บะหมี่เย็น - Zaru Soba

ส่วนผสม

เส้นบะหมี่ไข่ 80 กรัม
โปรตีนเกษตรราเม็งหั่นเป็นเส้น 50 กรัม
ไข่หวานหั่นเป็นเส้น 50 กรัม
แตงญี่ปุ่น 1 ลูก ปูอัด 1 ชิ้น
ขิงดองสับ 1 ช้อนโต๊ะ
งาขาว 2 ช้อนชา
มัสตาร์ดชนิดครีม 1 ช้อนโต๊ะ

โปรตีนเกษตรราเม็ง

โปรตีนเกษตร 300 กรัม นำไปแช่น้ำจนพอง แล้วบีบน้ำให้แห้ง
ซีอิ๊วญี่ปุ่น 1 ถ้วย
พริกไทยป่น 1/4 ช้อนชา
เกลือป่น 1/2 ช้อนชา
น้ำตาลทราย 1/4 ถ้วย

ไข่หวาน

ไข่ไก่ 11 ฟอง
น้ำเชื่อม 2 ช้อนโต๊ะ

น้ำซอส

ซีอิ๊วญี่ปุ่น 1/4 ถ้วย
น้ำส้มสายชู 1/4 ถ้วย
น้ำตาลทราย 3 ช้อนโต๊ะ
งาขาวคั่วบด 100 กรัม
น้ำมันงา 1 ช้อนโต๊ะ

วิธีทำ

1. เมื่อเตรียมเครื่องที่ใส่กับบะหมี่พร้อมแล้ว เราจะมาเริ่มทำหมูราเม็งก่อนโดย ต้มโปรตีนเกษตรทั้งชิ้น
กับเครื่องปรุงทั้งหมด จนสุกหั่นเป็นเส้น

2. ต่อมาทำไข่หวานโดยผสมไข่กับน้ำเชื่อม ตั้งกระทะสำหรับทอดไข่หวานให้ร้อน ทาน้ำมันให้ทั่ว
พอร้อนใส่ไข่ลงไป ม้วนจนหมดไข่ ตั้งไฟสักครู่ให้ไข่สุกแห้ง ตักขึ้นแล้วหั่นเป็นเส้น

3. แตงญี่ปุ่นผ่า 4 ฝานเมล็ดออก หั่นเนื้อแตงเป็นเส้นยาว

4. คราวนี้ถึงขั้นตอนของการทำน้ำซอส โดยผสมเครื่องปรุงน้ำซอสเข้าด้วยกัน ต้มให้เดือด
ยกลงทิ้งไว้ให้เย็น แช่ในตู้เย็นให้เย็น

5. จากนั้นต้มเส้นบะหมี่ในน้ำเดือด 10 นาที จนสุกนุ่ม ตักแช่ในน้ำเย็นจัด เอาขึ้น จัดใส่ชามไว้
เรียงเครื่องปรุงที่หั่นทั้งหมดให้สวยงาม ราดด้วยน้ำซอสที่แช่เย็น วางขิงดองสับ โรยงาขาว
รับประทานกับมัสตาร์ดชนิดครีมค่ะ


ถ้าใครจะใช้เนื้อสัตว์ วิธีทำก็คือ ทำแบบเดียวกับโปรตีนเกษตรแหละค่ะ
แล้วอาจจะใส่ปูอัดลงไปผสมด้วย หรือเนื้อสัตว์อื่นๆตามชอบค่ะ

อุ๊ย! คุณน้ำมีฝากจุ๊ฟแก้มให้สามหนุ่มด้วยเหรอค่ะ
แล้วคุณทักทายล่ะ่ค่ะ จะให้อะไรกับสามหนุ่มค่ะ
เปิดมาอ่านเจอถึงตรงนี้ นั่งขำเลยค่ะหลังจากที่ไม่ได้ขำมาซะนาน

เข้าเรื่องเลยน่ะค่ะ
คือคืนวันที่19ตอนเวลา3ทุ่มนะค่ะ เราไปนั่งสวดมนต์"ออมิโธโผ"
อยู่ที่สวนดอกไม้ของเราน่ะค่ะ เราก็มีวางดอกไม้หอมหลายต้นค่ะ
เราวางไว้ั้ทั้ง4มุมเลย ซึ่งดอกแก้วจะมีอยู่5ต้น

แต่ในขณะที่เรานั่งสวดน่ะค่ะ ใจของเราก็ไปนึกถึงคนที่เสียชีวิต
แล้วเรามีความรู้สึกว่า กลิ่นหอมของดอกแก้วน่ะค่ะ
หอมแรงมากๆ (เราสวดแบบใช้ลูกประคำน่ะค่ะ เราไม่ได้หลับตา)
แล้วเรามีความรู้สึกว่า ลมพัดมาที่ตัวของเรา แล้วเราก็มีความรู้สึกแบบ
บางครั้งตัวเราก็เบา บางครั้งเราก็เหมือนตัวเราหนัก
แล้วเราก็เหมือนคนที่เบลอๆ

แต่ในสมองขงเราน่ะค่ะ ยังมีสติเราก็คิดว่า ต้องมีอะไร เราก็ยังสวดค่ะ
เราคิดแต่ว่าเราหยุดไม่ได้ แล้วคอขอเราจะเหมือนคออ่อน
คือโงนเงนไปมา ตาเราก็เหมือนจะหลับจะตื่น
แล้วภาพสุดท้ายที่เราเห็น คือความว่างเปล่าทั้งหมด

แล้วเราก็ไปยืนอยู่ที่ี่หนึ่ง เหมือนเป็นเมืองสมัยโบราณ
โบราณมากๆค่ะ แต่เราก็ยังสวดอยู่ค่ะ แล้วเราก็เห็นคนแก่
เราก็คะเนอายุไม่ถูก นุ่งผ้าโจงกระเบนสีขาว ไม่สวมเสื้อ
มีเหมือนผ้าสีขาวคล้องที่คอ ชายผ้าอยู่ด้านหลัง
แต่เราไม่ได้คุยกับท่านเลย คือใจเราคิดว่าเราไม่กล้าหยุดสวด

แล้วท่านก็พูดว่า ที่ตรงนี้อายุกี่ร้อยปี เราก็จำไม่ได้ คือเราจำได้แต่คำหลัง
เราจำได้ท่านเล่าให้เราว่า ที่ตรงนี้แต่ก่อนนี้เป็นยังไงๆ
แล้วเราจำได้แม่นคือ ตอนนี้ก็เลยต้องมาเป็นแบบนี้

ต่อค่ะ

แล้วท่านก็พาเราไปที่อื่นอีก ซึ่งทุกที่ ท่านจะเล่าประวัติให้ฟัง
แล้วตอนท้ายก็บอกว่า ตอนนี้ก็เลยมาเกิดเหตุการณ์แบบนี้

แต่ที่เราจำได้ดีที่สุดคือ ท่านพาเรามายืนอยู่หน้าวัดเก่าๆแห่งหนึ่ง
แล้วเราก็ยืนมองเข้าไปในวัด แล้วเราก็ได้ยินท่านพูดว่า
"นี่ไง คนที่เธอนึกถึงพวกเค้า เค้ามากันแล้ว"

เราก็หันกลับไปมอง แล้วเราก็เห็นมีทั้งผู้หญิงผู้ชาย แล้วก็เด็ก
ทุกคนจะแต่งชุดสีขาวทั้งหมด แต่งตัวดีมากๆเลยค่ะ
เหมือนมีคนแต่งตัวทำผมให้พวกเค้า
ทุกคนจะหน้าตาสดชื่น ใบหน้าทุกคนจะยิ้ม
เด็กๆจะวิ่งเล่น

แล้วก็มีผู้หญิงกับผู้ชายเดินมาที่เรา แล้วพูดว่า
"ช่วยผัดก๋วยเตี๋ยวเส้นใหญ่ให้หน่อยสิ"
ผู้ชายก็พูดว่า ช่วยผัดเส้นหมี่ให้ผมด้วยครับ"

เราก็พยักหน้า แล้วก็มีเสียงตะโกนว่า"ขอด้วยๆ"
แล้วก็มีเสียงผู้ชายอีกคนตะโกนว่า "ของผมเป็นเส้นหมี่สีเหลืองน่ะ

เราก็คิดว่า เราจะเอาอะไรมาผัดให้เค้า เพราะอะไรก็ไม่มี
แล้วก็มีผู้หญิงอีกคน ลักษณะเหมือนท้วมนิดๆ
แต่ดูดีมากๆสูงคงจะราวๆ165
เดินมาที่เราแล้วพูดว่า "เวลาผัดก๋วยเตี๋ยวให้พวกเค้า ใส่เต้าหู้ยี้สีขาวลงไปด้วยน่ะ"
เราก็พยักหน้าอีก แล้วเราก็หันไปมองที่คนแก่ เราก็เห็นหน้าท่านยิ้มๆ

แล้วเราก็มีความรู้สึกว่าเหมือนเราสดุ้ง แล้วก็งงๆ
เหมือนคนนั่งหลับน่ะค่ะ

คุณน้ำช่วยบอกเราหน่อยสิค่ะ
เกิดเหตุการณ์อะไรกับตัวเราเหรอค่ะ
เราคิดไม่ออกเลยค่ะแล้วค่อยคุยต่อ น่ะค่ะ

เราอ่านแล้วนั่งขำเลยค่ะ
มีหยิกก้นซ้ายขวาด้วย เราขอหัวเราะ เป็นภาษาฝรั่งเศสหน่อยน่ะค่ะ
สงสัยว่าคุณกบฯไ ม่กล้าออกมานอกกะลาแน่ๆ

คุยกับคุณน้ำต่อค่ะ
ถ้าเป็นนิมิต นิมิตแบบนี้น่ากลัวหรือปล่าวค่ะ


แล้วเรื่องที่เค้าขอผัดก๋วยเตี๋ยว เราจะทำยังไงให้เค้าดีล่ะค่ะ
ถ้าเราให้คุณน้ำหรือคุณอมิตฯ
ช่วยใส่บาตรให้พวกเค้าแทนเราจะได้หรือปล่าวค่ะ

คุณน้ำค่ะ คุณน้ำเคยไปท่องเที่ยวตามนิมิต
แล้วคุณน้ำกลับเข้าร่างไม่ได้ คุณน้ำเคยหรือปล่าวค่ะ
แล้วเวลาที่คุณน้ำไป มีคนพาคุณน้ำไป
หรือว่าคุณน้ำไปเองค่ะ



ขอถามคุณน้ำ คุณdd คุณทักทาย ต่อน่ะค่ะ
ตอนที่ยังไม่ได้มาศึกษาเรื่องธรรมะ
เคยเชื่อเรื่องอย่างนี้หรือปล่าวค่ะ

bbby:

..

อะนะท่าน bbby..ขอตอบว่ามะก่อนเชื่อมากเลย ตะว่า เด๋วนี้ไม่เหมียนมะก่อนเเร้วละค้าบ (อะจ๊ากก !มีเหตุส่วนตัวที่เป็นฟามอันไม่พึงเปิดเผยในที่ใหนๆ.. ) ...แต่ชอบฟังนะครับ..มารอฟังคุณน้ำและย่าทักทาย(จอมหยิก ด้วยรักและอาทร คริคริ!!)
....

นิมิตไม่น่ากลัวหรอกค่ะ แต่อุปทานของคนเราน่ากลัวมากกว่าค่ะ






ทำบุญใส่บาตรตามปกตินี่แหละค่ะ
เพียงแต่เวลากรวดน้ำ พิเศษหน่อยค่ะ คือตั้งจิตให้กับเขาเหล่านี้ว่า
ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแด่ ท่านทั้งหลายที่ข้าพเจ้าได้เห็นในนิมิต
จะรู้จักหรือไม่รู้จักก็ตาม จะเอ่ยชื่อหรือไม่เอ่ยชื่อก็ตาม
ขอให้ท่านทั้งหลายจงมีความสุข



มีเรื่องเล่าให้ฟังนะคะ
เรื่องนี้เกิดมานานแล้ว ตอนนั้นไปปฏิบัติที่วัดอัมพวัน 7 หรือ 9 วัน ไม่แน่ใจค่ะ
หลังปฏิบัติเสร็จทุกครั้ง จะแผ่เมตตากรวดน้ำให้หมด ที่เอ่ยชื่อก็มี ไม่เอ่ยชื่อก็มี

พอกลับมาบ้าน
ในคืนวันแรก ขณะที่กำลังนอนหลับ เหมือนมีอาการกึ่งหลับกึ่งตื่น
เห็นผู้คนมากมาย เดินเข้ามาทางหลังบ้าน มีหลายชาติ หลายศาสนา

มีทุกเพศ ทุกวัย เขามาพูดขอบคุณที่แผ่เมตตา กรวดน้ำให้ เขาได้รับตลอด
หน้าตาเขาก็เหมือนเราๆนี่แหละค่ะ ใบหน้ายิ้มทุกคน
เห็นเขาเดินหายไปทางห้องน้ำ ก็เลยเกิดความสงสัยว่าทำไมเขาเข้าไปในนั้น
ก็ว่าลุกขึ้นนะคะ ลุกเดินตามเขาไป หันกลับมามองตัวเอง ก็ยังนอนหลับอยู่
แต่กายที่หลุดออกมานี่ก็ไม่ได้ตกใจอะไร เพราะสภาวะนี้ น้ำเจอบ่อยๆ
ก็เดินตามไปดูที่ห้องน้ำ ไม่เห็นทางออกตรงไหนเลย ทำให้รู้ว่าเขาเหล่านั้น
คือวิญญาณที่ได้รับการอุทิศส่วนกุศลจากเรานั่นเอง

คุณเต้รู้จักองค์ " หน่ำโท้ว " ไหมคะ?
คือ เมื่อก่อนนี้ น้ำยังไม่ได้ปฏิบัติอะไรมากมาย ยังชอบท่องเที่ยวอยู่
น้องๆที่บริษัทชวนไปลุยไฟ ในงานพิธีเปิดโรงทานที่ต. ปลวกแดง จ.ระยองค่ะ
ต้องกินเจ 9 วัน นุ่งขาวห่มขาวตลอดทั้ง 9 วัน น้ำก็ทำตามเขานะคะ

พอไปถึง ก็พักที่บ้านเขา ตกตอนเย็น เขาพาไปที่โรงทาน
ก็มีการเข้าทรงกัน คนที่เป็นร่างทรง เป็นเด็กวัยรุ่น ทานเจมาตั้งแต่จำความได้

เขามองมาที่น้ำ แล้วเรียกเข้าไป น้องๆก็บอกว่าเขาไปสิ ปกติท่านจะไม่เรียกใคร
ร่างทรงท่านบอกว่า ท่านชื่อ หน่ำโท้ว ท่านบอกว่า น้ำเกิดมาเพื่อสร้างบารมี
ให้อดทนหน่อยนะ กับวิบากกรรมต่างๆที่จะต้องเจอ แล้วท่านทำฮู้ ถ้าเรียกไม่ผิดนะคะ
ท่านทำมาให้ 2 แผ่น ให้นำไปปิดที่หน้าประตูบ้าน ท่านบอกว่า จะช่วยผ่อนกำลังให้กับน้ำ
ก็ไม่ได้ถามอะไรท่านหรอกนะคะ คือ ตัวเองเป็นคนที่ แบบยังไงดี คือ ไม่ชอบขัดใจใคร
ก็รับมานะคะ แล้วท่านบอกว่า เวลาเดือดร้อน แก้ไขอะไรไม่ได้จริงๆ ให้จุดธูป 16 ดอก กลางแจ้ง
ตั้งจิตระลึกถึงท่าน แล้วท่านจะมาช่วยค่ะ

หลังจากนั้นก็ออกมาที่ปะรำพิธี เห็นกองไฟแล้วน่ากลัวมากๆ ไฟลุกแดงโร่เลย
พิธีลุยไฟ จะมีเฉพาะพวกที่ถือศิลกิเนเจ 9 วันหรือมากกว่านั้น ถึงร่วมพิธีได้

เขาจะมีถังใส่น้ำ เขาบอกว่าเป็นน้ำมนต์ ก่อนจะลุยไฟ ทุกคนต้องลงไปแช่เท้าในน้ำมนต์นี้ก่อน
เรียกว่าจุ่มเท้าดีกว่ามังคะ จุ่มเท้าแล้ววิ่งลุยกองถ่านไฟที่กำลังลุกโชน

อิอิ ... สารภาพค่ะ กลัวมากมาย แดงโร่อย่างนั้น ไม่ยอมลงไปกับเขา
แต่ร่างทรงที่เป้นองค์หน่ำโทว้ ท่านเดินมา แล้วบอกว่า ให้น้ำลุยไฟไปเดี๋ยวนี้
เพื่อชำระล้างกายและดวงจิตให้สะอาด

ท่านให้อีกร่างทรง ซึ่งเป้นร่างทรงท่านเล่าปี่ วิ่งนำหน้าน้ำ ให้น้ำเกาะ ..
จำไม่ได้นะคะ ว่าท่านยื่นอะไรให้น้ำเกาะ แล้ววิ่งตามท่าน
ก็ตัดสินใจไปนะคะ ลงไปวิ่งตามที่ท่านบอก

อะเมซิ่งมากๆค่ะ น้ำวิ่งผ่านมาได้ โดยที่ฝ่าเท้าไม่มีบาดแผลของไฟไหม้แต่อย่างใด
ทั้งๆที่เป็นกองถ่านที่ยังไหม้ไฟอยู่ ถึงแม้จะไม่รุนแรงเท่ากลุ่มแรกๆที่วิ่งไปก่อนก็ตาม

ถ้ามาถามตอนนี้ว่า มีอีกจะไปไหม ตอบเลยค่ะ ขอโบกมือบ๊าบบายยย

จากเหตุตรงนี้ เลยทำให้ฉุกใจคิดว่า ที่วิญญาณเข้าทางหน้าบ้านไม่ได้เพราะเหตุนี้หรือเปล่า
เพราะฮู้นี่ ติดมานานมากค่ะ หลายปีแล้ว ก็ไม่ได้ปักใจอะไรลงไปนะคะ







เรื่องท่องนิมิตนี่ เป้นมาตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ ฉะนั้นเลยมองดูเป็นเรื่องปกติสำหรับตัวน้ำค่ะ
บางครั้งไปคนเดียว บางครั้งก็มีคนพาไปค่ะ
ไม่เคยค่ะ กลับมาเองได้ตลอด เข้าร่างเองได้ตลอด







น้ำไม่เคยสงสัยเรื่องพวกนี้นะคะ เพราะเป็นมาตั้งแต่เกิด
แล้วเป็นคนที่คลุกคลีกับวิญญาณมาตั้งแต่เริ่มจำความได้
ไม่ว่าจะไปนอนที่ไหนหรือไปอยู่ที่ไหนก็จะเจอเรื่องพวกนี้ตลอด
เหมือนเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตไปแล้วค่ะ ถ้าไม่มีสิคะ แปลกแน่นอน
สงสัยแน่นอนว่าเกิดอะไรขึ้น ความสามารถพิเศษของเรามันหายไปไหนหมด






ถ้าถามว่าเชื่อไหม?
ตอบไม่ได้นะคะ จะว่าเชื่อก็ไม่ใช่ จะว่าไม่เชื่อก็ไม่ใช่
คือ มองเป็นเรื่องปกติของตัวเองไป ไม่ว่าจะเกิดเห็นหรือรู้อะไรพิเศษขึ้นมาก็ตาม
มันเหมือนคำทำนายที่จะเกิดขึ้นในอนาคต บางครั้งก็เป็นเรื่องราวในอดีตที่เคยทำมา
เพียงมาแสดงให้เห็นว่า ชีวิตเราเป็นแบบนี้เพราะอะไร
ที่ทุกข์อยู่ จะได้ทุกข์น้อยลงไป เพราะมีเหตุ เราทำมา ผลเลยเป็นแบบนี้

เหมือนความฝันเกี่ยวกับบ้านเมืองที่เล่าให้ฟัง
มีน้องถามมาว่า พี่เชื่อไหมว่าเป็นเพราะพี่ บ้านเมืองถึงได้สงบลงไป
ก็ตอบเขาไปนะคะ ถ้าเชื่อก็หลงแล้ว หลงทาง

ตามนิมิต เขาแค่มาบอกให้รู้ว่า การแผ่เมตตาเท่านั้นที่จะทำให้สภาวะนี้ให้สงบลงไปได้
ถ้าตีตามนิมิตที่เห็นนะคะ เพราะเสียงแผ่เมตตาเป็นเสียงผู้ชาย
และเสียงนั้นดังก้องกังวานไปทั่ว

ที่สำคัญที่สุดคือ เราควรให้อภัยซึ่งกันและกัน
ต่างคนต่างทำไปด้วยความไม่รู้ ภพชาติจึงก่อเกิดขึ้นใหม่เนืองๆ
เขาและเราล้วนไม่แตกต่างกันเลย ไม่ว่าจะชาติไหนๆก็ตาม
เราเคยเกิดมาแล้วหลายเชื้อชาติ หลายศาสนา หลายเพศ
เพียงแต่ว่าไม่อาจจะระลึกถึงความจริงตรงนี้ได้ทุกคน

ก๋วยเตี๋ยวคั่วเห็ดหอม

ส่วนผสม

ก๋วยเตี๋ยวเส้นใหญ่ 1/2 กิโลกรัม
เห็ดหอมแช่น้ำหั่น 1/2 ถ้วยตวง
แครอท (จักเป็นเส้นยาวๆ) 1/4 ถ้วยตวง
กะหล่ำ (หั่นเป็นชิ้นพอคำ) 1 ถ้วย
เห็ดฟางผ่าครึ่งดอก 1/2 ถ้วย
ข้าวโพดอ่อน 5–6 ฝัก
ไข่ไก่ 2 ฟอง
งาขาว 1 ช้อนโต๊ะ
น้ำมันพืช 1/2 ถ้วยตวง
พริกไทยป่น 1 ช้อนชา
พริกดองน้ำส้มเล็กเน้อย
ผักกาดหอม 1 ต้น

วิธีทำ

ตั้งกระทะใส่น้ำมันพอร้อน ใส่งาขาวคั่วพอเหลือง
ใส่เห็ดหอม แครอท ข้าวโพดอ่อน ดอกกะหล่ำ ปรุงรสด้วยซีอิ๊วขาว น้ำตาลทราย ซอสปรุงรส
น้ำเส้นลงผัดรวม เคล้าให้เข้ากัน แล้วแหวกเป็นช่องตรงกลาง ใส่น้ำมันลงไปนิดนึง ต่อยไข่
ใส่เคล้า ผัดให้เข้ากัน พอไข่สุก โรยพริกไทยป่น

ตักใส่จานที่รองด้วยผักกาดหอม รับประทานกับน้ำส้มพริกดอง ปรุงรสเพิ่มเติมตามใจชอบ


ของแถมค่ะ ก๋วยเตี๋ยวคั่วเห็ดหอม

คุณน้ำค่ะ เรื่องนี้พรุ่งนี่เราค่อยคุยกับคุณน้ำน่ะค่ะ
แต่อยากจะขอบอกว่า ก๋วยเตี๋ยวคั่วเห็ดหอมสูตรนี้
อร่อยมากๆเลยค่ะ เรามีใส่เต้าหู้ยี้สีขาวไปผัดด้วยค่ะไ
ม่รู้จะบอกว่าอร่อยยังไงเลยค่ะ
ขอบคุณน่ะค่ะ สำหรับคำตอบของคุณน้ำ