เรื่องนี้ คุณนกซึ่งเป็นคนกลางต้องตั้งจุดยืนของตนเองให้ได้ก่อน ว่าจะเลือกฝ่ายใดโดยพิจารณาข้อดีข้อเสียที่ทั้งตนและลูกจะได้หรือเสียให้ถี่ถ้วน..จากนั้น ขั้นตอนการเตรียมสู้กับปัญหาที่คาดว่าจะเกิด(อาจไม่เกิดก็ได้)จึงจะเป็นไปได้อย่างจริงจัง..



เข้าใจว่าพ่อบุญธรรมเกิดความรักผูกพันธ์ลูกบุญธรรมแล้ว นับว่าเป็นบุญของเด็กจริงๆ ที่แม้ถูกพ่อจริงทิ้งขว้างก็ยังมีพ่อบุญธรรมอุปการะช่วยเหลือด้วยเมตตากรุณา นับว่าหาได้ไม่ง่ายนัก..และที่พ่อบุญธรรมไม่อนุญาตให้เปลี่ยนสกุลของเด็กก็คงเห็นแล้วว่าคงไม่ได้มีประโยชน์จริงแก่เด็กเองในข้อทีีเกี่ยวกับการอุปการะของพ่อจริง เพราะไม่ได้แสดงความรับผิดชอบอะไรๆมาหลายปี..พ่อบุญธรรมจึงกล้าประกาศว่า..ถ้าอยากได้ก็ให้ไปฟ้องเอา!



สามีต้องการครอบครัวกลับเพื่อไปช่วยกันใช้หนี้กระมัง..??
แล้วหนี้นั้นเขาทำขึ้นด้วยวิธีใด เป็นหนี้ที่กู้มาเลี้ยงดูลูกเมียของตนหรือเปล่า..
ถ้าใช่ ก็คงต้องพิจารณาร่วมรับผิดไปด้วยกัน แต่ถ้าเขาทำหนี้ตั้งแต่ไปอยู่กับหญิงอื่น เขาควรหาความช่วยเหลือจากที่อื่นมากกว่ามาหาจากคุณนกนะครับ..
แล้วที่ประกาศจะซื้อบ้านเขาน่ะ ถามเขาดูว่าเอาอะไรมาซื้อ ครับ..เผื่อเขาลืมไปว่ามีหนี้อยู่..
ดูท่าว่าเขาคนนี้คงเป็นนักฝันหรือคนล่าฝันรึเปล่า ..



นอกจากตนเองไม่มีศีลแล้ว ยังไม่มีสำนึกในคุณของคนดี คิดโลภอยากได้ของเขาฟรีๆอีก คบคนเช่นนี้ การเสพคุ้นคนเช่นนี้ย่อมนำแต่ความเสื่อมวิบัติมาสู่ตน ใครจะรู้ว่าต่อไปเขาจะไม่ชักจูงให้เราทำทางไปนรกอย่างอื่นๆอีกอย่างที่คาดเดากันไม่ได้เลย จึงขออนุญาตเตือนสติคุณนกว่า..[color=#BF0000]หากจะทำอะไรเพราะคำชักจูงของชายคนนี้ พึงระวังให้มากที่สุด..คนที่ไม่มีศีลย่อมเที่ยงที่จะทำบาปกรรมสารพัดอย่างได้ อย่าประมาท..



จากที่อ่านมา คุณนกดูยังมีความลังเลอยู่เกี่ยวกับพฤติกรรมของสามีแลหญิงอื่น ถ้าว่าใครจะรับรองได้ว่าสามีจะไม่เป็นอื่นก็คงต้องเป็นตัวสามีเอง กระนั้น เรื่องที่เกิดแล้วย่อมค้างคาในใจคุณนกแน่ ความสงสัยหวาดระแวงย่อมตามมาในกาลภายหน้าจนกว่าจะสามารถสร้างความไว้ใจเชื่อใจกันได้จะเกิดขึ้นแทนในที่สุด..ซึ่งอาจใช้เวลาทั้งชาติ..

จะว่าสามีเกิดสำนึกผิดชอบชั่วดีขึ้นมาก็น่าสงสัย ว่าทำไมจึงกระทันหันแบบจู่โจม ทั้งยังมีท่าทีเเข็งกร้าวถึงกับจะฟ้องร้องเอาเรื่อง ทั้งๆที่ทิ้งคุณกับลูกไปเกือบสิบปี ..ดูราวกับจะเป็นวิธีขู่กรรโชกทรัพท์ เพื่อใช้หนี้ตนรึเปล่า แล้วที่จะฟ้องน่ะ เอาเงินที่ไหนไปฟ้องล่ะครับ มีหนี้ค้ำคออย่างนั้น.. ?..ถ้าเขาจะฟ้องจริง ก็น่าจะมีแต่ทางเสียแก่ตัวเขาเองมากกว่าเพราะเ้ป็นคนเริ่มทำความผิดเองแต่แรก ..ทั้งมีหญิงใหม่ จดทะเบียนซ้อน ละทิ้งหน้าที่รับผิดชอบต่อลูก..คงไม่ง่ายนักหรอกที่เขาจะสามารถเอาลูกไปได้ เพราะศาลต้องสืบพยานสอบสวนข้อมูลต่างๆมากมาย...คุณนกไม่ควรวิตกไปจนเกินเหตุ ส่วนมากหมาเห่าไม่กัดครับ...

ดูท่าจะไม่ชอบมาพากลเสียแล้วกับพฤติกรรมของชายคนนี้..

คุณนก หันหน้าปรึกษารุ่นพี่เถิดเพื่อความปลอดภัย แก่ตนเองและทุกคนที่เกี่ยวข้อง...



เรื่องนี้อย่าเพิ่งท้อครับ อย่าย่ิอท้อที่จะเจริญกุศลแม้ดูเหมือนไม่เกิดผลในเวลานี้ แต่ผลนั้น"เกิดแล้วและมีจริง" ถ้าทำไปแล้วไม่มีผลจริงก็ขัดกับหลักความจริงในธรรมชาติที่พระพุทธองค์ทรงค้นพบแล้วนำมาบอกกล่าวว่า"กรรม ทำแล้วมีผล ตามมาเสมอ" เพียงแต่เวลานี้เขายังไม่ได้รับปัจจัยเพื่อส่งผลเท่านั้น อย่าลืมว่ากรรมมิได้ให้ผลเพราะการเรียกร้องของใครหรือเพราะใครชอบไม่ชอบผลนั้น ..

แม้ในขณะนี้ที่คุณนกร้อนใจคับแค้นก็เพราะเหตุเก่าที่ไม่ดีอันตนนั่นเองเคยทำมาแล้ว มิได้เกิดด้วยความบังเอิญหรือโชคร้ายหรอกครับ ขอให้พยายามเจริญบุญให้มาก โดยเฉพาะศีล และการสวดมนตร์ปฏิบัติธรรมที่เราทำได้ทุกที่ เวลานี้อกุศลวิบากมาส่งผลอยู่ ควรกำหนดรู้แล้วเจริญกุศลให้ต่อเนื่อง ย่อมเป็นปัจจัยให้กุศลวิบากมีกำัลังเข้าเบียดเอาวิบากไม่ดีให้ตกไปนะครับ..

เพื่อนๆทั้งหลายในนี้พากันส่งกำลังใจมาให้คุณนก ขอให้พ้นภัยหมดทุกข์โดยเร็วครับ..

ในยามนี้มีความวุ่นวายใจเป็นที่สุด แต่ก็คิดว่าตัวของดิฉันยังมีบุญดีอยู่บ้างที่ได้พบและเข้ามาเป็นสมาชิกในลานธรรมแห่งนี้ ได้รับคำชี้แนะที่ประเสริฐจากกัลยาณมิตรหลายๆท่าน ในการน้อมนำไปปรับใช้กับปัญหาที่รุมเร้าในชีวิต ดิฉันคิดว่า คุณ dd เป็นผู้ที่มีพื้นฐานองค์ความรู้ในทางธรรมที่ลึกซึ้ง สามารถที่จะสื่อให้เห็นความเป็นจริงได้ด้วยการผ่านตัวอักษร ดิฉันขอขอบคุณมากๆ ไว้ ณ ที่นี้อีกครั้งค่ะ

ขอขอบคุณ คุณ taktay ด้วยนะค่ะ ดิฉันได้อ่านคำชี้แนะที่คุณได้แนะให้กับกัลยาณมิตรหลายท่าน รวมทั้งตัวดิฉันด้วย เป็นคำแนะที่เป็นประโยชน์ ชัดเจน และตรงประเด็นมาก ขอขอบคุณที่กรุณาสละเวลาช่วยเป็นกำลังใจและความคิดเห็นให้กับเพื่อนๆ กัลยาณมิตรในลานธรรมแห่งนี้ค่ะ

อ้างอิงคำพูด : เพื่อนๆทั้งหลายในนี้พากันส่งกำลังใจมาให้คุณนก ขอให้พ้นภัยหมดทุกข์โดยเร็วครับ
ดิฉันรู้สึกเป็นสุขใจ(ในยามที่วุ่นวายใจเช่นนี้) ที่มีโอกาสได้พบเจอท่านกัลยาณมิตรหลายๆท่านในลานธรรมแห่งนี้ ถึงแม้จะไม่คยพบหน้ากัน ไม่รู้จักแต่ก็ได้ร่วมแบ่งปันกุศลจิตต่อกัน ให้ทั้งข้อคิดเตือนใจ ให้ทั้งกำลังใจโดยไม่ได้หวังผลตอบแทนเป็นทรัพย์สิน ท่านทั้งหลายคงปรารถนาให้เพื่อนกัลยาณมิตรทุกท่านได้อยู่เป็นสุขและมีความทุกข์ให้น้อย(เท่าที่กรรมจะส่งผล) มากกว่า ด้วยกุศลจิตนี้ ดิฉันขอให้ทุกท่านอยู่ในร่างกายที่แข็งแรงและจิตที่ประเสริฐเช่นนี้ ตลอดจนขออนุโมทนาในเมตตาจิตของทุกท่านด้วยค่ะ

นกประภัสสร

ขอให้ปัญหาทุกอย่างคลี่คลายไปในทางที่ดีด้วยนะคะ เป็นห่วงคะ

ต้องขอขอบคุณคุณแสงอาทัตย์ในตวามห่วงใยของคุณค่ะ (แค่ได้เห็นชื่อของคุณก็รู้สึกถึงความสว่างสดใสแล้ว)


เช่นกันนะค่ะขอให้สิ่งที่ดีๆปรากฏเกิดในชีวิตของคุณแสงอาทิตย์เช่นกันค่ะ

นกประภัสสร

ขอช่วยออกความเห็นนิดนึงคะ
ขอให้คุณนกคิดถึงความรู้สึกของลูกคุณให้มากๆคะ
เป็นบุญที่ลูกคุณได้เจอกับพ่อบุญธรรมที่ประเสริฐแบบนี้
ดิฉันเห็นด้วยกับหลายๆท่านว่าว่าเขาคงไม่ฟ้องหรอก
ฟ้องไปก็ไม่น่าจะชนะคะ
คุณต้องคิดถึงจิตใจของรุ่นพี่คุณด้วยนะคะ
ว่าเขาจะรู้สึกอย่างไรถ้าคุณจะละทิ้งเขาไป
แคร์คนที่รักเราและลูกดีกว่าคะ

ขอให้คุณปฏิบัติธรรมต่อไปเพื่อให้เกิดปัญญาในการแก้ปัญหาชีวิตครั้งนี้
ไม่ต้องท้อถอยกับชีวิตหรอกนะคะ
ใครๆก็มีปัญหาในชีวิตทั้งนั้น แต่คุณโชคดีที่เจอคนดีๆ
และมีลูกที่น่ารักคะ เอาใจช่วยคะ

วันนี้มีความเคลือนไหวค่ะ คือ สามีจะนำสมุดพร้อมบัตร ATM ที่มีการโอนเงินเดือนเข้ามาให้ดิฉันถือไว้
โดยดิฉันต้องเปิดบัญชี+ATM ใหม่ภายใต้ชื่อดิฉัน สามีจะถือบัตรใหม่นี้ โดยดิฉันจะต้องทำการโอนเงินจากบัญชีเงินเดือนของสามีให้ประมาณ 10,000ทุกเดือน ปัจจุบันสามีมีหนี้สินเหลือจากสหกรณ์บริษัทฯ ประมาณ 160,000 และจากบัตรยูเมะพลัสประมาณ 60,000 ซึ่งเป็นหนี้ที่ก่อขึ้นมาระหว่างที่อยู่กับ ญ คนล่าสุดของเขา สามีมีเงินเดือน 17,000 ถ้าทำ OT ได้ประมาณ 25,000 (OT ไม่แน่นอนค่ะแต่ได้ไม่เกินนี้) ทุกเดือนเฉพาะหนี้ที่กล่าวถึงที่ต้องจ่ายรายเดือนประมาณ 8,000 ซึ่งคำนวนดูแล้วหนี้สินกับค่าใช้จ่ายของเขาก็อยู่ประมาณ 18,000 ซึ่งด้วยเหตุนี้จึงให้ดิฉันไปทำเรื่องขอสินเชื่อที่อยู่อาศัยกับธนาคาร แต่ดิฉันจะหมดสัญญาจ้างในปี 2554 สามีก็รู้และให้ดิฉันเร่งหาอาชีพเสริม เพื่อประกันความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้น ซึ่งต้องใช้เงินลงทุน ถ้ารอดก็ดี แต่ถ้าพังหมายถึงสูญเงินเก็บไปเลย เงินเก็บนี้เป็นเงินที่ดิฉันตั้งใจไว้เป็นทุนการศึกษาของลูก ดิฉันไม่อยากเอาอนาคตของลูกมาเสี่ยงกับความไม่แน่นอนและไม่มั่นใจกับสามีเลย แต่สามีก็พูดต่อว่าดิฉันในเรื่องอยู่บ้านกับชายอื่นและกล่าวดูถูกในความสัมพันธ์ระหว่างดิฉันกับรุ่นพี่ตลอดเวลา ดิฉันไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลย รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นแม่ที่ไม่เหมาะที่จะเป็นแม่ที่ดีของลูกเลย(ไม่อยากให้ประวัติชีวิตลูกต้องด่างพร้อยค่ะ)
ส่วนจะหวังพึ่งพาแม่สามีคงจะยาก เพราะท่านบอกว่าถ้าปัญหามันเยอะ ก็เลิกกันไปเถอะ(ท่านไม่รู้ว่าดิฉันอยู่บ้านเดียวกับรุ่นพี่ค่ะ) แต่ในขณะเดียวกันท่านกลับฝากให้ ญที่เพรชบุรี(คนล่าสุด)ให้ช่วยดูแลสามีด้วย ดิฉันไม่มีพ่อแม่ อาศัยอยู่กับยาย(ท่านสิ้นอายุเมื่อ 6 ปีที่แล้ว) ดิฉันเคยขอให้แม่สามีรับดิฉันเป็นลูกอีกสักคน เพราะดิฉันขาดที่พึ่งทางใจ ไม่มีญาติที่ไหนนอกจากยายเพียงท่านเดียว ในเทศกาลปีใหม่ทุกปีดิฉันจะไปเยี่ยมท่าน บางเดือนก็ส่งเงินให้ท่านไว้ใช้สอย คอยโทรไปถามสารทุกข์สุกดิบเสมอในขณะที่สามีไม่ค่อยได้ใส่ใจเท่าไร สาเหตุที่ท่านไม่ค่อยไยดี อาจเป็นเมื่อ 6 ปีที่แล้วดิฉันเสียยายไป สามีก็พา ญ อื่นไปอยู่ที่คอนโดที่ซื้อไว้(ตอนนี้ขายแล้วค่ะ) ดิฉันสูญเสียและเสียใจก็เลยขาดสติเอาขวานไปไล่ฟันสามีต่อหน้าแม่สามีเลยค่ะ และขับไล่สามีด้วย แม่สามีต่อว่าดิฉันรุนแรง ดิฉันก็โต้กลับแรงไม่แพ้กัน แม่สามีไม่เคยโทรมาหาลูกของดิฉันเลย ขนาดลูกของดิฉันบวชเณรภาคฤดูร้อน อุทิศเป็นพระราชกุศลถวายแด่ในหลวง ทั้งสามีและแม่สามีก็ไม่มา คิดแล้วมันอดน้อยใจไม่ได้เลย
ขอขอบคุณเพื่อนกัลยาณมิตรทุกท่านที่ให้แนวคิด คลอดจนกำลังใจ ขอให้ทุกท่นมีตวามสุขกายและใจตลอดไปนะค่ะ

นกประภัสสร

ขอขอบคุณในกุศลจิตที่คุณ siyapat มอบให้นะค่ะ ด้วยบุญที่เจริญอันใดขอจงบังเกิดกับคุณเช่นกันค่ะ ดิฉันขอน้อมรับคำชี้แนะเพื่อประโยชน์อันดีแก่ลูกนะค่ะ ดิฉันก็คิดว่าตังเองโชคดีอย่างที่คุณกล่าวไว้เหมือนกันค่ะ

นกประภัสสร

ผมอ่านๆดูเหมือนใจคุณเองมีคำตอบอยู่แล้วนะครับ....ทำตามเสียงของหัวใจตัวเองแล้วกันว่าอะไรสมควรทำอะไรไม่สมควรดูตามความเหมาะสมนะครับ.....เรื่องกรรมบางทีมันซับซ้อนแนะนำอะไรบางทีก็ไม่ใช่...จะหากฎเกณท์อะไรตายตัวก็ไม่ได้.

แต่ผมเชื่อแหละว่าคุณมีคำตอบในใจอยู่แล้วก็เอาอย่างนั้นแหละครับ ถูกต้องแล้ว.

แสดงว่าปกติสามีรับผิดชอบค่าใช้จ่ายของคุณ ?เพราะคุณถือบ/ชเงินเดือนของเขา?
ถ้าไม่ใช่เขาให้คุณถือบ/ชเงินเดือนเขาทำไม?..



ดังนั้นหนี้บางส่วนเกิดขึ้นเพราะเขาดูแลคุณด้วย?..




เงินจากสินเชื่อใครได้ใช้ คุณหรือสามีหรือแบ่งกัน? แล้วใช้สินทรัพย์ใดไปค้ำหนี้ครับ? แล้วใครผ่อนใช้หนี้นี้?
[color=#FF0000]
ถ้าไม่สะดวกไม่ต้องตอบมาครับ...[/color]..คำถามเหล่านี้นี้ต้องการชี้ให้เห็นว่าที่จริงคุณยังเกี่ยวข้องกับสามีเรื่องการเงินอย่างต่ิอเนื่องตั้งแต่เเรกจนแม้เมื่อเขาเเยกไปอยู่กับหญิงอื่นจนบัดนี้...ไม่ทราบว่ารุ่นพี่ทราบเรื่องนี้หรือไม่?..




ข้อที่ใครๆว่าเรานั้นหาใช่เรื่องที่ควรถือเป็นสาระไม่ เมื่อเขาไม่ชอบใจก็ว่าเรา"ไม่ดี" เมื่อเขาชอบใจก็ว่า"ควร"....มาตรฐานตามกิเลสตนเช่นนี้ย่อมไม่ควรใส่ใจ ลูกไม่ได้ด่างพร้อยหรือมีสง่าเพราะพ่อหรือแม่เป็นคนดีหรือชั่วแต่เขาจะด่างพร้อยและสง่าเพราะพฤติกรรมของตน..

คุณจงตอบคำถามตนเองในใจว่าคุณไม่ดีดังที่สามีกล่าวหาหรือไม่ หากจริงก็นึกขอบคุณเขาที่มาชี้บอก จะได้แก้ไข หากไม่จริงก็ให้อภัยในความเป็นพาลของสามีเสีย เลิกคิดถึงคำกล่าวหาโดยประการทั้งปวง..ได้ยินมาจากใหนก็วางไว้ที่นั่นไม่แบกมาไว้ติดใจเสมอ..



เมื่อทราบว่าพึ่งเขาไม่ได้ก็ต้องหาทางพึ่งตนให้มาก ไม่ควรหวังพึ่งใครๆเพื่อผิดหวัง...แต่เมื่อได้ที่พึ่ง เช่นที่อาศัยจากรุ่นพี่ก็พึงสำนึกในคุณความดีของเขา พยายามป้องกันภัยอันตรายที่จะเกิดเพราะปัญหาของตนไม่ให้กระทบเขาทุกวิถีทาง มิฉะนั้นจะกลายเป็นการเณรคุณเขาไปเสียซึ่งไม่ควรเกิดเลยโดยประการทั้งปวง..



บุญกุศลทำไปแล้ว ควรแต่จะคิดถึงด้วยความยินดี บุญไม่ได้เกิดมากหรือลดลงเพราะพ่อกับย่าจะมาหรือไม่...ยิ่งคิดยิ่งน้อยใจ อานิสงค์ของบุญยิ่งลดลง ควรวางใจให้ถูกเสียใหม่ นะครับ..

ก็น่าเห็นใจ แม่เขาก็รักลูก ใครเอาขวานไล่ฟันลูกคงดูไม่น่ารักแน่ ใครจะคาดเดาว่า ลูกจะไม่ถูกหญิงฟันตายด้วยขวานในยามใด นึกแล้วก็สยองแทนเช่นกัน..แต่เอาละเรื่องราวผ่านมาจนบัดนี้แล้วจะตัดสินใจทำอย่างไรก็ขอว่าอย่าทำให้ผู้มีคุณเดือดร้อนไปด้วยไม่ว่าทางตรงหรือโดยอ้อม..เพราะบาปจะตกหนักที่เรานะครับ..

ขอให้พบทางออกที่ดีที่สุดครับ

ขอขอบคุณ คุณผู้ชายสบายๆ นะค่ะที่กรุณาสละวลามาให้คำชี้แนะ

นกประภัสสร

ขออนุญาตเรียนเพิ่มเติมตามที่คุณ dd ได้กรุณาเข้ามาเพื่อช่วยให้คำชี้แนะค่ะ
[quote="-ddแสดงว่าปกติสามีรับผิดชอบค่าใช้จ่ายของคุณ ?เพราะคุณถือบ/ชเงินเดือนของเขา?
ถ้าไม่ใช่เขาให้คุณถือบ/ชเงินเดือนเขาทำไม?[/quote]

สามีไม่เคยรับผิดชอบค่าใช้จ่ายของดิฉันและลูกเลย ที่จะให้ถือ บ/ชเงินเดือนของเขาเป็นเหตุที่กำลังจะเกิดขึ้นในวันที่ 19/6/2553 โดยปกติสามีไม่เคยให้รู้เห็นอะไรที่เป็นเรื่องของเขาทั้งสิ้น ไม่เคยได้รู้เรื่องเงินของเขาเลย แต่อยู่ๆก็เกิดเอามาให้ น่าแปลกมาก และอีกอย่างเมื่อ ธันวา 2552 สามีโทรมาบอกเลิกอย่างเด็ดขาด พร้อมขอให้หย่าให้ เพื่อจะไปแต่งงานกับ ญ ที่ทำงานเดียวกันที่สามีไปอยู่กับเขามา 3 ปี ญ ผู้นี้อายุ 30ปี มีงานทำที่มั่นคง มีบ้านอยู่เป็นของตนเอง ส่วนสามีอายุ 40ปี มีมอเตอไซด์เป็นทรัพย์สินเดียวที่มี ส่วนดิฉันอายุ 41 ปี บ้านไม่มี ลูก 1 คน งานไม่มั่นคง แต่กับเป็นผู้ถูกเลือก
ดิฉะนก็ยังคลางแคลงใจว่าทำไมถึงถือ บ/ชเงินเดือนของเขา ส่วนหนี้สินซึ่งสามีเป็นหนี้ที่เกิดตอนที่อยู่ กับ ญ ของเขาไม่ได้เกิดขึ้นเพราะเขาดูแลดิฉันเลย


เงินจากสินเชื่อจะนำไปซื้อบ้านเพื่อดิฉันและลูกอาศัย(ตามที่สามีต้องการให้ออกห่างจากรุ่นพี่ค่ะ) โดยสามียังคงทำงานที่เพรชบุรีเหมือนเดิม และอาจช่วยได้บ้างกับหนี้ที่จะเกิดนี้(ไม่มั่นใจเลยค่ะ) แต่ดิฉันคงต้องรับภาระหนี้ไว้เองอย่างยากที่เลี่ยงได้ ตอนนี้ดิฉันไม่มีหนี้ ไม่มีบัตรเครดิต มีเงินเก็บในรูปของสลากออมสิน 800,000 ซึ่งใช้เป็นสินทรัพย์ใปค้ำหนี้ได้ แต่ดิฉันไม่อยากเสี่ยง มันเป็นเงินที่เตรียมไว้สำหรับการศึกษาของลูก ตอนนี้ยังไม่ได้กู้อะไรทั้งสิ้น เพราะถ้าพลาด อาจสูญเงินไปทั้งหมด รุ่นพี่ทราบเรื่อง สำหรับรุ่นพี่ก็ได้แต่ปลงและเตือนให้คิดอย่างรอบคอบ ดิฉันอยากเรียนว่าเรา 2 คนคุยกันทางโทรศัพท์เท่านั้น ไม่มีความเกี่ยวข้องอื่นใดเลยค่ะ ส่วนใหญ่สามีจะมีชีวิตที่เหมือนคนโสด และรัก-เลิกกับ ญ มากหน้าหลายตาของเขาตลอดมาค่ะ

ดิฉันขอขอคุณมากนะค่ะที่ช่วยชี้แนะทางที่ดีให้ และปรารถนาเหลือเกินที่จะพบทางออกที่ดีที่สุด ที่ไม่ทำให้ใครต้องเดือดร้อนกับการตัดสินใจของดิฉันค่ะ
ขออำนวยพรให้คุณ dd และเพื่อนๆกัลยาณมิตรทุกท่านประสบความสุขและความเริญในธรรมนะค่ะ

นกประภัสสร

นกประภัสสร:



ขอให้ฟัง"ความแปลกใจ"ของตนเองครับ ว่าสิ่งนี้หาใช่เรื่องปกติไม่แล้ว.....ทางที่ดี ไม่ควรเกี่ยวข้องในทรัพย์สินของเขาเลย ใครจะรู้ว่าบาปกรรมอย่างอื่นใดจะตามมาส่งผลเพราะเหตุนี้ จิตนั้นพิศดารยิ่งนัก..

เรื่องหนี้ของเขา..คุณจงเลิกสนใจเสียเพราะไม่มีหน้าที่ไปตามรับใช้ให้ใคร เขาทำมาก็ต้องใช้เอง ไม่งั้นต่อไป นึกชอบใจทำหนี้เพิ่มคุณมิต้องไปช่วยเขาตลอดชาติหรือ เขาไม่ใช่ลูกคนโตที่แม่ต้องอุ้มเข้าเอวตลอดเวลา มีสมองคิดทำหนี้ได้ก็ต้องแก้ไขด้วยสมองของตนเท่านั้น..ตอนทำหนี้ก็มีแต่ความสุข พอต้องใช้ก็ทุกข์ และจะหาคนอื่นมาทุกข์ด้วย ..คนที่คิดได้เท่านี้ ยังจะหวังพึ่งอะไรได้อีกหรือ ??

อ้างคำพูด:

อาจช่วยได้บ้างกับหนี้ที่จะเกิดนี้(ไม่มั่นใจเลยค่ะ) แต่ดิฉันคงต้องรับภาระหนี้ไว้เองอย่างยากที่เลี่ยงได้ ตอนนี้ดิฉันไม่มีหนี้ ไม่มีบัตรเครดิต มีเงินเก็บในรูปของสลากออมสิน 800,000 ซึ่งใช้เป็นสินทรัพย์ใปค้ำหนี้ได้ แต่ดิฉันไม่อยากเสี่ยง มันเป็นเงินที่เตรียมไว้สำหรับการศึกษาของลูก ตอนนี้ยังไม่ได้กู้อะไรทั้งสิ้น

ขอให้ฟัง"ความไม่มั่นใจ"ของตนเองครับ..

ขอให้ทราบว่าการไม่มีหนี้เป็นลาภอย่างยิ่ง ถ้าจะเป็นหนี้เพราะต้องช่วยชีวิตบุพพการีนี้จึงควร แต่ชายคนนี้ หาใช่บุพพการีไม่ เพียงคุณได้พบเพราะกรรมซัดไป บัดนี้เขาเดือดร้อนจึงคิดมาพึ่งคุณ เขาไม่เคยคิดให้คุณพึ่งเขาเลย จึงไม่มีเหตุผลอันใดที่ควรจะเสี่ยงเวรไปกู้หนี้อะไรๆ ..

เมื่อคุณมีเงินอยู่ก็ยังอุ่นใจว่ายังได้พึ่งเงิน แต่เมื่อเสียเงินเก็บไป แม้มีชายคนนี้มาอยู่ด้วยคุณจะได้ที่พึ่งจริงละหรือ ?เอาอะไรมารับรองหนอ ตัวเขาเองก็แสดงลายเต็มที่ออกมาแล้ว ต่อไปก็คงไม่ทิ้งลายเดิม เพราะตัณหาที่มีกำลังกล้าเกินกว่าที่เขาจะควบคุมมันได้นั่นเอง..หากคุณมีหนี้ คุณจะรู้สึกเหมือนมีไฟนรกเผาลนตลอดเวลา ถ้าใช้ไม่หมด หนี้นี้จะได้รับโอนไปตามอำนาจกรรม ให้ได้ใช้กันเป็นร้อยพันชาตินั่นเเหละ จะไหวหรือ?..

อย่าสร้างหนี้ครับ..

ดิฉันรู้สึกเห็นใจมากที่สุด เป็นความรู้สึกโดดเดียวในโลกที่กว้างใหญ่ บางครั้งดิฉันเคยเป็นอยากร้องไห้ ซบหน้ากับใครสักคน ๖ปรารถนาให้เขาผู้นั้นเป็นสามี แต่ทุกครั้งไม่ใช่ ดิฉันไม่อยากเสียใจให้รุ่นพี่เห็น เพราะไม่อยากให้ต้องเสียใจไปด้วยค่ะ) ดิฉันขออนุญาตเป็นเพื่อนทางใจและขอแบ่งกำลังใจที่พอมีบ้างให้กับคุณที่กล่าวถึงนี้ค่ะ ความอดทนอดกลั้น จะนำพาคุณไปสู่ความสำเร็จที่สวยงามอย่างที่สุดค่ะ


คำล่าวนี้ช่างชัดเจนและตรงกับใจที่กำลังหลงของดิฉันมาก(เหมือนหัวข้อกระทู้ของคุณ jinje ในเรื่องความรักกับความหลงต่างกันหรือไม่) ยอมรับว่ากำลังแหวกว่ายในวังวนของความหลงใหลไปกับกายปลอมๆ จนลืมจิตที่ดีของใครอีกหลายคนไปเลย แต่ก็พยายามที่จะหาทางหลุดออกมาอยู่นะค่ะ ขอขอบคุณทักทาย และ คุณ dd นะค่ะที่ทำให้ตาสว่างมองเห็นอะไรที่ชัดเจนขี้น แต่ดิฉันก็ยังมีความรู้สึกเกรงใจและเห็นใจรุ่นพี่ที่เหมือนกับว่ากำลังโดนดิฉันเอาเปรียบอยู่ เพราะการที่ดิฉันยังต้องอาศัยในบ้านก็เหมือนบีบให้แกต้องรับผิดชอบชีวิตเรา 2 คนแม่ลูกไปโดยปริยาย หนำซ้ำยังต้องคอยเป็นกังวลกับการรุกเร้าของสามีอีก สงสารรุ่นพี่ค่ะ ตัวของรุ่นพี่ก็ไม่สามารถที่จะมีครอบครัวได้เพราะมีดิฉันเป็นภาระคาบ้านของแกอยู่ ดิฉันต้องการตอบแทนความดีของแก แต่แกก็ไม่ยอมรับอะไรทั้งนั้น(ดิฉันก็เลยรู้สึกว่าตัวเองจะเป็นเหมือนคนที่กำลังกลืนไม่เข้า คายไม่ออกอยู่นะค่ะ)

ด้วยบุญและความเจริญอันใด ขอให้บังเกิดกับคุณทักทาย, คุณ dd รวมทั้งท่านกัลยาณมิตรทุกท่านด้วยนะค่ะ

นกประภัสสร