วันเวลาปัจจุบัน 03 พ.ค. 2025, 02:57  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 11 โพสต์ ]    Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 มิ.ย. 2010, 13:47 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 มิ.ย. 2010, 12:23
โพสต์: 33

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เรื่องราวที่เคยขอความคิดเห้นกับเพื่อนๆมาแล้ว

สวัสดีค่ะทุกคนที่มีธรรมมะในใจ
รู้จักเวปนี้เพราะมีความทุกข์ไม่สามารถพูดคุยกับใครได้ พอได้มาอ่านเรื่องราวดีๆ
ที่ตรงกับชีวิตบ้าง อยากจะนำมาแก้ไขปัญหาของตัวเองเช่นเดียวกัน
ดิฉันก็กำลังประสบปัญหาสามีนอกใจและสามีเบื่อภรรยาอยากเลิกกับดิฉัน
ดิฉันเองอายุ 28 ปี ทำงานดีจบ ป.ตรี สามีอายุ 30 ปี จบ ม.3 ไม่มีงานหลักแหล่ง
เรื่องก่อนนี้ ก่อนที่ดิฉันจะมาคบกันเป็นแฟน สามีได้มีภรรยาลูกเมียมาแล้ว
ตอนนี้ลุกที่อยู่กับภรรยาเก่า คนโตผู้ชายอยู่ ป.4 คน2 ผู้หญิงอยู่ ป.2
ปัญหาที่เลิกกับภรรยาเก่านั้น ภรรยาเก่านิยมมีสามีไปเรื่อย คือมั่วผุ้ชาย
ส่วนสามีดิฉัน จากที่สอบถามประวัติจากคนอื่น เล่นการพนัน กินเหล้า ทะเลาะตบตีหึงหวง
กันตลอด ครอบครัวไม่มีความสุข
ตอนเจอกันใหม่ สามีบอกว่าเลิกกับภรรยาเก่าแล้ว มีลูก1 คน(ซึ่งโกหก)
และทำตัวเหมือนจะเป็นคนดีให้ดิฉันเชื่อใจ ส่วนตัวดิฉันเอง เป้นคนมองโลกในแง่ดีจนเกินไป
เชื่อคนง่าย เลยตกลงเป็นแฟนกัน ระหว่างนี้เค้าเอาใจใส่ดิฉันและพูดจาดีกับดิฉันมาตลอด
แต่ก็แอบรู้ทีหลังจากปากภรรยาเก่าที่ยังมาเกาะเกะราวีไม่เลิกไม่ราว่า ยังเคยไปแอบมีอะไรกัน
ในขณะที่อยู่กับดิฉัน ดิฉันเจ็บปวดทรมานมาก แต่เขาสัญญาว่าจะไม่ทำอีก
หลังจากนั้น ดิฉันได้พลาดไป เพราะความไม่รู้เท่าทันคน ดิฉันท้อง ตอนเเรกเครียดสับสน
ไม่รู้จะทำยังไง อายคนที่ทำงาน เพราะทำงานมีหน้ามีตา จึงตัดสินใจแต่งงานตอนท้องได้ 4 เดือน
และตอนนี้เองที่ทำให้ทุกอย่างในชีวิตเปลี่ยนไป
ตอนท้อง สามีลาออกจากที่ทำงาน เพราะต้องไปดูแลทำไร่ที่บ้านกับแม่
ดิฉันก้อุ้มท้องไปทำงานลำพังคนเดียวทุกวันจนคลอด ก่อนนี้ต้องอยู่กัน 2 คนแม่ลูกมาตลอด
พอกลับไปที่บ้านก็คุยกัน 2 คนกับลุกในท้อง เขาก็โทรมาบ้าง ไม่โทมาบ้าง เพราเข้ารับลุกคนที่ 2 กับเมียเก่าไปเลี้ยงที่ ตจว ด้วย ซึ่งเขาเลี้ยงจนลูกเป็นเด้กไม่ดี ก้าวร้าว ขโมยของ และที่สำคัญภรรยาเก่ากับเขาก็ยังติดต่อกันอยู่ เพราะต้องคุยเรื่องลูก ดิฉันช้ำใจมาตลอด บางครั้งมีวันหยุดหลายวัน ดิฉันต้องอุ้มท้องโตๆขึ้นรถ บขส . กลับต่างจังหวัด 400 กว่าโล เพื่อไปหาเขา เขาก็สนใจบ้างไม่สนใจบ้าง เพราะเขาติดเพื่อน กินเหล้ากับเพื่อน
จนคลอด ตกดึกคืนนั้นดิฉันปวดท้องมากจนทนไม่ไหว ให้น้องสาวเขาพาไป รพ. ได้ลูกสาว 1 คน น่าเกลียดน่าชัง น่าตาเหมือนสามีมาก ตอนนี้อายุ 1 ปี กำลังน่ารักทีเดียว
วันแรกที่คลอดลูกเขาก็มา แม่ดิฉันก็มา แต่เกิดมีเรื่องทะเลาะกัน2 ครอบครัว เพราะสามีกับดิฉันมีปากเสียงกัน เขาบอกไม่อยู่แล้ว จะกลับแล้ว ดิแนน้อยใจร้องไห้ ที่เขาไม่คิดถึงลุกเลย ยังส่งข้อความมาบอกว่าเลิกกัน ดิฉันเสียใจมาก อยากตายๆไป แต่ก้ออดนึกถึงลุกที่แบเบาะตาดำไม่ได้ ลุกช่างน่าสงสารจริงๆ
ตอนพักฟื้นที่บ้าน ส่วนมากดิแนเลี้ยงลุกคนเดียวตลอด เพราะไปอยู่กับเขาที่ ตจว มีแม่เขาคอยดูอีกคน แต่ส่วนใหญ่ดิฉันจะดูแล พอครบกำหนด 3 เดือน ดิฉันกลับมาทำงานที่ กทม ดดยที่เอาลูกมาเลี้ยงด้วย โดยให้ญาติผุ้ใหญ่เลี้ยงเดือนละ 3 พันกว่าบาท ค่านมและทุกสิ่งทุกอย่าง ดิฉันต้องรับภาระทั้งหมด ค่าให้จ่ายเดือนๆนึงเป็นหมื่นๆ ดดยที่ดิแนก็เลี้ยงตัวเองมาตลอดจนลูกสาวตอนนี้ 1 ขวบพอดิบพอดี
ความที่เขาเป็นคนไม่เอาไหน แม่เขา พี่ๆ ถึงให้เขามาหางานที่ กทม ทำ เพราะอยู่ที่บ้านก็เที่ยวเล่น ไม่ทำการทำงาน เล่นการพนัน เลี้ยงเบียร์ เหล้าเพื่อน ไปวันๆ มีผู้หยิงมาพัวพัน ผู้หญิงก็เสียนี่กระไร เพิ่งอยู่ ม.2 แท้ๆ ที่ดิฉันจับได้ เพราะเขาเปลี่ยนซิมการ์ดใหม่ไม่ยอมบอกดิฉัน แต่ดิฉันไปสืบมาได้ และรู้ว่าเขาคุยกันทุกคืน แต่เขายังไม่มีอะไรกันนะค่ะ เพราะเพิ่งเริ่มจีบกัน ดิแนเลยไปปิดสัญญาณโทรศัพท์และเปิดใช้เอง จนทำให้รู้เบอเด้กหยิงคนนั้น และโทรไปต่อว่า เด้กคนนั้น ก็โดนสามีดิฉันหลอกว่า เขาเลิกกับแฟนตั้งนานแล้ว ไม่มีพันธะใดๆ จนจับได้และทะเลาะกัน ตอนแจกเขาจะไม่มา กทม เพราะดดนจับได้ แต่แรงกดดันจากแม พี่ๆ เขา เขาเลยต้องมา เพราะอยู่ไปก็ผลาญเงินแม่ไปวันๆนึง
ล่าสุด เมื่อวานนี้ วันที่เกิดเรื่อง
ดิฉันจับได้ว่าเขาส่งข้อความไปหาผู้หญิงคนนั้น ว่าปีใหม่จะไปหานะ และโทรคุยกัน ดิฉันโกรธมาก เพราะเราสัญญากันใหม่ว่า จะตั้งใจเก็บเงิน ไปดาวว์แท๊กซี่มาขับ แต่ทุกอย่างต้องมาจบลง ดิฉันไปต่อว่าเขา
เรามีปากเสียงกันรุนแรง คำด่าทอที่เขาด่าฉัน สารพัด อีเ ฮียย...อีสัตย์...มึง กู สารพัด แถมบอกให้รีบเก็บของมึงไปเลย กูจะเลิกกับมึง มันทิ่มแทงใจดิแนมาก เพราะดิฉันสงสารลูกจับใจ เขาตบตี ดิแน บีบคอ จะเอาขวดเบียร์ฟาดหัวดิฉัน แถมขู่จะมาเอากุญแจรถของดิแน ดดยเอาคัตเตอร์มาขู่ ไม่งั้นจะฆ่าให้ตาย ดิฉันนอนกับลูก ทั้งลูกและดิแนนนอนอยู่ เราทั้ง 2 ไม่สบาย เขายังด่าทอว่า ให้ตายไวๆเถอะมึง
ดิแนร้องไห้ไม่หยุดเหมือนคนเสียสติ หลังจากนั้น ก้เอาบทสวดมนต์มาอ่าน จิตใตเลยดีขึ้น มาสามรถข่มตานอนลงได้อีก แต่ไม่สนิทใจ
ดิฉันเสียใจที่ความดีที่ดิฉันทำไป ไม่เคยเข้าถึง และเขาไม่เคยรับรู้เลย ลุกดิแนต้องรับภาระเองตลอด ค่านมต่างๆ แม้แต่ตัวเขาเองก่อนดิฉันไปทำงาน เขายังนอนไม่ตื่น ดิแนยังต้องทิ้งเงินไว้ให้เขากินข้าว โดยความที่เป็นห่วงเขา แต่เขาไม่เคยคิดห่วงดิแนเลย ซื้อกับข้าวมาทำกับแกล้ม เยงเพื่อนฝูงในขณะที่เป็นเงินดิฉันเอง และไม่เคยเรียกกินเลย ดิแนก้ได้แต่นอนหิวและน้อยใจ
เรื่องที่มันบานปลายทุกวันนี้ เพราะ2 วันก่อน เขารับลูกสองคนมา เด็กสองคน ถุกเลี้ยงมาในสังคมไม่ดี นิสัยก้าวร้าว ไม่เคารพผู้ใหญ่ เป็นเด้กนิสัยไม่ดี ชอบมีอะไรเอาไปฟ้องสามี ดิฉันก้เป็นคนตรงๆ ไม่ชอบอะไรก็จะพุดตรงๆ เลยทำให้เราทะเลาะกัน เพราะลูกเมียเก่าไปฟ้องสามีว่าดิฉันไม่ยอมให้อุ้มน้อง
ทั้งๆที่เวลาลับหลังพ่อ เขาไม่สนใจ จะเเกล้งน้องด้วยซ้ำ ดิแนเลยกลายเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายไปดดยปริยาย ในสายตาสามี
ผู้รู้ค่ะ จะให้หนูทำยังไงต่อไปกับชีวิตดีค่ะ เลิกกับเขาใช่ไหมค่ะ หรืออดทน แต่เขาคงเบื่อและอยากเลิกกับดิฉันมาก เขาไม่เคยพูดจาดีกับดิฉันเลย ดิฉันทุกข์ใจมาก ปวดหัว ไม่มีความสุขเลย จิตใจไม่สงบเลย อยากตัดใจจากเขา แต่ยังรักเขาอยู่ แลสงสารลูก แตสิ่งที่เขาทำมันทนไม่ไหวอีกแล้ว นี่พ่อแม่ดิฉันไม่รู้ เพราะดิฉันไม่เคยบอกความทุกข์ทรมานนี้ให้ใครรู้ ได้แต่เก็บ และเจ็บอยู่คนเดียว


:b48: :b48: :b48: :b48:
ณ ปัจจุบัน

เวลาแต่ละวันมันช่างนานมาก ความทุกข์ใจมันยังคงเจ็บอยู่ในใจ
เห็นเค้าอยู่ทุกวัน มีแต่สิ่งหยาบคายมอบให้ เพียงเพราะแค่จับเค้าได้ว่ายังติดต่อกับผู้หญิงคนอื่น
ขนาดนอนอยู่กับลูกหลับกันไปแล้ว ยังเดินมาเหยียบและจะทำร้าย ด่าหยาบคายสารพัด
เอ่ยปากขับไล่ตลอด เพราะบ้านที่อยู่เป้นบ้านพี่สาวเขา แต่พี่สาวเขาดี รักหลาน เข้าข้างเรา
และเค้าก็อยากจะกลับบ้านต่างจังหวัดไม่อยากอยุ่กับลุกเมียตลอดเวลา
ตอนนี้ดิฉันพยายยามตัดใจ พยายามแผ่เมตตาให้เจ้ากรรมนายเวร รวมถึงเขาด้วย
ไม่กล้าปรึกษาใครที่รู้จัก เพราะทุกคนเตือนตั้งแต่ต้นแล้ว ว่าคนคนนี้นิสัยไม่ดี
แต่ด้วยความลุ่มหลง กิเลสตัณหา เห็นกงจักรเป็นดอกบัว เห็นผิดเป็นชอบ
เพิ่งมาตาสว่างก็ไม่นานนี้ แต่ทำไมจิตใตไม่เป็นสุขสักที เพราะความรักที่มีให้เค้า
หัวโบราณว่า ต้องรักเดียวใจเดียว และเค้าก็เป็นพ่อของลูก กลัวการพลัดพราก
เพราะปรกติ พ่อแม่เลี้ยงดูมาอย่างอบอุ่น แต่คงเป็นเวรกรรมเก่าที่เราต้องชดใช้
ตอนนี้เราได้แต่ทำดี ทำบุญ อ่านหนังสือธรรมมะ สวดมนต์ภาวนา ขอให้พบเจอแต่สิ่งดีๆ
เราจะอ่อนแอไม่ได้ เราต้องเป็นเสาหลักให้ลูก เราต้องรับภาระทั้งหมด บางทีปวดหัวหลายเรื่อง
รวมค่าใช้จ่าย เดือนละหมื่นกว่า แต่ต้องมารับปัญหาคนเดียว เพราะไม่เคยสำผัสคำว่า คู่ชีวิต
ไม่เคยปรึกาได้ ไม่เคยช่วยเหลือได้ ทุกข์ใจมาก อยากร้องไห้ บางครังอยากคิดสั้น แต่คิดได้ว่ามันเป็นสิ่งที่คนโง่ทำและบาปใหญ่หลวง และลูกสาวคนเดียวจะอยู่กับใคร
ต่อไปฉันต้องสู้ ให้กลับมาเป็นชั้นคนเดิม คนที่อดทน ร่าเริง และเข้มแข็งอีกครั้งให้ได้ เพื่อน้องฟ้าใสของแม่


แก้ไขล่าสุดโดย admin เมื่อ 13 มิ.ย. 2010, 13:35, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 มิ.ย. 2010, 14:03 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 เม.ย. 2010, 14:41
โพสต์: 154

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขออนุโมทนากับเจ้าของกระทู้ :b8:
เป็นกำลังใจให้คะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 มิ.ย. 2010, 15:10 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 10
สมาชิก ระดับ 10
ลงทะเบียนเมื่อ: 16 ก.ย. 2009, 14:32
โพสต์: 874

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ตามมาเยี่ยมฟ้าใสที่บ้านค่ะ จริง ๆ ใช้บ้าน
พี่อ้อก็ได้นะ ยินดี แต่มีบ้านตัวเองแล้ว
พี่อ้อก็จะตามมาหานะจ๊ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 มิ.ย. 2010, 19:31 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เป็นกำลังใจให้คุณฟ้าใสอีกคนนะคะ อยากให้คุณเข้มแข็งและลุกขึ้นสู้ด้วยตัวเองคะ เพราะที่ผ่านมาไม่เห็นว่าสามีของคุณมีข้อดีอะไรเลย มีแต่กระทำให้เราช้ำใจทุกวันๆ แล้วคุณก็ไม่ได้ต้องพึ่งพาเขาเรื่องอะไรเลยนี่คะ ถ้าเขามีความดีสักหนึ่งข้อเราก็จะให้คุณอดทนเพื่อลูก แต่นี่แม้แต่ลูกของเขาเองแท้ๆ เขายังไม่ยินดียินร้ายด้วยเลย ความเห็นอกเห็นใจกันไม่มี เข้าใจคะว่ารัก แต่อยากให้คุณพิจารณาว่าความรักของคุณสามารถเปลี่ยนความคิดให้เขากลับตัวกลับใจมาใส่ใจครอบครัวได้หรือเปล่า ถ้าคุณคิดว่าสักวันเขาจะปรับปรุงตัวได้ (คุณต้องรู้ถึงนิสัยใจคอของสามีคุณดีกว่าใครๆ) อยู่ที่คุณจะรับความจริงได้แค่ไหน ลองชั่งน้ำหนักดูนะคะว่าความดีกับความเลวของเขาอันไหนมากกว่ากัน เพราะเท่าที่อ่านที่คุณเล่าเขาใจร้ายและหยาบคายมากๆ เราสงสารและเห็นใจคุณมากๆ ไม่อยากให้คุณต้องทนกับสภาพแบบนี้เลยคะ
มีบทความจากหนังสือคู่สร้างคู่สม อยากแบ่งปันให้คุณอ่านนะคะ ความว่า
"อดทน" กับเด็กเป็นคำแนะนำที่ดีที่สุด เด็กโตขึ้นทุกวัน วันผ่านวัน เด็กจะค่อยๆ เข้าใจปัญหาของผู้ใหญ่ได้มากขึ้นเรื่อยๆ ไม่จำเป็นต้อง "ทน" กันเพื่อให้เด็กเห็นความบาดหมางหรือเห็นอะไรที่ไม่ดี วันๆ พ่อไม่กลับบ้าน แม่เอาแต่นั่งกอดลูกร้องไห้ หรือวันๆ พ่อกับแม่เอาแต่ทะเลาะเสียงดังใส่กันหรือวันๆ พ่อแม่ไม่มองหน้ากัน คนหนึ่งอยู่หน้าบ้าน ส่วนคนหนึ่งอยู่ในบ้าน หรือคนหนึ่งอยู่ชั้นบน อีกคนอยู่ชั้นล่าง ถ้าเป็นแบบนี้ถึงพ่อแม่จะอยู่ด้วยกันมันก็ไม่มีประโยชน์เพราะมันก็ทำให้เด็กมีปัญหาอยู่ดี เราไม่สามารถรู้ล่วงหน้าถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตได้ แต่ถ้าวันนี้มันผิดมันพลั้งมันพลาดไปแล้วก็อย่ารีรอที่จะแก้ไข...
อย่าอดทนในทางที่ผิด...

อยากฝากเป็นอีกทางเลือกหนึ่งนะคะ มันอาจไม่ตรงใจของคุณแต่เราคิดว่าถ้าชีวิตมันแย่ถึงขนาดที่เขามาทำร้ายร่างกายเรา และใช้ถ้อยคำหยาบคายกับเรา ต่อไปเขาก็ต้องทำอีก เราไม่อยากให้คุณต้องช้ำไปมากกว่านี้ แต่ถ้าคุณคิดว่าคุณสามารถเปลี่ยนเขาได้ก็ขอให้คุณโชคดีนะคะ เป็นห่วงคุณมากๆ คะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 มิ.ย. 2010, 22:59 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


อดทนเพื่อนอะไร?
อดทนแล้วได้อะไร?
ไม่อดทนแล้วได้อะไร?

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 มิ.ย. 2010, 00:21 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 พ.ค. 2010, 17:38
โพสต์: 2

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ผู้ชายดีๆในโลกนี้ยังมีอีกเยอะแต่สามีคุณไม่ใช่หนึ่งในนั้นแน่นอน


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 มิ.ย. 2010, 04:15 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5976

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว



เหตุมี ผลย่อมมี
หากยังคิดจะอยู่กินกับพ่อของเด็ก เราเองต่างหากที่ควรเริ่มต้นชีวิตใหม่
เรื่องราวเก่าๆ อย่าไปขุดคุ้ย อย่าไปตามสอดส่อง คอยจิกคอยดู
เห็นสักแต่ว่าเห็น ได้ยินเสียงสักแต่ว่าได้ยินเสียง

หน้าที่ของเราคือ เป็นแม่แบบ แม่แผน แม่แปลนที่ดีของลูก
ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด ส่วนเรื่องนอกตัว อย่าไปใส่ใจ
หมั่นสวดมนต์ หมั่นสร้างกุศล หมั่นฝึกเจริญสติ หมั่นสร้างแต่เหตุดี

จงเป็นผู้มีสติ เวลาเกิดการกระทบ ให้แผ่เมตตา แล้วให้การอภัยเขากับทุกๆการกระทำ
ที่เรามองว่าเขาสร้างความเจ็บช้ำน้ำใจให้กับเรา อย่าโต้ตอบ ใช้ความนิ่งเฉยแบบมีสติ

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 มิ.ย. 2010, 09:42 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 10
สมาชิก ระดับ 10
ลงทะเบียนเมื่อ: 16 ก.ย. 2009, 14:32
โพสต์: 874

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ฟ้าใสเป็นไงบ้าง


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 มิ.ย. 2010, 10:07 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 13 ก.พ. 2010, 16:34
โพสต์: 1050

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


รู้แยกแยะดีชั่ว....อย่าตกอยู่ในความประมาทในการดำเนินชีวิตประจำวัน
ประหยัดอดออม..เผื่อไว้สำหรับชีวิตใหม่ฟ้าใส
อยู่อย่างสันโดษ ยินดีพอใจตามมีตามได้จากเรี่ยวแรงน้ำพักน้ำแรงของเรา
อยู่ด้วยศีล..ฟังธรรม..เสวนาธรรม...ปฏิบัติธรรม
คบแต่กัลยาณมิตร บัณฑิต..หลีกห่างพวกทุศีลทั้งหลาย
ควรแยกลูกสาวกับเราพักอาศัยอีกที่แห่งหนึ่ง..หากห่วงอนาคตขอลูกสาว
ส่วนจะตัดใจจากสามีหรือไม่นั้น..สุดแล้วแต่ กิเลสตัณหาอุปาทาน ว่ามันจะยึดมั่นถือมั่นแน่นเพียงไร...ถามใจเราเองเท่านั้น..ว่าถึงป่านนี้แล้วยังพร้อมที่ทนทุกข์ต่อไปหรือไม่??
ขอเจริญในธรรม :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 มิ.ย. 2010, 13:07 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 22 ก.ย. 2009, 15:37
โพสต์: 112

ชื่อเล่น: ดอกพุทธ
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ให้โอกาสสามีแก้ตัวน่ะได้ แต่ถ้าให้โอกาสแล้วเค้ายังเหมือนเดิมล่ะ
เราจะทนไปเพื่ออะไร ?

ถ้าลูกโตขึ้นมา เค้าเห็นพฤติกรรมการทะเลาะกันแบบนี้ จะเป็นอย่างไร
พ่อแม่ เป็นเหมือนกระจกให้ลูกทำตามอย่าง ต้องระวัง!

กับ ถ้าเค้าโตขึ้นมาด้วยกำลังสองมือของแม่ ด้วยความรัก
ด้วยความอบอุ่นที่แม่มีให้ ถึงแม้จะมีแม่คนเดียว แต่เป็นความอบอุ่นที่ยิ่งใหญ่
เค้าจะได้เป็นคนที่อบอุ่น เช่นกัน

ผู้หญิงหากเป็นภรรยาแล้ว ก็จะมีความรักให้สามี
แต่ถ้าสามีทำถึงขนาดที่เล่ามา ลองปล่อยเค้าดีมั๊ยคะ...
(ถ้าเค้าหมดรักเราแล้ว) ถ้าเรายังอาลัยมีรักให้เค้า เราก็ต้องวิ่งตามความรักตลอดค่ะ
หันมารักตัวเองบ้างนะคะ แล้วจะรู้สึกว่าเริ่มวางบางเรื่องได้แล้ว

หันมามองลูกที่เป็นความรักที่ยิ่งใหญ่ของเราดีกว่า

ลองตรองดูนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้อย่างมากๆ ค่ะ

.....................................................
หลอมจิตบรรจง สู่แสงแห่งธรรม


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 มิ.ย. 2010, 09:40 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


แวะมาส่งกำลังใจให้ค่ะ
วันนี้เป็นอย่างไรบ้างค่ะ? :b4: :b4:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 11 โพสต์ ] 

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

่กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 1 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร