วันนี้...เราเพิ่งจะแกงกะหรี่ลูกชิ้นเจ ทานกับเส้นหมี่
(ไม่มีเส้นขนมจีน เคยฝึกทำหลายครั้งแต่ไม่สำเร็จซะที)
มาเจอแกงเป็ดย่างเจของคุณน้ำอีก

คุณน้ำค่ะ แล้วเป็ดย่างเจนี่ เวลามาทำแกงแล้ว...
ฟองเต้าหู้ไม่หลุดออกหมดเหรอค่ะ

อ้อ!เราลืมบอกคุณน้ำ กับคุณอมิตาพุทธค่ะ
ตอนนี้ที่บ้านเรา ทุกคนชอบอาหารเจค่ะ....โดยเฉพาะลูกสาวนี่ชอบมากๆค่ะ
แต่ตอนที่ เราเริ่มทำใหม่ๆ เรารู้สึกว่าแฟนเรา เค้าก็ไม่ค่อยพอใจซักเ่ท่า
ไหร่แต่เราก็เฉยๆ

เพราะตอนนั้น เราคิดว่า เค้ากับเราภายในปีนี้ต้องเลิกกันแน่ๆ
แต่พอเราทานเจไปเรื่อยๆ เราก็มีความรู้สึกว่า
เหตุการณ์อะไร ที่รู้สึกว่าเหมือนมันตึงๆจะขาดนั้น มันมีความรู้สึกว่าไม่ตึงแล้ว
จากที่ไม่เคยพูดกันมาปีกว่าๆ

ก็เริ่มคุยกันได้ ตอนนี้บางครั้งนั่งรถไปด้วยกัน...ก็ไม่เถียงอะไรกันแล้วค่ะ
เค้าก็มีถามเราค่ะ ว่าเราทำไมทำอาหารเจได้หลายอย่าง เราก็บอกว่าน้องผู้หญิงที่เมืองไทย
เค้ามีสอนให้ในเวป
คือเราีมีคุยกับเค้าน่ะค่ะ เรื่องที่เราจะปณิธานการทานเจ...แต่เค้าบอกว่า
ถ้าต่อไปลูกโตขึ้น แล้วอยากจะทานอาหารเนื้อสัตว์ล่ะจะทำยังไง

เราก็เลยขอความเห็นของคุณน้ำกับคุณอมิตาพุทธนี่แหละค่ะ
แต่ก็จริงน่ะค่ะถ้าเผลอไปชิมเข้า
เราคิดว่า การทำสมาธิ การทานเจ การที่เราได้ช่วยชีวิตสัตว์นี่
ช่วยอะไรในชีวิต ให้คนเราได้หลายอย่างน่ะ่ค่ะ(เราพูดไม่ถูกอีกแล้วค่ะคุณน้ำ)

งาขาวนี่ใช้ใส่ตอนไหนคะ ต้องเอาไปคั่วก่อนใช่มั้ยคะ
เอามาโรยทีหลัง หรือผัดพร้อมกันไปเลยคะ


ขอบคุณ คุณอมิตาพุทธที่มาให้ความรู้ในเรื่องของผักที่ไม่เป็นเจนะคะ

ต้องบอกว่าแทนขวัญทำไม่ได้ 100% หรอกค่ะ
เรื่องเนื้อสัตว์นี่ก็น้อยลงไปมากๆแล้ว
ส่วนผักที่บ้านทานกันได้ทุกชนิดค่ะ อาหารที่ทำเลยออกไปทางแนวมังสวิรัตค่ะ
แล้วจะเอามาฝากกันอีกค่ะ
อาจจะไม่มีสูตรแน่นอนนะคะ เพราะมักจะเป็นการทดลองตามใจคนทำมากกว่าค่ะ

ถามได้สิค่ะ.. ชักจะแปลกใจซะแล้วสิค่ะ
คุณน้ำนี่....เหมือนรู้ใจเราไปซะทั้งหมดเลยน่ะค่ะเนี่ย
เราก็อยากจะคุยเรื่องนี้แหละค่ะ....แต่ไม่รู้จะเริ่มต้นคุยยังไงดี
คุณน้ำนี่ต้องมีอะไรที่ดีๆแน่นอนเลย.....ชักสงสัยซะแล้วสิ
บอกได้หรือปล่าวค่ะ

ยินดีด้วยนะครับ คุณเต้
ที่ปัญหาในครอบครัว คลี่คลายไปในทางที่ดี
ถึงบอกไงครับว่า คนเราถ้าตั้งใจทำความดี สะเทือนถึงฟ้าเบื้องบน
ขอให้ตั้งใจทำดีอย่างนี้ต่อไปนะครับ

สัพเพ สัตตา

เสียงร้องขอชีวิตจิตหวาดหวั่น
เสียงห้ำหั่นเข่นฆ่าน่าสยอง
เสียงซวบซาบคมดาบเลือดไหลนอง
เสียงกรีดร้องสะท้านจิตสะกิดใจ
เสียงสัพเพสัตตาพาให้คิด
ว่าชีวิตนี้มีค่ากว่าสิ่งไหน
อเวราอย่ามีเวรและมีภัย
ชีวิตใครใครก็หวงอย่าล่วงเกิน
ท่องสัพเพสัตตามาแต่ไหน
ยังเข้าใจเนื้อแท้แค่ผิวเผิน
ยังฆ่าบ้างกินบ้างอย่างเพลิดเพลิน
ยังใช้เงินซื้อชีวิตอนิจจา.
สัตว์เกิดกายมาใช้กรรมที่ทำไว้
เป็นเป็ด ไก่ กุ้ง ปู เป็นหมู หมา
ตามเหตุต้นผลกรรมที่ทำมา
มิใช่ฟ้าประทานไว้ให้คนกิน
มีปัญญาแต่ไฉนจึงไม่คิด
มองชีวิตแต่กลับเห็นเป็นทรัพย์สิน
เสียงกรีดร้องก่อนตายใครได้ยิน
น้ำตารินเมื่อถูกเชือดเลือดกระเซ็น
พูดว่าเขาเกิดมาเป็นอาหาร
เขาลนลานหนีตายมีใครเห็น
เขาจนใจพูดไม่ได้เถียงไม่เป็น
ช่างเลือดเย็นเข่นฆ่าไร้ปรานี
มีพืชผักมากมายนับไม่หมด
ทุกกลิ่นรสสดใสหลากหลายสี
ธรรมชาติจัดวางไว้อย่างดิบดี
สัตว์วิ่งหนีพืชเต็มใจให้กินมัน
เพราะเรากินเขาจึงเอามาขาย
เราสบายแต่สัตว์โลกต้องโศกศัลย์
ท่องสัพเพสัตตามาทุกวัน
เมตตากันโปรดอย่าฆ่าและอย่ากิน.

คุณอมิตาพุทธค่ะ....คุณนำกลอนบทนี้มาpost
เหมือนมีอะไรมาบังคับ....ต้องให้เราต้องพูดออกมาเลยน่ะค่ะเนี่ย

ตอนแรกเราคิดว่าเราจะไม่พูดเรื่องนี้
เพราะเรา(ไม่กล้าพูด)
แต่ตอนนี้จะพูดให้ฟังเลยค่ะ

เราอ่านกลอน
เสียงร้องขอชีวิตจิตหวาดหวั่น
เสียงห้ำหั่นเข่นฆ่าน่าสยอง
เสียงซวบซาบคมดาบเลือดไหลนอง
เสียงกรีดร้องสะท้านจิตสะกิดใจ
แค่ท่อนนี้ของคุณ

เราก็มีความรู้สึกว่า....มันเจ็บที่ตรงหัวใจเรามากๆเลยค่ะ
ที่เมืองไทย....คงไม่มีใครเคยเห็น....เค้าฆ่าไก่ขายน่ะค่ะ
แต่เราอยู่ที่นี่...เวลาที่เราไปตลาด...เราจะได้ยินเสียงร้องของไก่
เสียงเหมือนพวกเค้ากลัว....แล้วเวลาที่คนขาย เปิดกรงไก่
ไก่จะวิ่งหนี...แล้วจะร้อง...ทั้งๆที่กรงนั้น....เป็นแค่กรงสี่เหลี่ยมเล็กๆเตี้ยๆ

แต่ก่อนที่...เรายังไม่ได้เริ่มทานเจ...ยังไม่ได้คุยกับใครเรื่องทานเจ
เราจะรู้สึกสงสาร....แต่ไม่เหมือนกับเดี๋ยวนี้
ตอนนี้ เวลาที่เราไปตลาด....แล้วเราได้ยินเสียงไก่ร้องนั้น
เรามีความรู้สึกว่า...ไม่ใช่เป็นเสียงของไก่ค่ะ...เป็นเสียงของคนมากกว่า
แล้วเราจะมีความรู้สึกกลัว....มือเราจะสั่นใจจะสั่น
เราจะต้องรีบเดินกลับมาที่รถ

บางครั้งก็ร้องไห้ออกมา มีความรู้สึกว่า....ทำไมเราถึงช่วยพวกเค้าไม่ได้
ตอนนี้ เราไม่กล้าไปที่ตลาดเลยค่ะ....เราต้องการจะลืมภาพ
เราต้องการจะลืมเสียงร้องนั้น

ตอนนี้ เราจะซื้อผักแค่ที่...ตามตลาดนัดเท่านั้นเอง
เราไปซื้อไก่มาตัวหนึ่ง...เป็นสีขาวค่ะ...เราไปช่วงบ่ายไม่มีใครไปฆ่าแล้ว

เราซื้อมาปล่อยที่บ้าน...ไก่น่าสงสารมากๆค่ะ...เค้าจะเอาหัวของเค้า
ไปซุกที่ตามกระถางต้นไม้ ที่เราปลูก....แล้วตัวเค้าจะสั่นค่ะ...เค้ากลัวๆมากๆ
เราก็ลูบที่ตัวของเค้า....แล้วสวดอามิโธโผ....ให้เค้าฟัง....ตัวเค้าจะค่อยๆหายสั่นค่ะ

คุณอมิตตาพุทธ...คิดว่าเค้าจริงๆแล้ว....เค้าคือคนหรือสัตว์ล่ะค่ะ
ตอนนี้ที่บ้านเรามีไก่2ตัวแล้วค่ะ....ไก่ตัวแรกนี่ก็ขี้อิจฉาน่ะค่ะ
ชอบรังแกเจ้าตัวขาว....แต่ตอนนี้ไม่แล้วค่ะ...เค้าเป็นเพื่อนกันไปแล้วค่ะ
ตัวขาวนี่....เวลาเราไปอุ้มเค้า....เค้าไม่กลัวแล้วค่ะ
เค้าทั้ง2เหมือนรู้น่ะค่ะว่าใครช่วยเค้า

อ้อ!แล้วแปลกมากๆเลยค่ะ....ตัวขาวนี่จะชอบลูกสาวของเรา มากๆเลยค่ะ
เวลาลูกสาวเรียกชื่อของเค้า....เค้าจะรีบวิ่งมาหาเลยค่ะ.....แต่ตัวสีเหลืองจะชอบเรา

เรายังอ่านกลอน...ของคุณอมิตาพุทธไม่จบเลยค่ะ..แต่คุณอมิตาพุทธอย่าลบออกน่ะค่ะ
เอาไว้ให้เราตั้งสติก่อนค่ะ....แล้วเราจะอ่านให้จบค่ะ
เราอยากจะพูดคำว่า....การที่เราคุยกันเรื่อง...ทานเจนี้
เหมือนท่านพระโพธิสัตว์กวนอิมท่านรู้น่ะค่ะ
วันนี้แปลกๆแฮะ คุณอมิตาพุทธกับคุณน้ำมาแปลกๆแฮะ

อนุโมทนาด้วยครับ คุณ แทนขวัญ
แค่ทานมังสวิรัติได้ ก็ดีแล้วล่ะครับ
ต้องขอแสดงความยินดีกับสัตว์โลกครับ

สาธุค่ะคุณปลายฟ้า ...

แหะๆๆ .. กระทู้เจนี่ไม่ใช่ของน้ำค่ะ เป็นความคิดของหลายๆท่านที่ตรงกันในเรื่องของอาหารเจ

ก็เลยตั้งเป็นกระทู้กันขึ้นมา เพื่อคนในกลุ่ม และคนอื่นๆค่ะ ..

ส่วนตัวน้ำน่ะ พอดีทำอาหารเจกับเขาได้ ก็เลยต้องเป็นแม่ครัวประจำในห้องนี้ไปค่ะ

บางทีมีท่านอื่นๆมาช่วยทำอาหารแบ่งปันกันบ้าง ...

เป็นคนที่มีความสุขมากๆเวลาอยู่ในครัวแล้วได้ทำอาหารให้ท่านอื่นๆได้ทานกันค่ะ

ยิ่งมีเมนูไหนที่มีการนำไปลองทำแล้ว มีการตอบรับกลับมาว่า สูตรนี้อร่อย ยิ่งรู้สึกดีใจค่ะ

ว่าสิ่งที่พยายามทำอยู่ทุกวัน สามารถสร้างประโยชน์ให้กับท่านอื่นๆได้ ..

แล้วมันไม่ได้จบแค่โรงครัวนี้ แต่ยังมีการนำไปถ่ายทอดต่อๆกันอีก ยิ่งทำให้รู้สึกว่า

ความดีนี่ทำไม่ยากเลยนะคะ ยิ่งให้ยิ่งได้ ได้โดยที่ไม่คิดว่าจะได้ " ความอิ่มเอิบใจ " ค่ะ

อานิสงส์ไม่ต้องไปรอชาติหน้า ชาตินี้แหละค่ะ ได้รับผลทันที ทันตาเห็น