ขออนุญาตพี่ทักทาย ขอเข้ามาพักที่บ้านหลังนี้หน่อยนะค่ะ ท้อใจมากค่ะจะโทรคุยกับใครก็กลัวเขาเบื่อกับเรื่องของเรา พี่ทักทายคิดว่าพนาควรจะทำอย่างไรดีค่ะกับชีวิตของพนา สามีของพนาเขาก็ดีกับพนาแต่ทำไมเขายังไปหากันอยู่ เดือนละครั้งบางทีก็สองครั้งทุกเดือน พนาก็พยายามไม่คิดนะค่ะเพื่อจะได้ไม่เครียด แต่ใจพนามันเจ็บค่ะสามีของพนาถ้าเขาจะออกไปเขาจะออกไปเลยค่ะ พนาถามอะไรเขาก็ไม่ตอบเขาจะรู้ไหมค่ะว่าพนาเจ็บปวดใจมากแค่ไหน เขาปฎิบัติตัวกับลูกและพนาดีค่ะแต่พอพนาถามเขาเรื่องของเขาทีไรเขาจะหงุดหงิด ทำไมเขาบอกว่าเขารักเรามากแต่ทำไมเขาถึงไม่เลิกหรือเลือกใครไปเลยค่ะ รวมจะ2 ปีแล้วนะค่ะ ทุกครั้งที่พนาทุกข์ใจก็จะเข้ามาอ่านข้อความของทุกท่านในนี้ก็จะได้กำลังใจพนาก็ทราบนะค่ะระหว่างพนากับสามีเราอยู่ด้วยกันมาจะ20ปีแล้ว ครึ่งชีวิตของเราทั้งสองเลยนะค่ะ พนาก็ไม่อยากให้ชีวิตที่เหลืออยู่ของพนามีความสุขแบบ สุขบ้างทุกข์บ้าง พนาเคยบอกให้เขาไปได้เลยนะค่ะแต่เขาก็ไม่ไป เขาบอกเขาเลือกพนาและลูก หรืพนาควรบอกเขาอีกดีไหมค่ะว่าพนาเจ็บปวดใจแค่ไหน จะว่าสงสารลูกกลัวลูกเป็นทุกข์พนาว่าไม่ใช้ เพราะลูกสาวของพนาทราบทุกเรื่องและเคยเจอกับผู้หญิงคนนั้นแล้ว ลูกสาวของพนาเฉยมากเลยค่ะแต่ในความเฉยพนาก็ไม่ทราบว่าลูกคิดอะไรอยู่ เดี๋ยวนี้พนาจะไม่ค่อยร้องไห้ให้ลูกสาวเห็นแล้ว พี่ทักทายว่าพนาควรทำอย่างไรดีค่ะ เข้ามาระบายซะมากมายเลย ขอโทษและขอขอบคุณนะค่ะ พนาจะรอคำตอบจากพี่ทักทายนะค่ะ พนา

อู้ยยย....อีกดอก

ความรัก..ความห่วง..ความหวง..มันเป็นธรรมชาติทุกข์

และ..ธรรมชาตินี้..พาเรามาเกิด...เกิดกี่ครั้ง ๆ ..มันก็เป็นยังงี้อีกนั้นแหละ..

ที่จะหาที่ไหนสักที่..ที่สบายจริง..ไม่มีหรอกครับ..ก็เรามากับมันนี้น่า

หากไม่ยากเจอมัน..ก็ต้องไม่เกิด..หากไม่อยากเกิด..ก็ต้องเอามันออก..

จะเอามันออก..ก็ต้องเกลียดมันให้เข้าใส้จริง ๆ ..

จะเกลียดมันเข้าใส้จริง..ก็ต้องพิจารณามันให้เห็นจริงว่ามันน่าเกลียดน่ากล้ว..จริง ๆนะ

คุณพนา..ทุกข์พอหรือยังครับ...หากยังไม่พอ..จะต่ออีกนิดก็ได้

หากพอแล้ว..เบื่อแล้ว..ก็อยากชวนคุณพนาไม่มาเกิดกันดีไหมครับ??

ที่กำลังเป็นอยู่..เป็นงัยก็ช่างมัน..คิดอย่างทวดทักทายว่า..ก็ดีนะ..

กะอีแค่...ชายกำลังแก่คนหนึ่ง

เรามาหาทางไม่มาเจอมันอีก..เป็นงั้ย??

ขอบอกว่าประโยคนี้ ตรงใจ และ เข้าเป้า กับปลาดาวมากค่ะ
กำลังหาเหตุผลว่าทำไม ถึงไม่เลิกรากับคุณสามีเสียที
เจอท่อนนี้เข้าไป ถึงกับ "จุก" เลิกคิดหาเหตุเลยค่ะ

อันนี้ขอบอกว่า.....แรง...แรงได้อีก...

เลยแวะเข้ามาถ่ายเทของเสียที่คั่งค้างจากใจ
ตามคำเชิญของเจ้าของบ้าน เพราะหากเก็บเอาไว้นานๆ
มีหวัง "ผายลมมีกลิ่นแน่ๆ"
เรื่องจริงที่พี่ทักทายเล่าให้ฟังมา
นับถือความอดทนของคุณป้ามากนะคะ
อย่างที่เห็น ผู้หญิงไทยสมัยรุ่นย่า,ยายหรือกระทั่งรุ่นแม่ของเราๆ
ล้วนแล้วแต่ประสบกับเรื่องสามีมีภรรยาหลายคนทั้งนั้น
อย่าว่าแต่ใครที่ไหนเลยค่ะ คุณปู่,คุณตาและคุณพ่อ ของปลาดาว
ก็ล้วนมีบ้านหลังเล็กๆ ไว้ให้คุณย่า,คุณยายและคุณแม่วุ่นวายทั้งนั้น
เฮ้อ! อนิจจัง ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นกับรุ่นลูกอย่างเราๆด้วย
คิดว่าเลือก สามี มาดีแล้วนะเนี๊ยะ กรรม!
ที่ไหนได้ กะอีแค่ ....ชายกำลังแก่คนหนึ่ง....

สวัสดีค่ะพี่ทักทาย เห็นหัวข้อกระทู้แล้วน่าอ่านมาก เห็นพระบรมฉายาลักษณ์ในหน้าแรกก็ปลื้มใจและมีความสุขมาก ขออนุญาติ Copy รูปเก็บไว้ใน File หน่อยนะคะเผื่อจะโพสต์ไปให้เพื่อน ๆ ค่ะ

ขอขอบคุณคำแนะนำของพี่ทักทายค่ะพนาพยายาม(ต้องทำให้ได้)กับเรื่องของผู้ชายกำลังแก่คนหนึ่ง พนาชอบ คำของพี่ทักทายค่ะ [url]รักก็ไม่พอที่จะรัก เลิกก็ไม่พอที่จะเลิก[/url] คงจะจริงค่ะเราคงมีกรรมต่อกันอยู่ สักวันคงเป็นวันที่ฟ้าโปร่งสำหรับพนา และขอขอบคุณท่านกบด้วยนะค่ะ พนาชอบคำแนะนำของท่านกบในกระทู้อื่นๆเหมือนกันค่ะ แต่ขอบอกก่อนว่ามันก็ยังเจ็บอยู่(ในใจ)แต่จะพยายามค่ะ
มีอะไรไม่สบายใจขออนุญาติพี่ทักทายและเพื่อนๆเขามาขอคำแนะนำบ้างนะค่ะ ขอบคุณค่ะ พนา

สวัสดีค่ะคุณบัวเป็นกำลังใจให้คุณบัวด้วยนะค่ะ ดีนะค่ะสามีคุณบัวยังเอยคำว่าขอโทษของพนาไม่เคยได้ยินหรือข้อความอะไรเลยเกี่ยวกับคำว่าขอโทษ แต่ยังงัยเราก็ขอเป็นกำลังใจให้กันและกันนะค่ะ ต้องมีสักวันเป็นวันที่ดีของเรา พนา

สวัสดีค่ะคุณพนา เราก็ต้องทนกับคนแบบนี้ต่อไปนะคะ วันไหนทนได้ทำใจได้บัวก็สงบค่ะ แต่วันไหนที่รู้สึกแย่ก็มีทะเลาะค่ะ ทั้งที่พยายามอ่านบทความของพี่ทักทายแล้วแต่บางครั้งก็เอาไม่อยู่จิงๆค่ะ ผู้หญิงก็แย่ค่ะ จะเรียกว่าเลวก้อได้ กล้าบอกบัวเลยค่ะว่าฉันจะแย่งเธอแล้วนะ ไม่เคยคิดนะคะว่าชีวิตจะมาเจอคนแบบนี้ เพราะไม่เคยทำร้ายใครมา ก็พยายามคิดว่าเป็นเวรกรรมของเราค่ะคงเคยทำเขาเอาไว้ แต่ก็บอกสามีแล้วว่าเจอกันชาตินี้ชาติเดียวพอนะ ใช้เวรกรรมให้หมดกันไป ชาติหน้าเราอย่ามาเจอกันอีกเลย อโหสิกรรมให้ เราก็ต้องสู้ต่อไปนะคะคุณพนา