สวัสดีค่ะ ชาวบ้านเปี่ยมสุขทุกท่าน

แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ เห็นทุกท่าน สุขบ้าง ทุกข์บ้าง
แต่ส่วนใหญ่วางไปได้เยอะแล้ว...ดีใจด้วยค่ะ
สุข หรือทุกข์...เดี๋ยวมันก็ผ่านไป
รักษาใจ ใช้เวลาที่เหลืออยู่
สร้างสรรค์ชีวิตให้เป็นไปในทางที่ดี
สร้างสรรค์สังคมให้มีค่าและน่าอยู่กันดีกว่า...
อย่าปล่อยเวลาผ่านไปเปล่าเปล่า...

ธรรมรักษาค่ะ

สบายดีคะคุณทักทายแต่ว่าปวดลูกกะตา

สวัสดีค่ะ พี่ทักทาย

ยังเข้ามาเยี่ยมทุกวันเหมือนเดิม มาอ่านข้อความของพี่เอาไว้เป็นกำลังใจ ตอนนี้ก็พยายามปฏิบัติกรรมฐานทุกวัน แต่ก็ยังเป็นเหมือนเดิมเลยค่ะ คือต้องทำตอนเย็น ตอนเช้าไม่ยอมตื่นเป็นอย่างเคย ก็เลยมาคิดว่าทำตอนเย็นก็ตอนเย็น ทุกวันนี้เวลาเิดินก็มีเรื่องเก่าส่วนใหญ่ก็เรื่องของแฟนคอยเข้ามาในหัวตลอดเวลาก็พยายามตัด บางทีนั่งทำงานอยู่หัวก็จะคิดขึ้นมา ก็เลยต้องอาศัยการฟังธรรมควบคู่ไปด้วยใจจะได้ไม่วอกแว่กมาก เป็นเหมือนพี่ทักทายเลยนะคะ บางทีอยากโทรไปขอโทษเค้าในบางเรื่องที่เราเคยทำไม่ดีไว้ แต่ก็ยังมีทิฐิอยู่ กลัวเค้าจะไม่อยากรับโทรศัพท์เรา ก็เลยเลิกที่จะคิด เมษายนนี้ตั้งใจจะไปปฏิบัติธรรม 9 วัน ตอนนี้ใจก็เลยมีกิเลสขึ้นมาอีกว่าอยากให้ถึงเร็ว ๆ มีคนเคยบอกว่าใจคนเราเหมือนลิง จริงอย่างที่เค้าพูดนะคะแวบไปแวบมาไม่ค่อยนิ่งจริง ๆ



ขอให้พี่ทักทายได้ทำในสิ่งที่ใจต้องการนะคะ เจริญในธรรมค่ะ

ขอปรึกษาคุณทักทาย และผู้รู้ท่านอื่น ๆ หน่อยค่ะ
เวลาที่นั่งนะคะก็ดูที่ลมหายใจแล้ว
แต่ใจยังแว่บคิดเรื่องอื่นได้อีก
ทั้ง ๆ ที่จิตยังอยู่ที่ลมหายใจ
ลองหลายวิธีเลยค่ะยุบหนอ พองหนอ
พยายามแล้วใจก็ยังไม่นิ่งเลย
ก็ลองกำหนดลมหายใจพร้อม ๆ กับ
เพ่งจิตไปที่พระพุทธรูป
แต่พอตั้งใจมาก ๆ รู้สึกปวดหัว เครียด
ยังปฏิบัติไม่ถูกยังไงกรุณาช่วยแนะนำหน่อยค่ะ

เอาบุญมาฝากทุกท่านนะคะ
วันนี้พาลูกไปทำบุญมาค่ะ
ตอนนี้เริ่มปลูกฝังให้ลูกรู้จักทำบุญมาก ๆ
กลัวบาป กลัวกรรม ช่วงปิดเทอมเขานอนตื่นสาย
แต่พอชวนเขาไปทำบุญต้องตื่นแต่เช้า
เขาก็ยินดี ไม่อิดออด
ดีใจจัง

ขอตอบเท่าที่ทราบนะคะ ถ้ายังไงรอท่านอื่นมาตอบอีกทีก็ดีนะคะ เท่าที่ทราบเวลาที่ใจแว่บไปให้เรานึกรู้ตามว่าใจแว่บไป แล้วเราก็ดึงสติกับมาอยู่ที่ลมหายใจเหมือนเดิม ถ้ายังแว่บอีกก็ให้ปล่อยมันไปแต่ให้ตามรู้ไปด้วยอย่าไปฝืน อย่าไปบังคับ ถ้าเป็นหลักของหลวงพ่อจรัญ ท่านจะบอกว่าให้เอาความคิดมาปักไว้ที่ลิ้นปี่ แล้วให้กำหนดว่าคิดหนอ คิดหนอ แต่อย่าไปฝืนการปฏิบัติธรรมต้องปล่อยไปเป็นธรรมชาติ เป็นไปตามจริง เป็นเรื่องปกติของใจที่จะต้องไม่นิ่ง



ขออนุโมทนาบุญกับคุณ pra_nee ด้วยนะคะ ขอให้เจริญในธรรมค่ะ

วันนี้วันพระ 15 ค่ำ เดือน 5 วันอังคาร เป็นวันมงคลอย่างยิ่ง วันนี้ไปที่วัดทำการพัฒนาถนนเสร็จแล้วได้มานั่งอ่าน ตอบกระทู้ธรรมะ ที่สำคัญคือกระทู้นี้เพิ่งเปิดเข้ามาอ่านเป็นครั้งแรก ในส่วนตัวแล้วที่เข้าอ่าน ตอบบ่อยคือ ห้อง ความรัก-ผูกผัน-พลัดพราก นี้ละมันเป็นปัญหาจริง การแก้ไขต้องใช้ไหวพริบ ปัญญาหรือไม่ก็ประสบการณ์ มาตอบมาแก้ปัญหา คือไม่มีตำราให้คนที่ชอบอ้างตำรามายกแล้วเถียงกัน ผิด ถูก อยู่นั้น มีสิ่งหนึ่งที่อยากจะเตือน ขอบอกกล่าว เล่าให้ฟัง ที่เป็นอยู่นี้ ที่ศึกษาอยู่นี้ ไม่ใช่สิ่งยึดติด มันคือทางผ่านเพื่อพ้นทุกข์ เปรียบดังบ้านที่เป็นที่อยู่อาศัย ก็แค่อาศัยชั่วคราว หากว่าบ้านคือร่างกาย ที่มีกว้างวา หนาคืบนี้ ก็แค่ของอาศัยชั่วคราว หรือจะเป็นที่เว็บแห่งนี้ กระทู้ที่ตั้งว่าบ้านเปี่ยมสุข ก็แค่ของอาศัยชั่วคราว ที่ว่าบ้าน ที่ว่ามานี้ ล้วนแต่สมมุติมีเป็นเสื่อมไปเช่นเดียวกันหมด จะสุขจริง ก็ย่อมมาจากไม่สร้างเหตุ คือไม่ยึดติด ขอพูดแต่เรื่องบ้านเปื่ยมสุขอย่างเดียว จะสุขก็คือไม่ห่วงว่ามีคนเข้ามาอ่านมา มาตอบหรือเปล่า ไม่ค่อยเช็คเรตติ้งตัวเอง เพราะถ้าเป็นแบบนี้เจ้าของบ้านจะไม่สุขเสียเอง คือมีได้ดั่งใจ ไม่ได้ดั่งใจอยู่ หากวันใดปล่อย ใครจะเข้าก็ชั่ง ไม่เข้าก็ชั่ง วันไหนมีเวลาค่อยมาตอบ หากอยากจะรู้ว่าตัวเอง ไปผูกมัดยึดติดนี้สิ่งนี้มากไปหรือเปล่า ก็ต้องห่างดู 2-3 วันดูก็จะรู้ ก็มันอดใจอยากเหมือนที่จะไม่ยึดติดในผลสิ่งเรากระทำ ก็เราคิดว่าดีแล้ว ก็เลยอยากจะรู้ว่าคนอื่นรู้ตามเราหรือเปล่า มีความเห็นตามเราหรือเปล่า เหล่านี้ท่านว่าติดดี ที่คุณสาวิกาน้อย ชอบเอาขึ้นไว้ใน msn ท่านว่าติดแล้วถอดถอนยากเหมือนกัน ขอฝากแค่นี้ละครับมากไปหรือเปล่าสำหรับครั้งแรก

ขอบคุณค่ะ คุณทักทาย คุณ nuttida
จะพยายามฝึกต่อไปค่ะ
ที่บอกว่าคุณทักทายเป็นไอดอล
เป็นไอดอลทางธรรมนะคะ
ชอบคำแนะนำค่ะ
บางครั้งกำลังนั่งสมาธิอยู่แล้วใจวอกแวก
ก็พยายามนึกถึงคำแนะนำของคุณทักทาย
เรียกจิตกลับคืนมาก็ช่วยได้ค่ะ
ขอบคุณจริง ๆ