ครูบาศรีวิชัย นักบุญแห่งอาณาจักรล้านนาไทยนั้น ท่านเป็นที่พึ่งแห่งชาวเขา (กะเหรี่ยง) ในสมัยที่ครูบาท่านยังมีชีวิตอยู่นั้น ท่านมักจะจาริกไปอยู่ตามป่าเขาลำเนาไพร สร้างวัดสร้างวา ถือคาถาอาคมเคร่งครัด โดยเหตุที่ท่านจาริกอยู่ตามป่าเขา จึงทำให้พวกชาวเขา เช่น กะเหรี่ยง นั้นนับถือและปฏิบัติดูแลและอาศัยอยู่กับครูบาเป็นจำนวน เสียดายที่เรื่องนี้กลับมีการกล่าวขานน้อยมากในเรื่องราวหรือบทความที่เขียนเกี่ยวกับครูบาศรีวิชัย แม้พระเมืองเหนือหรือพระล้านนาก็ยังไม่เคยได้ยินใครเขียนถึง