สวัสดีค่ะเพื่อนๆทุกท่าน เข้าเรื่องเลยแล้วกัน ฉันกับแฟนคบหากันหลายปีเป็นที่รู้จักกันดีกับเพื่อนๆและญาติว่าเราสองคนคบหากันราบรื่นดีไม่มีทีท่าจะเลิกกันได้ แต่แล้ววันนึ่งแฟนฉันแอบไปมีคนอื่นพอฉันจับได้ก็ฉันขอเลิกเป็นคนขอเดินออกมาเองอย่างมีศักดิ์ศรีที่สุดเท่าที่จะทำได้ และอดทนกับความเจ็บปวดนั้นให้ได้ว่าไม่มีเขาเราก็อยู่ได้ และตอนนี้ก็ยังไม่คิดจะมองหาใครใหม่เพราะรู้สึกถึงความไม่แน่นอนของชีวิตคู่มีสุขที่สุดสักวันก็ต้องเจอทุกข์ทีสุดอย่างที่เจอมา จึงคิดอยู่คนเดียวแบบชิวๆมีคนเข้ามาจีบเหมือนกันนะแต่ไม่ถูกใจและคุยไปแบบเป็นเพื่อนกัน เหงาบ้างอะไรบ้างแต่ก็ไม่ต้องมานั่งร้องไห้เรื่องความรักอีกต่อไป....แต่คนรอบข้างทำเอาเสียความมั่นใจเลยค่ะ พวกเพื่อนๆและญาติๆชอบพูดว่าใครมีเพื่อนโสดๆเอามาแนะนำให้มันหน่อยดิสงสารมัน -*- ,พอเพื่อนจะแต่งงานก็เฮ้ยๆรีบๆหานะเดี๋ยวไม่ทันเพื่อน -..-,นี่ถ้า35แล้วยังหาไม่ได้ก็แย่แล้วนะ,และอีกมากมายที่จะแซว คือแบบก็เข้าใจนะว่าแซวขำๆแต่เราไม่ขำง่ะแรกๆก็เฉยๆแต่นี่เลิกกะแฟนเก่ามาจะ3ปีแล้วยังพูดอยู่ได้ตลอดๆ ก็ประมาณนี้ค่ะ หาที่ระบายขอบคุณที่เสียเวลาอ่านค่ะ

ขอบคุณ คุณวันนี้ค่ะที่ให้กำลังใจ ฉันคิดว่าอยู่กับคนที่ไม่ใช่ก็ขออยู่คนเดียวดีกว่า ไม่อยากฝืนเพราะจะทำให้ไม่มีความสุขทั้งสองฝ่าย

ดิฉันขอชื่นชมคุณค่ะ คุณเป็นผู้หญิงที่เก่งคนหนึ่งที่ตัดสินใจจากคนที่เคยรักได้อย่างเด็ดขาด
ถึงแม้ว่าตัวเองจะเจ็บปวด เพราะดิฉันก็เป็นเหมือนคุณแต่ทุกวันนี้ยังยื้อๆกันอยู่ยังไม่กล้าตัดสินใจ
เพราะกลัวคำว่าเจ็บ และรักเขามากมายเหลือเกิน ขอบอกว่าคุณเก่งมากค่ะ