สวัสดีคะทุกๆท่าน ณ วันนี้สภาพครอบครัวของเรายังคงอยู่เหมือนเดิมคะ เพราะทุกอย่างลงตัวหมดแล้ว เมื่อวานนี้เราได้มีโอกาสคุยกันทั้งสามคน สามีเลือกเราและลูก ยืนยันหนักแน่นกับผญ ของเขา และบอกว่าที่ผ่านมาไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้ ขอให้อโหสิกรรมกันไป จะได้หมดเวรซึ่งกันและกัน เราก็ได้พูดกับผญ ว่าจะเอาอย่างไรจะอยู่หรือไป มีทางเลือกแค่สองทาง ผญ ก็ดื้อมากจะเอาอย่างเดียว ทนได้ทุกสถานะการณ์ แต่เรายืีนยันว่าเราไม่ทนอีกแล้ว และถ้าสามีเราจะไปก็ไปได้เลย แต่นี่เขาไม่ไป เขาเลือกครอบครัว ยังไงสำหรับเธอมันก็เป็นไปไ่ม่ได้ สามีก็พูดกับผญ หลายอย่างว่ายังไงเขาก็เลิก ผญ อ้อนวอนมากกก แต่เราก็แข็งกับสามีว่ายังไงเราก็ไม่ยอมอีกแล้ว เลิกก็คือเลิก มีเขาต้องไม่มีเรา ณ วันนี้เราอยู่ได้แล้วโดยไม่มีคุณ
จากนั้นสามีก็พูดๆๆ ว่าต่อไปจะไม่มีอย่างนี้อีกแล้ว จะไม่ทำให้ต้องเสียใจ จะทำตัวใหม่ วันนี้เขารู้แล้วว่าเขาขาดเราและลูกไม่ได้ เราก็บอกว่าทีวันนี้เราใ้ห้โอกาสก็เพราะลูก แต่ถ้าเมือไรที่รู้และเป็นแบบนี้อีกโอกาสก็จะไม่เกิดขึ้นอีกแน่นอน เราไม่รู้นะว่าผญ จะตัดสามีเราได้จริงหรือเปล่า ไม่แน่ใจเพราะรู้สึกได้ว่าผญ คนนี้ยอมทุกอย่าง ทนได้สารพัด ขอแค่สามีไม่ทิ้งเธอ แต่สามีบอกเราว่าตบมือข้างเดียวไม่ดัง เราก็ไม่ได้เชื่อใจเขาหรอก อยู่แบบไม่ประมาทดีกว่า บอกเลยว่าถ้าจะอยู่ก็ต้องเริ่มจากศูนย์ เพราะความรู้สึกดีๆที่เคยมีมันหมดไปหมดแล้ว ทุกอย่างอยู่ีที่การกระทำของเขา เขาบอกว่าเขาจะทำทุกอย่างให้ความรู้สึกที่เสียไปของเรากลับมาดีเหมือนเดิมให้ได้

สวัสดีคะคุณpra_nee
ไม่รู้ว่าจะจบดีหรือเปล่าคะ เพราะผญ ของเขา ท่าจะไม่ยอมง่ายๆ คะ อ้อนอ้อนน่าดูคะ ยังไม่เขื่อใจทั้งผญ และสามีคะ ยอมรับเลยคะว่าวันนี้เป็นคนมองโลกให้แง่ร้ายไปแล้วคะ

สวัสดีค่ะคุณแสง
เข้าใจนะคะว่าตอนนี้คุณแสงรู้สึกอย่างไร
เพราะตัวดิฉันเองก็ประสบกับความทุกข์ที่เกิดจากความระแวง
หาความสุขที่แท้จริงไม่ค่อยจะได้
ซึ่งเกิดจากการปรุแต่งของตัวเองทั้งสิ้น
แต่ก็ต้องพยายามค่ะพยายามคิดแต่เรื่องที่ทำให้ตัวเองเป็นสุข
คงต้องใช้เวลานะคะ

ขอบคุณคุณpra_nee นะคะ ตอนนี้ไม่อยู่แบบหวาดระแวงหรอกคะ อยู่แบบรักตัวเองมากกว่าคะ

ขอบคุณพี่นิตา และคุณPENYA มากนะคะ เป็นกำลังใจให้เช่นกันคะ

ดีใจด้วยนะคะ คุรแสง ต่อไปชีวิตครอบครัวก้จะมีแต่ความสุขละ ขอให้อดทนและลืมเรื่องไม่ดีออกให้หมดนะคะ เริ่มต้นใหม่ ไฉไลแน่นอน

ดีแล้วค่ะคุณแสงที่คิดว่าเราต้องเริ่มจากศูนย์...เหมือนการเริ่มต้นที่จะคบกันใหม่..เราจะได้ไม่เจ็บปวดมากเกินไปถ้าเริ่มที่จะป็นเหมือนเดิมไปก่อน.... รักตัวเองเยอะเนาะ..เพราะเราเองก้อไม่รู้เหตุการณ์ที่เลวร้านจะกลับมาหาเราอีกเมื่อไหร่..อย่าที่เรารู้ๆกันว่า..มีมืดก้อต้องมีสว่าง..มีสุขก้อต้องมีทุกข์..ไม่ประมาณดีกว่า...แต่อย่าระแวงจนเหนื่อยนะค่ะ..ไม่งั้นเราเองที่จะทุกข์และเหนื่อย..ปล่อยให้เวลารักษาแผลที่อยู่ในใจ..อาจจะไม่หายสนิท..แต่จเป็นแผลเป็นที่เตือนใจเราค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
โย-โย

ดีใจกับคุณอ้อ นะคะ เป็นห่วงและเป็นกำลังใจให้นะคะ

ขอแสดงความยินดีกับคุณแสงด้วยค่ะ และขอขอบคุณกับสิ่งดี ๆ ขอคิดดี ๆ ที่ทุกคนเล่าประสบการณ์ และให้กำลังใจทุกท่านค่ะ ยังไงก็อยากจะบอกกับคุณแสงค่ะว่า อย่าประมาทนะค่ะแต่ก็อย่าระแวง ขอให้รักตัวเองมากกว่ารักคนอื่น เพราะทุกคนไม่มีใครที่จะรักคนอื่นมากกว่าตัวเอง นอกจากพ่อกับแม่ที่ให้กำเนิดเรามา
การให้โอกาสสามีอีกครั้งหนึ่งเป็นสิ่งที่ดีค่ะ ถือเสียว่าได้อโหสิกรรมให้เขาขอให้เขากับตัวเป็นคนใหม่ที่ดีสำหรับครอบครัวขอให้ ผญ คนนั้นได้เจอกับผู้ชายที่ดีเขาจะได้ไม่ต้องยุ่งวุ่นวายกับชีวิตของคุณแสงอีกทำบุญอุทิศให้เขาไปจะได้หมดเวรหมดกรรมกันไปแต่ชาตินี้ชาติหน้าจะได้ไม่ต้องเจอะต้องเจอกันอีกต่อไป

taktay ปิดกล้องละครเรื่องแรก
แต่เปิดกล้องละครเรื่องเดิม ตอนใหม่

เก็บเรื่องราวที่ผ่านมา ใส่ลิ้นชัก ล็อคกุญแจไว้
ไม่ต้องเอาออกมาใช้อีกเลยนะค่ะ ต่อไปในวันข้างหน้า
หากมีเรื่องขัดแย้งกัน อย่าเผลอพูดเรื่องเดิมๆนี้อย่างเด็ดขาด
ตั้งแต่นี้ต่อไป ทำหน้าทีภรรยาใหม่ (คนเดิม) ให้ดีที่สุด
เปลี่ยนจากความวาดระแวง เป็นความไม่ประมาท
คือทำใจเราให้ระลึกอยู่เสมอว่า "ไม่มีอะไรคงทน"
"ไม่มีสามีของเรา" เมื่อวานนี้ วันนี้ และพรุ่งนี้
ไม่มีอะไรที่คงทนสักอย่าง

เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ ไม่มีอะไรคงทน ไม่มีสามีของเรา เพราะว่าเวลาเราเกิดมาก็มาคนเดียวไม่มีอะไรมาด้วยแม้แต่เสื้อผ้า พอเวลาเราไป เราก็ไปคนเดียว ไม่มีใครไป เขาอาจจะเสียใจเวลาไม่มีเราแต่ไม่นานหรอกเขาก็มีคนอื่น แต่เราซิเจ็บแล้วจำ กว่าจะมีใครได้อีกก็อีกนานหรือไม่ก็ไม่มีใครอีกเลย