วันเวลาปัจจุบัน 01 พ.ย. 2024, 06:51  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


กฎการใช้บอร์ด


รวมกระทู้จากบอร์ดเก่า http://www.dhammajak.net/board/viewforum.php?f=19



กลับไปยังกระทู้  [ 19 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 มี.ค. 2009, 18:34 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ก.ย. 2007, 23:29
โพสต์: 1065


 ข้อมูลส่วนตัว


รูปภาพ

:b48: วันนั้นของเดือน... เรื่องสำหรับหญิงหญิง :b48:

ใกล้จะถึงวันนั้นของเดือนอีกแล้ว
เฮ้อ! สาวๆ หลายคนถึงกับถอนหายใจอย่างเหนื่อยล้า

เพราะวันนั้นมาถึงทีไร เหมือนระบบต่างๆ ในร่างกายแปรปรวนไปหมด
บางคนโชคดีหน่อยแค่เมื่อยล้าแต่บางคนถึงกับต้องล้มหมอนนอนเสื่อ


เรามีวิธีรับมือกับปัญหาต่างๆ ในวันนั้นของเดือนมาฝากสาวๆ ทั้งหลาย
แถมท้ายด้วยการไขข้อข้องใจเรื่องวันนั้นของเดือนซึ่งผู้หญิงอย่างเราน่าจะทราบไว้ค่ะ

:b43: ปวดประจำเดือน…เรื่องกวนตัว :b43:

อาการในวันนั้นของเดือนที่ผู้หญิงเป็นกันมาก
ถือว่าเป็นอาการหนักหนาสาหัสที่ใครเป็นต้องทราบดีว่าทรมานแค่ไหน

ก็คือการปวดประจำเดือนหรือ Dysmenorrhea
บางคนอาจมีอาการปวดก่อนมีประจำเดือนหลายวัน
เมื่อประจำเดือนมาอาการปวดจะดีขึ้น


ผู้หญิงส่วนใหญ่จะมีอาการปวดไม่มากนักในวันแรกๆ ที่ประจำเดือนมาเท่านั้น
แต่ก็พบว่ามีผู้หญิงร้อยละ 10-15 ที่ปวดมากจนต้องหยุดงาน
บางคนก็มีอาการปวดมากอาจจะคลื่นไส้อาเจียนร่วมด้วยก็ได้

:b43: สัญญาณเตือน :b43:

แต่ก่อนจะถึงวันนั้นของเดือน
หลายคนเกิดอาการต่างๆ ที่เราเรียกว่า “อาการก่อนมีประจำเดือน”
เช่น ปวดท้อง ปวดหลัง โพรสทาแกลนดีส
(สารชนิดเดียวกับที่ทำให้ผู้หญิงเกิดอาการปวดท้องตอนจะคลอดลูกนั่นเอง)
เป็นชื่อของสารชนิดหนึ่งในร่างกายซึ่งใช้ฮอร์โมน
เป็นต้นเหตุที่ทำให้ปวดท้องขณะมีประจำเดือน

สารนี้จะกระตุ้นให้กล้ามเนื้อมดลูกหดตัว
เพื่อช่วยให้ร่างกายขับประจำเดือนออกมา
การหดตัวนี้มีตั้งแต่เล็กน้อยจนถึงรุนแรง
บางครั้งอาจปวดเลยไปถึงบริเวณหลังอาจทำให้ปวดหลังด้วย
นอกจากนี้ความเครียดจะกระตุ้นให้เกิดการผลิตสารนี้ด้วย


~ หดหู่ เครียด อารมณ์เสียง่ายกว่าปกติ ~

ขอแนะนำว่าวิตามิน บีและแคลเซียม
ช่วยลดอาการเครียด หดหู่ หงุดหงิดก่อนมีประจำเดือนได้

~ บวม ~

โซเดียมในเกลือทำให้เกิดน้ำขัง
โดยเฉพาะที่ท้องและหน้าอก

~ อ่อนเพลียและปวดหัว ~

พักผ่อนและกินยาบรรเทาปวดเพื่อลดอาการดังกล่าว

~ สิว ~

ถ้าเป็นสิว ให้รักษาตามปกติ พยายามไม่เครียด
เพราะจะยิ่งทำให้สิวเห่อมากยิ่งขึ้นค่ะ

~ เจ็บหน้าอก ~

หน้าอกจะเต่งขึ้นและรู้สึกเจ็บหรือคัดหน้าอกนั่นเอง
อาการเหล่านี้อาจเกิดต่อเนื่องไปถึงในขณะมีประจำเดือนด้วย
บางคนเป็นมากบางคนเป็นน้อย
สาเหตุเพราะช่วงนี้ระดับฮอร์โมนจะลดลงต่ำสุดจึงทำให้เกิดอาการต่างๆ นี้ค่ะ

:b43: ๔ วิธี..ลดอาการ :b43:

~ ออกกำลังกายเบาๆ อย่างสม่ำเสมอ ~

เพื่อทำให้ร่างกายหลั่งสารเอ็นดอร์ฟินออกมา
เป็นการระงับการปวดธรรมชาติ และทำให้ร่างกายผ่อนคลาย ไม่เครียด
ซึ่งเป็นสาเหตุของอาการต่างๆ ทั้งก่อนและขณะมีประจำเดือน

~ จำกัดการบริโภคเกลือ น้ำตาล กาเฟอีน และแอลกอฮอล์ ~

กินอาหารให้ครบทุกหมวดหมู่ เน้นผัก ผลไม้ และคาร์โบไฮเดรต

~ รับประทานอาหารที่มีธาตุเหล็กสูงๆ ~

เช่น ตับ ผักใบเขียว เพื่อช่วยให้ร่างกายสร้างเม็ดเลือดใหม่
รับประทานผักและผลไม้ที่มีวิตามิน ซีมากๆ
เช่น คะน้า มะเขือเทศ ซึ่งอุดมไปด้วยวิตามิน บี
เพื่อช่วยให้ร่างกายดูดซึมธาตุเหล็กไปใช้งานได้ดีขึ้น

~ ใช้วิธีธรรมชาติ ~

แต่อาจได้ผลเฉพาะกับบางคนเท่านั้นนะคะ
เช่น ช่วงที่มีอาการจิบชาสมุนไพรร้อนๆ กินวิตามิน ซี แคลเซียม
และ น้ำมันอีฟนิ่งพริมโรส อาบน้ำอุ่น
หรือใช้กระเป๋าน้ำร้อนวางบริเวณท้องน้อย
หรือที่หลังก็ช่วยอาการปวดได้เช่นกัน

วิธีการเหล่านี้ควรทำเป็นประจำก่อนมีประจำเดือน
และสาวๆ ควรสังเกตตัวเองว่าเวลาเกิดอาการต่างๆ
ก่อนมีประจำเดือนใช้วิธีรักษาใดแล้วได้ผลดีจะได้ใช้วิธีนั้นอีกในครั้งต่อไป


:b43: เทคนิคพิเศษบรรเทาปวด :b43:

มีผู้หญิงหลายคนเหมือนกันค่ะที่มีอาการปวดประจำเดือนรุนแรง
จึงต้องมีวิธีการบำบัดเพิ่มเติม
ได้แก่ การพักผ่อนเต็มที่ ใช้กระเป๋าน้ำร้อนวางที่ท้องน้อยหรือที่หลัง

เมื่ออาการทุเลาควรออกกำลังกายเบาๆ
และถ้าปวดมากๆ อาจใช้ยาแก้ปวด
aspirin, ibuprofen, naproxen ร่วมด้วยได้
นอกจากนั้นอาจใช้ยาคุมกำเนิด
ช่วยในการรักษาอาการปวดประจำเดือนได้
ภายใต้คำแนะนำของแพทย์หรือเภสัชกร
หรือถ้าเป็นมากๆ อาจต้องไปพบสูติแพทย์
เพือตรวจดูว่ามีความผิดปกติอะไร และรักษาให้ถูกจุดไปเลยดีกว่า


วิตามิน บี 1 ช่วยลดอาการปวดประจำเดือน
ดังนั้นควรกินอาหารที่มีคุณค่าอุดมไปด้วยวิตามิน บี 1
เช่น ธัญพืชต่างๆ ตับ และไข่
หลีกเลี่ยงอาหารมันและอาหารสำเร็จรูป

การปรับอาหารที่รับประทานควรกระทำก่อนมีประจำเดือน 14 วัน
อาจจะทำให้อาการก่อนมีประจำเดือนดีขึ้นและลดอาการปวดประจำเดือนได้

นอกจากนี้การหลีกเลี่ยงเนื้อแดง นม
และอาหารเค็มจะช่วยลดอาการก่อนมีประจำเดือน
และอาการปวดประจำเดือนได้เช่นกัน


การกินเนื้อปลา เพิ่มก็จะช่วยลดอาการปวดประจำเดือนได้
เพราะมีบางรายงานบอกว่าการได้รับ omaga 3
จากเนื้อปลาทะเลจะลดอาการปวดประจำเดือนมามากได้ด้วย

นอกจากนั้นยังมีรายงานไม่มากนักที่พูดถึงผลประโยชน์ของ primrose oil
ซึ่งจะช่วยลดอาการปวดประจำเดือน
ส่วนน้ำขิงจะช่วยลดอาการคลื่นไส้อาเจียน

:b43: สำหรับยาแก้ปวด :b43:

ยาที่นิยมใช้คือกลุ่ม NSAID ซึ่งมียาที่ใช้ลดอาการปวดประจำเดือน
อย่างได้ผล คือ aspirin, ibuprofen,mefenamic acid

ยากลุ่มนี้ลดการสร้าง prostaglandins
เพื่อลดอาการปวดท้องและประจำเดือนมามาก
ซึ่งการให้ยากลุ่มนี้ควรให้ก่อนมีอาการ 7-10 วัน

ส่วนยาตัวที่สอง paracetamol
ซึ่งเรารู้จักกันดีก็ใช้บรรเทาอาการปวดประจำเดือนได้เช่นกัน

ได้ข้อมูลไปแน่นปั้กอย่างนี้แล้ว
วันเบาๆ ที่หลายคนเข็ดขยาดก็คงจะเป็นวันที่สดชื่นเบาสบายสมชื่อซะทีนะคะ


:b43: ไขข้อข้องใจของ ประจำเดือน :b43:

ประจำเดือนคลาดเคลื่อน รอบเดือนตามปกติจะกินเวลาโดยเฉลี่ย 28 วัน
ซึ่งวงเดือนนี้จะเปลี่ยนแปลงไปตามวัย และขึ้นอยู่กับ
เช่น ความเครียด อายุ น้ำหนัก หรือการมีบุตร เป็นต้น

วงรอบของประจำเดือนเกิดขึ้นโดยมีฮอร์โมนจากรังไข่
มาควบคุมมดลูกแล้วรังไข่ถูกควบคุมด้วยฮอร์โมนที่สร้างจากสมอง
หากมีอะไรไปรบกวนระบบฮอร์โมนนี้อาจทำให้รอบเดือนคลาดเคลื่อนไปได้
ที่พบบ่อยๆ เช่น ความเครียด อดนอน พักผ่อนไม่พอ อ้วนขึ้นหรือผอมลง
เจ็บป่วย ไม่สบาย หรือการรับประทานยาบางอย่าง
ก็เป็นเหตุทำให้รอบเดือนมาเร็วขึ้นหรือยืดออกไปได้

แต่หากไม่มาเร็วขึ้นเกินกว่า 7 วัน หรือไม่ยืดเลยออกไปกว่า 7 วัน
ก็ถือว่ายังอยู่ในเกณฑ์ที่รับได้ค่ะ

:b43: หลังคลอด : มามาก VS มาน้อย ปกติ :b43:

จำนวนวันที่มีประจำเดือนอยู่ที่ 3-7 วัน
ถ้าเกิน 7 วันขึ้นไปถือว่าผิดปกติ ควรไปพบแพทย์
อย่างไรก็ตามผู้หญิงบางคนก็อาจมีประจำเดือนเพียงแค่วันเดียว
หรือมาเยอะเต็มที่ 7 วันเลยก็ได้ตามแต่ลักษณะร่างกาย

โดยปกติผู้หญิงที่ยังไม่เคยมีลูก ประจำเดือนมักมาไม่ค่อยมาก
แต่พอผ่านการมีลูกมดลูกจะยืดขยายและแรงบีบรัดก็จะน้อยลง
โดยเฉพาะในช่วงหลังคลอดใหม่ๆ
ทำให้รู้สึกว่าประจำเดือนออกมามากกว่าปกติ
แต่พอสักระยะหนึ่งมดลูกหดตัวและบีบรัดตัวได้ดีขึ้น
ประจำเดือนก็จะน้อยลงไปเอง


:b43: ผลข้างเคียง…เมื่อใช้ยาคุม :b43:

การคุมกำเนิดโดยการกินยาคุมกำเนิดหลังคลอด
ปริมาณของประจำเดือนจะลดน้อยลงกว่าเดิม
เฉลี่ยแล้วลดลงประมาณ 30%
แต่ถ้าคุมกำเนิดโดยการใส่ห่วงคุมกำเนิด
ประจำเดือนกลับจะมามากกว่าเดิมอีก 30% เช่นกันค่ะ

~ อาการเลือดออกกะปริบกะปรอย ~

ยังพบในคนที่ลืมกินยาหรือกินยาไม่สม่ำเสมอ
ไม่กินเวลาเดียวกันทุกวัน
แก้ไขได้ด้วยการรับประทานยาให้ตรงเวลาทุกวันเป็นประจำ
นอกจากนี้อาจพบอาการนี้ได้ในระยะ 2-3 เดือนแรกของการใช้ยา
ซึ่งถ้ามีเลือดออกเล็กน้อยให้รับประทานยาต่อไป
แต่ถ้าเลือดออกมากควรรีบปรึกษาแพทย์โดยด่วน

เมื่อหยุดยา ส่วนใหญ่แล้วประจำเดือนจะกลับมาปกติภายใน 3 เดือน
หากประจำเดือนมาไม่นานเกินกว่า 3 เดือนหลังหยุดยาควรปรึกษาแพทย์

:b43: ประจำเดือนเลื่อนได้ไหม :b43:

ยาเลื่อนประจำเดือน
คือฮอร์โมนที่ยับยั้งไม่ให้เกิดการลอกตัวของเยื่อบุมดลูก
จนเกิดเป็นประจำเดือน ควรปรึกษาแพทย์

~ ยาที่ใช้เลื่อนประจำเดือนมี 2 ประเภท ~

ยาคุมกำเนิดชนิดฮอร์โมนรวม
ปกติใช้สำหรับคุมกำเนิดซึ่งประกอบด้วยฮอร์โมนโปรเจสตินและเอสโตรเจน
เมื่อนำมาใช้เพื่อเลื่อนประจำเดือน
จะต้องใช้ล่วงหน้าก่อนวันที่คาดว่าจะมีประจำเดือนมาอย่างน้อย 7 วัน
โดยกินวันละ 1 เม็ดทุกวัน
เมื่อต้องการให้ประจำเดือนมาจึงหยุดยาหลังจากหยุดยา 2-3 วัน
ประจำเดือนก็จะมา

ยาที่มีฮอร์โมนโปรเจสตินอย่างเดียว
ที่มีใช้ในบ้านเราคือ Norethisterone
ต้องกินก่อนที่คาดว่าจะมีประจำเดือนมาอย่างน้อย 3 วัน

สำหรับผลข้างเคียงที่พบในระหว่างใช้ยาคือ
อาจมีอาการคลื่นไส้ อาเจียน ปวดศรีษะ ซึมเศร้า
น้ำหนักเพิ่ม บวม มึนศรีษะ เป็นต้น


ถ้าใช้ยาเลื่อนประจำเดือนอยู่บ่อยๆ
จะมีผลรบกวนรอบเดือนตมปกติ
ทำให้แปรปรวนไปจึงไม่แนะนำให้ใช้บ่อย
โดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้แบบที่ 2
ซึ่งเป็นแบบมีฮอร์โมนขนาดสูง

:b43: :b43: :b43:

(ที่มา : นิตยสารดวงใจพ่อแม่ vol.11 No.125 March 2006)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 มี.ค. 2009, 19:14 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5976

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอแบ่งปันเรื่องราวกันนะคะ บางคนอาจจะไม่เคยเป็นแบบที่ดิฉันเคยเป็น
ถ้าใครเคยเป็นจะรู้ว่ามันทรมานมากแค่ไหน

จำได้ว่า เมนส์มาครั้งแรกตั้งแต่อายุ 12 ปี มาทีเป็นลมเลย เป็นเยอะมากๆ เหมือนคนตกเลือด มาครั้งละ 10 ถึง 15 วัน แม่ให้ถัดขั้นบันได เขาให้ถัดแค่ 3 ขั้น ก็ไม่รู้ ไถลลงมายาวเลย เมนส์ยังมามากเหมือนเดิม แต่เหลือ 7 วัน ปวดท้องมากๆๆๆ ทำอะไรไม่ได้เลย ต้องหยุดเรียนไปไม่ไหว ในบ้านไม่มีใครเป็นแบบนี้ เป็นอยู่คนเดียว เป็นตั้งแต่เริ่มมีประจำเดือนครั้งแรก ทุกวันนี้ก็ยังเป็น พอดีตัวเองเป็นโรคภูมิแพ้ด้วย อาการที่เป็นก็เลยเป็นมากกว่าชาวบ้านเขา พอเสียเลือดเยอะ อาการขาดธาตุเหล็กก็จะกำเริบ คนที่ขาดธาตุเหล็กนี่น่าสงสาร เขาจะควบคุมตัวเองไม่ค่อยได้ พวกนี้จะสับสน วุ่นวายกับความคิด ใจน้อย จุกจิก จำได้ว่าเพื่อนสมัยนักเรียนด้วยกัน ทานน้ำมะพร้าวอยู่ด้วยกัน ดื่มไปแค่อึกเดียว เสียชีวิตเดี๋ยวนั้นเลย แต่ตัวเองปวดท้องมากๆ นอกนั้นไม่มีอะไร บางทีเสียเลือดมากๆ ต้องไปนอนให้น้ำเกลือและหมอจะฉีดยาแก้ปวดให้ บางทีก็ต้องทานยานอนหลับช่วย สมัยก่อนยาบาราแกนนี่ขาดไม่ได้ ตายแน่ๆถ้าไม่ได้ยาตัวนี้ แต่ตอนนี้เขาให้เลิกจำหน่าย ตอนนี้ถ้าไม่ไหวจริงจะกินพอนสแตนแทน ก็พอไหว

เดี๋ยวนี้วิทยาศาสตร์ก้าวไกลมากขึ้น สมัยก่อนต้องทาน fbc ประจำ ไม่ทานไม่ได้ กลิ่นยาตัวนี้แรงมากๆ เหม็นหืนชวนคลื่นไส้ ดื่มน้ำนำป็นแก้วๆ กว่าจะกลืนยาลงไปได้ อาการปวดท้องหนักๆยังเป็นอยู่เหมือนเดิม ขาดเรียนตลอดเวลามีเมนส์

ตอนนี้สบายแล้ว ไม่ต้องมานั่งทานยาเหม็นๆ เขามีผักโขมอัดเม็ดขาย ซึ่งจะมีธาตุเหล็กอยู่ในปริมาณพอเหมาะที่ร่างกายต้องการ ก็ทานมาอย่างต่อเนื่องหลายปี จนลืมไปแล้วว่าอาการตกนรกนั้นเป็นยังไง พอดีประมาท หยุดทานมาได้ 2 เดือน ไม่เห็นปวดอีกเลยก็ลืมๆไป เมื่อ 2 วันมานี่แย่เลย แทบตาย ยาที่ทานก็เอาไม่อยู่ อะไรๆก็เอาไม่อยู่ เพื่อนเอาพริมโรสมาให้ก็ไม่หาย ไม่ได้หลับไม่ได้นอนเลย เขาถึงเรียกว่าตกนรกทั้งเป็น ..

ก็เล่าสู่กันฟังว่า ถ้าใครมีเมนส์มาทีมาหนักๆ มีอาการปวดท้องร่วมด้วย แบบที่ดิฉันเป็น ถ้าหมดหนทาง ก็ยังมีผักโขม (สปิแนช) ช่วยได้นะคะ ส่วนเลือดที่ออกทีละมากๆนี่ ไม่หายค่ะ ทุกวันนี้ก็ยังมีมากเหมือนเดิม แต่อาการปวดท้องจะหายไป มีมากมีน้อยไม่เป็นไรค่ะ ดีกว่ามานั่งทุกข์ทรมาณ กินไม่ได้นอนไม่หลับ มันไม่คุ้มเลยจริงๆ คนอยู่ใกล้ๆนี่กระเจิงหมด เพราะเราจะควบคุมอารมณ์ไม่ได้ อันนี้กรณีที่บางคนมีอาการภูมิแพ้และขาดธาตุเหล็กร่วมด้วยนะคะ

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 มี.ค. 2009, 21:38 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ก.ย. 2007, 23:29
โพสต์: 1065


 ข้อมูลส่วนตัว


เข้าใจความรู้สึก...และอาการแบบนี้ดีค่ะ
เมื่อเริ่มเป็น คุณแม่ก็ให้ถัดบันได ๓ ขั้น เหมือนกัน
โชคดีครั้งแรกเป็น ๓ วันพอดี

แต่ทุกครั้งที่เป็น โดยเฉพาะเมื่อยังสมัยเป็นวัยรุ่น
"อาการปางตาย" เหมือนกัน
ต้องนอนงอก่องอขิง เหงื่อกาฬแตกพลั๊ก
:b5:

มีน้องสาว ๒ คน ก็ไม่มีใครเป็นเหมือนเรา
เราเป็นอยู่คนเดียว....ร้อนถึงคุณแม่ต้องพาไปหาหมอ

คุณหมอกลับบอกว่าหน้าตาเฉยว่า

"เดี่ยวแต่งงานแล้วก็หาย
หรือไม่งั้นก็ทานยาคุมเลยสิ....เดี๋ยวก็ดีขึ้น"


อ้าว....!!!!
เป็นซะงั้นนะคะคุณหมอ...
ก็หนูกำลังเรียนอยู่นะคะ
ให้พกยาคุมยังงี้....
ให้แต่งงานยังงี้ :b19: :b23:

แต่เดี๋ยวนี้ดีขึ้นมากๆ แล้ว ไม่สาหัสอย่างนั้น
อาจเป็นเพราะดูแลตัวเองเรื่องภาวะโภชนาการ
และอาหารเสริมวิตามินมากขึ้นน่ะค่ะ


เรื่องภาวะโภชนาการ
ตับ & ผักโขม เนี่ยะของโปรดเลยค่ะ
อ้อ มีอีกอย่างหนึ่งที่ทดลองมาแล้วได้ผล คือ "แอ๊ปเปิ้ล"
ทานเป็นประจำ ช่วยได้เยอะเลยนะคะ
(โดยเฉพาะเรื่องควบคุมน้ำหนัก
ไม่เฉพาะช่วงวันนั้นของเดือนด้วย)

อีกตัวนึงก็คือ " เต้าหู้ "
ช่วยเสริมสร้างฮอร์โมนเอสโตรเจน ด้วยค่ะ

ส่วน "น้ำมะพร้าว"
คิดว่าเป็นเฉพาะบางคนนะคะ
ตัวเองก็เคยลอง "ออกอาการ" เลยเหมือนกันค่ะ
แต่หลังๆ ลองเสี่ยงทานดูในช่วงนั้น
ก็ไม่ค่อยเท่าไหร่ เข้าใจว่าต้องอาศัยหลายเหตุปัจจัยประกอบกัน

เรื่องนี้คงเป็นเพราะกรรมพันธุ์ด้วยน่ะค่ะ
แต่ถ้าเราพยายามควบคุมด้วยอาหารการกิน และการออกกำลัง
ก็พอช่วยให้บรรเทาเบาบางได้นะคะ
:b4: :b12:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 มี.ค. 2009, 22:11 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 29 พ.ค. 2008, 14:14
โพสต์: 3832

อายุ: 12
ที่อยู่: กทม.

 ข้อมูลส่วนตัว


เป็นเพศแม่ลำบากจริงๆ

:b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 มี.ค. 2009, 22:41 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5976

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว


:b32: นึกถึงเรื่องถัดบันไดทีไร ขำทุกทีเลยค่ะ ไถลลงมาเลย เลยไม่ได้ 3 วันแบบคนอื่นๆเขา ..

:b32: ยาคุมไม่ไหวค่ะ โดนแนะนำให้ทานยาคุมเหมือนกัน ทานแล้ว คลื่นไส้อาเจียน เมายาไปเลย

ตอนนี้ทานสปิแนช ของแอมเวย์น่ะค่ะ ทานมานานละ ได้ผลจริงๆ มันเป็นผักโขม ที่ป๊อปอายทานน่ะค่ะ แรกๆก็ทานวันละ 3 เม็ด แล้วค่อยๆลดปริมาณลง ลดลงไปเรื่อยๆ เราก็ดูจากอาการปวดท้องว่ายังมีอยู่ไหม ถ้ามีก้ต้องเพิ่มจำนวน ถ้าไม่มีก็ลดลงไปเรื่อยๆ แสดงว่าร่างกายได้รับธาตุเหล็กในปริมาณที่พอเหมาะพอควร ที่เป็นปัญหามาก เพราะเป็นภูมิแพ้ด้วยน่ะค่ะ พวกภูมิแพ้นี่จะมีปัญหาเรื่องธาตุเหล็กปริมาณไม่พอเท่าที่ร่างกายต้องการ

ขอบคุณค่ะ เรื่องอาหารที่แนะนำมา ชอบอาหารเหมือนๆกันเลยนะคะ หรือเพราะเราเป็นโรคเดียวกันกระมังคะ อาหารที่ทานประจำจึงเหมือนๆกัน ตัวเองก็เป็นคนที่ทานตามโภชนาการ คือ ชอบคำนวณน่ะค่ะ ว่าต้องได้รับกี่ มิลลิกรัมถึงจะเหมาะสมกับร่างกาย แต่พริมโรสนี่ยอมแพ้ค่ะ ยิ่งทานยิ่งbleed พลั่กๆยิ่งกว่าน้ำตกอีกค่ะ แทบตาย ตอนลองทานใหม่ๆ เลยเลิกเลย ทานไม่ได้ เพื่อนอุตส่าห์เอามาฝากนะคะ

มีน้องสาวสองคนเหมือนกันเลยนะคะ แล้วน้องๆก็ไม่เป็นเหมือนกัน น้องๆสบายมาก มีแค่ 3 วันเอง มีเป็นอยู่คนเดียว วันแรกผ้าอนามัยเป็นห่อเลย เอาไม่อยู่ ...

ดีใจค่ะ มาแบ่งปันเรื่องราวดีๆ ให้ฟังกัน เผื่อใครเขาเจอปัญหาแบบนี้จะได้แก้ไขได้ถูกทาง

ขอเสริมนิดหนึ่งค่ะว่า ที่ทำให้โรคทุเลาลง ไม่ใช่แค่อาหารเสริมอย่างเดียวค่ะ กรรมฐานด้วยค่ะ ไม่งั้นคงไม่มาแจ้วๆตรงนี้แล้วล่ะค่ะ ช่วงนั้นชีวิตแย่สุดๆ ป่วยตลอด ขึ้นชื่อว่าภูมิแพ้ คงไม่มีใครอยากเป็น เพื่อนเสียชีวิตไปแล้วค่ะ ภูมิแพ้เหมือนกัน 2 คนเลย คนหนึ่งโสด อีกคนเพิ่งมีลูกได้อายุ 1 ขวบเอง เนี่ยรอดมาได้ ก็เลยทำให้ต้องปฏิบัติตลอด .. เพื่อนทั้งสองคน ทรมาณมากๆกว่าจะเสียชีวิต คนหนึ่งโคม่าอยู่เดือนกว่าๆ อีกคนก็หาวิธีรักษาทุกวิธี ทรมาณอยู่หลายเดือน เสร็จแล้วภูมิต้านทานต่ำ เนื่องจากคลอดลูก

เฮ้อออ .. คิดถึงเพื่อนแล้วก็ได้แต่บอกว่า เขาสร้างกุศลมาแค่นั้น ชวนไปทำกรรมฐานด้วยกันเขาก็ไม่ไป ช่วงนั้นงานดี เงินเยอะ มีเราน่ะดุ่ยๆไปวัดหลวงพ่อจรัญคนเดียว ขึ้นรถก็ไม่เป็น รู้ไหมไปวัดอัมพวัน สิงห์บุรี แต่ดันขึ้นรถนครสรรค์ ทัวร์ชั้น 1 :b32:

กระเป๋าเขาดีมากๆเลยนะคะขอชม ไม่ได้จดชื่อเขาไว้ คือบอกเขาว่า เรามาคนเดียว ไม่รู้จักวัดอัมพวัน ถึงแล้วกรุณาช่วยบอกด้วย นั่งรถปั๊บก็หลับปุ๊บค่ะ เพิ่งลงเวรดึกมา เขาปลุกค่ะ ถ้าไม่ปลุกคงหลับยาวถึงนครสวรรค์แน่ๆเลย ... :b8:

ก็เลยมีชีวิตอยู่รอดมาทุกวันนี้แหละค่ะ ภูมิแพ้ก็หายสนิท สุขภาพปัจจุบัน สมบูรณ์แข็งแรงดี มีมาพลาดเมื่อไม่กี่วันนี่แหละค่ะ ที่เล่าให้ฟังว่าประมาทไปหน่อย แทบตาย :b5:

ยินดีที่ได้รู้จักเพื่อนร่วมชะตากรรมค่ะ :b8:

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 มี.ค. 2009, 22:47 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5976

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว


คามินธรรม เขียน:
เป็นเพศแม่ลำบากจริงๆ

:b8:


:b8:
ค่ะคุณคามิน วันเกิดของเรา ก็คือ วันตายของแม่ ชอบบอกกับแม่ค่ะ เวลาคุยกันจะพูดเสมอๆว่า รักแม่ม๊ากมาก รักมากที่สุดเลย เวลากอดแม่ แม่จะจั๊กกะเดียม :b32:

เสียดายพ่อไม่มีให้กอดละ พ่อจะชอบทำเขินๆเวลาเข้าไปกอด :b32:

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 มี.ค. 2009, 23:59 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ก.ย. 2007, 23:29
โพสต์: 1065


 ข้อมูลส่วนตัว


อ้างคำพูด:
ขอเสริมนิดหนึ่งค่ะว่า ที่ทำให้โรคทุเลาลง ไม่ใช่แค่อาหารเสริมอย่างเดียวค่ะ กรรมฐานด้วยค่ะ ไม่งั้นคงไม่มาแจ้วๆตรงนี้แล้วล่ะค่ะ ช่วงนั้นชีวิตแย่สุดๆ ป่วยตลอด ขึ้นชื่อว่าภูมิแพ้ คงไม่มีใครอยากเป็น เพื่อนเสียชีวิตไปแล้วค่ะ ภูมิแพ้เหมือนกัน 2 คนเลย คนหนึ่งโสด อีกคนเพิ่งมีลูกได้อายุ 1 ขวบเอง เนี่ยรอดมาได้ ก็เลยทำให้ต้องปฏิบัติตลอด .. เพื่อนทั้งสองคน ทรมาณมากๆกว่าจะเสียชีวิต คนหนึ่งโคม่าอยู่เดือนกว่าๆ อีกคนก็หาวิธีรักษาทุกวิธี ทรมาณอยู่หลายเดือน เสร็จแล้วภูมิต้านทานต่ำ เนื่องจากคลอดลูก


ขอบคุณมากค่ะที่แบ่งปันประสบการณ์ที่เป็นประโยชน์มาสำหรับผู้หญิงอย่างเรา :b8:

(เห็นกันมาตั้งนาน ทำไมเพิ่งได้คุยกันก็ไม่รู้สิเนาะ) :b9:

เห็นด้วยอย่างสิ้นเชิงเลยค่ะ
ว่าสิ่งที่ทำให้โรคต่างๆทุเลาลง
ไม่ใช่เพราะเรื่องภาวะโภชนาการ และยา แต่เพียงอย่างเดียว
"กรรมฐาน" รวมถึง การทำทาน รักษาศีล ด้วย คือ "ยาวิเศษ"
ที่ถึงแม้อาจรักษา โรคกรรม บางโรคได้ไม่หายขาด
แต่ก็ย่อมช่วยให้ทุเลาเบาบางลงได้
ถ้าสั่งสมกุศลกรรมอย่างสม่ำเสมอ

คิดดี... พูดดี... ทำดี...สำรวมอินทรีย์
ช่วยทำให้วิถีชีวิตดีขึ้นได้จริงๆ....นะ จาบอกให้
:b16:

แต่ความจริงการเป็นผู้หญิงอย่างนี้
หากมองในแง่ดี ก็ถือว่าเราโชคดีนะคะ
เพราะทำให้เราได้มีโอกาสพิจารณา "เวทนา" ที่เกิดขึ้นได้บ่อยๆ
อย่างที่ "บุรุษ" ไม่มีโอกาสได้ลิ้มรสเลยในชาติภพนี้ :b32:

:b43: :b43: :b43:

ยินดีที่ได้รู้จัก....คุณ Walaiporn
กัลยาณมิตรผู้ร่วมชะตากรรมอย่างเป็นทางการ (อีกครั้ง) มา ณ โอกาสนี้ด้วยค่ะ
:b8: :b4:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 มี.ค. 2009, 00:46 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5976

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว


รู้สึกดีใจค่ะที่เราค่อนข้างจะมีอะไรที่คล้ายคลึงกัน เลยแบ่งปันความรู้สึกเจ็บปวดที่เจอมาแบบเดียวกันได้ :b12:

เห็นกันมาตั้งนาน ทำไมเพิ่งได้คุยกันก็ไม่รู้สิเนาะ

ถ้าคุณไม่ได้ตั้งกระทู้นี้ เราก็คงยังไม่ได้รู้จักกันแน่นอนเลยค่ะ ตอนนี้กำลังนั่งยิ้มหน้าบานเลยค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักเพื่อนร่วมชะตากรรมอีกรอบค่ะ ชื่อ น้ำค่ะ เรียกน้ำก็ได้ค่ะ :b8:

แต่ความจริงการเป็นผู้หญิงอย่างนี้
หากมองในแง่ดี ก็ถือว่าเราโชคดีนะคะ
เพราะทำให้เราได้มีโอกาสพิจารณา "เวทนา" ที่เกิดขึ้นได้บ่อยๆ
อย่างที่ "บุรุษ" ไม่มีโอกาสได้ลิ้มรสเลยในชาติภพนี้

โหๆๆๆ เข็ดจริงๆเลยค่ะ ถ้าต้องเกิดอีก มีโอกาสเลือกเกิดได้ ขอเป็นผู้ชายดีกว่าค่ะ เวทนานรกๆแบบนี้ไม่ไหวค่ะ จะตายเสียให้ได้ เวลาเป็นขึ้นมาทีนี่ ทุกข์ทรมาณมากๆ นี่ดีนะคะกุศลเก่ามี บวกกับของใหม่ที่ทำเพิ่ม เลยทำให้ไม่ต้องมาทรมาณแบบเมื่อก่อน เป็นแต่ละครั้งนอนสลบไปเป็นวันเลยค่ะ ไม่ต้องทำอะไรแล้ว กระเป๋าน้ำร้อนวางอยู่บนหน้าท้อง เชื่อไหมคะว่าหน้าท้องburn ยังไม่รู้ตัวเลยค่ะ ความที่ว่ามันปวดมากจนบรรยายไม่ถูก น้ำต้องร้อนๆจัดๆเข้าไว้ อิอิ .. ดีหน้าท้องไม่เป็นแผลเป็นค่ะ ทายารักษาอาการburn อยู่หลายวัน ฮีรูดอยด์ นี่แหละค่ะ หมดเป็นหลอดๆเลย

คุณเป็นคนที่อารมณ์สุนทรีนะคะ .. ดูจากการโพสตัวหนังสือ เป็นผู้หญิงที่มีความเป็นผู้หญิงเต็มตัว ชอบของสวยงาม รักสวยรักงาม

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 มี.ค. 2009, 13:03 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ก.ย. 2007, 23:29
โพสต์: 1065


 ข้อมูลส่วนตัว


คุณน้ำ (ขออนุญาตเรียกเลยนะคะ) ช่างสังเกตจังเลยนะคะ :b4:
เป็น "นักพยากรณ์" ด้วยรึเปล่าเอ่ย

จริงๆ แล้วภายนอก ตัวเองอาจดูเป็นหญิงมากๆ
อาจเป็นเพราะมีพื้นฐานทางศิลปะ
และทำงานทางด้านหนังสือหนังหามาน่ะค่ะ
แต่เวลาทำงานแล้วไม่หญิงเลยนะคะ...ขอบอก :b9:

โดยส่วนตัวคิดว่าวิธีการโพสต์อาจทำให้ดูจริตบางอย่างได้บ้าง
แต่คงบอกอุปนิสัยทั้งหมดไม่ได้หรอกนะคะ

จริงๆ แล้วถ้าเลือกเกิดได้ก็อยากเป็นชายเหมือนกัน
(อยากบวชใต้ร่มบวรพระพุทธศาสนาไปเลยน่ะค่ะ) :b8:

ดีใจเช่นกันค่ะที่ได้สนทนากับคุณน้ำ
ไม่ทราบว่า ตอนนี้อาการของโรคภูมิแพ้
เป็นอย่างไรบ้างคะ ดีขึ้นบ้างหรือยัง


( คือที่ต้องขออนุญาตละลาบละล้วงถาม
เพราะทราบมาว่ามีอาหารเสริมบางอย่างที่ช่วยเรื่องนี้ได้น่ะค่ะ
ตัวเองก็ทานอยู่เกือบ ๒๐ ปีแล้ว
แม้ไม่ได้เป็นภูมิแพ้ แต่ช่วยให้สุขภาพโดยรวมดีขึ้นมากๆ
ช่วงเริ่มทานกำลังทำวิทยานิพนธ์ และเรียนหนักมากๆ
แถมมีปัญหาเรื่องระบบย่อยอาหารด้วยค่ะ)


อาจแนะนำได้ถ้าคุณน้ำสนใจ
(หมายเหตุ : ต้องขอออกตัวอย่างแรงก่อนว่าไม่ได้มาขายของนะคะ)

เพียงแต่อยากให้สหายธรรมซึ่งเรารู้จัก
หรือใครๆที่มีปัญหาสุขภาพดีขึ้น...ถ้าเราพอจะทำได้น่ะค่ะ
:b12:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 มี.ค. 2009, 07:17 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5976

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะคุณโรส
:b8:

ขออนุญาติเรียกว่าคุณโรสเลยนะคะ :b12:

ขอบคุณมากๆเลยค่ะ น้ำได้รับข้อความที่คุณฝากไว้แล้ว :b8:

น้ำไม่ใช่นักพยากรณ์อะไรหรอกค่ะ ก็ดูจากรูปภาพที่คุณใช้โพส การเล่นสี ตัวหนังสือ คือ ดูหลายๆอย่างประกอบกันค่ะ ก็เลยคิดว่าคุณค่อนข้างจะเป็นคนอารมณ์สุนทรี น้ำน่ะแอบปลื้มมานานแล้วนะคะตอนที่เห็นรูปที่คุณนำมาโพสน่ะ ว่า แหมรูปสวยจังเลย ผู้หญิงคนนี้ต้องค่อนข้างเป็นผู้หญิงมากอะไรประมาณนี้น่ะค่ะ :b15:

น้ำว่าน้ำเคยได้ยินนะคะ อาหารเสริมที่คุณโรสได้กรุณาแนะนำมาน่ะค่ะ ตอนนี้ทานนิวทรีฯอยู่ค่ะ แล้วก็ active8 กับ สปิแนช ค่ะ อาการภูมิแพ้เวลาหน้าหนาวถึงจะกำเริบค่ะ แต่ไม่มากพอที่จะเป็นอันตราย .. อย่างมากก็แค่เป็นหวัดนอนซมซักอาทิตย์อะไรประมาณนี้แหละค่ะ .. แต่อาการปวดท้องเมนส์นี่ หายไปนานแล้ว เพียงแต่เวลาเป็นเมนส์ยังมีการสูญเสียเลือดค่อนข้างมากกว่าคนปกติทั่วๆไปค่ะ คือ มันจะ bleed ตลอดแบบที่เล่าให้ฟังน่ะค่ะ รักษามานานแล้วค่ะ จนเลิกคิดรักษาละ 2วันที่ผ่านมาที่ว่าแย่มากๆ เล่นเอาน้ำสติแตกไปเลย ควบคุมอะไรไม่ได้เลย เพราะขาดการทานต่อเนื่องไป 2 เดือนค่ะ แบบว่าชะล่าใจ คิดว่าตัวเองมีโอกาสเป็นปกติแบบชาวบ้านทั่วๆไปแล้วค่ะ ฝันสลายเลย 7 วันอันตรายจริงๆเลยค่ะสำหรับน้ำน่ะวันเบาๆคงนำมาใช้ไม่ได้ .. :b9:

ฮ่าๆๆๆ .. ให้ทานยาคุมนี่ ขอยกมือยกธงยอมแพ้ค่ะ ลองมาแล้ว ตั้งแต่ยี่ห้อถูกจนแพงที่สุด คลื่นไส้อาเจียน เมายา ทุกยี่ห้อเลยค่ะ บางยี่ห้อมีอาการข้างเคียงอีก .. นี่ยังคิดอยู่ว่าสงกรานต์นี้ ถ้าจะต้องไปต่างจังหวัด มันตรงกับระยะที่เมนส์จะต้องมา คิดหนักเลยค่ะว่าจะเลื่อนกำหนดออกไปยังไง ก็ว่าจะไปปรึกษาเพื่อนอยู่เหมือนกันค่ะ เกี่ยวกับยาที่จะต้องทาน ..

สงสัยน้ำกับคุณโรสนี่จะค่อนข้างมีบุคคลิกคล้ายๆกันนะคะ ชอบใส่สูทคู่กับกางเกงมากกว่ากระโปรงหรือเปล่าคะ :b12:

ยินดีที่รู้จักกับสาวสวยรวยธรรมะและรักษาสุขภาพค่ะ :b8:

ขอบคุณมากนะคะที่มีอะไรๆดีๆมาแบ่งปันกัน :b8:

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 มี.ค. 2009, 07:47 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 29 พ.ค. 2008, 14:14
โพสต์: 3832

อายุ: 12
ที่อยู่: กทม.

 ข้อมูลส่วนตัว


:b21: :b8: :b4:

.....................................................
อาทิ สีลํ ปติฏฺฐา จ กลฺยาณานญฺจ มาตุกํ
ปมุขํ สพฺพธมฺมานํ ตสฺมา สีลํ วิโสธเย
ศีลเป็นที่พึ่งเบื้องต้น เป็นมารดาของกัลยาณธรรมทั้งหลาย
เป็นประมุขของธรรมทั้งปวง เพราะฉะนั้นควรชำระศีลให้บริสุทธิ์
....................................

"หากเป็นคนฉลาดก็มีแต่จะทำให้คนอื่นรักตนเท่านั้น-วาทะคุณกุหลาบสีชา"


แก้ไขล่าสุดโดย ชาติสยาม เมื่อ 17 มี.ค. 2009, 19:43, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 มี.ค. 2009, 19:18 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ก.ย. 2007, 23:29
โพสต์: 1065


 ข้อมูลส่วนตัว


ยินดีเสมอ...ยินดีอย่างยิ่งเช่นกันค่ะคุณน้ำ :b8: :b12:

ในนามของ มัทนา ณ หิมะวัน
ยินดีที่ได้รู้จัก "อย่างเป็นทางการ" นะคะ... "ท่านคามินธรรม" :b16: :b4: :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 18 มี.ค. 2009, 00:48 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5976

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว


ตอนนี้ร่างกายก็เริ่มเข้าสู่สภาวะปกติแล้วค่ะ อารมณ์เลยค่อนข้างจะดีเป็นพิเศษ ... ผู้หญิงนี่นะ ..

นำเพลงมาฝากคุณโรสค่ะ มี 2 เวอร์ชั่น ชอบเปิดฟังมากๆค่ะ ฟังแล้วอารมณ์ดี นั่งอมยิ้มทุกครั้งเลยค่ะ

เพลงนี้ ต้นฉบับเดิม ผู้ร้องคือคุณปั่น (ไพบูลย์เกียรติ เขียวแก้ว ) คือ คุณปั่น เป็นนักร้องในดวงใจค่ะ ชอบฟังเพลงทุกเพลงที่คุณปั่นร้อง เสียงของคุณปั่นจะออกนุ่มๆน่าฟัง แม้แต่เสียงดนตรีที่นำมาประกอบส่วนมากจะคลาสิก และเพลงจะออกแนวโรเมนติกเสียส่วนมาก
http://www.imeem.com/groups/59Tz-DDu/mu ... xbgo_/mp3/ สู่กลางใจเธอ - คุณปั่น

http://www.imeem.com/nabiya-2u/music/Gl ... zon/?rel=1 สู่กลางใจเธอ - คุณโรส ศิรินทิพย์

ถึงแม้ว่ามันจะไกลสุดไกลแสนไกล
Eventhough it's a very long way to go

และฉันก็คงจะไปได้เพียงแค่ครึ่งทาง
and I might make it only half way

ในวันที่ฉันได้จับมือของเธอคราวนั้น
That day...the day I hold your heart

ฉันเหมือนได้เห็นทางเดินสู่หัวใจ
It's like I saw the path to your heart

แต่จากตรงนี้ จะอีกไกลไหม
But from this point...how much futher will it be?
จากมือเธอนั้นไปสู่ใจ
from your hands to your heart

ฉันไม่รู้ว่ามันจะนานเท่าไร
I don't know how long will it be

เพราะมันดูแสนจะยาวไกล ไกลสักเพียงไหน
'cause it seems so far...how far can it be?

ฉันไม่รู้ว่ามันจะนานเท่าไร
I don't know how long will it be...

ฉันเองก็พร้อมจะก้าวไป จะไปสู่กลางใจเธอ
But I'm ready to take a step...the steps to your heart


No Me Importa Si Todos Te Miran
No Me Importa Lo Que Digan De Ti
No Me Importa Como Pasa El Tiempo
Sabiendo Yo Que Tu Me Quieres

แต่จากตรงนี้ จะอีกไกลไหม
But from this point...how much futher will it be?
จากมือเธอนั้น ไปสู่ใจ
from your hands to your heart

ฉันไม่รู้ว่ามันจะนานเท่าไร
I don't know how long will it be...

เพราะมันดูแสนจะยาวไกล No Lo Se
'cause it seems so far...

ฉันไม่รู้ว่ามันจะนานเท่าไร
I don't know how long will it be...

ฉันเองก็พร้อมจะก้าวไป A Tu Corazon
But I'm ready to take a step... to your heart

แต่จากตรงนี้ จะอีกไกลไหม
But from this point...how much futher will it be?

จากมือเธอนั้น ไปสู่ใจ
from your hands to your heart

ฉันไม่รู้ว่ามันจะนานเท่าไร
I don't know how long will it be...

เพราะมันดูแสนจะยาวไกล ไกลสุดเพียงไหน
'cause it seems so far...how further will it be?

ฉันไม่รู้ว่ามันจะนานเท่าไร ฉันเองก็พร้อมจะก้าวไป
I don't know how long will it be...

จะไปสู่กลางใจของเธอ A Tu Corazon
But I'm ready to take a step the steps to your heart... to your heart
No me importa si todos te miran
(โน เม อิมปอรตา ซิ โตโดส เต มิรัน)
ไม่สำคัญว่าคนเค้าจะมองเธอยังไง

No me importa lo que digan de ti
(โน เม อิมปอรตา โล เก ดิกัน เด ตี)
ไม่สำคัญว่าคนจะพูดถึงเธอยังไง

No me importa como pasa el tiempo
(โน เม อิมปอรตา โกโม ปาซา เอล เตียมโป)
ไม่สำคัญ เพราะวันเวลาผ่านไป

Sabiendo yo que tu me quieres
(ซาเบียนโด โย เก ตู เม กิเอเรส)
ฉันก็รู้ว่าเธอรักฉัน

amore' be toi comm de vassete'

even love has away from bottom heart
i never fear for find it coz u r with me
after we hold on 2gether
i knows the real is real (love)

apart 'n apart away 'n away
i b with u away alway

no destiny no bounderie
it b it me it we

love is all around in time.

อะไรก็ไม่แตกต่าง หาก สัญญาแห่งสัญญาณยังคงอยู่
ไม่มีแล้ว ความอ้างว้าง ที่โดดเดี่ยว เดียวดาย
สายลมที่พริ้วไหวยังคงเติมเต็มอารมณ์ที่อ่อนไหว
หากแต่ใจที่เปี่ยมไปด้วยรักแห่งเธอนั้นมากมายกว่าสิ่งใด
ฉันจะไมสนใจ ฉันจะไม่หวั่นใจ เพราะว่าฉันเข้าใจ
รักนี้นเหนือสิ่งอื่นใด

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 18 มี.ค. 2009, 17:39 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ก.ย. 2007, 23:29
โพสต์: 1065


 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณมากมาย เลยนะคะคุณน้ำ
สำหรับเสียงเพลงอันไพเราะ :b8:

นานแล้ว...ที่ไม่ค่อยได้ได้ฟังอะไรอย่างนี้เท่าไหร่เลย
โรสว่าคุณน้ำเป็นคน sensitive "ได้ระดับ" เลยนะคะ

นานๆฟังเพลงอย่างนี้...ก็ดีเหมือนกัน
ฟังไป พิจารณาจิตตัวเองไปด้วยว่า
in กับอารมณ์ของเพลงแค่ไหน :b10:

เลยขอนำเพลงโปรด
"Looking through the eyes of love" มาฝากด้วยเช่นกันค่ะ
เป็นเพลงประกอบภาพยนตร์เรื่อง "Ice Castles'"
เคยดูสมัยยังเด็กๆ น่ะค่ะ ..นานมาแล้ว
(เด็กสมัยนี้คงไม่รู้จักแน่เลย) :b9:

เป็นเรื่องของนักสเก็ตน้ำแข็งสาว
ที่ชีวิตกำลังรุ่งโรจน์

แต่แล้ว...จู่ๆ ใครเลยจะคาดคิด
ชีวิตของเธอก็มีอันต้องประสบอุบัติเหตุจนตาบอด (ตาใส)
ความท้อถอย....เศร้าโศรก เสียใจ
เข้าครอบงำชีวิต
จนโลกของเธอดูมืดมนไปจริงๆ

แต่แล้ว....ด้วยกำลังใจ
และความช่วยเหลือในการฝึกฝนจากชายคนรัก
ที่สำคัญจากความมุ่งมั่นพยายามของตนเอง
ก็ทำให้เธอสามารถยืนหยัดต่อสู้กับอุปสรรค
และฝึกฝนตนเองจนกลับมาเล่นสเก็ตใหม่อีกครั้งทั้งๆ ที่ตาบอด
จนสามารถลงแข่งขันได้เหมือนปกติอีกครั้งค่ะ
:b20:




ฟังและดูแล้วได้แง่คิดหลายอย่างเลยนะคะ....คุณน้ำ :b6:

:b43: ข้อแรก...

กำลังใจจากใคร แม้เป็นคนที่เรารัก หรือรักเรา
ก็ไม่สำคัญเท่า เราให้กำลังใจตัวของเอง

:b43: ข้อสอง

มีรุ่งโรจน์ แล้วก็ต้องมีร่วงโรย เป็นทวิภาวะควบคู่กันไป
ทุกสิ่งย่อมแปรผันไป...ไม่จีรัง และควบคุมไม่ได้เลย

โยงมาเรื่องธรรมะได้ไงเนี่ยะ!!! :b32: :b12:

ขอให้เพลิดเพลินบันเทิงใจกับภาพยนตร์ & เสียงเพลงนะคะ...คุณน้ำ :b4: :b12:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 18 มี.ค. 2009, 19:26 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5976

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะคุณโรส :b8:

อ่านข้อความที่คุณโรสโพสถึงน้ำแล้ว นั่งอมยิ้มค่ะ คือ ขำๆ :b12:

น้ำไม่ใช่ผู้หญิงประเภท sensitive ขนาดนั้นหรอกค่ะ ขอบคุณที่ชมมาค่ะ :b15:

ข้อแรก...

กำลังใจจากใคร แม้เป็นคนที่เรารัก หรือรักเรา
ก็ไม่สำคัญเท่า เราให้กำลังใจตัวของเอง

ข้อสอง

มีรุ่งโรจน์ แล้วก็ต้องมีร่วงโรย เป็นทวิภาวะควบคู่กันไป
ทุกสิ่งย่อมแปรผันไป...ไม่จีรัง และควบคุมไม่ได้เลย


ตรงนี้ขอบคุณมากๆเลย น้ำยินดีน้อมรับไว้ค่ะ :b8:

เอ่อ .... คุณโรสคิดไปไกลหรือเปล่าคะ ... คือ จริงๆแล้ว ตอนนี้น้ำมีความพอใจในสิ่งที่ตัวเองมีอยู่ โดยที่ไม่ต้องไปตะเกียกตะกายไขว่คว้าหาอะไรมากมาย .. :b16:

น้ำไม่ชอบทำอะไรที่ทำแล้วทำให้ตัวเองต้องมาเป็นทุกข์ หรือต้องมานั่งขบคิดหาคำตอบแต่ละครั้งว่าทำไม ๆๆๆๆ ปวดหัวตายเลยค่ะ .. คือ เป็นคนที่ค่อนข้างจะมีโลกส่วนตัวเยอะมากค่ะ :b15:

โลกส่วนตัวของน้ำมีแต่ความสุขค่ะ ทุกข์ๆน่ะไม่มีหรอกค่ะ ทิ้งหมด .. ไม่รู้จะเก็บไว้ให้รกรุงรังในหัวใจทำไม :b1:

เหมือนเพลงๆนี้ที่น้ำนำมาฝากคุณโรส เวลาน้ำฟัง น้ำจะมีแต่ความรู้สึกที่ดีๆ มีแต่ความสุขใจ ทำให้จิตน้ำสงบ คิดถึงแต่สิ่งที่ดีๆที่ผ่านมาในชีวิต ทำให้น้ำก้าวหน้าในการปฏิบัติมากขึ้น ทำให้ทุกย่างก้าวที่เดินไปนั้น นับวันมั่นคงมากยิ่งๆขึ้นเรื่อยไป พูดไปแล้วก็ให้รู้สึกสุขใจยิ่งนัก :b16:

เป็นคนชอบอยู่กับปัจจุบันค่ะ เพราะรู้อยู่แล้วว่าทุกอย่างนั้นไม่เที่ยง ก็เลยไม่คิดล่วงหน้าว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้น อะไรที่เป็นสิ่งดีๆในชีวิตเราควรเก็บเกี่ยวเอาไว้ อะไรที่ทำแล้วคิดว่ามันทุกข์ ก็ทิ้งมันไป ขอเพียงแค่เรารู้จักคำว่า " พอใจ " เท่านั้นเองค่ะ อะไรๆก็มาทำอะไรกับเราไม่ได้ :b1:

บางทีอาจจะเนื่องจากปัญหาทางสุขภาพของน้ำที่มีเหตุการณ์หลายๆเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น อาจจะทำให้ใครหลายๆคนเข้าใจน้ำผิดไป ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ :b8:

ขอบคุณอีกครั้งค่ะคุณโรส สำหรับความรู้สึกดีๆ แง่คิดที่ดีๆ ที่มีให้ต่อกันอย่างสม่ำเสมอ ขอบคุณมากๆค่ะ :b8:

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 19 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 4 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร