องวาซาบิก็เช่นกันค่ะ คงอาจอยู่ในภาวะยุ่งเหยิงปั่นป่วนหัวใจอยู่ จิตใจน้องสงบลงเมื่อไร น้องก็จะมองเห็นทางออกในชีวิตมากขึ้นค่ะ ขอให้พ้นจากความทุกข์โดยเร็วนะจ๊ะ

โดนใจอย่างแรง มีกดปุ่มกดlike ไหมคะ

เพื่อนๆ พี่ๆ ในลาน

รบกวนปรึกษาอีกที เรื่องานอะค่ะ ยังคิดไม่ตกเลย เค้าชวนออกมาช่วยเค้าทำงาน เมื่อวานเค้า ก็เล่าให้ฟังว่า เค้าไปคุยกะพี่คนหนึ่งเค้าไม่เห็นด้วยที่จะให้เราออกมา เพราะหม้อข้าว 2 หม้อ ก็ย่อมดีกว่า 1 หม้อ เค้าก็ให้เหตุผลพี่คนนั้นไปว่าในสายการทำงานของเรา มันไม่ค่อยดี สายมันสั้น การที่จะโต มันยาก เด็กใครเด็กมันแล้วเค้าเห็นเราเครียดกับเรื่องการทำงาน ในองค์กรที่เราทำงาน มันมีคนกดดันเราเยอะ คนชอบ ก็มี คนไม่ชอบก็มี แต่ถ้าออกมาอยุ่กะเค้าคนที่กดดันเราได้คือ เค้าเดียว (พูดถึงเนื้องงานนะ) แล้วอีกอย่างเราอยู่ที่ทำงานมาเกือบ 10 ปี เงินเดือนก้ไม่ได้เยอะเลย สู้ที่อื่นไม่ได้ ถ้าอยู่นานขนาดนี้โตกันไปหมดแล้วและเงินเดือนก็ได้เยอะกว่านี้
เค้าเลยมองว่าออกมาช่วยกันทำงานดีกว่าไหม เพราะลูกน้องอยูกะเค้าไม่ค่อยทน อาจจะเป็นเพราะที่บ้านเป็นบริษัทฯ ซึ่งอาจมองแล้วยังดูไม่มั่นคงหน่วยงานอื่น ๆ แล้วเต็กสมัยนี้ค่อนข้างเลือกงาน (ในบางทีเราก็ยังหวันๆ เลย แต่เค้าก็ทำธุรกิจนี้มามากว่า 10 ปีแล้วนะ)

แต่จากเหตุการณ์ที่ผ่านมา ๆ มาเราก้กลัวอะไร สักอย่าง ที่อยู่ภายในใจ ตอนนี้สองจิตสองใจ เมื่อเช้าแม่ก็ถามอีกว่าเราจะลาออกมาจริง ๆ หรือ (เราทำงานธนาคาร รัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่ง) เพราะทุกเดือนเราได้เงินเดือนใช้นะ มีเงินใช้เป็นของตัวเอง

เราก็บอกแม่ว่า เค้าต้องให้เงินเดือนเราสิ เพราะคุยกันแล้ว จะต้องได้เงินเดือน เพราะเราทำงาน ก็เหมือนเป็นพนักงานนะเพราะต้องเอาเข้าระบบบริษัท

เพื่อนๆ พี่ ๆ เห็นว่าเป็นอย่างไรค่ะ ขอคำแนะนำด้วย
สำหรับคนที่ทำงานอยู่กับ สามีแล้วเกิดปัญหาข้างต้นจะทำอย่างไร

ลึก ๆในใจก็กลัว หากออกไปแล้วเกิดปัญหา จะกลับไปทำงาน หรือหางานทำมันก็ยากแล้วนะค่ะ อายุ เกือบจะ 40 แล้ว
เราก็แพลนไว้เหมือนกันนะคะว่าถ้าออกมาแล้ว ถ้างานเข้าที แล้วจะหาไรทำเพิ่มด้วย แต่ก็ไม่รุ้จะเป็นไปได้มากน้อยแค่ไหน

แต่ตอนนี้ในความเป็นจริง ก็น่าจะลาออกมาช่วยนะค่ะ แต่ในใจ มันก็ครุ่นคิดอย่างมาก แต่ตอนนี้ยังไม่ได้ยื่นใบลาออกนะคะ ยังลังเลมาก ๆ

แต่เวลาสามีแนะนำใครๆ หรือคนที่เค้าดิวงานด้วย ก็บอกว่าเราจะไปเป็น ผจก ใหม่

ถึงพี่มะกอก มะนาว

เป็นอย่างไรบ้างค่ะ สบายดีไหมค่ะ ไม่ได้คุยกันเลย หนูเคยส่งเมลหาพี่แล้วไม่ได้ตอบหนู เลยไม่แน่ใจว่าพี่ยุ่งหรือเปล่า
คิดถึงพี่นะค่ะ

คุณน้อง wasabi คะ พี่ไปตอบให้แย้วนะคร้า...

เข้ามาร่วมระบายด้วยคนค่ะ...เจอทุกข์เรื่องเดียวกันเลยค่ะ...สิ่งที่ทรมานที่สุดคือการที่มันเกิดขึ้นแล้วและกำลังเกิดอยู่ ยังไม่เห็นวันดับของมันเลยว่าจะจบเรื่องแบบไหน วันไหน ทรมานมากเหมือนกันกะการทนแช่อยู่กับสถานการณ์ที่ต้องเป็นฝ่ายอดทน ขันติ อกไหม้ ขมขื่น กระวนกระวาย ฟุ้งซ่าน เหงาเพราะโดนทิ้งให้อยู่คนเดียว ในขณะที่อีกฝ่ายอยู่กันตลอดเวลาเอาอกเอาใจ หวานชื่น มีความสุข....ได้รู้มาว่าสามีหึงหวงทางโน้นมากขนาดจ้างคนตามเฝ้าตลอด24ชม.เวลาที่ เมียน้อยงอนแล้วเล่นตัวด้วยการออกไปจากบ้านที่อยู่ด้วยกัน(เป็นเรื่องที่ทำให้เราเจ็บปวด บาดใจมากที่สามีหลงใหลเมียน้อยขนาดนั้น)...ได้ข่าวมาเรื่อยๆว่าเมียน้อยขี้งอน เล่นตัว และต้องการการเอาใจมาก ถ้าขัดใจเมื่อไหร่จะออกไปจากบ้านทุกครั้ง(บ้านของสามี เมียน้อยเข้ามาอยู่ด้วย..เป็นบ้านที่ตปท.) เราเห็นภาพชัดเลยว่าสามีรักเมียน้อยมากกว่าเมียน้อยรักสามี...เพราะคนที่ง้อคือสามีตลอด นิสัยสามีใจร้อน แต่การที่ง้อขนาดนี้คือเค้าหลงมากๆค่ะ..กะเราจะผลัดกันง้อ....ส่วนมากเป็นเรามากกว่า เพราะถ้าทะเลาะกันสามีก้อจะไม่กลับบ้าน(ตอนที่อยู่เมืองไทย)่...เราต้องโทรตามโทรง้อถึงจะเข้าบ้านมา ตี1 ตี2..เราจะทุกข์ทุกครั้งที่รู้ ทุกครั้งที่เปรียบเทียบ และตอนนี้เมียน้อยท้อง เราไม่มีลูกค่ะ มีคนบอกว่าเวลาช่วยทุกอย่าง แต่ของเราเวลายิ่งนานกลับนับวันถอยหลังให้เรา เพราะเราเห็นแล้วว่าที่สุดสามีต้องเลือกลูกกะเมียน้อยเพราะเป็นสิ่งที่เค้ารักและมีความสุข กะเราจะเหินห่างไปเรื่อยๆ มีคนแนะนำว่าใ้ห้เอาใจสามี แต่บอกตรงๆว่าความแค้นที่มีมันผลักเราออกห่างเค้าด้วย ใจนึงอยากหย่า แต่อีกใจก้อไม่อยากอยู่คนเดียวเพราะเราไม่มีใครมาแทนที่ และอายุขนาดเราก้อไม่ต้องไปหาใหม่ไม่มีใครมองแล้ว (สามีพูดเองว่า มีแต่เค้าที่ยังเอาเราตอนนี้ ไม่มีใครเอาเราอีกแล้วอายุขนาดนี้) อาการตอนนี้เลยเหมือนอยู่ทางสามแพร่งเลือกไปไหนไม่ได้เลย...เราเอาใจช่วยอีกคนนะ...ทุกข์ที่เจอเหมือนกันเข้าใจมากๆ เพราะความรู้สึกเดียวกันเลย...เป็นกำลังใจให้เดินต่อไปค่ะ

สวัสดีคะ เพื่อนๆ ในลาน ขอบคุณมากคะสำหรับกำลังใจที่มีให้

มาตอนนี้ก็ยังไม่ดีขึ้นเท่าที่ควร เมทื่อไหร่ที่ไม่นึกถึง ก็เหมือนจะทำใจได้ เวลาเจออะไรก็จิตตกอีก
บังเอิน ได้เข้่ไปดูเฟส เค้า เห็นเค้้าคุยกะ ผญ คนหนึ่งเค้ายังบอกยังไม่ไดเลิกคบกับเพื่อน ผญ คนนั้น เค้าก็คบกันแบบเงียบๆ
ไม่กรุะโตกกระตาก ผญ คนนั้นก็อยู่ในที่ๆ ของเค้า แอบคบกันในที่ลับๆ รู้กันในหมู่เพื่อน เค้า
เราก็ เกิดอาการจิตตกอีกแล้ว เมื่อไหร่จะเลิกรักเค้าสักที เบื่อที่จะต้องมาทนอย่างนี้

เคยคุยกันหลายรอบเค้าไม่เคยรับเลย ยังมาว่าเรากับเพื่อนอีก ว่าเราฝังใจ แฟนเก่เราเคยนอกใจ เลยคิกว่าเค้าจะเป็นแบบน้ันด้วย เป็นว่าเราผิด ที่เราระแวง เห้อ. (เอาดีใส่ตัว เอาชั่วใส่คนอื่นอีกละ)

ดีนะที่ยังไม่ออกจากงาน เราก็ไม่รู้อนาคต ว่าจะเป็นอย่างไร ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนดีที่สุด

และก็ไม่รู้เค้าคิดอย่างไรถึงชวนเราออกมาช่วยงาน เค้าจะคิดไหมว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นเราจะเอาตัวรอดได้อย่างไร อายุก็เยอะแล้ว ที่ไหนจะรับเข้าทำงานอีก งานยิ่งหายากอยู่

เมื่อไหร่ เราจะหมดเวร แบบนี้สักที บางทีก็คิดอยากมีใครอีกคน เพื่อจะได้ลืม เรื่องที่เกิดขึ้น เค้ามีบ้าง เราก็มีบ้าง fair ดี
ตอนนี้ก็ลองคบคนอีกคนหนึ่งดูคะ เค้าก็รู้ปัญหาที่เราดีว่ามีอะไรผ่นมาในชีวิตเราบ้าง

วันนี้ก็แวะมาทักทายเพื่อนๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆ (มาระบายหน่อย เบื่อๆ)