เรามาเป็นผย คิดบวกกันดีกว่าค่ะจะได้สวยทั้งหน้าตาและจิตใจค่ะ ขอสนับสนุนความคิดเห็นของคุณมะกอกมะนาวนะค่ะ อย่าเอาความไม่ดีของคนอื่นมาทำให้ตัวเองทุกข์ เพราะเค้าไม่ได้มารับรู้กับเราด้วย จงทำให้ทุกวันของตัวเองเป็นผุ้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานนะค่ะ

ท่าทางคุณ Nannapas ขอเรียกคุณเดือนนะคะ จะทำใจได้แล้ว บางทีการอยู่ร่วมบ้านเหมือนเดิมแต่ใจไม่เหมือนเดิมนี่ทำได้ยากยิ่ง คือตัวแปรเยอะกว่าน่ะค่ะ ไม่เห็นกันเลยก็เจ็บแต่จบเนอะ เห็นมาหลายบ้านแล้ว ยอมตัดปล่อยไปเลยเนี่ยะ ซมซานกลับมา อยู่ที่เราจะรับกลับคืนไหมเท่านั้น เพราะเราเริ่มมีชีวิตและมีความสุขได้โดยไม่มีเขาแล้วไง แต่การยังอยู่ร่วมบ้านกัน มันเหมือนยังต้องรับรู้ว่าจะกลับกี่โมง ถ้าหายไป ไปไหนกับใครนะ ต้องทำให้สมองและหัวใจตายไปบางส่วนน่ะ

ของดิฉันหยุดปีใหม่นี้ เค้าอยู่บ้านทุกวันทั้งวัน ไปวัดมา4วัด(จากที่ตั้งใจไว้9วัด) เค้าชวนเองเลยนะคะ แปลกใจมาก แต่เด็กๆไม่ไหวน่ะค่ะเหนื่อยมาก เพราะเดินและ นั่งเรือข้ามฟาก ร้อนมาก

คืนวันสิ้นปี เขามีงานเลี้ยงกับเพื่อน ชวนเราไป เราไม่ไปเพราะเหนื่อยจากการตระเวนไปวัด เขาก็ไม่ไป กินข้าวอยู่บ้านกับเรา วันนี้เขามีงานเลี้ยงตอนเที่ยงกับเพื่ิอนเขา เขาชวนเรานะ แต่เราไม่ไปล่ะ เราอยากพาแม่ไปเดินเที่ยวมากกว่า ไม่รู้เขาจะไปนัดพบกันไหม ภาวะเราตอนนี้คือพยายามปรับใจให้ระแวงน้อยลงให้ได้ บางทีหลอกตัวเองไหมไม่รู้ว่าเขาไม่มีแล้วน่า แต่คิดแล้วสบายใจดี คิดต่อไปละกันเนอะ

ดีใจกับพี่ Simply life ด้วยนะคะ ครอบครัวเริ่มกลับมาเป็นครอบครัวอีกครั้ง นับเป็นสัญญาณที่ดีค่ะ นู๋ว่านะ ผู้ชายก็คงคิดได้มั้งคะว่า ที่สุดแล้ว ...เค้าก็เลือกครอบครัวตัวเอง ที่เหลือเป็นแค่ส่วนเกิน แค่สีสันในชีวิตน่ะค่ะ เหมือนที่เค้าพูดว่า สุดท้ายก็กลับมาตายรัง อิอิ....

ส่วนคุณเดือน ขอส่งกำลังใจให้นะคะ ดึงตัวเองออกมาจากความทุกข์นั้นให้ได้ ความสุขยังรอคุณเดือนอยู่จ้ะ

ปีใหม่ปีนี้เราแย่กว่าทุกปีมากค่ะ 3 วันแล้วที่เค้าไม่กลับบ้าน บอกว่าไปบ้านแม่ แต่ไม่เป็นไรค่ะ ในใจลึก ๆ คิดเหมือนว่าจบ ๆ กันไป แยกกันอยู่ไม่ต้องรับรู้ชีวิตประจำวันของเค้า เราจะได้ลืม แต่คิดมาก ๆ หน่อยก็สงสารลูกที่ถามหาพ่อเวลาพ่อไม่กลับบ้าน ก็ไม่รู้จะตอบเค้ายังงัยค่ะ

ปัญหาภายในครอบครัวเป็นเรื่องละเอียดอ่อนค่ะ ยิ่งคนมีลูกด้วยแล้ว ยิ่งต้องคิดหนัก ค่อยๆคิด ค่อยๆใช้เวลาตัดสินใจนะคะ อย่าบุ่มบ่าม เวลาเป็นสิ่งสำคัญค่ะ คนบางคนกว่าจะรู้ตัว กลับตัวกลับใจได้ ก็ใช้เวลานาน ไม่มีใครบอกได้ค่ะ ว่าเวลานั้นคือนานแค่ไหน หนึ่งเดือนหรือหนึ่งปี แต่ที่สำคัญ คุณต้องมีกำลังใจที่จะฝ่าฟันอุปสรรคด้วยนะคะ อดทนและสู้ต่อไปค่ะ

ดิฉันเชื่อว่า คนที่เข้ามาในบอร์ดแห่งนี้ ล้วนต้องการที่พึ่งทางใจทั้งนั้น ถ้าเราจะปลอบใจให้เขาเหล่านั้นคลายทุกข์ลงได้ ก็ถือเป็นอานิสงค์อย่างนึงค่ะ

ดิฉันพ้นทุกข์แล้วค่ะ เลยเริ่มออกมายืนมองอยู่นอกวง กำลังมองลงมาที่วงวัฎจักรของสามี แล้วก็เวทนาหญิงชู้เช่นกัน เธอจะทราบหรือไม่ว่า บาปกรรมที่เธอเคยก่อกับดิฉัน บัดนี้มันกำลังย้อนกลับไปสนองเธอแล้ว น่าสมเพชตรงที่เธอเคยเชื่อว่าสามีดิฉันจะมีเธอเป็นกิ๊กแค่คนเดียว ดิฉันเห็นสภาพชู้ซ้อนชู้ตอนนี้เข้า เลยเข้าใจในธรรมชาติของผู้ชายเจ้าชู้(แบบสามี)อย่างนึงเลยว่า อันนิสัยเจ้าชู้เช่นนี้ เขาย่อมจะไม่หยุดที่คนๆเดียวหรือแค่ครั้งเดียว ตราบใดที่ยังมีหญิงอื่นเสนอยอมตบมือด้วย เขาย่อมตอบสนอง ชายที่ไม่เคยซื่อสัตย์กับเมียตัวเอง แล้วจะหาความซื่อสัตย์อะไรกับหญิงที่ได้มาฟรีๆเล่า

สามีก็เหมือนพยายามทำดีลบล้างความผิดนะคะ เขาเองก็รักและดูแลเอาใจใส่ดิฉันกับลูกๆดี ดิฉันเลยได้แต่ขำในใจว่า เออหนอ...คิดว่าเราไม่รู้เรอะ แต่เอาเถอะค่ะ พอเรามองให้มันเป็นเรื่องขำขันเข้า เลยรู้สึกสนุกกับการดูละครน่ะค่ะ แล้วจะรอดูว่ามันจะจบยังไงค่ะ

คุณวันนี้ก็เห็นกำลังดีวันดีคืนใช่รึป่าวคะ มองเรื่องขุ่นข้องหมองใจให้มอง soft ลงอีกนิด ก็จะกลายเป็นเรื่องเบาไปเลยค่ะ ลองดูนะคะ

คุณมะกอกมะนาวค่ะ
นกเองค่ะ นกก็คอยติดตามอ่านกระทู้นี้อยู่เรื่องๆค่ะ เก็บเอาข้อความของแต่ละท่านเป็นหลักเตือนใจและปฏิบัติตาม ณ วันนี้ นกรู้สึกจากใจลึกๆของตัวเองว่าโล่งขึ้นเยอะเลยค่ะ สิ่งที่นกปลงในใจได้คือ นกไม่อยากยุ่งกับพวกเขาแล้ว จากที่เคยคิดอยากไปหา อยากโทร..มาวันนี้ไม่อยากแล้ว...นึกย้อนคำพูดของสามี ที่เค้าบอกให้นกลืมเค้า และนกกำลังจะทำได้แล้ว...ตอนนี้นกรู้สึกคล้ายๆคุณมะกอกมะนาว ที่เหมือนตัวนกเองมายืนอยู่นอกวง แล้วมองเข้าไปเห็นสามีนก ที่กำลังอิรุงตุงนังกับผู้หญิงคนนั้นด้วยเรื่องที่แฟนเก่าเค้ามาระราน โพสด่ากันในไฮไฟ นกคิดวาการที่เค้าได้ ผญ.คนนั้นแล้ก็มีเรื่องหึงหวงกันมันคงตื่นเต้นเร้าใจดีก็ได้ แล้วคงก็คงรู้สึกภาคภูมิใจที่มีคนมายื้อแย่งแฟนเค้า..มองเห็นกลุ่มคนที่เค้ากำลังมัวเมากับกิเลส แต่เค้าคิดว่ามันสนุกสนาน...และสิ่งนี้เองทำให้นกเริ่มรู้สึกเปลี่ยนความคิดของนกจากที่เคยรักและห่วงใยเขามากกลายเป็น สมเพช ในตัวของเขามากขึ้น และนกเองก็กำลังจากจะจากเขาไปเหมือนกัน..

คุณนกคะ

ไม่ทราบสถานการณ์ดีขึ้นบ้างหรือยัง เรื่องราวของคุณนกเพิ่งเริ่มเกิดได้ไม่นาน อาจต้องใช้เวลาในการแก้ไขปัญหาอยู่ ใจเย็นๆและอดทนไว้ค่ะ ดิฉันเชื่อว่าสักวันสามีคุณคงจะดีขึ้นและคิดได้ ยังไงก็ตาม พยายามรักษาสายใยและสัมพันธ์ในครอบครัวเอาไว้ให้เหนียวแน่นและมั่นคง เพราะลูกคือโซ่ทองคล้องใจพ่อแม่ค่ะ

สามีภรรยาบางคู่(เช่นคู่ดิฉัน) ยอมลดอัตตา ทิฐิและตัวตนของตัวเองลงเพื่อแก้ไขปัญหาในครอบครัวด้วยเห็นแก่ลูก ถ้าจะไม่ปรับตัวเลย มันก็เหมือนเหนื่อยอยู่คนเดียวค่ะ แต่ถ้าเราพยายามจูนเข้าหากันอีกครั้ง กลับมาคราวนี้ เราจะรู้สึกว่าเราเข้าอกเข้าใจกันมากขึ้น รักกันมากขึ้น อุปสรรคที่เหลือต้องช่วยกันประคับประคองทั้งสองฝ่าย สามีดิฉันเองก็น่ารักขึ้นเยอะมากค่ะ เค้าเองก็บอกรักและสัญญาว่าจะทำเพื่อครอบครัวเราให้ดีที่สุด อย่างน้อยคำพูดนี้ ก็ทำให้ดิฉันอบอุ่นใจว่า ในเมื่อเค้าเอ่ยเป็นพันธะสัญญาแล้ว ต่อไปนี้ เราสองจะจับมือกันเดินไปข้างหน้าเพื่ออนาคตของลูกและครอบครัวเราค่ะ

เรียนคุณมะกอกมะนาวค่ะ
นกขอแสดงความยินดีด้วยจากใจจริงนะค่ะ คุณมะกอกมะนายเข้มแข็งมาก และขอให้ชีวิตครอบครัวมีแต่ความสุขความเจริญนะคะ
นกดีขึ้นเยอะแล้วค่ะในส่วนตัวและจิตใจของนกเองนะคะ นกไม่กระวนกระวายใจแล้ว ยังเหลือความเศร้านิดหน่อยเมื่อเรื่องเก่าๆมันผ่านเข้ามาในความคิดแต่ถือว่าดีขึ้นเยอะเลยค่ะ ..แต่เมื่อวานนี้อยู่ๆสามีนกก็โทรมาหาอีก จากที่นกไม่ได้ติดต่อเค้าระยะหนึงแล้ว..โทรมาถามว่าจะมาหานกได้ไหม เค้ามีเรื่องไม่สบายใจหลายๆๆอย่าง คิดถึงนก คิดถึงลูก อยากลาออกจากงานและมาหานก.(คำพูดของเค้า)...นกฟังอย่างนิ่งๆ แล้วตอบสามีนกไปว่า จะมาทำไม..มันไม่มีประโยชน์หรอก นกกำลังดีขึ้นแล้วไม่จำเป็นต้องมาหา..แต่ถ้าจะมาก็กลับมาจริงๆๆแก้ปัญหาของตัวเองให้จบ..นกก็แอบสอนเค้านิดหนึงว่าอย่าเป็นคนโลเลสองใจทำอะไรก็ไม่เจริญหรอก ถ้าเลือกทางโน้นแล้วก็รักเค้าให้ดีซื่อสัตย์ต่อเค้า...แต่ถ้าจะกลับมานกก็ขอให้มีนกคนเดียว..และถ้าเลือกแล้วก็ไม่ต้องมาเจอกันแต่ถ้ามีปัญหาอะรัยนกก็พร้อมให้โทรมาปรึกษาได้....พูดจบแฟนนกก็อึ้งนิดหน่อยเพราะเมื่อ 2 อาทิตย์ก่อน นกยังข้อร้องให้เค้ามาหาอยู่เลย...แต่หลังจากที่วางสายแล้วนกรู้สึกสบายใจขึ้นเยอะเลยค่ะ ดีใจที่ตัวเองก้าวผ่านมันมาได้แม้จะไม่นาน และต่อไปมันก็คืออนาคต..ที่นกจะทำวันนี้ให้ดีที่สุด แล้วจะรอดูค่ะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ

คุณนกคะ

คุณนกพูดถูกแล้วค่ะ ในเมื่อสามีคุณนกยังจับปลาสองมืออยู่อย่างนี้ มันก็ไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องอยู่แล้ว คุณได้พูดให้เค้าได้คิดแล้วล่ะค่ะ ต่อไปนี้เป็นหน้าที่ของเค้าเองที่จะต้องคิดว่า..จะแก้ปัญหานี้อย่างไร คนผูกก็ต้องเป็นคนแก้ค่ะ เวรกรรมมีจริงนะ เค้าคงอยู่ในสภาพคิดหนัก ทุรนทุรายแล้วล่ะ ขอให้คุณนกอดทนเลี้ยงลูกให้ดีนะคะ แล้วความดีจะชนะทุกสิ่งค่ะ

สวัสดีค่ะ ดีใจด้วยนะค่ะ เข้มแข็งขึ้นมากเลย เป็นกำลังใจให้ ไม่ต้องไปคิดมากค่ะ เวรกรรมมีจริง
อยู่แล้วค่ะ คนเราทำอะไรไว้ก็จะได้รับผลการกระทำที่ทำเอาไว้ เห็นกันในชาตินี้เลยค่ะ หนีไม่พ้นจริง ๆ ทำวันนี้ให้ดีที่สุดนะค่ะ พอดีไปไหว้พระนอนที่บางพลีมาค่ะไปทำบุญมา จิตใจดีขึ้น ชีวิตต้องสู้ ต้องอยู่ให้ได้ คนที่เขาแย่กว่าเรายังมี

ขอบคุณนะคะคุณอรทัย396

ชีวิตไม่สิ้นก็ดิ้นกันไปค่ะ หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล ใช่ว่าความทุกข์ความสุขเราจะหมดลงแค่นี้ มันเป็นแค่บททดสอบบทหนึ่งในชีวิตมนุษย์หรอกค่ะ ขอเพียงแต่เรามีความพร้อมทั้งสติปัญญา แรงกายแรงใจ (ท้อได้นะแต่ไม่ถอย)ซะอย่าง พวกมารทั้งหลายก็ทำอะไรเราไม่ได้และจะแพ้ภัยตัวเองในที่สุด อย่างที่คุณอรทัยบอกค่ะ ใครทำกรรมอะไรไว้ก็จะได้รับผลของมันในชาตินี้ เรามารอดูกันค่ะว่า พวกเธอเหล่านั้นจะเจออะไรกันบ้าง

ของเราก็คล้าย ๆ กันเลย แต่สามีเราไม่เจ้าชู้ แต่ใจอ่อน ขี้สงสาร เกรงใจ เธอเข้ามาแบบเพื่อนรุ่นพี่ที่บอกว่ามีปัญหาครอบครัว เศร้า เหงา สามีเราเลยเข้าไปปลอบ เป็นข้าราชการด้วย แต่เราเข้าไปบอกสามีเธอเลย สามีไม่เชื่อเรา วันนั้นรีบไม่ได้เอาหลักฐานไปด้วย แต่วันหลังส่งไปให้ สงสัยเหมือนกันเรื่องกิ๊กคนอื่นสามีเธอรู้ไหม แต่กรรมใครกรรมมัน เราได้แต่บอกว่าถ้าไม่เลิกเราฟ้องความผิดทางผิดวินัยแน่ แต่เรื่องจริงเราคงไม่ทำ มันเบื่อ ไม่อยากสร้างกรรมสร้างเวรต่อ ได้แต่ถามใจว่าต้องการอะไร ต้องการครอบครัวเหมือนเดิม ให้โอกาสเขาได้ไหม ได้ แต่ก็ติดที่ว่าเขาต้องการเหมือนเราไหมนี่สิ

มีอยู่ครั้งหนึ่งเราทะเลาะกัน ปกติเวลาทะเลาะจะคุยเบา ๆ ในห้อง 2 คน แต่ลูกเข้ามาเห็น (ลูกชายอายุเกือบจะ 6 ขวบแล้ว ) เขาได้ยินเรา พูดว่าเวลาทะเลาะกันมันจะจบง่าย ๆ ขอแค่กอดเราหน่อยได้ไหม พูดไปร้องไห้ไป ลูกได้ยินเราเลยเดินไปล้างหน้าทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พอเราเดินกลับออกมาจากห้องน้ำ ลูกดึงเรามากอดแล้วบอกว่ามาหนูกอดแม่เอง เราร้องไห้โฮเลย สามีเราก็ได้ยินนะ เขาก็มองเฉย ๆ ตั้งแต่วันนั้นเราคิดในใจเลยว่ายังไงก็ทนเพราะอยากให้เราอยู่ด้วยกันสามคนเหมือนเดิม รอขอผ่านช่วงนี้ไปก่อนอะไรคงจะชัดมากกว่านี้ จะอยู่หรือจะไปคงรู้กัน

เป็นกำลังใจให้คุณด้วยนะคะ ขอให้สักวันฟ้ากระจ่างเสียทีเนอะ

สงสารเด็กจังที่ต้องมาเห็นภาพพ่อแม่ทะเลาะกัน ถึงเค้าจะยังไร้เดียงสา ไม่รู้ว่าผู้ใหญ่ทะเลาะกันด้วยเรื่องอะไร แต่อย่างน้อยเค้าก็รับรู้แล้วว่าแม่กำลังทุกข์และเศร้าค่ะ เด็กเค้าปลอบด้วยคำพูดแบบผู้ใหญ่ไม่เป็นค่ะ เหมือนเหตุการณ์ตอนที่ลูกดิฉันเห็นเรากำลังร้องไห้ ลูกเค้าก็บอกว่า แม่จ๋า ...อย่าร้องไห้ แล้วแกก็ร้องไห้กับดิฉันด้วย บอกตรงๆว่าสะเทือนใจมากค่ะ ดิฉันว่าสามีคุณเองก็ต้องรู้สึกสะอึกบ้างเหมือนกัน เพียงแต่เค้าเก็บอาการค่ะ

อยากถามผู้หญิงพวกนั้นเหลือเกินว่า จิตใจทำด้วยอะไร ไม่ใช่ไม่มีวุฒิภาวะ ไม่ใช่ไม่รู้ แต่เหมือนเป็นพวกไร้ซึ่งจิตใต้สำนึกของความเป็นผู้หญิง รู้ทั้งรู้ว่ากำลังทำบาป เล่นกับไฟ ก็ยังทำร้ายเพศแม่ด้วยกันได้ลงคอ หญิงชู้ที่ดิฉันเจออยู่ก็เช่นกันค่ะ เธอเองก็แม่หม้ายลูกติดเช่นกัน ก็ยังจองเวร ยังยุ่งอยู่กับครอบครัวดิฉันไม่เลิก จิตใจยังหยาบช้าบาปหนาเลยสำนึกไม่ได้เสียที

เป็นกำลังใจให้คุณรออะไรเช่นกันนะคะ