คุณน้ำคะ ถามเรื่องงาอีกนิดนะคะ

สมมุติว่าผัดผัก แล้วจะใส่งานี่ งาที่คั่วแล้วเอามาโรยทีหลัง
หรือว่าผัดรวมพร้อมไปกับผักเลยคะ

เรื่องงานี่ชอบทานอยู่แล้วค่ะ ทั้งงาขาว งาดำได้หมด
แต่ไม่เคยเอามาใช้แทนกระเทียมค่ะ
เคยแต่เอามาโรยข้าว กล้วยน้ำว้าจิ้มงานี่ชอบมาก

คุณเต้ มีไก่ 2 ตัวแล้วหรือครับ
สาธุกับจิตเมตตาช่วยชีวิตสัตว์ครับ
ตัวแรก ถ้าจำไม่ผิด สามีคุณเต้ซื้อมาเพื่อที่จะให้คุณเต้
เอามาทำอาหารใช่ไหมครับ แล้วคุณเต้ก็เปลี่ยนใจเลี้ยงไว้....

สัตว์กับคน ต่างกันที่กายสังขาร แต่จิตญาณข้างในเหมือนกันครับ
สัตว์ก็เคยเป็นคนมาก่อน แต่เพราะได้ก่อกรรมทำไม่ดีไว้ เลยให้ต้องตกสู่
สภาพของเดรัจฉาน

จำได้ว่าเคยเอาพระโอวาทพระโพธิสัตว์กวนอิม ให้คุณเต้อ่านแล้วใช่ไหมครับ
อยู่หน้า 12 กระทู้อาหารเจเก่า


เอาบางส่วนของ ลังกาวตารสูตร มาให้คุณเต้อ่านครับ
ลังกาวตารสูตร เป็นพระสูตรที่พระพุทธองค์ได้แสดงไว้ที่เกาะลังกา
กล่าวกันว่าคัมภีร์เล่มนี้ เป็นเพียง คัมภีร์เล่มเดียวที่ ท่านพระโพธิธรรมมหาครูบา (ปรมาจารย์ตั๊กม้อ)
ท่านนำติดตัวมาจากอินเดีย ตอนที่ท่านเดินทางมาเผยแผ่พุทธศาสนาที่ประเทศจีน
อันนี้แปลเป็นภาษาไทยโดย ท่านพุทธทาสภิกขุ

พระผู้มีพระภาคได้ตรัสว่า
โอ, มหาบัณฑิต! ด้วยน้ำหนักแห่งเหตุผลอันมากมายเหลือจะประมวญ
บ่งแสดงว่าเนื้อทุกชนิดเป็นสิ่งที่ควรปฏิเสธโดยสาวกแห่งพระพุทธศาสนา
ผู้มีใจเปี่ยมอยู่ด้วยความกรุณา สำหรับเขาเหล่านั้น เราจักกล่าวแต่โดยย่อๆ

โอ, มหาบัณฑิต! ในวัฏสงสารอันไม่มีใครทราบที่สุดในเบื้องต้นนี้
สัตว์ผู้มีชีพได้พากันท่องเที่ยวไป ในการว่ายเวียน ในการเกิดอีก ตายอีก
ไม่มีสัตว์แม้แต่ตัวเดียว ที่ในบางสมัย ไม่เคยเป็นแม่พ่อ พี่น้องชาย พี่น้องหญิง
ลูกชาย ลูกหญิง หรือเครือญาติอย่างอื่นๆ แก่กัน สัตว์ตัวเดียวกันย่อมถือปฏิสนธิในภพต่างๆ
เป็นกวาง หรือสัตว์สี่เท้าอื่นๆ เป็นนก ฯลฯ ซึ่งยังนับได้ว่าเป็นเครือญาติของเราโดยตรง
สาวกแห่งพระพุทธศาสนา จะทำลงไปได้อย่างไรหนอ จะเป็นผู้สำเร็จแล้ว
หรือยังเป็นสาวกธรรมดาก็ตาม ผู้เห็นอยู่ว่าสัตว์เหล่านี้ทั้งหมด เป็นภราดรของตน
แล้วจะเชือดเถือเนื้อของมันอีกหรือ.....

สาธุค่ะ ภาพพระโพธิ์สัตว์งามมากค่ะ คุณน้ำ
อ่านธรรมะของคุณอมิตาพุทธ เห็นถึงรัศมีแห่งความ
เมตตาแผ่ออกมาทีเดียว โดยส่วนตัวก็ทานอาหารเจ
ตามโอกาส และต้องขอขอบคุณ คุณน้ำที่มีความเพียร
นำเอา สูตรอาหารเจมาโพสต์เผื่อแผ่ทุกวัน สาธุค่ะ
เมื่อวานไปถวายเทียนพรรษา เอาบุญมาฝาก ทุกท่านค่ะ

คุณน้ำค่ะ...พอทำงานบ้านเสร็จอาบน้ำเสร็จ...พอมาเปิดเวปนี้
มาได้เจอกับเพื่อนๆในเวปนี้....รู้สึกว่าที่หน้าจะมีแต่รอยยิ้มน่ะค่ะ
คิดว่าทุกๆท่านคงจะเป็นแบบนี้เช่นเดียวกันน่ะค่ะ

คุณน้ำค่ะ...แต่เรารู้ค่ะ ว่าเพราะอะไรคุณน้ำถึงถามเรา
เรื่องการนั่งสมาธิ...แล้วเราก็รู้ค่ะ ว่าทำไมคุณอมิตาพุทธ
ถึงได้นำบทกลอนนั้นมาpost....แล้วก็ที่คุณพ้นน้ำนำรูปที่สวนที่บ้าน
แล้วมีรูปของศาลพระพรหม.....พอดีเป็นช่วงที่เพื่อนเรามาที่บ้านพอดี
เพื่อนก็เลยฝากให้เราถาม คุณพ้นน้ำเรื่องศาลพระพรหม
ตอนนี้เรารู้หมดแล้วค่ะว่าเพราะอะไร

แล้ววันหลังจะค่อยๆเล่าให้ฟังน่ะค่ะ....วันนี้คุยเรื่องการนั่งสมาธิก่อนค่ะ
เวลาเราทำสมาธิ เราจะใช้คำว่าพุท+โธ แล้วเราก็เอาจิตของเรา
ไปจ่อที่ตรงปลายจมูก คือหายใจเข้า-หายใจออก
แล้วก็จะสวดพุทธ-โธ....ไปได้สักพัก.....ก็จะมีความรู้สึกว่า....คำว่าพุทธ-โธจะหายไป
จะมีความรู้สึกว่า.....สวดไม่ได้คือจิตจะนิ่งไปเลย

แต่ทีนี้ปัญหาที่เรากลัวคือ ถ้าจิตเรานิ่งไปเลย ถ้าเราไปเห็นอะไรเข้า
เราก็จะสวดคำว่า...เห็นหนอ-เห็นหนอ แต่ทีนี้ปัญหาคือ
จิตของเราที่นิ่งไปแล้ว มีความรู้สึกว่า ถ้าเราสวดอะไรอีกก็ช่าง...เรามีความรู้สึกว่า
เราหายใจไม่ออกค่ะ...แล้วทำไมถึงเป็นยังงี้ล่ะค่ะ
เวลาที่เรานั่งเราจะนั่งเกือบ1ชั่วโมงน่ะค่ะ

คุณน้ำค่ะ...พอทำงานบ้านเสร็จอาบน้ำเสร็จ...พอมาเปิดเวปนี้
มาได้เจอกับเพื่อนๆในเวปนี้....รู้สึกว่าที่หน้าจะมีแต่รอยยิ้มน่ะค่ะ
คิดว่าทุกๆท่านคงจะเป็นแบบนี้เช่นเดียวกันน่ะค่ะ

คุณน้ำค่ะ...แต่เรารู้ค่ะ ว่าเพราะอะไรคุณน้ำถึงถามเรา
เรื่องการนั่งสมาธิ...แล้วเราก็รู้ค่ะ ว่าทำไมคุณอมิตาพุทธ
ถึงได้นำบทกลอนนั้นมาpost....แล้วก็ที่คุณพ้นน้ำนำรูปที่สวนที่บ้าน
แล้วมีรูปของศาลพระพรหม.....พอดีเป็นช่วงที่เพื่อนเรามาที่บ้านพอดี
เพื่อนก็เลยฝากให้เราถาม คุณพ้นน้ำเรื่องศาลพระพรหม
ตอนนี้เรารู้หมดแล้วค่ะว่าเพราะอะไร

แล้ววันหลังจะค่อยๆเล่าให้ฟังน่ะค่ะ....




คุณเต้รู้ไม๊คะว่า กำลังทำร้ายจิตใจน้ำมั่กๆเลย ... ต่อมกิเลสอยากรู้เต้นระบำเลยค่ะ



เวลาเราทำสมาธิ เราจะใช้คำว่าพุท+โธ แล้วเราก็เอาจิตของเรา
ไปจ่อที่ตรงปลายจมูก คือหายใจเข้า-หายใจออก
แล้วก็จะสวดพุทธ-โธ....ไปได้สักพัก.....ก็จะมีความรู้สึกว่า....คำว่าพุทธ-โธจะหายไป
จะมีความรู้สึกว่า.....สวดไม่ได้คือจิตจะนิ่งไปเลย

แต่ทีนี้ปัญหาที่เรากลัวคือ ถ้าจิตเรานิ่งไปเลย ถ้าเราไปเห็นอะไรเข้า
เราก็จะสวดคำว่า...เห็นหนอ-เห็นหนอ แต่ทีนี้ปัญหาคือ
จิตของเราที่นิ่งไปแล้ว มีความรู้สึกว่า ถ้าเราสวดอะไรอีกก็ช่าง...เรามีความรู้สึกว่า
เราหายใจไม่ออกค่ะ...แล้วทำไมถึงเป็นยังงี้ล่ะค่ะ
เวลาที่เรานั่งเราจะนั่งเกือบ1ชั่วโมงน่ะค่ะ


ก็จิตมันนิ่งไปแล้ว มันเข้าสู่ความสงบไปแล้ว แต่คุณเต้ไปฝืนนี่คะ

ฝืนที่จะสวดขึ้นมาใหม่ มันก็เลยทำให้รู้สึกเหมือนกับว่า แน่นหายใจไม่ออก

ที่เราคิดว่าาจิตมันนิ่งนั้น จริงๆแล้วมันยังมีส่วนอื่นที่ไม่นิ่งค่ะ มันมีการเกิดอย่างต่อเนื่อง

เมื่อลมหายใจละเอียดมากขึ้น คุณเต้จะจับลมหายใจไม่ได้เลย เพราะมันเบาบางมากๆ

แทบจะไม่รู้สึกถึงลมที่กระทบปลายจมูก ต่อจากนั้น คำบริกรรมเริ่มหายไป

ส่วนมากผู้ปฏิบัติที่ใช้คำบริกรรมจะเจอสภาวะตรงนี้กันแทบทุกคน แล้วบางคนก็เกิดอาการแบบที่

คุณเต้เป็นไปต่อไปม่ถูกไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงต่อ ได้แต่นั่งมองความนิ่งที่เราคิดว่ามันนิ่ง

ความสงบตัวนี้ที่คุณเต้เจอ เขาเรียกว่า สมถะค่ะ คือ เป็นผลของการทำสมาธิ จิตเข้าสู่ความสงบ

ครั้งต่อไปเป็นแบบนี้อีก ให้คุณเต้เฝ้าดูนะคะ มันจะเห็นชัดเจนมากๆ อาการทางกายที่เกิดขึ้น

คือ ท้องพองยุบตามลมหายใจเข้าออก หายใจเข้า ท้องจะพอง หายใจออก ท้องจะแฟ่บ

มันจะเป็นไปโดยอัตโนมัติ ไม่ต้องไปบริกรรมพองหนอ ยุบหนอนะคะ แค่ดูลงไปตามสิ่งที่เกิดขึ้น

ซึ่งมันมีและมันเป็นธรรมชาติของกายอยู่แล้ว เพียงแต่คุณเต้อาจจะไม่ได้สนใจ เลยมองไม่เห็น

เพราะมัวเอาจิตไปจดจ่อที่ตำแหน่งเดียวคือปลายจมูก ..

คุณเต้ทำแบบนี้นะคะ พอคำบริกรรมหายไป ไม่ต้องไปฝืนดึงคำบริกรรมกลับมา

ลมหายใจที่ปลายจมูกจับไม่ได้ ให้เปลี่ยนตำแหน่งมาดูที่อาการท้องพองยุบแทนค่ะ

ดูไปเรื่อยๆ พอสักพักลมหายใจที่ปลายจมูกเริ่มกลับมาชัดเหมือนเดิม ให้กลับไปจับลม

ที่ปลายจมูกแทนค่ะ ทำสลับไปมาแบบนี้ บางทีเกิดเวทนา ก็เอาจิตไปจับที่เวทนาแทน

การทำแบบนี้เรียกว่า วิปัสสนาค่ะ คือการดูตามความเป็นจริงที่เกิดขึ้น

ตัวไหนกระทบความรู้สึกชัดเจน ให้จับตัวนั้น ไม่ต้องไปพิจรณาอะไรนะคะ

เฝ้าดูตามความเป็นจริงที่เกิดขึ้น รู้ลงไปในสิ่งที่เกิดอย่างเดียว สภาวะจะเปลี่ยนสลับไปมาค่ะ

แล้วถ้าเกิดจิตเขาเกิดคำบริกรรมขึ้นมา ก็ให้บริกรรมไป พอคำบริกรรมหายก็ปล่อยไปนะคะ

การที่ไปเห็นอะไรต่างๆ เป็นผลของสมาธิค่ะ ไม่มีอะไร ... คุณเต้ทำถฏแล้วกำหนดเห็นหนอ ๆๆ

ครั้งต่อไป ฝึกลมหายใจเข้าออกยาวๆนะคะ สติ สัมปชัญญะจะได้เกิดทัน

ลองดูนะคะ ติดขัดตรงไหนถามได้ค่ะ ไม่ต้องเกรงใจค่ะ ...

ขอบคุณค่ะคุณน้ำ.....ที่พูดเรื่องการนั่งสมาธิ จนเราเข้าใจมากขึ้นอีก
แล้ววันหลัง เราค่อยย้อนมาคุยเรื่องนี้กันอีกทีน่ะค่ะ

วันนี้ เราจะบอกคุณน้ำค่ะ ว่าทำไม เราถึงรู้ว่าคุณน้ำ
จะต้องพูดกับเราเรื่องการนั่งสมาธิ

คือทุกๆเช้าตอนตี5กว่าๆ เราจะไปเดินออกกำลังกายกับเพื่อนๆ4คนทีนี
สถานที่ก็จะเงียบๆดี เราก็เลยมีความคิดว่า เราอยากจะเดินจงกรม
แต่เราเดินไม่เ็ป็นค่ะ เราก็เลยตั้งใจว่าจะตั้งกะทู้ถาม

ก็พอดีคุณน้ำ พูดถึง ที่คุณน้ำไปฝึกเดินจงกลม.....ที่วัดหลวงพ่อจรัญ
แล้วคุณน้ำบอกว่า....คุณน้ำต้องใช้เวลาฝึกเดินจงกรมถึง3ปี...เราก็เลยคิดว่า
เราคงไม่ต้องถามแล้วค่ะ....คงไม่ใช่เรื่องง่ายๆ....แล้วเราก็ไม่ได้สนใจอีก

แต่มีอยู่คืนหนึ่งค่ะ....เราฝันเราฝันว่า....เราไปเดินตรงที่เราไปออกกำลังกาย
แล้วมีผู้หญิงคนหนึ่ง แต่งชุดสีขาวทั้งกางเกงและเสื้อ.....เรียกเราว่าคุณเต้ๆ
น้ำจะสอนให้คุณเต้เดินจงกลม

เราก็ลงไปยืนที่ข้างล่าง แล้วก็ให้ผู้หญิงคนนั้น...ยืนตรงที่เป็นทางเดิน
แล้วผู้หญิงคนนั้นก็พูดว่า....น้ำจะเดินให้ดูน่ะ....เดินจงกลมเดินอย่างนี้น่ะ
แล้วผู้หญิงคนนั้นก็เดินให้เราดูค่ะ....แล้วเราก็ตื่น

เราก็เลยคิดว่าแปลก อย่างไงกันนี่ เราก็เลยคิดว่า....เราจะยังไม่เล่าเรื่องนี้ให้คุณน้ำฟัง
เราก็คิดว่า...องค์พระโพธิสัตว์กวนอิม....ท่านจะต้องให้คุณน้ำ มาบอกอะไรกับเราแน่ๆ

เราก็เลยคิดว่า ถ้าพระโพธิสัตว์กวนอิม ท่านรับคุณน้ำคือลูกศิษย์ของท่าน
คุณน้ำจะต้องเป็นฝ่ายชวนเราคุยเรื่องสมาธิ.....ภายใน3-7วันนี้แน่นอน
แล้วก็จริงๆเลยค่ะ จู่ๆคุณน้ำถามคำนี้ออกมา

อยากจะถามคุณเต้ เรื่องการทำสมาธิ ถามได้ไม๊คะ เผื่อน้ำอาจจะช่วยอะไรคุณเต้ได้บ้าง


เรางงเลยค่ะ....มีใครพอจะอธิบายอะไรให้เราฟังได้มั๊ยค่ะ
ว่าพระโพธิสัตว์กวนอิมท่านสื่ออะไรให้กับเราค่ะ

วันนี้อาหารเยอะมากๆ เหมือนเป็นงานเลี้ยงเลยค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ คนไร้สาระขออนุญาต copy ไปฝากคุณแม่
ด้วยค่ะ