หวังว่ามาถึงตอนนี้คุณนิภาคงทำใจได้แล้ว เราได้อ่านเรื่องราวของคุณนิภาก้อรู้สึกเห็นใจคุณนิภาอย่างยิ่ง

เราไม่ได้ตกอยู่ในภาวะเช่นเดียวกับคุณนิภา แต่เป็นคนบาปคนนึงที่มีความรักกับผู้ชายที่มีเจ้าของ ซึ่งไม่ทราบว่าเป็นเพราะอดีต เราเคยทำกรรมร่วมกันไว้หรืออย่างไร ทำให้เราต้องมาตกอยู่ในสถานะการณ์ที่เราไม่เคยคิดว่าชิวิตนี้เราจะเป็นคนแบบนี้ เรารักและมีความสุขที่จะทำความดี เข้าวัดฟังธรรม อ่านหนังสือธรรมะ และดำเนินด้วยทางสายกลาง มีความสุขในทุกขณะ มาโดยตลอด...
แต่พอเกิดเหตการณ์แบบนี้ ทุกวันนี้เราเป็นทุกข์ หาความสุขแทบไม่เจอ เราเสียใจ และพยายามตัดใจ และหวังว่าเราจะจบสถานะการณ์ให้ได้เร็วๆนี้ เพราะไม่อยากทำให้ครอบครัวใครเดือดร้อนไปกว่านี้

ขอเป็นกำลังใจให้คุณนิภาต่อไป จงเข้มแข็งอย่างมีเกียรตินะค่ะ

อยากให้บรรดาเมียน้อยทั้งหลายได้มีจิตสำนึกเหมือนคุณ Nokeair จังค่ะ จริง ๆ เชื่อว่าไม่มีใครอยากทำร้ายใคร หรือไม่มีใครอยากตกอยู่ในสภาพเมียน้อย แต่ถ้าคนเหล่านั้น(ชายเรา+หญิงอื่น)ไม่รู้จักหักห้ามจิตใจตัวเองปล่อยให้อารมณ์นำ ผลก็จะเกิดอย่างที่พวกเราเป็น คืออยู่ ๆ ก็มีตำแหน่งเมียหลวงมามอบให้ทั้ง ๆที่ยังไม่ทันตั้งตัวค่ะ สู้ต่อไปค่ะ ให้เวลาเป็นตัวช่วยพวกเราเชื่อว่าทุกอย่างจะดีขึ้น

สวัสดียามเช้า ค่ะ ตอนนี้ภาเริ่มต้นวันใหม่ และให้มันหมดไปเป็นวัน ๆ คะ ไม่คิดถึงวันพรุ่งนี้ และไม่คิดถึงอนาคตข้างหน้า ไม่หวังในอะไร ไม่อยากได้อะไรกลับมา แต่ถ้าสิ่งนั้นกลับมา ภาจะตั้งสติ และพิจารณาให้ดีค่ะ และเวลาอดีตกลับมาเยี่ยมเยียน ก็จะเตือนตนไว้เสมอว่าไม่ได้อะไรจากสิ่งนี้เลยนอกจากความเจ็บปวด ทุกข์ทน จะคิดไปทำไมให้ปวดใจเล่า พยายามบอกตัวเองอย่างนี้ทุกเวลาค่ะ

คุณNokeAir ภาขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ และก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณเช่นกันค่ะ ให้คุณผ่านมันไปให้ได้เช่นกัน ดีใจที่คุณเข้ามาในลานนี้และมาเล่าประสบการณ์ของคุณให้ได้รับรู้ มันอาจจะยากในตอนนี้ แต่คุณเลือกทำในสิ่งที่ถูกต้องแล้วละคะ ถ้าคุณทำได้ คุณจะภูมิใจในเกียรติของลูกผู้หญิงเราค่ะ ในชีวิตนี้คงไม่มีอะไรจะเจ็บปวดเท่ากับการถูกนอกใจแล้วละคะ และขอให้คุณเข้มแข็งอย่างมีเกียติเช่นกันค่ะ

เข้มแข็งไว้นะคะคุณภา พวกเราให้กำลังใจคุณภากันเยอะเลย อย่ายอมแพ้นะคะ

สู้ สู้ ค่ะ คุณแสง ขอให้ความทุกข์ไม่อยู่กับเรานาน

ดีใจที่น้องภาดีขึ้นคะ

สวัสดีค่ะ พี่siyapat สวัสดีค่ะพี่ทักทาย
สู้ สู้ และจะมีความสุขให้ได้ทุกวันค่ะ พี่ ๆ ค่ะภาอาจจะไม่สามารถกอบกู้ครอบครัวให้กลับมาเป็นครอบเป็นครัวได้อีก แต่ก็อยากจะเป็นลูกผู้หญิงคนหนึ่งที่ล้มแล้วลุกขึ้นมาสู้อย่างเข้มแข็ง และผ่านมันไปให้ได้ค่ะ ภาคิดว่าคงมีเพื่อน ๆ อีกมากมายทั้งที่เป็นสมาชิกและไม่เป็นสมาชิกที่ประสบปัญหาคล้าย ๆ ภา เข้ามาหาวิธีแก้ไขและกำลังใจจากลานนี้ (เมื่อก่อนภาเข้ามาอ่านเรื่องราวในลานนี้อยู่นานมากอยากหาคำตอบให้ตัวเอง ถึงเข้ามาสมัครเป็นสมาชิกและมาโพสกระทู้ของตัวเอง) เผื่อหวังว่าจะช่วยให้ใครมีกำลังใจสู้เหมือนกับเราขึ้นมาได้บ้าง และก็ได้คำแนะนำดีๆ จากที่นี่ค่ะ ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งจริง ๆ ค่ะ

ถึงวันนี้ขายังอ่อนแรงอยู่ แต่สักวันจะยืนด้วยขาทั้งสองข้างนี้อย่างแข็งแรงและมั่นคงค่ะ

มาให้กำลังใจคุณภาอีกคนค่ะ สู้ ๆ นะคะ ทุกข์สุขอยู่ที่ใจเราค่ะ เก็บแต่สิ่งดี ๆ ใส่ไว้ในใจของเรานะคะ สิ่งไม่ดีปล่อยให้ลอยไปกับสายลมที่พัดผ่านมาและก็ผ่านไป อยู่กับปัจจุบัน ทำวันนี้ เวลานี้ให้ดีที่สุด อยากให้คุณภาเชื่อว่าทุกอย่างจะค่อย ๆ ดีขึ้นค่ะ ไม่ใช่เค้าหรือใคร แต่เป็นที่ใจเราค่ะ เมื่อเวลาผ่านไป ใจเราจะค่อย ๆ แข็งแรงขึ้นเองค่ะ ต้นหญ้าเองกว่าจะผ่านจุดนั้นมาได้ก็แทบแย่ค่ะ แต่ก็ผ่านมาแล้ว ยังไม่อยากเชื่อว่าเราผ่านมาได้และสามารถยอมรับความจริงได้ค่ะ สู้ ๆ นะคะ

สู้ สู้ ค่ะคุณต้นหญ้า ภาดีใจกับคุณต้นหญ้า ด้วยคะที่ผ่านมาได้ แถมยังมาเป็นกำลังใจที่เหนียวแน่นคอยให้กำลังใจภาและเพื่อน ๆ ในลานอยู่ตลอดเลย ว่าง ๆ แวะมาคุยเล่นกันบ้างนะคะ ภาจะได้ไม่เหงาคะ (อิอิ ช่วงนี้ค่อนข้างขี้เหงาค่ะ)

ขอบคุณค่ะคุณภา ต้นหญ้าเขียนไม่ค่อยเก่งน่ะค่ะ บางทีอ่านไปยังงง ๆ เอง คุณภาก็เช่นกันนะคะ เข้มแข็งนะคะ หาหนังสือธรรมะอ่านเยอะ ๆ ค่ะ ต้นหญ้าก็ได้หนังสือธรรมะ และคำแนะนำจากเพื่อน ๆ พี่ ๆ กัลยาณมิตร ที่คอยช่วยแนะนำ แม้จะผ่านช่วงเวลาเจ็บปวดที่สุดมาได้แล้ว แต่ก็ยังมีบ้างนะคะเวลามีอะไรมากระทบ พอรู้สึกแกว่ง ๆ ก็รีบปัดมันทิ้งไปค่ะ ทุกอย่างล้วนอยู่ที่ใจเราเท่านั้นค่ะคุณภา ว่าเราจะเก็บความเจ็บปวดหรือความสุขมาใส่ไว้ในใจเรา ขอให้คุณภาผ่านความทุกข์นี้ไปในเร็ววันนะคะ

สวัสดีค่ะ คุณต้นหญ้า พี่ทักทาย
เริ่มต้นวันใหม่อีก 1 วันของภา พี่ทักทายคะจริง ๆ เมื่อก่อนภาหวังไว้สูงมากเลยค่ะกับคำว่าครอบครัว ที่สมบูรณ์ คิดฝันไปสะไกล พอตกลงมามันเลยเจ็บแอ๊กอย่างที่เห็นค่ะ 55 แต่ก็ไม่เป็นไรค่ะ ตอนนี้เข้าใจชีวิตขึ้นได้มาก ว่าไม่มีอะไรเป็นอย่างใจเราหวังได้เสมอไป ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบ รู้จักทุกข์มากขึ้น และได้รู้จักและมีความสุขกับธรรมมะ มากขึ้น ทุกวันนี้ผ่อนคลายลงได้เยอะมาก เพราะได้รับคำแนะนำ และชี้ทางสว่างให้ได้เห็น จากที่ลานนี้จริง ๆ ค่ะ เพิ่งถึงบางอ้อ ว่าชีวิตก็แค่นี้เอง แล้วพอได้คุยกับเพื่อน ๆ พี่ ๆ ที่หัวอกเดียวกัน มันก็ทำให้ภาได้เข้าใจชีวิตมากขึ้นอีก ว่าปัญหาเรามันไม่ได้ใหญ่ที่สุด ทุกวันนี้ไม่ได้มองสามีเป็นลมหายใจของชีวิตเหมือนแต่ก่อน เค้าติดต่อมาใจก็ไม่ได้ดีดเด้งดีใจเหมือนเมื่อก่อนคะ เมื่อวานคุณแม่สามีก็โทรมาบอกว่า เค้าออกจากบ้านไปอีกแล้วนะ ภาก็มีแกว่ง ๆ นิดหน่อยแล้วปัดมันออกไปจากใจค่ะ เพราะก็คิดว่าเค้าก็คงไปอยู่ด้วยกันทุกวัน แต่บางทีภาก็สงสารลูกนะคะ เวลาเค้าโทรคุยกับแม่สามีภา เค้าก็จะบอกว่าย่าบอกพ่อให้ด้วยว่าหนูคิดถึงมาก บางทีก็น้ำตาร่วงเหมือนกัน แต่ก็คิดสะว่าเราทำดีที่สุดแล้วได้แค่นี้ ก็ได้แต่คอยปลอบลูกละคะว่างถ้าพ่อเค้าว่างก็จะมาหา เชื่อว่าอีกไม่นานเค้าก็คงชินและลืมไปเอง วันนี้ระบายสะยืดยาวเลย แค่นี้ก่อนแล้วกันนะคะ