27788.เพื่อนของฉัน " ปลายฟ้า "

walaiporn

เพื่อนของฉัน ..
แรกเริ่มที่เรารู้จักกัน
ฉันล่ะง๊งงงกับบุคคลิกที่แท้จริง
กับสิ่งที่เขาแสดงออกมาทางตัวหนังสือ
ลองมาฟังเรื่องราวของเพื่อนของฉันคนนี้ดู

เพื่อนของฉันเธอภายนอกดูเธอเหมือนหญิงสาวทั่วๆไป
ดูเธอเป็นคนอารมณ์หวั่นไหวต่อสิ่งที่เกิดขึ้นรอบๆตัวของเธอ
บทกวีหรือบทความที่เธอถ่ายทอดออกมา บ่งบอกอารมณ์หลากหลายในตัวเธอ
ฉันคิดว่า ตัวตนที่แท้จริงของเธอคงหวานแหววแต๋วจ๋า
หลายๆคนที่ได้อ่านบทกวีที่เธอเขียนก็คงอาจจะคิดเหมือนที่ฉันเคยคิด
แต่พอฉันได้รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเธอ มันช่างตรงกันข้ามจริงๆ

ภายนอกเธอเป็นผู้หญิงหน้าตาสวยงาม เรียกว่า หน้าตาดีเลยแหละ
รูปร่างสูงโปร่ง ผิวขาว ผมยาว เธอสูงกว่าฉันมากมาย สูง 175 ซม.
อาชีพที่เธอทำ มันช่างตรงกันข้ามกับหน้าตาของเธอ
อาชีพที่เสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย ปกป้องประเทศไทยของเรา
เธอเป็นพวกแนวหน้า จิตใจเธอช่างแข็งแกร่งจริงๆ
เธอเป็นคนขี้เล่น และช่างพูด มีเรื่องเล่าให้ฉันฟังไม่รู้จบ
วันดีคืนดี เธอส่งรูปสาวสวยมาให้ดู บอกว่านี่คือเธออีกเวอร์ชั่นหนึ่ง
เธอไม่แตกต่างกับคนทั่วๆไป ชอบดาราสาวสวยเหมือนกัน
ทั้งที่จริงๆแล้ว เธอสวยกว่าพวกดาราอีกหลายๆคน
เธอกลับไม่เคยมองว่าเธอนั้นมีความสวย

เสียงของเธอ ขอบอก สุดยอดมากกก
นี่คือเรื่องโจ๊กที่เธอใช้ประจำ เธอชอบร้องเพลงให้ฉันฟัง
เวลาเธอร้องเพลง ฉันต้องขอร้องให้เธอหยุด
เพราะฉันทนฟังเสียงที่เธอร้องไม่ได้

เคยได้ยินเสียงสันติรุนเผ่ไหม
คนที่ร้องเพลงหนักแผ่นดิน
เสียงจะห้าวๆ ใหญ่ๆ
นั่นคือเสียงครั้งแรกที่ฉันได้ยินจากเธอตอนที่โทรฯคุยกัน
มันช่างตรงข้ามกับหน้าตาเธอสิ้นเชิง

เธอเคยทำผิดพลาด โดยที่เธอไม่คิดว่ามันจะผิดพลาด
โลกทางเน็ต น้อยคนนักที่จะใช้รูปจริงๆ
เธอเองก็เป็นหนึ่งในนั้น ที่มักจะนำรูปดารามาใช้แทนรูปเธอ
เธอชอบดาราคนไหน เธอก็จะบอกว่า นี่รูปเธอ
ฉันจะหัวเราะกับหลายๆคำพูดที่เธอชอบอุปโลกขึ้นมา

เรื่องในอดีตที่เธอเคยทำพลาดไปด้วยความไม่รู้
เธอไม่รู้ว่า แต่ละหน่วยงานล้วนมีการแบ่งแยกกัน
ครอบครัวของฉันคลุกคลีกับอาชีพนี้มาทั้งตระกูล
ย่อมรู้เห็นเรื่องราวเหล่านี้ดี
นี่คือ สิ่งที่เธอทำพลาดไป
ถ้าฉันรู้จักกับเธอก่อนหน้านี้
ฉันจะบอกเธอทันทีว่า ถอยห่างออกมาซะ
แต่นั่นคืออดีตที่ผ่านไปแล้ว
เธอคิดว่า เรื่องราวคงจบไปแล้ว

เพื่อนของฉันจะไม่ชอบถกเถียงกับใครๆ
เธอกับฉันจะมีนิสัยเหมือนกันอยู่อย่างคือ
ระบายความรู้สึกทางตัวหนังสือ
บางทีฉันเคยโกรธๆเธอเหมือนกัน
เวลามีอะไรเธอไม่ค่อยพูด
แต่ชอบมาเขียนเป็นตัวหนังสือ

แต่ส่วนดีๆที่เธอมีอยู่นั้นมากมาย
เธอเห็นใครเดือดร้อนไม่ได้ ช่วยเขาไปหมด
ซึ่งบางอย่างมันเป็นวิบากกรรมของคนอื่นๆเขา แต่เธอไม่สนใจ
เธอมองแค่ว่า คนเขาเดือดร้อนมา เธอต้องช่วย

ครอบครัวของเธอเป็นครอบครัวที่น่ารักมากๆ
เป็นคนใจบุญสุนทานทั้งครอบครัว
แม่ครูคุณแม่ของเธอ รับเลี้ยงช่วยเหลืออุปการะเด็กชาวเขาที่ยากไร้ไว้หลายคน
บางคนบ้านไกล ต้องข้ามเขามาเรียนหนังสือ
แม่ครูจะให้มาพักที่บ้าน บ้านซึ่งปลูกไว้หลายหลังไว้ให้เด็กกลุ่มนี้พักพิง

เธอเป็นคนมีน้ำใจ มีเมตตา
เรื่องราวที่เธอพูดคุยมา เธอไม่เคยว่าร้ายใครๆ หรือให้ร้ายกับใครๆ
เรื่องที่เธอพูดจะมีแต่โครงการที่เธอคิดเอาไว้ว่าจะทำ
เธอซื้อที่ไว้ 20 ไร่ จะสร้างสถานที่อบรมจิต
เธอได้ปรึกษาครูบาฯวางแผนไว้เรียบร้อย

อนิจจัง ไม่มีอะไรที่เที่ยงแท้แน่นอน
เพื่อนของฉันเธอต้องมาลาจากไปก่อนวัยอันสมควร
จากโรคที่เธอคิดว่ามันธรรมดา แต่มันกลายพันธุ์เป็นไม่ธรรมดา
มันกลายเป็นโรคร้ายลุกลามทำลายระบบอวัยวะภายในของเธอ

เธออดทนและเข้มแข็งมากๆ
เธอไม่เคยร้องไห้โอดครวญ ไม่เคยตะโกนโวยวาย
วันนั้น หลังจากเธอกินยาหลังอาหาร
เธอนอนหลับ ส่วนพี่ชายไปรับป๋ากับแม่ครูที่สนามบิน
มองดูเหมือนคนนอนหลับปกติทั่วๆไป
แต่ที่ไม่ธรรมดาคือ เธอได้จากโลกใบนี้ไปแล้ว โดยไม่มีใครคาดคิด
ป๋าให้กระตุ้นหัวใจ แต่สายเกินไป สังขารเธอไปหมดแล้ว

พอชีวิตเพื่อนของฉันลาลับไป
เขากลับกลายเป็นคนลวงโลกในความคิดของคนบางคน
เพราะเจ้าของเมล์นรก ได้ส่งเมล์นี้แพร่กระจายไปทั่ว
เขากล่าวหาเพื่อนฉันว่ายังมีชีวิตอยู่ ทั้งๆที่เธอสิ้นไปแล้ว
นึกถึงหัวอกของคนที่เป็นพ่อแม่กันบ้างไหม
ว่าเขาชอกช้ำใจมากขนาดไหน
ลูกเสียชีวิตไปทั้งคน กลับมีเมล์นรกส่งไปว่าเธอ

ฉันเข้าใจคนเหล่านั้นนะ คนที่ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย แค่อ่านข้อความในลิงค์
แค่อ่านเมล์นรกที่ส่งมา แล้วตัดสินใจลงทัณฑ์หาว่าเพื่อนฉันเป็นคนลวงโลก
คนที่มากล่าวร้ายเพื่อนของฉัน
เพราะเขาไม่รู้ความจริง ไม่รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นกับเพื่อนของฉัน
ว่าเขาโดนอะไรมาบ้าง กับสิ่งที่คนเหล่านั้นทำกับเขา
เขาไม่ได้โดนกระทำ เขาไม่รู้หรอกว่าผู้ถูกกระทำนั้นเป็นอย่างไร

ไม่ว่าใครจะกร่นว่ากล่าวร้ายเพื่อนฉันขนาดไหนก็ตาม
แต่ฉันขอยืนยันว่า เขายังคงเป็นหนึ่งเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน

เพื่อนของฉันคนนี้เธอชื่อ " ปลายฟ้า "

จะอยู่ไกลห่างสักเท่าไหร่
สิ่งหนึ่งที่ยึดใจเราอยู่ ไว้ไม่ให้เราห่างกัน
คือความห่วงใยที่เธอให้ฉัน
ข้อความเหล่านั้น ที่เธอคอยส่งมา

ให้ฉันได้รับรู้ ให้ฉันนั้นได้มั่นใจ
ไม่มีสิ่งไหนที่จะลึกซึ้งถึงคุณค่า
ผ่านมาจากถ้อยคำนั้น ผ่านมาจากสายตาฉัน
และสิ่งๆนั้นบอกฉันให้รู้ตลอดมา

ฉันและเธอจะเดินไปด้วยกัน
ไม่ว่าจะทุกข์หรือว่าจะสุขสันต์
ฉันจะมีเธอข้างกายวันเวลาจะนานสักเพียงไหน
เพื่อนฉันคนนี้นั้นไม่มีวันห่าง และไม่มีวันจากไปไหน

ในวันที่ฉันไม่มีใคร
เปิดอ่านข้อความเก่าๆ ช่างมีความหมายจากวันนั้น
คือความห่วงใยที่เธอให้ฉัน
ข้อความเหล่านั้น ที่เธอคอยส่งมา

ให้ฉันได้รับรู้ ให้ฉันนั้นได้มั่นใจ
ไม่มีสิ่งไหนที่จะลึกซึ้งถึงคุณค่า
ผ่านมาจากถ้อยคำนั้น ผ่านมาจากสายตาฉัน
และสิ่งๆนั้นบอกฉันให้รู้ตลอดมา

ฉันและเธอจะเดินไปด้วยกัน
ไม่ว่าจะทุกข์หรือว่าจะสุขสันต์
ฉันจะมีเธอข้างกายวันเวลาจะนานสักเพียงไหน
เพื่อนฉันคนนี้นั้นไม่มีวันห่าง และไม่มีวันจากไปไหน

ให้ฉันได้รับรู้ ให้ฉันนั้นได้มั่นใจ
ไม่มีสิ่งไหนที่จะลึกซึ้งถึงคุณค่า
ผ่านมาจากถ้อยคำนั้น ผ่านมาจากสายตาฉัน
และสิ่งๆนั้นบอกฉันให้รู้ตลอดมา

ฉันและเธอจะเดินไปด้วยกัน
ไม่ว่าจะทุกข์หรือว่าจะสุขสันต์
ฉันจะมีเธอข้างกายวันเวลาจะนานสักเพียงไหน
เพื่อนฉันคนนี้นั้นไม่มีวันห่าง และไม่มีวันจากไปไหน

http://solno07.exteen.com/20081026/pause

หนึ่งในความในใจของเพื่อนที่มอบให้กับเพื่อนที่ล่วงลับไปแล้ว

kanalove

อ่านช่วงหลังๆแล้ว จะร้องไห้คะ T^T...

ได้รู้จักกับคุณฟ้าผ่านการเล่าเรื่องของพี่น้ำ เคยคุยโทรศัพท์กับคุณฟ้าแค่ครั้งเดียวในชีวิต เมื่อหลายเดือนก่อน

คุณฟ้า จากไปเร็วเกินไปจริงๆคะ...
ไม่อยากให้เป็นแบบนั้นเลย ทั้งๆที่คิดว่าน่าจะหายแท้ๆ...
ถึงเราจะไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเขา แต่พอได้รับข่าวนี้มันรู้สึกเศร้าอย่างบอกไม่ถูก...
แปลกดีนะคะ...

คุณฟ้ามีคนที่รัก มีคู่หมั้นที่รักเขาหมดใจ... เขาจากไปเร็วจริงๆคะ

ไว้อาลัยให้คุณปลายฟ้า

และที่ปลายฟ้านั้น คุณฟ้าเองก็คงจะเฝ้ามองพวกเราอยู่ที่นั้นเช่นกัน..

แล้วเจอกันใหม่นะคะ คุณปลายฟ้า

คนไร้สาระ

หลับให้สบายน่ะ "เพื่อนรัก"

วรานนท์

ขอให้โชคดีนะปลายฟ้า..ค่ะ

:b8:

walaiporn

จริงหรือเท็จ อะไรคือจริง อะไรคือเท็จ
อย่าไปมัวมองหาหนวดเต่า เขากระต่าย
ใครเขาสร้างเหตุอย่างไร เขาย่อมรับผลเช่นนั้น
นี่คือสัจธรรมที่เราไม่สามารถที่จะเถียงได้เลย

ฉะนั้น !!! ...
ปล่อยให้ทุกอย่างเกิดขึ้นตามความเป็นจริง
ใครจะเป็นอะไรอย่างไร เรื่องของเขา เพราะเขาเป็นผู้รับผล
ใครเชื่อใคร หรือไม่เชื่อใครล้วนมีเหตุมาก่อน ผลเลยเป็นเช่นนั้น

แต่เรานั้นควรหมั่นดูกิเลสในใจของตัวเราเองให้มากๆ
ดูจนกว่าตัวเรานั้นจะยอมรับตามความเป็นจริง
วัดจิต วัดใจตัวเองให้บ่อยๆ
อย่าสักแต่เอ่ยแค่คำว่า ไปวัดมา

ทุกสรรพสิ่งนั้นย่อมเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
ถึงแม้ว่าจะไม่มีเราอยู่ตรง ณ ที่นี้ก็ตาม

บุหลัน..เลื่อนลอย

ปลายฟ้า...ค่ะ เขียน:

..มนุษย์มิใช่ศัตรู...ของเรา..

สัญญาวันนี้
สัญญาเดี๋ยวนี้
ขณะที่ตะวันอยู่เหนือศรีษะ
ณ. จุดจอมฟ้า

แม้ว่าหมู่มารจะกระหน่ำจิตเราล้มลง
ด้วยขุนเขาแห่งความรุนแรงและเกลียดชัง
แม้เขาย่ำเหยียบ และบดขยี้เราราวตัวหนอน
แม้จะสับเราจนแหลกคว้านไส้พุงเรา
จงจำไว้ นะ.. มนุษย์มิใช่ศัตรูของเรา

สิ่งเดียวที่เราพึงยึดถือคือเมตตา
เมตตาไร้เงื่อนไข ไร้ขอบเขต และยืนยงคงกระพัน
ความเกลียดชังจะไม่ยอมให้เราเผชิญหน้า
สัตว์ร้ายในมนุษย์

สักวันหนึ่ง เมื่อเราเผชิญหน้าสัตว์ร้ายนี้ตามลำพัง
ด้วยดวามกล้าหาญบริบูรณ์ นัยน์ตาที่อารี
และใจอันสงบ ( แม้ไม่มีใครเห็น )
ยิ้มของเราจะเป็นดอกไม้แย้มบาน
และผองผู้ที่รักเรา...ก็จะเห็นเรา

ตะวันและจันทรา..จะยังคงฉายแสง
เส้นทางกันดาร..ที่แสนยาวไกล
ที่เลือกก้าวเดินต่อไป..
ตามลำพังอีกครั้ง...ก็เถอะ
ด้วยรู้ว่า...วิถีแห่งธรรมนั้น...เป็นสุขนิจนิรันดร์

เก็บบทความดีๆ
มาร่วมระลึกถึง...เพื่อนรัก
เช่นกัน

สาวิกาน้อย

kanalove เขียน:

รบกวน แอดมิต!!

คืน กระทู้เก่า มาเหอะ... หูเบาจริงๆเว้ย!!!

คนเรา!!!!

หูเบาไรหนักหนาฟะ!!!

ถ้ามีโอกาสนะ!! จะไปเล่นกระทู้นาวีนั้น!!! เอาให้รู้ว่าอะไรถูกผิดเลย
รอดูก่อน!!!

กระทู้เก่า หมายถึงกระทู้ไหนหรือค่ะ ??? คุณ kanalove

kanalove

จริงๆแล้วตั้งใจจะกลับมาลบข้อความทิ้งแหะ =-=" แต่ไม่ทันซะแล้ว..

ช่างมันเถอะคะ...

สาวิกาน้อย

kanalove เขียน:

จริงๆแล้วตั้งใจจะกลับมาลบข้อความทิ้งแหะ =-=" แต่ไม่ทันซะแล้ว..

ช่างมันเถอะคะ...

ช่างเผือก แทนได้ปะค่ะ

ล้อเล่นนะค่ะ พอดีวันนี้เหนื่อยมากเลย

ขอแซวหน่ิอยค่ะ คุณ kanalove !!!

kanalove

ถ้าไง ขอขมาด้วยเถอะนะคะพี่ =-= เราร้อนไปหน่อย (เพราะเป็นคนที่ให้ความสำคัญเรื่องศักดิ์ศรีเช่นกัน โดยเฉพาะการตายของบุคคลหนึ่ง)

แต่ไม่ว่าเขาจะจากไปจริงหรือไม่จริง
เราก็ขอเป็นกลางก็แล้วกัน

เพราะฉะนั้นขอโทษด้วยนะคะ

แล้วก็ฝากลบข้อความด้วยคะ ><

walaiporn

ลมดึกกรรโชกสาย
หอบพัดพาความตายให้รู้จัก
ผ่านซีกมุมงดงามของความรัก หยาดน้ำตาทายทักอย่างเข้าใจ

รอยยิ้มอันเย็นชา
ปรารถนาแด่โดยระโหยไห้
เกลื่อนกลบศพซากฝากอาลัย บอกวัฏฏะเป็นไปอยู่เช่นนั้น

แล้วโลกก็รู้สึก
ไปจนถึงรากลึกแห่งความฝัน
เราแค่เพียงผ่านมาพบกัน ความพลัดพรากยืนยันปรากฏกาล

อย่ากระนั้นเลย
สิ่งที่เชยชื่นชมรู้ขมหวาน
หรืออาจเก็บชื่นฤดูดอกไม้บาน มาตระการกล่อมย้ำห้วงรำพึง

ลมดึกกรรโชกสาย
พัดพาเพียงความตายนั้นมาถึง
ซีกโลกอันโสภาอันตราตรึง งามชีวิตช่วงหนึ่งใคร่มอบวาง

วางลงตรงที่เคยรู้จัก
ยิ้มทายทักเงาโศกโลกอ้างว้าง
ก่อนวิญญาณจะระเหินเดินทาง ฝากสายลมบางบางถึงความรัก

ว่าขออำลานิรันดร์
ขอบคุณสายสัมพันธ์ที่ทอถัก
ภิรมย์รื่นแห่งคืนวันช่างสั้นนัก แต่ก็ยินดีที่รู้จักก่อนจากลา

คงไม่มีอะไรจะมอบ
ไม่มีแม้คำตอบที่ปรารถนา
ลบเลือนความว่างเปล่าของน้ำตา
..........เถอะ ! แย้มรอยยิ้มอีกครา เย้ยความตาย..........
.................................

โดยคำ ลานเทวา

11ธค.

ท้องฟ้าไม่เคยเปลี่ยนสี
ความรักที่ฉันมีจึงไม่เคยหวั่นไหว
ต่อให้ขอบฟ้ากว้างกว่าเพียงใด
เชื่อเถอะว่า ....
ความอาทรในหัวใจยังมี

ฉันไม่ต้องการใครนอกจากเธอเท่านั้น
ฉันไม่ต้องการใครนอกจากเธอเท่านั้น
ถ้าหากไม่ใช่เธอ.......คนนี้
ฉันก้อไม่ต้องการ..รอ..ใครอื่น

ย้อนกลับไปเมื่อวันเก่า ๆ ที่พวกเรายังเยาว์วัย ไร้เดียงสา และมีอิสระ
อยากกลับไปตอนที่ทุกอย่างเป็นดังความฝัน
แต่ทำไมเธอถึงคอยผลักไสกัน
ทำไมเธอถึงได้ผลักไสฉัน
ฉันไม่ต้องการใครนอกจากเธอเท่านั้น
ไม่ต้องการใคร ไม่ต้องการใคร นอกจากเธอ..

ห่วงใยเสมอ
ฟ้าค่ะ
Sent at: 11 ธ.ค.2009, 10:20 am

จะถักแรงใจ...ในวันโหดร้าย
ให้เธอได้คลายความเจ็บช้ำเศร้าตรม
อยากจะแปลงกลาย....
เป็นดังสายลม
พัดความหมองหม่นลบคราบรอย...น้ำตา

จะทอแผ่นฟ้า มาห่มคลุมใจ
อบอุ่นด้วยไอรักและแรงศรัทธา
บนความหวังดีจากใจให้มา
ร้อยเรียงคำว่า...รัก...คิดถึง....และห่วงใย

จะเป็นดอกไม้แห่งกำลังใจ
.....ส่งคืนให้ไป.........
ยามที่เธออ่อนล้า
จะเศร้า สุข ทุกข์ ขอให้เธอเล่ามา
ฉันนี้นั่นหนาก็พร้อมจะแบ่งปัน

แค่อยากได้เห็นเธอยิ้มสดใส
ต้อนรับวันใหม่ที่สวย...รับตะวัน
พร้อมด้วยบทเพลงขับร้องกล่อมขวัญ
...........ให้เธอทุกวัน...........
ได้พบฝันที่ดี

http://radio.sanook.com/music/player/song-lyric/66346/

ขอบคุณค่ะฟ้า
11 ธ.ค.2009, 7:47 pm

ฟ้าดีใจนะที่พี่น้ำตอบ mail แล้ว
ฟ้าก็พบคำว่าพอ..แล้วเช่นกัน..ด้วยความสุขใจ...

ฝันของฟ้าอาจจะไปไปถึงฝั่งแล้วล่ะพี่น้ำ
แม้ฟ้าจะไม่ได้ใช้ชีวิตคู่กับพี่โต...
แต่ทุกวันนี้...พี่โตก็ดูแลกฟ้าอย่างใกล้ชิดที่สุดแล้ว
ที่ผ่านมาฟ้าก็ได้ทำทุกอย่างที่ฟ้าอยากทำทุกอย่างแล้ว
พ่อกับแม่..จะมาถึงเบอร์ลินเร็วๆ นี้

ไม่เสียใจที่เวลาเหลือน้อย..
เพราะตลอดเวลาฟ้า..เชื่อว่าฟ้าทำดีที่สุด..กับชีวิต
และดีใจที่มีเพื่อนดีๆ เช่นอย่างพี่...
ฟ้าจะมองดูผืนผิวน้ำจากบนฟ้าตลอดไปค่ะ

รักพี่สาวคนนี้..มากมายเช่นนี้..ตลอดไป
ฟ้าจ๊ะ
Sent at: 13 ธ.ค.2009, 11:26 am

เกิดอะไรขึ้นคะ ...
จะไม่แต่งงานกับคุณโตแล้วหรือ?

ฟ้าพูดอะไรแปลกๆจัง เวลาทำไมถึงเหลือน้อยล่ะคะ
ที่ผ่านๆมา ต้องขอโทษฟ้าด้วย ที่เงียบและไม่ชี้แจงอะไร
บางสิ่งบางอย่างต้องใช้เวลาน่ะค่ะ ขืนพูดอะไรไปในช่วงนั้น

ไม่รู้สินะ พี่มองว่า พี่ควรปล่อยให้ทุกอย่างเกิดขึ้นตามความเป็นจริง
แล้วตัวเราจะได้คำตอบสำหรับตัวเราเอง
ดีกว่าเราไปแก้ไขสถานการณ์ สุดท้ายอะไรๆมันแย่ไปกว่าเดิม

พี่เองก็คิดถึงฟ้า ไม่ใช่ไม่คิดถึง
ฟ้าเป็นกัลยาณมิตรของพี่มาตลอด
บางอย่างเราอาจจะขัดๆหรือไม่เข้าใจกันไปบ้าง

นี่คืออีกหนึ่งบทเรียนในเรื่องการพูดคุยกัน
ว่าไม่ควรจะมีบุคคลที่สามเข้ามาแทรก
เพราะคำพูดอาจทำให้เรื่องราวต่างๆแย่ลง
ควรถอยคนละก้าว พอความรู้สึกสงบลงแล้ว ค่อยคุยกัน

ปีใหม่นี้พี่ขึ้นไปน่าน น้องที่ทำงานชวนให้ไปดูบ้านให้กับเขา
พี่จะได้ไปนอนดูดวงดาวจ้ะ เขาพาไปค้างที่เขาชิดดาว

อยากไปปายด้วย ไม่รู้จะได้ไปหรือเปล่านะ
ถ้าได้ไป จะแวะไปกราบคุณครูและป๋าด้วยค่ะ

รักและคิดถึงมากมายเหมือนเดิมเช่นกันค่ะ
เวลามองท้องฟ้า ไม่ว่าจะเวลาไหนๆ
ชอบคิดถึงคนชื่อปลายฟ้าทุกทีนะ
Sent at: 13 ธ.ค.2009, 1:18 pm

หวัดดีค่ะ..พี่น้ำ..

ตอนนี้เวลานี้ที่ประมาณ ตีสองกว่าๆ แล้ว...
แต่นอนไม่หลับ..มันปวดท้อง
ฟ้าลงเรื่องราวที่เบอร์ลินไว้ในบล็อก...
พี่น้ำลองเข้าไปอ่านดูนะ...
บ้านเราน่าจะประมาณ สามทุ่มแล้วซินะ
หนาวมั้ย..พักผ่อนบ้างนะ..พี่สาว

ฟ้ารักษาตัวอยู่โรงพยาบาล...
ด้วยโรคปวดท้องที่ฟ้าเคยเป็น..แต่มันกลายพันธุ์ไปเสียแล้วค่ะ...
ป๋ากับแม่จะบินมาเร็วนี้...
ฟ้า...คุยกับพี่ดินไว้ว่าจะไม่กลับไปรักษาที่เมืองไทยแล้ว
จะขออยู่ที่จนหมดลม....เพราะอยู่ที่นี้ก็รักษาฟรี..อยู่แล้ว
ก็เลยไม่อยากให้ป๋ากับแม่ต้องเดือดร้อน..เรื่องการเดินทางกลับ
ให้ป๋ากับแม่มาก็พอแล้ว..และถูกเงินกว่าเอาฟ้ากลับเมืองไทย

พักก่อนนะค่ะ
มีแรงจะเข้ามาคุยต่อ
นั่งนานแล้วเจ็บในท้องจัง
คิดถึงมากมายเช่นเดิม
ฟ้าค่ะ
Sent at: 13 ธ.ค.2009, 8:40 pm

ฟ้าจ๊ะ ...
พี่น้ำจะช่วยแผ่เมตตาให้นะคะ
อยากจะบอกว่า อย่าเพิ่งสิ้นหวังนะคะ ทางยังมีให้เห็นอยู่
มีหลายๆคนที่เป็นแบบนี้ แล้วเขาอาศัยธรรมโอสถรักษาจนหาย
ซึ่งบางคนหมอบอกว่าอยู่ได้ไม่เกิน 3 เดือนด้วยซ้ำ

หมั่นเจริญสตินะคะ เดินจงกรมก่อน
เดินเท่าที่เดินได้ แล้วต่อด้วยนั่ง ถ้านั่งไม่ไหว
ก็นอนกำหนดเอานะ ดูท้องพองขึ้น ยุบลงแทน
เอาจิตจดจ่อดูไว้แบบนั้น ถ้าจะหลับก็ปล่อยให้หลับไปเลย

รักและคิดถึงมากมายค่ะ
พี่น้ำ
Sent at: 13 ธ.ค.2009, 9:57 pm

หวัดดีจ๊ะ..พี่สาว
อย่ากังวลเลย...ค่ะ
หากวันใดฟ้าหายไป...
ก้อจะดีใจที่เคยบอกลา...เพื่อนรักแล้ว
ฟ้าเป็นคนหนึ่งที่โชคดี...ที่รู้วันของตัวเอง
แม้จะมี + หรือ - (ไม่ก่อน..ก้อหลัง..ปีใหม่นี้..)
ทำให้เราได้ร่ำลา..สะสางสิ่งที่ค้างคาใจได้

ฟ้าพยายามทำวันนี้ให้ดีที่สุดเท่าที่ทำได้..
ทุกสิ่งที่ผ่านมาไม่ว่าดีร้าย..ทุกข์สุข...ยกให้เป็นอาจารย์ชีวิต
พ่อแม่พี่น้องเพื่อนพ้องเป็นผู้ตรวจสอบความพร้อม....
ใจที่มีเพื่อนเป็นกำลังใจ..เป็นผู้กลั่นกรองระยะทางชีวิต....ที่เหลืออยู่
มันไม่น่ากลัวอย่าที่เคยคิดเลย...ไว้เลย

ฟ้าอยู่โรงพยาบาล...ได้หลายวันแล้ว
ด้วยอาการปวดกระดูกและโรคปวดท้องที่ฟ้าเคยเป็น..
แต่มันกายพันธุ์เกินเยี่ยวยาเสียแล้ว...

อย่าลืมเข้าไปอ่านบล็อกนะพี่สาว
ฟ้าเขียนความในใจถึงพี่ไว้มากเลย
พี่อ่านและคงจะรู้ว่า...
ฟ้าคิดถึงและเคราพรักพี่เสมอ
ดีใจที่พี่ตอบmail.ฟ้า
ดึกๆ จะเข้ามาอีกค่ะ

ฟ้าจ๊ะ
Sent at: 14 ธ.ค.2009, 11:11 am

เราเรียกทั้งหมดนี่ว่า " เรื่องราว "
เหมือนกับการที่เราได้เล่าเรื่องราวต่างๆของเรา
เล่าผ่านตัวหนังสือตามความคิด ความรู้สึกของเราให้คนอื่นๆได้ฟัง
เรายังเป็นผู้ศึกษาในเรื่อง " การดูตามความเป็นจริง " หรือที่เราเรียกกันว่า " ปัจจุบัน " นั่นเอง

หลายคนต่อหลายคนที่ได้อ่านสิ่งต่างๆที่เราเล่าสู่กันฟัง
เรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้น เราเรียกมันว่า " กิเลส "
เพราะทุกๆการกระทบที่เกิดขึ้นในจิตของเรา มันก็คือ กิเลสที่มีอยู่ในใจของเราเอง
สุดแต่ว่า ใครจะมองเห็นหรือมองไม่เห็นเจ้ากิเลสเท่านั้นเอง

ในกลุ่มของเราที่ยังเป็นผู้ศึกษาด้วยกัน
เราจะใช้วิธีระบายกิเลสออกมาทางตัวหนังสือ
โดยการบันทึกเก็บลงในบล็อกของแต่ละคน
ส่วนการที่จะไปให้ค่าให้ความหมายใดๆนั้น
เราให้ค่ามันแค่ว่า มันคือ " กิเลส "
ส่วนคนอื่นๆที่เข้าไปอ่านในบล็อกของพวกเรา
เขาอ่านกันแล้ว เขาจะให้ค่าความหมายใดๆ นั่นก็คือ " กิเลสของเขา "

พวกเราปฏิบัติตามแนวสติปัฏฐาน 4
เราเน้นการเจริญสติ มากกว่าที่จะเน้นเรื่องสมาธิ
เพราะเมื่อใดสติดี สมาธิยอมเกิดขึ้นได้ง่าย
การที่เป็นผู้มีสติ นั่นคือ ทำให้ชีวิตของเรานั้นปลอดภัยมากขึ้น
ไม่ใช่ปลอดภัยจากโจรขโมยหรือปลอดภัยจากอะไร
ผลของการเจริญสติ ทำให้เราปลอดภัยจากกิเลส
แต่จะได้ผลมากหรือน้อย ขึ้นอยู่กับสติ สัมปชัญญะที่แต่ละคนมี

ในกลุ่มพวกเรามีหลากหลาย
ถ้าว่าตามที่เขาเรียกๆกันนั้น เรามีทั้ง ดูจิต เจริญอานาปนสติ พองหนอ ยุบหนอ พุทโธ ฯลฯ
เราทั้งหมดสามารถสนทนากันได้โดยไม่มีข้อโต้แย้งกัน
เพราะเรากำลังทำเหมือนๆกันคือ เจริญสติ
เราจะมองแต่เหตุที่กระทำ และ ผลที่ได้รับ กล่าวโทษตัวเองมากขึ้น
มากกว่าจะไปกล่าวโทษผู้อื่น ....

การที่เรากล่าวโทษผู้อื่น นั่นคือ เรากำลังก่อเหตุใหม่ให้เกิดขึ้น
ซึ่งกลายเป็นวิบากกรรมไม่รู้จักจบสิ้น
เราจึงหมั่นอโหสิกรรมให้กับทุกสิ่งที่มากระทบ
เรามองว่า สิ่งที่มากระทบทั้งหมดนั้น
นั่นคือ เราในอดีต สิ่งที่เราเคยกระทำกับคนอื่นๆไว้
เราเคยเลวมาก่อน เลวเพราะความไม่รู้ ไม่รู้จักกิเลส

ทำสมาธิเราว่ามันสงบ เราว่ามันสบาย แต่เราดันไม่เห็นกิเลส
ความสงบ ความสบาย ก็คือ กิเลส แต่เราไม่เห็นมัน
เราจึงต้องหมั่นเจริญสติกันเพราะเหตุนี้
ยิ่งมีสติมากเท่าไหร่ ยิ่งเห็นกิเลสที่เกิดขึ้นชัดเจนมากขึ้น

กิเลสเขา กิเลสเรา ไม่มีความแตกต่างกันเลย
ล้วนแต่ถูกครอบไว้ด้วยความไม่รู้ เมื่อไม่รู้ เราจึงยังมองไม่เห็นมัน
เมื่อเราเห็นกิเลสชัดมากขึ้น เราย่อมเห็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา มากขึ้น
เราจะเห็นแต่ละขณะๆๆๆ จากภาพมัวๆ เป็นภาพที่เริ่มชัดมากขึ้นไปเรื่อยๆ

เราไม่ไปให้ค่าให้ความหมายว่ามันคือ อะไร เพราะมันก็แค่กิเลสในใจเรา
แต่เราจะเรียกมันว่า " สภาวะ " เพื่อใช้ในการสื่อไปทางเดียวกัน
ส่วนใครจะเรียกว่าอะไร นั่นเรื่องของเขา จริงๆแล้วมันคือ กิเลสที่มีในใจของเขา

จากข้อความข้างบน บทสนทนาที่เรามีกับฟ้า
ที่นำมาโพสให้คนได้อ่าน ไม่ได้คิดอวดอ้างอะไร
แต่นำมาแบ่งปัน เผื่อใครๆจะได้ข้อคิดจากการอ่านบทสนทนานี้
ที่รู้ๆคือ มีคนเข้าไปอ่านบล็อก แล้วทำให้เขาเข้าใจในตัวเขาเองมากขึ้น
เขานำเรื่องสภาวะของเขามาเล่าให้ฟัง มันเหมือนเป็นการตอกย้ำสภาวะที่เขาเป็นอยู่
เขาได้ประโยชน์จากการที่เขาได้อ่าน
เขาไม่สงสัยเรื่องที่ว่า คนๆนี้ตายจริงหรือเปล่า
แบบที่มีหลายๆคนสงสัยกัน
เขามองเหมือนเราที่เรามอง ทุกๆอย่างมันก็คือ สมมุติ
ชื่อนี่ก็สมุติ มีการกำหนดมาว่าชื่อนี้ต้องตาย มันก็เท่านั้นเอง
แต่สิ่งที่เราได้กันก็คือ บทเรียนเรื่องความตาย
สิ่งที่เราควรทำก่อนที่เราจะตาย นั่นต่างหากคือ สิ่งที่น่าคิดและลงมือทำ
แต่พอดีเราแค่ฟัง แต่ไม่ใช่นักจำ เลยนำมาเล่าสู่กันฟังได้แค่นี้

" ความตาย " ไม่ใช่เรื่องไกลตัว
แต่เป็นเรื่องที่อยู่ใกล้ชิดเราทุกขณะจิต

ไม่มีใครที่ไม่เคยจะผิดพลาดในชีวิต
เราต่างล้วนเคยก่อเหตุไปด้วยความไม่รู้
ผู้ที่รู้แล้ว ย่อมให้อภัยกับผู้ที่ไม่รู้
ผู้ที่ลาลับล่วงไปแล้วใช่จักพ้นวิบากกรรม
เราจึงควรหมั่นอโหสิกรรมให้แก่กันและกัน

กิเลส ไม่มีการแบ่งชั้นวรรณะ
กิเลสสามารถเข้าแทรกได้ทุกอณูทุกลมหายใจเข้าออก
แต่ทว่า ...
เราจะเห็นกันบ้างหรือเปล่าเท่านั้นเอง
บางคนเห็น แต่เหมือนไม่เห็น
บางคนเหมือนไม่เห็น แต่เห็น
บางคนเห็น แล้วเข้าใจมัน

ที่ทดสอบกิเลสดีที่สุด คือ วัด
บางคนมองว่า วัด คือ สถานที่เราไปสร้างกุศล
แต่อาจจะไม่เห็นว่า นี่แหละที่วัดกิเลส
วัดจิต วัดใจของตัวเอง ว่ากิเลสมีมากน้อยเท่าไร

เมื่อย่างเท้าเข้าสู่เขตวัด
เราจะพบผู้คนมากมาย หลากชั้นวรรณะ
หลากผิวพรรณ หลากหลายศาสนา
บ้างเปิดเผยในสิ่งที่ตัวเองเป็น
บ้างปิดบังซ่อนเร้นในสิ่งที่ตัวเองเป็น
แล้วตัวเราเองเคยสำรวจจิตตัวเองบ้างไหม
ว่าเป็นพวกปิดบังหรือเปิดเผย

ปิดบังคือ ปิดบังอะไร
เปิดเผยคือ เปิดเผยอะไร

จะมีอะไรล่ะ นอกจากใจของเราเอง
หากเรายังปิดบังใจตัวเอง
เราย่อมไม่สามารถยอมรับกิเลสที่มีซุกซ่อนอยู่ในใจ
แต่หากเราเปิดเผย ยอมรับกิเลสที่มีอยู่ตามที่เราเห็นมัน
เราย่อมเห็นตามความเป็นจริงที่เกิดขึ้นได้

นี่นะประโยชน์ของ " วัด "
ที่ไม่ใช่แค่ " วัด " แบบที่เราพูดๆกันมา

.......................................................................

ย้อนไปในช่วงชีวิตหนึ่ง
ฉันเคยมีรอยยิ้ม
ความสุข กับเธอมากแค่ไหน
แต่ฉันเองที่ไม่ใส่ใจมองแต่แง่ร้าย ไม่แคร์ว่าเธอจะแสนดีเท่าไหร่

ฝากผ่านเพลงนี้ว่าฉันขอโทษและฉันเสียใจ
ไม่ว่าเธอจะอยู่หนใด
..... โปรดอภัยฉันสักครั้ง .....

และให้เพลงนี้บอกว่าเธอนั้นคือที่สุดของใจ
แต่ได้คิดเมื่อวันที่สายไป
.... เพราะเธอคงไม่คืนย้อนมา ....

มือที่กุมซับไออุ่นภาพวันที่เธอเคียงข้าง
ไม่กลับมาอีกแล้ว
แม้ไม่อาจเรียกความเห็นใจ
คนที่ผิดผลั้ง ฉันเอง ไม่ใช่ใครที่ทำให้เธอต้องลาไป

ฝากผ่านเพลงนี้ว่าฉันขอโทษและฉันเสียใจ
ไม่ว่าเธอจะอยุ่หนใด
โปรดอภัยฉันสักครั้ง
และให้เพลงนี้บอกว่าเธอนั้นคือที่สุดของใจ
แต่ได้คิดเมื่อวันที่สายไป เพราะเธอคงไม่คืนย้อนมา

ในวันนี้…ถ้าฉันไม่ทุกข์
ไม่นอนร้องไห้
คงไม่คิดถึงวันที่เราสองคนมีความสุข
คิดได้ก็สายไป
...........ไม่มีเธอคืนย้อนมา………….

http://truemusic.truelife.com/song/2009 ... 557950518/

อยากให้เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในชีวิตของเราไหม
ถ้าไม่อยากให้เกิดขึ้นในชีวิตของเรา
ควรหมั่นอโหสิกรรมให้แก่กันและกัน
ไม่ใช่พออีกคนจากไปแล้ว
ไม่ว่าจะจากไปจริงหรือไม่จริงก็ตาม แต่มันคือการจากกัน
เราต้องมานั่งคิดว่าเสียดาย เสียใจที่ไม่ได้สะสางสิ่งที่ค้างคาใจ
เราควรมองสิ่งดีๆที่มีให้แก่กันและกัน
เหรียญยังมีสองด้าน คนก็ไม่ต่างกัน
ไม่ว่าจะโลกทางไหนๆ ล้วนไม่มีความแตกต่างกันเลย
ที่เราว่ามันแตกต่างเพราะเราไปคิดว่ามันแตกต่าง
มันก็แค่ความคิดเท่านั้นเอง

นี่คืออีกหนึ่ง " สภาวะ " ที่นำมาเล่าสู่กันฟัง

ชิชะ

อ่านแล้วขำๆ....

ขำๆหมู หมูบอกว่า พี่น้ำทำชื่อย่อแบบพวกก๊อสซิบเลย เรากันไว้น่ะ เผื่อพวกหาข้อมูลในกูเกิ้ล แล้วบังเอิญมาเจอบล็อกนี้เข้า เลยกันไว้ก่อน ไม่อยากไปยุ่งกับคนพวกนี้หรอก ...

ระลึกถึงเพื่อน ๆ กลุ่มนี้ด้วยสิครับ... นะ

สักหน่อย....เถอะ เพราะพวกเขายังมีชีวิตอยู่ทุกคนเลย...
....

จะเป็นอีกสภาวะที่พอจะเล่าสู่กันฟังได้รึเปล่าครับ...

:b42:

walaiporn

ชิชะ เขียน:

อ่านแล้วขำๆ....

ขำๆหมู หมูบอกว่า พี่น้ำทำชื่อย่อแบบพวกก๊อสซิบเลย เรากันไว้น่ะ เผื่อพวกหาข้อมูลในกูเกิ้ล แล้วบังเอิญมาเจอบล็อกนี้เข้า เลยกันไว้ก่อน ไม่อยากไปยุ่งกับคนพวกนี้หรอก ...

ระลึกถึงเพื่อน ๆ กลุ่มนี้ด้วยสิครับ... นะ

สักหน่อย... อย่าคิดว่าคุณอโหสิกรรมให้เขารึยัง
ผมห่วงแค่ว่า พวกเขาจะอโหสิกรรมให้คุณรึยัง...

อะแฮ่มมมม!!!!!
คนที่รู้จักกิเลสในใจที่ตัวเองมี แล้วเขากล้ายอมรับมัน
ควรจะระลึกถึงไม่ใช่หรือคะ เพราะนั่นคือคนที่ไม่ปฏิเสธความจริง
เราจึงมาเจริญสติกันเพราะเหตุนี้
แล้วคนเหล่านี้ มีตัวตนจริงๆ มีที่อยู่จริงๆ พบปะกันจริงๆ
ไม่ต้องมาแปลงเป็นหญิง เป็นชาย ใครต่อใครให้วุ่นวาย
แต่เป็นตัวของตัวเอง แล้วยอมรับในสิ่งที่ตัวเองเป็น

คับแค้นใจมากก็ระบายออกมาได้นะคะ :b12:

ใครจะอโหสิกรรมให้แก่ใครไม่สนใจหรอกค่ะ
แต่เราน่ะอโหสิกรรมให้ทั้งหมดกับทุกๆการกระทำที่คนอื่นทำกับเรา
พวกพยาบาทแรงนี่ เราไปห้ามเขาไม่ได้หรอกค่ะ
กิเลสของใครของมัน เราเป็นอะไรยังไงในความรู้สึกตอนนั้นๆ
นั่นคือสิ่งที่เขียนลงไป เราย่อมกล้าที่จะรับมัน
ครั้งต่อไป จดวันที่มาลงด้วยนะคะ
เพราะนี่คือเรื่องเก่านานแล้ว
เราเอาปัจจุบันค่ะ
ถ้าปัจจุบันเรายังเป็นแบบนั้นอยู่มาต่อว่ากันได้
หรือยังขัดข้องใจในอดีตก็ต่อว่าได้
ยินยอมยอมรับด้วยความยินดี
เพราะนั่นคือเหตุที่เรากระทำ เราแค่ระบายมันออกมา
มันคือสิ่งที่เกิดขึ้นในใจของเราจริงๆ เรายอมรับมัน
แล้วเราก็ลบมันทิ้งไป เพราะมันไม่มีติดข้องอยู่ในใจของเรา
ผิดกับคนที่ยังมองไม่เห็นนะคะ
เมื่อมองไม่เห็น จึงฝังใจจำ

ที่เข้าไปอ่านๆกันน่ะ กิเลสชาวบ้านทั้งนั้น
แต่เขายอมรับในสิ่งที่เขามี ยอมรับในสิ่งที่เขาเป็น
ไม่ใช่แบบแอบๆซ่อนเร้น เลยไม่ยอมรับกิเลสที่มีในใจของตัวเอง
จะไปยอมรับได้ยังไงล่ะ เพราะยังมองไม่เห็น
มัวแต่ไปจ้องมองกิเลสของชาวบ้านเขา
แล้วลงไปเล่นกับกิเลสชาวบ้านเขา แค่นั้นเอง

เราเป็นพวกที่กล้ายอมรับความจริงในสิ่งที่ตัวเองกระทำ
ไม่ใช่คนที่ชอบแปลงร่างแล้วเล่นบทโน้นบทนี้
แต่ไม่ยอมรับตัวตนที่ตัวเองเป็นจริงๆ
หญิงไม่ใช่ชาย ชายไม่ใช่หญิง
จะเป็นอะไรก็ได้ ตามกิเลสของแต่ละคน

อ่านบล็อกคุณนับหนึ่งหรือยังละคะที่เขียนแนะนำไว้ว่าให้อ่านน่ะ
เธอเขียนได้ตรงมากๆโดยไม่ต้องแปล

" ขี้นะคะ มันเหม็นค่ะ อย่าเอานิ้วมาจิ้มไปนะคะ เดี่ยวจะเหม็นติดนิ้ว "

กิเลส มันก็คือ ขี้ ที่ไม่มีใครอยากได้มัน
ทุกคนมองว่ามันเหม็น มันสกปรก มันไม่สะอาด
แต่ของสกปรกคนก็ต้องอยู่กับมัน ต้องคลุกเคล้าไปกับมัน

ถ้าประโยคใดทำให้ขุ่นเคืองใจต้องขออโหสิกรรมมาณที่นี้ด้วยนะคะ :b8:

สาวิกาน้อย

สาวิกาน้อย เขียน:

kanalove เขียน:

รบกวน แอดมิต!!

คืน กระทู้เก่า มาเหอะ... หูเบาจริงๆเว้ย!!!

คนเรา!!!!

หูเบาไรหนักหนาฟะ!!!

ถ้ามีโอกาสนะ!! จะไปเล่นกระทู้นาวีนั้น!!! เอาให้รู้ว่าอะไรถูกผิดเลย
รอดูก่อน!!!

กระทู้เก่า หมายถึงกระทู้ไหนหรือค่ะ ??? คุณ kanalove

อ๊อ !!! หากหมายถึงกระทู้...ไว้อาลัย.....ให้คุณปลายฟ้า
คนที่ลบกระทู้ออกไปคือ คุณคนไร้สาระ ค่ะ

ไม่ใช่ ท่าน admin

ลบทิ้งเมื่อวัน พฤ. ธ.ค. 17, 2009 8:43 am
login โดยใช้ ip คือ 117.47.92.140

kanalove

สาวิกาน้อย เขียน:

kanalove เขียน:

รบกวน แอดมิต!!

คืน กระทู้เก่า มาเหอะ... หูเบาจริงๆเว้ย!!!

คนเรา!!!!

หูเบาไรหนักหนาฟะ!!!

ถ้ามีโอกาสนะ!! จะไปเล่นกระทู้นาวีนั้น!!! เอาให้รู้ว่าอะไรถูกผิดเลย
รอดูก่อน!!!

กระทู้เก่า หมายถึงกระทู้ไหนหรือค่ะ ??? คุณ kanalove

อ๊อ !!! หากหมายถึงกระทู้...ไว้อาลัย.....ให้คุณปลายฟ้า
คนที่ลบกระทู้ออกไปคือ คุณคนไร้สาระ ค่ะ

ไม่ใช่ ท่าน admin

ลบทิ้งเมื่อวัน พฤ. ธ.ค. 17, 2009 8:43 am
login โดยใช้ ip คือ 117.47.92.140

โอ้!!! ท่านพี่

เป็นคนตั้งเอง แล้วก็ลบเอง

สุดๆไปเลยนะนั้น!!!

กฎการใช้บอร์ด

27788.เพื่อนของฉัน " ปลายฟ้า "

ผู้ใช้งานขณะนี้