วันเวลาปัจจุบัน 19 พ.ค. 2025, 08:51  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 22 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 ม.ค. 2010, 12:59 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 05 ต.ค. 2009, 17:14
โพสต์: 84

แนวปฏิบัติ: ตามดูจิต
งานอดิเรก: เลี้ยงแมว/ดูหนัง/เล่นเนต
สิ่งที่ชื่นชอบ: ธรรมะ
อายุ: 27

 ข้อมูลส่วนตัว


ไม่รู้ว่ามาตอบกระทู้ของคุณจังกึมช้าไปไหม...

แต่ขอให้จงจำไว้ว่า...ไม่มีอะไรสายไป สำหรับการเริ่มต้นนะคะ
ดิฉัีนได้ลองไล่อ่านกระทู้มาตั้งแต่ต้น...จนจบจนถึงการที่ฝ่ายสามีคุณบอกเลิกนะคะ

อยากบอกว่า..ไม่เป็นไรนะคะ..เชื่อดิฉันเถอะค่ะ ทุกอย่างมันจะผ่านไปได้ ขอเพียงให้คุณเข้มแข็ง
สิ่งสำคัญที่ดิฉันพอจะแนะนำได้ ก็เป็นเรื่องของการปรับทัศนคติการดำรงชีวิตของคุณ นับจากนี้เป็นต้นไปมากกว่านะคะ เพราะดิฉันเห็นว่า การพูดถึงสิ่งที่เป็นอดีต และการเฝ้าถามหาแต่ว่า ทำไมต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ มันไม่มีประโยชน์อะไรต่อชีวิตเลย...

เรามามองที่ "ปัจจุบัน" ดีกว่านะคะ
และก็มองอนาคตไปอย่างช้าๆ ค่อยๆคิด
คุณอยากจะเศร้าโศก เสียใจ ร้องไห้แค่มากแค่ไหน ก็ขอให้ปล่อยมันออกมาเถอะนะคะ
บางครั้งระบายออกมาบ้างมันก็ดี แต่ขอให้จงจำไว้ว่า "จงเรียนรู้ที่จะอยู่กับความทุกข์ให้ได้"
อย่าตั้งคำถามกับชีวิต แต่ขอให้มองชีวิต และมองอีกชีวิตที่อยู่ข้างๆคุณ

ฉันอ่านกระทู้คุณจังกึม ก็เดาได้เลยว่า คุณยังปล่อยวางไม่ได้ เพราะมีหลายๆอย่างที่สะท้อนมุมนั้นออกมา
แต่ก็ยังเห็นถึงความพยายาม ที่จะเข้มแข็งต่อไป

ปัญหาที่เกิดขึ้นระหว่างคุณกับสามี ในมุมมองของดิฉัน เอาแบบแฟร์ๆ มันก็ทำไม่ถูกต้องทั้งคู่
แต่ที่เป็นอย่างนี้ๆ ก็เพราะมี เหตุและปัจจัย พูดให้เข้าใจง่ายๆก็คือ
เขาทำคุณ ผลคือ คุณเจ็บและจำ
เขาหยุด ผลคือ คุณระแวง
คุณระแวง ผลคือ เขาอึดอัด
เขาอึดอัด ผลคือ เกิดปัญหาชีวิตคู่
เกิดปัญหาชีวิตคู่ (ไม่แก้ไข) ผลคือ เลิก

เห็นไหมค่ะ ว่ามันก็เป็นเหตุเป็นผล และเป็นของธรรมดาของคน

แต่ทุกสิ่งมันก็ผ่านไปแล้ว วันนี้เลยอยากให้กำลังใจ
อนาคตยังมาไม่ถึง....ก็ช่างมัน
ปัจจุบัน ก็ขอให้ เริ่มต้นใหม่ คิดใหม่ ปรับทัศนคติชีวิตใหม่ เป็นคนที่ดีขึ้นกว่าเดิม
อย่าไปโทษ และโกรธใคร
คิดเสียว่าเรามีกรรมต่อกัน หมั่นทำบุญ แผ่เมตตาให้เขามากๆ
อย่างน้อย ถ้าไม่กลับมารักกัน
ก็อาจจะยังทำให้ ระลึกถึงกันในมุมดีๆ เป็นเพื่อนที่ดี
และมีจุดมุ่งหมายเดียวกันคือ ทำให้คนที่ทั้งคู่รัก นั้นคือลูก มีความสุข และเติบโตโดยที่เขาจะไม่ต้องรู้สึกโดดเดี่ยวและปราศจากใคร ถึงแม้ว่า พ่อและแม่ จะไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้วก็ตาม
เพราะการจะอยู่หรือไม่อยู่ นั้นไม่ใช่คำตอบสุดท้ายของทุกๆสิ่งในชีวิตนะคะ

ขอให้ดำเนินชีวิต อย่างมีสติมั่นคง และใจที่เข้มแข็งนะคะ
โชคดีค่ะ

.....................................................
จงขอบคุณเมื่อความทุกข์เกิด เพราะมันคือบทเรียนให้เราก้าวหน้า


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 ม.ค. 2010, 13:34 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 5
สมาชิก ระดับ 5
ลงทะเบียนเมื่อ: 15 ม.ค. 2010, 11:38
โพสต์: 300

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอให้คุณเข้มแข็งนะคะ
บางทีการที่เราตัดสินใจยอมเจ็บหนักครั้งนี้ครั้งเดยว
มันอาจจะเจ็บมาก แต่มันจะค่อย ๆ หาย
จะไม่เจ็บแล้วเจ็บอีก

ขอให้คุณผ่านเรื่องร้าย ๆ นี้ไปได้ด้วยดีนะคะ
ขอเป็นกำลังใจให้คุณ
ดูแลลูกคุณดี ๆ นะคะ
เป็นให้ได้ทั้งพ่อและแม่ของลูก


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 ม.ค. 2010, 15:13 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 10
สมาชิก ระดับ 10
ลงทะเบียนเมื่อ: 16 ก.ย. 2009, 14:32
โพสต์: 874

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


อ้อส่งกำลังใจให้ไปก่อนแล้วกันนะค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 ม.ค. 2010, 10:25 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 10
สมาชิก ระดับ 10
ลงทะเบียนเมื่อ: 16 ก.ย. 2009, 14:32
โพสต์: 874

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


อ่านเรื่องราวของคุณแล้วถือว่าคุณเอง
ก็รู้ข้อบกพร่องของตัวเองและยอมรับ
แต่ตอนนี้เหตุการณ์เดินมาในจุดที่คุณเองก็ต้องยอมรับ
และเดินต่อไป อย่างน้อยตอนนี้ชีวิตคุณก็ชัดเจนนะ
รู้แน่ว่าระหว่างคุณกับเขาคืออะไร

ตอนนี้อยู่กับปัจจุบัน ทำปัจจุบันให้ดีเพื่อลูกของคุณนะค่ะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 ม.ค. 2010, 21:19 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 ม.ค. 2010, 03:54
โพสต์: 29

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณมากคะสำหรับคำแนะนำของคุณ-dd-หนูจะปฏบัติตามอย่างเคร่งครัดคะขอบคุณจริงๆคะขอบคุณที่ในสภาวะอย่างนี้ยังมีกัลยาณมิตรคอยให้กำลังใจคอยแนะแนวทางสว่างให้


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ม.ค. 2010, 06:48 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


วันนี้เป็นอย่างไรบ้างค่ะ? คุณจังกึม
แวะมาเยี่ยม และส่งกำลังใจให้ค่ะ :b4: :b4:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 27 ม.ค. 2010, 19:30 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 ม.ค. 2010, 03:54
โพสต์: 29

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


tongue ขอบคุณคะคุณtaktayและกัลยาณมิตรทุกท่านที่คอยส่งกำลังใจให้หนูตลอดมา
ตอนนี้ทั้งร่างกายและจิตใจกำลังดีขึ้นตามลำดับคะเพราะสวดมนต์นั่งสมาธิ ไปวัดฟังธรรมและฝึกสติให้อยู่กับตัวมากที่สุดจะไม่ได้คิดฟุ้งซ่านต้องปล่อยวางให้ได้ในเมื่อเขา(สามี)ไม่ต้องการเราเราจะต้องไปง้อเขาทำไมจริงไหมคะ "อัตตาหิ อัตตาโน นาโถ" ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน หนูมีความเชื่อมั่นว่าคนเราทำกรรมดีต้องได้ดี ใครทำกรรมชั่วต้องได้รับกรรมชั่วเช่นกันคะ ในเมื่อชาตินี้หนูเกิดมาเพื่อชดใช้กรรมที่อาจเคยทำไว้กับสามีไม่ว่าจะชาติใดภพใดหนูก็เต็มใจชดใช้และอโหสิกรรมให้หมดในชาตินี้เพื่อจะได้ไม่เจอกันอีกคะ :b4: :b4:


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 22 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

่กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 1 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร