ถ น น ส า ย ชี วิ ต :
Narrow Way ….Narrow Mind

ในการเดินทางไปที่ไหนสักที่ บนถนนสายหนึ่ง
เราอาจจะไม่ต้องการอะไรๆไปมากไปกว่า
ยานพาหนะที่สภาพดีดี เชื้อเพลิงพร้อม
และถนนไม่ขรุขระมากมาย

ซึ่งจริง ๆ แล้วยังไม่พอ

เพราะในท้องถนน
จะมีเรื่องราวของการเดินรถ การจราจร
ให้เราได้แก้ปัญหาอยู่เสมอ

รถหลายคันที่สิ่งแซงเราขึ้นมาโดยไม่บอกกล่าว
รถบางคันหยุดกะทันหันโดยไม่ให้เราได้ตั้งตัว
และบางครั้งก็เป็นเราเองที่ขับรถตัดหน้าคนอื่นอย่างไม่ตั้งใจ
ทุกสถานการณ์เหมือนกับต้องแก่งแย่ง แข่งขันกันอยู่ในที

ในการใช้ชีวิตของคนๆหนึ่ง
ก็เปรียบเหมือนกับการเดินไปบนถนนสายหนึ่งเช่นเดียวกัน
ถนนสายนี้มีชื่อว่า “ถนนสายชีวิต”
ถนนที่ไม่ได้มีเพียงความวุ่นวายในเรื่องเดียวให้แก้ปัญหา

แต่ถนนสายนี้...

เป็นถนนที่ให้เราเดินไป
พร้อมเรื่องราวต่างที่เกิดขึ้นมากมาย
ให้ทั้งสุขแลทุกข์
ให้ไปพบเจอะอะไรอีกนับไม่ถ้วนอย่างที่เราก็ไม่ถึง

อาจมีบ้างสำหรับเพื่อนร่วมงานบางคนที่เราอาจจะไม่ถูกใจ
หรือบางคนต้องกระทบกระทั่งกัน
แต่เราก็ต้องค่อยๆ เรียนรู้ ต้องเปิดใจกว้าง
ที่จะยอมรับข้อผิดพลาดของคนอื่น
ยอมรับข้อผิดพลาดของตนเอง
พร้อมที่จะแก้ไขรับฟังคำวิจารณ์

อาจจะมีบ้าง...ที่เราทำอะไรไม่ถูกต้องไปซะทั้งหมด
เรากล้าไหมที่จะรับฟังคำตำหนิตเตียนจากคนรอบข้าง

(มีต่อ)

การเปิดใจให้กว้าง เพื่อรู้จักแบ่งปัน...และการให้นั้น
เ ป็ น ก า ร ล ง ทุ น ที่ คุ้ ม ค่ า

เพราเพียงแค่เราต้องการมิตรภาพ
เราก็หยิบนยื่นมิตรภาพไป เราก้ได้คืนมา
เพียงแค่เราต้องการความรัก
เราก็ให้ความรักไป แล้วก็จะได้คืนมา

คนทุกคนมีหัวใจก้อนละประมาณ ๑ กำมือ
บรรจุความรักได้เท่าๆกัน
แต่แบ่งปันความรักได้ไม่เท่ากัน
หัวใจใครกว้างกว่า
ก็สามารถหยิบยื่นและแบ่งปันได้มากกว่า

สิ่งเหล่านี้เรียกได้ว่า
เป็นความจำเป็นของถนนสายนี้เลยทีเดียว

การเดินทางของเรา ไม่ได้ต้องการเพียงสุขภาพร่างกายที่ดี
ที่เป็นหมือนเครื่องยนต์ดีดี โดยมีอาหารดีดี
ซึ่งเหมือนกับเชื่อเพลิงที่อยู่เต็มถังเท่านั้น

แต่ถนนสายนี้...จำเป็นต้องมีเพื่อนรวมทางที่แบ่งปันความรัก
ความเอื้ออาทรซึ่งกันและกัน
ซึ่งจะเป็นเหมือนน้ำมันหล่อลื่นให้ชีวิตเดินเรียบ ไม่กระตุก

ถนนทั้งสองสายนี้ไม่ได้แตกต่างกันเลย
มันยังคงทอดยาวรอเราอยู่เบื้องหน้า

เวลาขับรถบนถนน...
บางที่เราก็ต้องยอมช้าเพื่อให้คนอื่นได้เร็วขึ้นบ้าง
ตรงไหนที่รถเยอะควรชะลอก็ต้องชะลอ
เพื่อไม่ให้ไปทับถมถนน
ที่แคบอยู่แล้วให้ดูแคบลงอีก

เวลาใช้ชีวิต..เราก็ต้องรู้จักเปิดใจให้กว้าง
ทำให้ชีวิตของเรามีพื้นที่มากพอ
ที่จะทำให้คนอื่นเข้ามายืนอยู่เพื่ออาศัยหรือพึ่งพึง
ให้เป็นสีสันของชีวิตและเป็นความอบอุ่นใจในการเดินทาง
ถนนท้องสายนี้..

หากเราได้มีเวลาดูให้ดีดีสักนิด
ก็อาจจะได้คำตอบว่า

จริงๆ แล้ว ถนนแคบ..หรือใจของเราที่อาจจะกว้างไม่พอ



(ที่มา : All Little Things เรื่องเล็กที่ที่ทำให้ใจใหญ่ขึ้น ;
๒๖ ตัวอักษรของความคิด ทำให้ชีวิตกลายเป็นเรื่องเล็ก,
พิมพ์ครั้งที่ ๑ กรกฎาคม ๒๕๔๗ โดย สำนักพิมพ์ใยใหม, หน้า ๑๐๘-๑๐๙)

. ..... ...... .