นิตยสารชีวจิตฉบับที่ 281


เก็บแปรงสีฟันให้ถูกที่

นักวิจัยพบว่า เชื้อสเตรปโตค็อกคัส สแตฟฟีโลค็อกคัส ไข้หวัดใหญ่ และเริม
สามารถมีชีวิตอยู่บนแปรงสีฟันที่มีทั้งอาหารและน้ำ
(แม้เราจะล้างทำความสะอาดดีแล้วก็ตาม)
แถมยังแพร่กระจายจากด้ามหนึ่งไปอีกด้ามหนึ่งได้อย่างง่ายดาย

งานศึกษาจากวารสารจุลชีววิทยาประยุกต์พบว่า
ละอองน้ำที่เต็มไปด้วยแบคทีเรียอันเกิดจากการกดชักโครก
จะพุ่งขึ้นไปในอากาศและสามารถลอยฟุ้งอยู่นานพอที่จะตกลงมาปกคลุมทุกพื้นผิวในห้องน้ำ
ฉะนั้น นอกจากการเปลี่ยนแปรงสีฟันบ่อยๆ แล้ว ดร.อาร์ ทอมกลาส
ศาสตราจารย์ทางนิติวิทยาศาสตร์และทันตกรรมของมหาวิทยาลัยโอกลาโฮมา
ประเทศสหรัฐอเมริกา แนะนำให้เก็บแปรงสีฟันในที่โล่งข้างหน้าต่างห้องนอน

ฟันของเรา แปรง (สีฟัน) ของเรา...จึงเป็นตัวเราที่ต้องดูแล


อ้างอิง...อนาฮัด โอ’คอนเนอร์, แปล : ฉันชนก โอสถานนท์.
114 คำถามจากเส้นผมจรดปลายเท้า. สำนักพิมพ์วงกลม, กรุงเทพ, 2553

ที่มา...cheewajit.com

อนุโมทนา..สาธุ..ด้วยครับ..คุณลูกโป่ง

แปรงสีฟันของหลวงปู่

ไหนๆก็ว่าด้วยเรื่องแปรงสีฟันแล้ว ถึงจะไม่เกี่ยวแต่ก็ขอเอี่ยวด้วยนิดนึงนะคะ

เป็นเกร็ดเล็กๆน้อยๆของหลวงปู่หล้า เขมปัตโต


คำถาม
ไม้สีฟันของหลวงปู่นั้น หลวงปู่ว่ามันสกปรกก็ถูกอยู่แต่ผมคิดว่าสิ่งใดก็ตามที่หลวงปู่ใช้สอยนั้น
ย่อมวิเศษวิโสกว่าของพระธรรมดาเป็นไหนๆ หลวงปู่ว่าจริงไหมครับ


คำตอบ
เรื่องไม้สีฟัน จะเอาไปเป็นมิ่งขวัญ มันเป็นของภายนอก เอาจิตเอาใจของตนเอง ที่มี ทาน ศีล
ภาวนา พร้อมทั้งมีพุทธ ธรรม สงฆ์ทรงอยู่ในตัวกันด้วย อันนั้นแหละเป็นของขลังอยู่ในดวงใจ
ส่วนผู้ขอไม้สีฟันมันเป็นการถูกอยู่ ส่วนผู้ที่จะฝากไปหานั้น มันก็เป็นที่น่าละอายเทวดาด้วย แท้แล้ว
ในธรรมะชั้นลึก ถ้าสำคัญตัวว่าเป็นนั่นเป็นนี่ก็เป็นอันผิดทั้งนั้นจัดเข้าในมานะความสำคัญตัวว่า
เป็นนั่นเป็นนี่ เมื่อเป็นมานะได้ก็เป็นอวิชชาได้ และอะไรต่ออะไรจิปาถะ อุปาทานก็ว่า สิ่งเหล่านี้
เป็นของลึกซึ้ง แต่เป็นของไม่ลึกซึ้งของท่านผู้พ้นไปแล้ว เป็นของลึกซึ้งผู้ที่ยังไม่พ้น เหมือนน้ำ
มหาสมุทร เป็นที่ลึกของปลาซิว แต่ไม่เป็นที่ลึกของปลาตัวโต ๆ ขอไม้สีฟันนี้หลวงปู่ไม่สำคัญตัวดอก
ถ้าหลวงปู่สำคัญตัว หลวงปู่จะกลายเป็นคนบ้ายอไปอีกโดยไม่รู้ตัว