วันนี้พอมีเวลาได้อ่านข้อความของหลายๆท่าน
เกี่ยวกับเรื่อง ความรัก เข้าใจความรู้สึกของ
ทุกท่านที่มีปัญหา เพราะว่าเคยผ่านเหตุการณ์
คล้ายๆกันมาแล้ว ไม่เคยคิด ว่าชีวิตนี้จะได้พบ
จึงอยากขอให้กำลังใจทุกท่าน อาจจะไม่มากมาย
นะค่ะ.


นำบทความมาฝากค่ะ ขอขอบคุณเจ้าของบทความค่ะ

ชีวิตยังมี.... ทิศตะวันออก

บ่อยครั้งที่ชีวิตผิดพลาด..ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็แล้วแต่ เรามักจะเอาสมาธิไปจดจ่ออยู่กับความผิดพลาดนั้น
ซ้ำเติมตัวเองให้ทุกข์...ให้เสียใจ และพยายามจะสร้างคำถามเพื่อค้นหาคำตอบให้ตัวเองอยู่เสมอ

ทั้งๆ ที่เราก็รู้ว่าคำตอบที่สร้างขึ้นมานั้น มัน "ไม่ใช่ความจริง" ที่จะทำให้เราหลุดพ้นจากความเสียใจนั้นได้เลย
เราจึงยอมติดกับดักความเสียใจอย่างถอนตัวไม่ขึ้น และกลายเป็นทาสของมันอย่างรู้ตัว

รู้ว่าเสียใจแต่ก็ไม่ทำให้อะไรมันดีขึ้นมา และเราก็ไม่สามารถย้อนเวลากลับไปแก้ไขอดีตได้
แต่ทำไมเรายังเป็นทุกข์กับการเลือกที่จะเสียใจ และทำชีวิตให้มันแย่ลงกว่าเดิมทุกวันๆ

ทั้งๆ ที่ก็รู้ว่ารสชาติของมันสุดแสนจะขมขื่นมากมายเพียงใด เพราะ "เราเริ่มต้นใหม่ไม่เป็น"
เราเลยยังทุกข์ระทมไปกับความผิดพลาดของชีวิต สิ้นสุดแล้วแต่ก็เริ่มต้นใหม่ไม่ได้...ไปไม่เป็น...เหมือนจะมองเห็นทาง
แต่ก็เลือกที่จะปิดหู ปิดตา และไม่พยายามจะเปิดใจ เราจึงต้องอยู่กับความเศร้าเสียใจอยู่ทุกคืนทุกวัน ตอกย้ำความผิดพลาดให้ตัวเองอยู่อย่างนั้น

ลองมองดูวิถีดอกทานตะวันบ้างสิ ชีวิตมีแต่ความเบิกบาน เพราะรู้จักที่จะใช้ชีวิตไปพร้อมๆ กับแสงตะวัน
แสงสว่างที่ส่องนำทางให้ชีวิตทุกชีวิต..."ยังคงมีชีวิต" แม้ยามที่ดอกทานตะวันร่วงโรย ก็ยังคงทิ้งเมล็ดพันธุ์ให้เจริญเติบโต งอกงามและรับแสงตะวันได้ใหม่อีกครั้ง

เพราะฉะนั้นเราต้องไม่ปิดตัวเอง แล้วจมอยู่กับความคิดที่ว่าชีวิตต้องเริ่มต้นใหม่ไม่ได้
อย่าทำร้ายตัวเองด้วยการเศร้าเสียใจ แล้วปล่อยให้ชีวิตมันไหลไปเรื่อยๆ อย่างไม่มีคุณค่าและไร้จุดมุ่งหมาย

จงใช้ชีวิตให้เป็นดั่งเช่นดอกทานตะวัน แม้ยามผิดพลาด เสียใจ ก็จะมีทางออกของชีวิตเสมอ อับจนหนทางอย่างไร
แสงสว่างจากดวงตะวันก็จะคอยส่องทางให้เราได้พบเจอทางออก

"ชีวิตเราจึงมีทางออก ตราบใดที่บนโลกใบนี้ยังมีทิศตะวันออก"

แม้ว่าชีวิตจะยังมืดมน จะยังคงจมอยู่กับความผิดพลาด เศร้าใจ ก็จงเศร้าให้ถึงที่สุด เสียใจ ก็จงเสียใจเสียให้พอ
หากยังร้องไห้ ขอให้ระบายน้ำตาออกมา อย่ากักเก็บมันไว้ เมื่อเราเสียใจอย่างถึงที่สุดแล้ว เราต้องกล้าลุกขึ้นมาปฏิวัติตัวเอง
และพร้อมที่จะเป็นคนใหม่ ที่ใช้บทเรียนจากอดีต เป็นเหมือนเข็มทิศคอยช่วยบอกทางแก่ชีวิต เพราะ...

"ความเศร้านั้นมีข้อดีข้อเสียในตัวมันเอง ข้อเสียคือทำให้เราโศกาอาดูร แต่ข้อดีของมันคือ...สอนให้เรารู้ว่าเราจะไม่ผิดพลาดตรงนี้อีก
เราจะต้องไม่ร้องไห้ให้กับมันอีก"

ใครบางคนเคยบอกเอาไว้ตอนที่เสียใจกับความผิดพลาดของชีวิต เพราะฉะนั้นแล้วเกิดเป็นคน
มีความรู้สึกรู้สาเหมือนกันหมด สามารถเศร้าเสียใจกับอดีตที่ผิดพลาดได้เหมือนกันหมด และก็เริ่มต้นใหม่เหมือนกันหมดเช่นเดียวกัน

ขอเพียงกล้าที่จะเป็นนกปีกหักที่พร้อมจะรักษาตัวเอง และออกเดินทางได้โดยไม่กลัวว่าหนทางข้างหน้า
จะผิด พลาดซ้ำสอง อย่าลืมนะว่า…เรามีโอกาสผิดพลาดได้บ่อยครั้งเท่าไหร่ เราก็เดินถูกทางมากขึ้นเท่านั้น

..สิ่งสำคัญจึงไม่ได้อยู่ที่ว่า...วันนี้เขาอยู่หรือจากไป
สำคัญที่ว่า...ช่วงที่เรามีเวลาอยู่ด้วยกัน
ขอให้มีความทรงจำที่ดี...ก็เพียงพอแล้ว
อย่างน้อย เราก็ยังมีอะไรดีดีให้นึกถึง
และยิ้มให้ความทรงจำนั้นได้ ...

..กรอบใดกักขังแค่กาย แต่ใจอย่าหมายกั้นได้
โซ่ตรวนรัดรึงตรึงไว้ แต่ใจนั้นใฝ่เสรี..

วันนี้รู้สึก " เหงาจัง " เฮ้อออ!!!!!

ครั้งหนึ่งยามที่มีปัญหา และบังเอิญได้พูดคุยกับคน คนหนึ่ง
เขาบอกว่า

" ใช้สมองรักนะ อย่าใช้ความรู้สึก "

ซึ่งบางทีสองสิ่งนี้ มันแยกกันออกยากเหลือเกิน
แต่ทำอย่างไรในเมื่อมันต้องแยกกันให้ออก

ถึงแม้ปัญหามันจะทำให้เราท้อแท้ สิ้นหวัง
แต่ทุกคนก็หลีกเลี่ยงไม่ได้

เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่มีปัญหาค่ะ
ต่อสู้กับปัญหาอย่างมีสติ
แล้วจะพบแสงสว่างแห่งชีวิต ค่ะ

ขออนุโมนทนาด้วยนะค่ะ คุณดั่งกัน การดำเนินชีวิตนี่ช่างยากนัก แต่คนเราทุกคนก็ยังต้องสู้กันต่อไปตราบที่ยังมีลมหายใจอยู่ ขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆคนเช่นกันค่ะ

อ่านของหลายๆ ท่านมานาน ปัญหาของแต่ละคนก็แตกต่างกันออกไป
ให้กำลังใจทุกคนนะค่ะ ขอให้ต่อสู้เพื่อคนเที่เรารัก และคนที่รักเรา ค่ะ

คิดมานานแล้ว ว่าจะเริ่มต้นเล่าเรื่องของตัวเองอย่างไรดี
แต่เพราะมันซับซ้อน ยุ่งอีรุงตุงนัง พันกันวุ่นวาย
จนแล้วจนรอดก็ยังไม่รู้จะเริ่มตรงไหนดีอีกเหมือนเดิม

ซึ่งก็ไม่เคยคิดว่าชีวิตตัวเองจะต้องมาพบกับเหตุการณ์เช่นนี้

ขอบคุณที่มีลานแห่งนี้ค่ะ

สวัสดีค่ะคุณดั่งกัน ความรู้สึกของดิฉันเมื่อรู้เรื่องว่าทั้งหมดที่ผ่านมาอดีตสามีโกหกดิฉันมาตลอด จนดิฉันมารู้ความจริงต่างๆ ดิฉันชาไปทั้งตัว งงไปหมด เหมือนกับฝันค่ะ กว่าจะปรับใจได้บ้าง
ไม่ร้องไห้ทุกวันก็นานทีเดียว ก็ได้ลานธรรมแห่งนี้ค่ะที่ได้เข้ามาอ่านและสามารถอยู่กับ
ปัญหามาได้ตั้งเกือบ 3 ปี ก็เพราะมีลูกค่ะ ตอนนั้นบอกกับใจตัวเองว่าจะอดทนให้ได้นานที่สุด อยากให้ลูกโตสักอายุ 10 ขวบ(ตอนนี้ลูกอายุ 6 ขวบค่ะ)แต่สุดท้ายก็ไม่ไหวค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้คุณดั่งกันเช่นกันนะค่ะ
ธรรมรักษาค่ะ

อนุโมทนาค่ะ

เวลามีความรักอยากใช้สมองรักมากกว่าความรู้สึก แต่ทุกครั้งมันก็มักจะแพ้ความรู้สึกเสมอ

ใช่ค่ะ k.nuttida พยายามอย่างไร ความรู้สึกก็นำหน้าสมองเสมอค่ะ
แต่ถ้าเรามีสติ สามารถรู้ทันความรู้สึกนั้นได้เร็ว เราก็จะสามารถ
ใช้สมองนำหน้า ความรู้สึกได้ค่ะ

"อยู่อย่างมีสติ จิตอยู่กับธรรมะ"

สวัสดีค่ะ คุณดั่งกัน
นำข้อความดีๆ มาฝากค่ะ อ่านแล้วให้กำลังใจตัวเองดีค่ะ

โง่ ฉลาด จง......
โง่ที่คิดว่า.....ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่น
โง่ที่คิดว่า.....ใครบางคนให้ความสำคัญกับตัวเรามากกว่าคน อื่น
โง่ที่คิดว่า..... คนที่เรารัก เค้าจะรักเราคนเดียว
โง่ที่คิดว่า..... คนที่เราดีใจเมื่ออยู่ใกล้เค้า จะไม่ใช่คนเดียวกันกับคนที่ทำให้เราเสียใจที่ สุด
โง่ที่คิดว่า..... เรามีความสำคัญกับใครคนหนึ่งมากจนเค้าขาดเราไม่ได้
โง่ที่คิดว่า..... การโกหกจะไม่เกิดขึ้นระหว่างคู่รักที่รักกันจริงๆ
โง่ที่คิดว่า..... คำหวานจากปากเค้า เค้าพูดเพราะเป็นห่วงเราจริงๆ
โง่ที่คิดว่า..... เวลาที่เราต้องการเค้าที่สุด เค้าจะอยู่กับเราเสมอ

ฉลาดพอที่จะเข้าใจ ว่า.......ความพยายามบางครั้งมันก้อเป็นแค่ความพยายาม
ฉลาดพอที่จะเข้าใจ ว่า......อย่าหวังว่าใครจะเห็นเราสำคัญมากไปกว่าตัวเค้าเอง
ฉลาดพอที่จะเข้าใจ ว่า......คนที่เรารัก....บางทีเค้าก็มีคนที่เค้ารัก
ฉลาดพอที่จะเข้าใจ ว่า......คนที่เราอยู่ใกล้เค้าแล้วมีความสุขอาจ เป็นคนเดียวกันกับคนที่ทำให้เราเสียใจที่สุด
ฉลาดพอที่จะเข้าใจ ว่า......คำหวานจากปากเค้า เค้าพูดเพียงเพราะเค้าชอบพูดคำหวานกับใครๆ เสมอ...
ฉลาดพอที่จะเข้าใจ ว่า......การโกหกเกิดขึ้นตลอดเวลาไม่ว่าใคร
ฉลาดพอที่จะเข้าใจ ว่า......คนที่เรารักอาจเป็นคนเดียวกันกับคนที่ไม่เคยรักเรา
ฉลาดพอที่จะเข้าใจ ว่า......เวลาที่เราต้องการเค้าที่สุดอาจ เป็นเวลาเดียวกันกับเวลาที่เค้าหมดรักเรา แล้ว

จง...เข้มแข็งพอที่จะเผชิญหน้ากับความจริง
จง...อ่อนแอพอที่จะรับรู้ว่าลำพังเรานั้นทำอะไรไม่ได้ทุกอย่าง
จง...ฟุ่มเฟือย น้ำใจ เมื่อมีใครต้องการความช่วยเหลือ
จง...ประหยัดสิ่ง ที่จำเป็นไว้
จง…คิดก่อนทุกครั้ง ที่จะปล่อยเงินออกจากมือ
จง...ฉลาดพอที่จะ รู้ว่าเราไม่ได้รู้ทุกสิ่ง
จง...โง่พอที่จะ เชื่อในปาฏิหาริย์
จง...เต็มใจจะแบ่ง ปันความสุขของตัวเอง
จง...เต็มใจที่จะ แบ่งรับความทุกข์ของผู้อื่น
จง...เป็นผู้นำหาก ทางที่ผู้อื่นทิ้งไว้ให้นั้นเลือนราง
จง...เป็นผู้ตามหาก ตกอยู่ในวงล้อมแห่งความไม่แน่นอน
จง...เป็นคนแรกที่ แสดงความยินดีต่อความสำเร็จของคู่แข่ง
จง...เป็นคนสุดท้าย ที่จะวิจารณ์ความผิดพลาดของเพื่อน
จง...มองเพียงแค่ ก้าวถัดไปเพราะมันจะทำให้เราไม่ล้ม
จง...มองไปยังจุด หมายปลายทางให้แน่ใจ ว่าไม่ได้กำลังเดินผิดทาง

จง…ใช้เวลามอง หรือ ให้โอกาสกับตัวเองที่จะเรียนรู้คนที่เขาบอกรักคุณ
จง...รักคนที่รัก คุณ แม้อีก 5 ปี 10 ปี หรือ 50 เขาก็ยังรักคุณ
จง...รักคนที่ไม่ รักคุณแล้ว...สักวันนึงเค้าอาจจะเปลี่ยนใจมารักคุณ (อันนี้คิดว่าไม่นะค่ะ)
จง…อย่าปล่อยให้คน ที่รักคุณหลุดลอยไป (ลูกต้องอยู่กับเราค่ะ)

สุดท้าย จง…อย่าหลอกตัวเอง

เอาเพลงมาฝากด้วยค่ะ เมื่อก่อนโดนกับตัวเองมากค่ะเพลงนี้
http://www.dseason.com/coolsong/coolson ... hp?id=4485

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
ธรรมรักษาค่ะ

สวัสดีค่ะแวะมาเยี่ยมค่ะ
ทุกคนย่อมมีทุกข์เป็นของตนเองเสมอหากยังมีลมหายใจมีความรู้สึกนึกคิดมีรักโลภโกรธหลงอยู่นั่นคือความทุกข์ทั้งนั้น
แล้วทีนี้ขึ้นอยู่กับว่าเราจะนำทุกข์นั้นมาประยุกต์ให้มันเป็นเรื่องไม่ใช่สาระที่เราจะต้องคิดถึงมันและไม่รู้สึกว่าทุกข์นั้นมันสำคัญจนเราต้องทิ้งทุกสิ่งมาอยู่กับมันเพียงอย่างเดียว
ขอให้สู้กับทุกข์เพื่อให้ได้เจอกับสิ่งที่เราทิ้งมานานนั่นคือสุข.....สู้ไปด้วยกันนะคะ
เป็นกำลังใจให้กันและกันตลอดไปค่ะ

หวัดดีจ้ะ
HBD.ย้อนหลังจ้ะ
ขอจงปราศจากทุกข์ปราศจากโรคปราศจากเศร้าหมอง
ขอให้สุขภาพกายใจแข็งแรงเข้มแข็งค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ ขอพรดังกล่าวกลับไปหาพี่กำไรด้วยนะค่ะ

ขอให้มีความสุขมากๆ ในทุกๆ วันนะค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ