วันเวลาปัจจุบัน 03 พ.ค. 2025, 20:48  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


กฎการใช้บอร์ด


รวมกระทู้จากบอร์ดเก่า http://www.dhammajak.net/board/viewforum.php?f=19



กลับไปยังกระทู้  [ 317 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20 ... 22  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 19 ก.ย. 2009, 19:04 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5976

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว




.5.bmp
.5.bmp [ 260.68 KiB | เปิดดู 6294 ครั้ง ]

ผ่อนคลาย สบาย สบาย ...

วางทุกอย่างทิ้งไป สบาย สบาย ...

หลับตาลง อมยิ้ม เบาสบาย ...

พักจิต พักใจ สบาย สบาย ...

ร่างกายผ่อนคลาย จิตใจเบาสบาย ...

หลับตาลง อมยิ้ม อย่างมีความสุข ...

หายใจ สบาย สบาย ...

พร้อมกับภาวนาว่า ....

ขอให้ข้าพเจ้ามีความสุข ...

ขอให้ข้าพเจ้ามีความสุข ...

ขอให้ข้าพเจ้ามีความสุข ...

ใจเราน้อมรับความสุขด้วยรอยยิ้ม ...

กายเรายิ้ม .... ใจเรายิ้ม .....

ใจเราเต็มเปี่ยมไปด้วย .... รอยยิ้มแห่งความสุข ...

นำรอยยิ้มแห่งความสุข ...

เผื่อแผ่ให้กับคนที่เรารักและเคารพ ...

ขอให้คนที่เรารักและเคารพมีความสุข ....

นำรอยยิ้มแห่งความสุขเผื่อแผ่...

ให้กับสรรพสัตว์ทั้งหลาย ...

ขอให้สรรพสัตว์ทั้งหลายมีความสุข ...

ทุกสรรพสิ่งบนโลกใบนี้เอิบอิ่มไปด้วย ... รอยยิ้มความสุข ...

ทุกคนยิ้มอย่างมีความสุข ...

ทุกคนยิ้มอย่างมีความสุข ...

ทุกคนยิ้มอย่างมีความสุข ...

http://www.imeem.com/horayoga/music/cJ1 ... ion/?rel=1

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 20 ก.ย. 2009, 11:18 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 ก.ค. 2009, 10:32
โพสต์: 25

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


smiley smiley smiley


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 ก.ย. 2009, 05:03 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 23 ก.พ. 2009, 04:12
โพสต์: 1067


 ข้อมูลส่วนตัว




47_93001_f9fd1923ae512ac.jpg
47_93001_f9fd1923ae512ac.jpg [ 32.53 KiB | เปิดดู 6304 ครั้ง ]
:b41: :b54: :b41: :b54: :b41: :b54: :b41: :b54: :b41:

:b47: โปรยปลิวละอองอ่อนไหว

โยงใยยักย้ายไหลผสาน

เกิดก่อสรรพสิ่งอันโอฬาร

จักรวาลท่วมฟ้าเกลื่อนดิน


(พระอาจารย์อำนาจ โอภาโส = จากหนังสือคำตอบของชีวิตปฏิจจสมฺปบาท)

:b41: :b54: :b41: :b54: :b41: :b54: :b41: :b54: :b41:

.....................................................
...นฺตถิตัณหา สมานที...
ห้วงน้ำใหญ่โต เสมอด้วยตัณหาไม่มี


แก้ไขล่าสุดโดย คนไร้สาระ เมื่อ 21 ก.ย. 2009, 05:18, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 ก.ย. 2009, 01:40 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 22 ก.ย. 2009, 00:52
โพสต์: 3

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


นั่งรับลมเย็น ๆ ริมหน้าต่างลำพัง

ใต้เงาจันทร์ ดาวกำลังสวย ฟ้าก็มืดดีเช่นกัน

สายลมเย็นๆ คอยพัดให้กระชับ กอดตัวเอง

แม้ว่าตอนนี้ผู้คนมากมายจะรายล้อม ดั่งดาวล้อมเดือน

แต่ไม่อบอุ่นเหมือนเธอ มันไม่มีความหมายเลย

ใจกำลังคิดว่า จะคิดถึงใครดี แต่ก็นึกไม่ออกสักที.... :b38:

.....................................................
"ขอมีสติหนักแน่นเข้มแข็งดั่งขุนเขา...แต่ขอมีจิตใจอ่อนโอนบางเบาดั่งขนนก"


แก้ไขล่าสุดโดย ..เพลิง.. เมื่อ 22 ก.ย. 2009, 01:41, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 ก.ย. 2009, 20:08 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5976

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว




untitled48.bmp
untitled48.bmp [ 67.85 KiB | เปิดดู 6434 ครั้ง ]

ภาพของฉันและเธอ ทุกสิ่งที่เธอให้ฉัน
ที่ ที่เรานั้นเดินไปด้วยกัน
ปล่อยให้เป็นอดีตใส่กล่องวางทิ้งไว้
ทำเป็นลืมมันไปแต่ทำไมไม่ดีขึ้นเลย

เพราะแค่เพียงหลับตา ก็เห็นภาพเธออยู่อย่างนั้น
ยังไม่มีซักคืน ที่ฉันจะลืมว่ายังคงรักใคร

หากฉันใช้สมองจดจำเรื่องราว ก็ยังพอจะลืมเธอได้
แต่ฉันใช้หัวใจ เก็บความทรงจำเรื่องของเรา

ต่อให้พยายามสักเท่าไร
แต่ก็ทำได้เพียงแค่ทิ้งเรื่องราวรอบๆกายไป
อยากจะทิ้งเธอไปให้ไกล
แต่ความรักกลับยิ่งฝังลึกในใจขึ้นทุกที

จะทำไงให้ตื่น จากคืนที่ฉันฝัน ว่า..ยังมีเธอ
ทั้งที่ความจริง..ไม่มี

เพราะแค่เพียงหลับตา ก็เห็นภาพเธออยู่อย่างนั้น
ยังไม่มีซักคืน ที่ฉันจะลืม ว่ายังคงรักใคร

หากฉันใช้สมองจดจำเรื่องราว ก็ยังพอจะลืมเธอได้
แต่ฉันใช้หัวใจ เก็บความทรงจำเรื่องของเรา

ต่อให้พยายามสักเท่าไร
แต่ก็ทำได้เพียงแค่ทิ้งเรื่องราวรอบๆกายไป
อยากจะทิ้งเธอไปให้ไกล
แต่ความรักกลับยิ่งฝังลึกในใจขึ้นทุกที

หากฉันใช้สมองจดจำเรื่องราวก็ยังพอจะลืมเธอได้
แต่ฉันใช้หัวใจ เก็บความทรงจำเรื่องของเรา

ต่อให้พยายามสักเท่าไร
แต่ก็ทำได้เพียงแค่ทิ้งเรื่องราวรอบๆกายไป
อยากจะทิ้งเธอไปให้ไกล
แต่ความรักกลับยิ่งฝังลึกในใจขึ้นทุกที
จะทำอย่างไรถึงจะลืมเธอ ได้เสียที

http://www.imeem.com/artynew/music/gUyNiKlQ/te/

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 23 ก.ย. 2009, 17:20 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ส.ค. 2009, 01:54
โพสต์: 124

อายุ: 44
ที่อยู่: กทม.

 ข้อมูลส่วนตัว


รูปภาพ
"ผมพยายามหาแล้วครับ...แต่ไม่เจอ"

ประกาศ...ผู้กองฯ....หาย....
ผู้ใดทราบเบาะแส...บอกด้วย...ลุ้นรางวัลจากลุงมะตูมคร๊าบ....

รูปภาพ

.....................................................
"อักษรพาใจให้สดชื่น..มิต้องการคำตอบหรือวิจารย์..ดอกหนาเยาว์มาลย์"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 23 ก.ย. 2009, 18:12 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 ก.ย. 2009, 15:57
โพสต์: 188

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


:b12: :b29:

.....................................................
รูปภาพรูปภาพ
"สันติภาพมิได้เกิดจากสภาวะนิ่งเฉย หากแต่เกิดจากความเข้าใจ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 23 ก.ย. 2009, 18:14 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5976

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว



cool

:b32:

ผู้กองไปสมุยค่ะ กลับวันอาทิตย์ smiley

คุณลุงมะตูมจะให้รางวัลอะไรกับน้ำคะ :b4:

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 24 ก.ย. 2009, 10:07 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 ก.ค. 2009, 01:47
โพสต์: 178

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




001070851[1].jpg
001070851[1].jpg [ 71.19 KiB | เปิดดู 6216 ครั้ง ]
board_2_2303_re.gif
board_2_2303_re.gif [ 16.73 KiB | เปิดดู 10123 ครั้ง ]
การที่ดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ มันไม่ง่ายเลยสำหรับชีวิตคนคนนึง
ประสบการณ์หลายอย่างในชีวิตมันมีทั้งสุข เศร้า ทุกข์ เคล้าน้ำตา

แต่จะมีสักกี่คนนะที่พบกับความสุขที่แท้จริง รวมทั้งตัวเราเองด้วย
มองดูแล้วเหมือนว่า "ความทุกข์..ความเศร้า" ทำไมมันมีเยอะจังนะ

เวลาที่ผ่านไปแต่ละวัน แต่ละวินาที แต่ละนาที แต่ละชั่วโมงที่ผ่านไป
มันยิ่งตอกย้ำถึงความเหนื่อยหน่ายของชีวิต คอยตอกย้ำให้รู้เสมอว่า
ทุกครั้งที่เราฝืนยิ้ม ฝืนร่าเริง แต่แท้จริงแล้วในใจของเรามันไม่ใช่เลย

อยากจะบอกว่าตอนนี้ตัวเองก้อเป็นหนึ่งในนั้นที่วันวันฝืนยิ้ม
ฝืนหัวเราะ ... ฝืนร่าเริง แต่ในใจมันร้องไห้อยู่ตลอดเวลา
โดยเฉพาะช่วงนี้ "น้ำตา" มันชอบแอบมาวิ่งเล่นข้างนอกบ่อย

สงสัยมันจะเบื่อมั้งที่เจ้าของมันชอบกลั้นไม่ให้มันร่วงรินออก
มาจากตาสองข้าง เห้อ!! ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ในใจบอกว่า
ไม่มีอะไร แต่ความจริงไม่ใช่เลยมันกลับมีเรื่องราวมากมายนะ

ที่จะต้องคอยให้คิดอยู่ตลอดเวลา ปากบอกไม่เป็นไรแต่ทำไมนะ
ถึงได้รู้สึกเสียใจอยู่เล็กๆ นั่นอาจเป็นเพราะว่าเราเองต่างหากที่

"ไม่ยอมรับความจริง" ความจริงที่มันอยู่กับตัวเราเอง.....

ตอนนี้มีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นกับใจเรา แต่ยังไม่สามารถบอกใครได้
คงต้องรอสักวันนึง วันที่สามารถเปิดเผยมันออกมาได้อย่างสบายใจ

บางครั้งความรู้สึกบางอย่าง ถ้าเก็บไว้คนเดียวมันก้อคงดีเหมือนกัน
เพราะอย่างนี้จะได้ไม่มีใครรู้ว่าเราคิดอะไรอยู่ หากบางเรื่องถ้ามีใคร

สักคนรู้แล้วไม่คิดแบบเรา "คนที่เจ็บที่สุดก้อคือตัวเรา" เพราะฉะนั้น
การที่ไม่พูดมันก้อย่อมดีกว่า การที่พูดไปแล้วตัวเองต้องมานั่งเจ็บใจ

"ทำไมคิดแต่เรื่องเก่าๆ หนอ .. สงสัยเราจะแก่แล้ว จริงๆ" :b20: :b20:

walaiporn เขียน:
cool :b32: ผู้กองไปสมุยค่ะ กลับวันอาทิตย์ smiley คุณลุงมะตูมจะให้รางวัลอะไรกับน้ำคะ :b4:


ลุงให้ราวัลที่ ๑ เลยเอา :b12: :b12:

.....................................................
"เกิดมาก็เพราะกรรม...ดับไปก็หมดกรรม"รูปภาพ


แก้ไขล่าสุดโดย ลุงมะตูม เมื่อ 08 ต.ค. 2009, 13:12, แก้ไขแล้ว 4 ครั้ง.
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 24 ก.ย. 2009, 19:37 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ส.ค. 2009, 01:54
โพสต์: 124

อายุ: 44
ที่อยู่: กทม.

 ข้อมูลส่วนตัว




1102101.jpg
1102101.jpg [ 24.42 KiB | เปิดดู 6200 ครั้ง ]
ชีวิต "สับสน"

ตอนนี้ชีวิตเจอปัญหารุม "รัก" จริงๆ นะ เลือกไม่ถูกเลยว่าจะเอายังไงกะชีวิตดี

เคยมั๊ยที่จะต้องตัดสินใจเลือกใครสักคน "งง" กับตัวเองเหมือนกันอยู่ดีๆ

ไม่คิดว่าจะมีคนดีๆ สักคนโผล่เข้ามาในชีวิต แต่โชคชะตามันไม่เคยกลั้นขวางใครหรอก

เพราะวันนี้ สวรรค์ได้ส่งใครคนนั้นลงมาแล้ว แต่...ทำไมต้องแต่

ปัญหามันติดอยู่ที่ตัวเราเองนี่แหล่ะ เพราะในใจยังมีใครบางคนอยู่ เลยไม่อยากให้

ความหวังหรืออะไรมากมายกับใคร สิ่งเดียวที่ทำได้ก็คือ "ทำให้ดีที่สุด" สุดท้ายแล้ว

เวลา และอะไรหลายๆ อย่างจะเป็นคนตัดสินใจเองว่า "คนที่เหมาะสม" ที่สุดคือใคร

ก็ไม่เคยคิดเหมือนกันว่าชีวิตจะต้องมาเจอปัญหาแบบนี้ เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา

ไม่เคยเลยแม้จะสนใจใคร เพราะประสบการณ์ในอดีตมันยังคอยตอกย้ำให้จำอยู่ใน

ความทรงจำ แต่พอมาถึงวันนี้ก็คงปฎิเสธความรู้สึกตัวเองไม่ได้แล้วล่ะ เห้อ!! ทำไม

เหมือนโดนสวรรค์แกล้งยังไงไม่รู้ ส่งมาทั้งทีส่งมาทีละคนไม่ได้หรอ ส่งมาพร้อมๆ

กัน 2 คนแบบนี้ คนกลาง "ลำบากใจ" มากนะนี่

ใน 2 คนย่อมมีความแตกต่างของแต่ละคน เลยทำให้เกิดการเปรียบเทียบขึ้น

แต่สิ่งเดียวที่รู้อยู่ในใจตอนนี้คือ ยังไม่สามารถเปิดใจรับคนที่เดินเข้ามาใหม่ได้

เพราะในใจยังจดจำสิ่งดีๆ ของใครอีกคนไว้อยู่ พูดแล้วเหมือนตัวเองเห็นแก่ตัวยังไงไม่รู้

แต่คิดว่าทำถูกแล้วนะ ตราบใดที่ยังไม่สามารถตัดใครอีกคนไปได้ คงจะลำบากที่

จะรับใครอีกคนเข้ามา "นี่เราทำถูกแล้วใช่มั๊ย"

.....................................................
"อักษรพาใจให้สดชื่น..มิต้องการคำตอบหรือวิจารย์..ดอกหนาเยาว์มาลย์"
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 24 ก.ย. 2009, 20:51 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5976

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว




T170609_08C.gif
T170609_08C.gif [ 55.98 KiB | เปิดดู 6228 ครั้ง ]

คุณลอยคะ cool

ขออนุญาตินะคะ ในฐานะเราเป็นกัลยาณมิตรกัน
ถึงแม้ว่าอาจจะไม่ค่อยมีประสบการณ์เท่าไหร่นัก แต่อยากให้เห็นมุมมองอีกมุมมองหนึ่ง

ก็ไม่ต้องตอบรับหรือปฏิเสธทั้งสองคนสิคะ คบกันไปเรื่อยๆ
คบไว้ในฐานะเพื่อนไปก่อน ถ้าคนไหนเขารักคุณลอยจริงๆ

เขาย่อมอดทนและให้โอกาสกับคุณลอยได้
เขาย่อมยอมรับในสิ่งที่คุณเป็นได้ในทุกๆเรื่อง

โดยไม่ใช่ว่า เมื่อมีเขาแล้วคุณต้องเปลี่ยนเพื่อให้เป็นในสิ่งที่เขาต้องการ
ใช้เวลาค่ะ ... ขนาดบางคนคบกันมา5-6 ปี อยู่ด้วยกันแค่เดือนเดียวยังเลิกกันได้เลยค่ะ

เพราะถ้าไม่ใช่ ยังไงก็ไม่ใช่วันยังค่ำ
ถ้าคนไหนเขารักคุณจริง เขาย่อมรอคุณได้ค่ะ ไม่ว่าจะนานเท่าไหร่
เพียงแต่ว่า คุณต้องทำตัวเป็นกลางจริงๆ

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 25 ก.ย. 2009, 18:47 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5976

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว




.11.bmp
.11.bmp [ 225.16 KiB | เปิดดู 6162 ครั้ง ]

มีใครบางคนให้คำนิยาม ว่ารักคือความทุกข์
แตกต่างกับฉันที่มองว่ารักคือความสุข

อาจจะเหนื่อยบางครั้ง อาจจะเจ็บบางที
แต่ก็ยิ้มได้เรื่อยมา อาจจะต้องผิดหวังก็ไม่เป็นไร

อย่างน้อยฉันเคยได้รักเธอ
รักด้วยการไม่หวังอะไร
ก็รู้ฉันเองก็ยังไม่ใช่
ไม่ต้องการอะไรทั้งนั้น

อย่างน้อยฉันได้เรียนรู้ ได้เข้าใจ
ทุกนาทีที่ฉันมีเธอ
รักคือความสุขที่ยิ่งใหญ่
และมีความหมายมากมายจริงๆ

ความพยายามที่ทำเพื่อเธอ จะขอทำต่อไป
แค่มีรอยยิ้มของเธอส่งมา ก็ชื่นใจ

หากในวันพรุ่งนี้ เธอจะตอบตกลง
คงจะคุ้มค่ามากมาย
แม้จะต้องผิดหวังก็ไม่เสียใจ

อย่างน้อยฉันเคยได้รักเธอ
รักด้วยการไม่หวังอะไร
ก็รู้ฉันเองก็ยังไม่ใช่
ไม่ต้องการอะไรทั้งนั้น

อย่างน้อยฉันได้เรียนรู้ ได้เข้าใจ
ทุกนาทีที่ฉันมีเธอ รักคือความสุขที่ยิ่งใหญ่
และมีความหมายมากมายจริงๆ

อาจจะเหนื่อยบางครั้ง อาจจะเจ็บบางที
แต่ก็ยิ้มได้เรื่อยมา อาจจะต้องผิดหวังก็ไม่เป็นไร

อย่างน้อยฉันเคยได้รักเธอ
รักด้วยการไม่หวังอะไร
ก็รู้ฉันเองก็ยังไม่ใช่
ไม่ต้องการอะไรทั้งนั้น

อย่างน้อยฉันได้เรียนรู้ ได้เข้าใจ
ทุกนาทีที่ฉันมีเธอ รักคือความสุขที่ยิ่งใหญ่
และมีความหมายมากมายจริงๆ

อาจจะเหนื่อยบางครั้ง อาจจะเจ็บบางที
แต่ก็ยิ้มได้เรื่อยมา อาจจะต้องผิดหวังก็ไม่เสียใจ

http://www.imeem.com/people/628Q_dg/mus ... O/big-ass/

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 25 ก.ย. 2009, 21:03 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ส.ค. 2009, 01:54
โพสต์: 124

อายุ: 44
ที่อยู่: กทม.

 ข้อมูลส่วนตัว




110210.jpg
110210.jpg [ 84.57 KiB | เปิดดู 6176 ครั้ง ]
โสดให้เป็นสุข

Step One
หากคุณรู้สึกว่างานที่ทำอยู่ ไม่มีอะไรน่าเรียนรู้และน่าค้นหาอีกแล้ว จงเปลี่ยนงานซะเถอะค่ะ แต่หาก
ตำแหน่งผู้จัดการอยู่แค่มือเอื้อม คุณจงพยายามเข้าและคว้ามันมาให้ได้ ถ้าความฝันของคุณคือการ
เป็นเป็นนักจิตรกรมือดี อย่าเพียงแต่ฝัน วาดมันลงไป อะไรที่คุณฝันไว้อย่าเพียงแต่รอ แต่จงลงมือ
ทำในทันที เพื่อให้สิ่งที่ฝันนั้นเกิดผลเมื่อคุณทำสำเร็จแล้ว สิ่งนั้นจะเป็นกำลังใจ สร้างความมั่นใจ
และผลักดันให้ตัวคุณทำฝันต่อๆ ไปให้ลุล่วงได้อีกไม่ยาก เพียงเท่านี้ความสุขก็จะมาหาคุณได้ง่ายๆ
โดยที่ไม่ต้องง้อหนุ่มๆ แล้ว

Step Two
พอพูดถึงคำว่าเพื่อน ใครๆ ก็บอกว่าฉันมีเพื่อนเยอะแยะ แต่จะมีสีกกี่คนที่มีเพื่อนแท้ที่จริงใจต่อเรา
เพื่อนนั้นเปรียบเสมือนสีสันที่มาแต่งเติมชีวิตเราให ้สดใส ตื่นเต้น มีชีวิตชีวา และเมื่อเวลาแห่งความ
เศร้าเสียใจเกิดขึ้นกับคุณ เวลาเหล่านี้แหละที่จะเป็นช่วงเวลาแห่งการทดสอบความจ ริงใจได้อย่างดี
เพราะฉะนั้นจงมองหาเพื่อนที่เรียกได้ว่าเป็นเพื่อนแท ้ที่จะอยู่เคียงข้างเราทุกเมื่อ ดีกว่าเพื่อนที่จะอยู่
กับเรายาม Hang Out เท่านั้น

Step Three
จงเอนจอยกับตัวเองให้มาก เพราะการเป็นโสดคือช่วงเวลาที่คุณสามารถเปลี่ยนแปลงตัวเองได้บ่อย
เท่าที่คุณต้องการโดยไม่ต้องแคร์ใคร หรือต้องได้รับความเห็นชอบจากใคร ถ้าคุณเป็นสาวผมดำขลับ
อยากเป็ยลุคส์ดูบ้าง ลองเปลี่ยนสีผมเป็นสาวบลอนด์ดูสิคะ หรือถ้าคุณเป็นสาวผมยาวเรียบร้อย นี่
เป็นช่วงเวลาที่ดีไปที่ร้านตัดผม แล้วตัดให้เปรี้ยวปรี๊ดเลย ถ้าผมที่เปลี่ยนมาใหม่ไม่ทำให้คุณปลื้ม ก็
ไม่ต้องกังวล เพราะจะไม่มีใครมานั่งตินั่งว่าคุณอยู่แล้ว และถ้าเกิดมันดูดีขึ้นมา เอาเลยค่ะ ก้าวไปสู่
โลกที่สวยงาม แล้วเดินอย่างสง่าผ่าเผย รับรองว่าบางทีคุณอาจจะเอจใครที่เป็นคู่คุณอยู่ก็ได้

Step Four
ควบคุมเรื่องการใช้จ่ายให้ดี เพราะอย่างที่ทราบกันว่า เมื่อคุณไม่มีแฟนคอยควักเงินซื้อนู่นซื้อนี่ให้
สิ่งที่คุณต้องรับไว้ก็คือ จ่ายเองหมด ไม่ว่าจะค่าอาหาร ค่ารถ ค่าเสื้อผ้า หรือค่าอะไรอีกจิปาถะ เพราะ
ฉะนั้นเมื่อคุณทราบดีแล้วว่า ไม่มีใครคอบซัพพอร์ตเรื่องนี้ให้คุณ ก่อนจะซื้ออะไร ควรพิจารณาให้ถี่
ถ้วนก่อน เมื่อคุณประพฤติจนเป็นนิสัยแล้ว คุณจะเห็นว่าเงินในแบงค์ของคุณไม่ได้หดหายไปไหนเลย

Step Five
มีความสุขกับตัวเองให้มากที่สุด ไม่มีแฟนใช่ว่าจะต้องจมอยู่กับงานทั้งวันทั้งคืน เพื่อหลีกหนีความ
รู้สึกว้าเหว่ ลองใช้เวลาอยู่กับเพื่อนสนิท ออกไปเที่ยวสังสรรค์กันบ้าง ความเซ็งจะได้ทุเลาลง หรือ
อย่างน้อยก็ใช้เวลาอยู่กับตัวเองวันละ 1 ชั่วโมง เพื่อเรียกพลังงานและพร้อมจุดตะเกียงหอมกลิ่นอโร
มา นอนฟังเพลงโปรดบนที่นอนนุ่มๆ ทำอาหารอร่อยๆ กิน หรือทำอะไรก็ตามที่จะทำให้คุณหลุดออก
จากโลกที่น่าเบื่อไปได้สักพัก

Step Six
หันมาดูแลสุขภาพร่างกายตัวเอง เพราะร่างกายที่แข็งแรงเป็นกุญแจสู่ความงาม ไม่มีวิธีไหนที่จะทำ
ให้คุณสุขภาพดี และสดใสได้เท่ากับการออกกำลังกาย เพราะนอกจากร่างกายจะแข็งแรงแล้ว ก็จะ
ส่งผลถึงจิตใจที่ดีของคุณด้วย อย่าคิดถึงเรื่องงานขณะออกกำลังกาย แต่จงสนุกกับกีฬาและท่าทาง
การออกกำลังกายที่คุณกำลัง ทำอยู่ อย่างการเต้นแอโรบิก โยกย้ายส่ายสะโพกให้เต็มที่ไปเลย

Step Seven
พูดถึงเรื่องสุขภาพ และการเปลี่ยนแปลงในหลายๆ ด้านไปแล้ว ทีนี้ลองหันมาออกกำลังสมอง พัฒนา
สติปัญญาให้มีความคิดสร้างสรรค์ หรือมีสิ่งที่เป็นประโยชน์เข้าสมองบ้าง อย่างการอ่านหนังสือพิมพ์
ดูข่าวและสารคดีทางทีวี ไปดูงานศิลปะตามแกลลอรี่ที่ปัจจุบันมีมากขึ้น สมัครคอร์สเรียนในสิ่งที่คุณ
สนใจ เพียงเท่านี้ก็จะทำให้คุณมีความมั่นใจในศักยภาพของตั วเอง และยังเป็นวิธีบริหารสมองที่ดี
ทางหนึ่งด้วย

Step Eight
พอใจในสิ่งที่คุณเป็นอยู่ ไม่ว่าคุณจะสูงเพียง 150 ซม. หน้ากลมบล็อกหรือผมหยักศก คุณก็มีสิทธิ์ได้
รับความรักจากคนรอบข้างได้เท่าๆ กัน เพราะฉะนั้นจงรักตัวเอง เพราะตราบใดที่คุณยังไม่รักตัวเองก็
อย่าหวังว่าจะมีห นุ่มๆ มารักคุณเลย สิ่งสำคัญที่สุดคือ ความคิดที่อยู่ในใจคุณ เพราะเมือ่ใดที่คุณคิดดี
เชื่อว่าการกระทำที่ตามมาจะต้องดีตาม และเมื่อนั้นคงไม่มีหนุ่มคนไหนที่จะมองข้ามคุณไปได้หรอก

ขอบคุณกรมสุขภาพจิต

.....................................................
"อักษรพาใจให้สดชื่น..มิต้องการคำตอบหรือวิจารย์..ดอกหนาเยาว์มาลย์"


แก้ไขล่าสุดโดย บุหลัน..เลื่อนลอย เมื่อ 25 ก.ย. 2009, 21:14, แก้ไขแล้ว 2 ครั้ง.
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ก.ย. 2009, 16:55 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 28 ก.ค. 2009, 17:51
โพสต์: 189

แนวปฏิบัติ: ดูจิต
สิ่งที่ชื่นชอบ: วรรณกรรม
ชื่อเล่น: ป้าโคม่า
อายุ: 54

 ข้อมูลส่วนตัว




G6738425-17.jpg
G6738425-17.jpg [ 128.56 KiB | เปิดดู 6115 ครั้ง ]
ผ่องเพ็ญพิศพริ้มกระหยิ่มยิ้มย่อง
กาซะลองล่องดินมิสิ้นกลิ่นเฉา
ลมเฉื่อยพัดเอื่อยเอื่อยเรื่อยแผ่วเบา
แว่วเสียงซอซบเซาพาเศร้าครวญ

เก็บกลิ่นหอมย้อมกลิ่นเย้าเร้าโหยหา
อุ่นอุราเยาวพาโปรดเถิดหวน
อยู่แห่งไหนไร้กลิ่นเจ้าเคล้าเนื้อนวล
กำสรวลกระอวลสิ้นจนบิ่นใจ

หริ่งหริ่งซ้อแซ้ซึงคำนึงถวิล
เหมือนได้ยินเสียงกระซิบละลิบไผ
ฤาเสียงเจ้าแว่วตามกลิ่นถิ่นแดนไกล
ป่านนี้เป็นอย่างไรไร้ข่าวคราว

ซอผู้เฒ่าโอดอ้อนเอื้อนเอ่ยอ้อยส้อย
แสนละห้อยน้อยใจตั้งแต่ต้นหนาว
คงเหงาเดียวดายยายเฒ่าไม่ยืนยาว
น่าจะบอกกล่าวสักคำได้ร่ำลา

ในกรุงแสงไฟกระโหมเสาโคมเด่นฉาย
ตะเกียงคงน่าอายจากไปแล้วหนา
คงลืมกลิ่นดินควายถิ่นบ้านนา
ย่ำอุราอกพี่ทุกค่ำคืน

ไหนบอกจะกลับมาดมกลิ่นกางของ
ดอกปีบร่วงก่ายกองจนดาษดื่น
คอยเจ้าเคล้าเสียงซอเศร้าสุดกล้ำกลืน
หอมหื่นกะใครอื่นแล้วลืมเรา

.....................................................
รูปภาพ
"จิตที่ให้ย่อมเป็นจิตที่ดี ... จิตที่มีแต่ประชดประชันนั้น ... หาควรแก่การอบอรมสั่งสอนธรรมผู้ใดไม่"


แก้ไขล่าสุดโดย COMA! เมื่อ 28 ก.ย. 2009, 17:36, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 27 ก.ย. 2009, 14:34 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ส.ค. 2009, 01:54
โพสต์: 124

อายุ: 44
ที่อยู่: กทม.

 ข้อมูลส่วนตัว




candle-lit.jpg
candle-lit.jpg [ 128.16 KiB | เปิดดู 6442 ครั้ง ]
10 คำอธิษฐาน.... :b8:

สมาคมพระพุทธศาสนาแห่งหนึ่งประกาศชักชวนประชาชนให้ส่งข้อเขียนเรื่อง
"ถ้าข้าพเจ้าจะเปิดเผยความปรารถนาหรือคำอธิษฐาน" ไปที่สมาคมฯ

ฉบับ ของใครดีที่สุดจะได้รับรางวัล แต่รางวัลนั้นก็แปลกอยู่ คือแทนที่จะเป็นเงินเป็นทองหรือของที่ระลึก กลับเป็นว่า ข้อเขียนของผู้นั้นจะได้รับการพิจารณาจัดพิมพ์ในวารสารของสมาคมฯ ที่ออกเป็น ประจำนั้นส่วนหนึ่ง อีกส่วนหนึ่งจะจัดพิมพ์เป็นใบปลิวหรือจุลสารสำหรับแจกแก่ประชาชน

เพราะ ฉะนั้นรางวัลดังกล่าวนี้ก็คือ การได้มีส่วนช่วยกันบำเพ็ญประโยชน์แก่คนทั่วไป ซึ่งทางสมาคมถือว่าสูงกว่าการได้เงินทองหรือสิ่งของ

ข้อ กำหนดนั้นมีอยู่ว่า ถ้าท่านจะตั้งความปรารถนาใดๆ หรืออธิษฐานจิตเพื่ออะไรในฐานะที่เป็นพุทธ ศาสนิกชน และถ้าท่านจะเปิดเผยความปรารถนา หรือคำอธิษฐานนั้นให้คนอื่นได้ทราบบ้าง ก็ขอให้เขียนมาเป็นข้อๆไม่เกิน 10 ข้อ จะอธิบายคลุมทั้งหมดก็ได้ แต่คำอธิบายทั้งหมดนั้นจะต้องไม่ยาวเกิน 1 หน้ากระดาษ

คน ที่ได้ทราบประกาศนี้พากันสนใจที่เห็นว่าเป็นการประกวดไม่ซ้ำแบบใคร และมีทีท่าว่าเป็นคำสอนไปในตัวของสมาคมพระพุทธศาสนาแห่งนั้น ตั้งแต่เริ่ม ประกาศให้ประชาชนรู้ คือเป็นคำสอนแบบให้คิดเอาเอง ใครคิดเป็นก็ได้รับคำสอนมาก ประกาศนั้นไม่เป็นพิษเป็นภัยอะไร แต่กลับให้สติที่จะช่วยกันบำเพ็ญประโยชน์สาธารณะ โดยไม่หวังสิ่งตอบแทนด้วยซ้ำ

กรรมการ สมาคมฯปรึกษากันว่า ผู้ส่งข้อความเข้าประกวดถ้ามีถึง 10 คน ก็นับว่าน่ายินดีเป็นอย่างยิ่งแล้ว แต่กลับปรากฏว่า มีผู้ส่งข้อความเข้าประกวดอย่างมากมายเกินที่คาดคิดไว้ คณะกรรมการของสมาคมฯ ต้องตรวจข้อเขียนที่ส่งมาประกวดนั้นอย่างเคร่งเครียด

ในจำนวนข้อเขียนหลายร้อยฉบับ มีอยู่ฉบับหนึ่งที่เขียนส่งมาเฉพาะคำแสดงความปรารถนา หรือคำอธิษฐานรวม 10 ข้อ ไม่มีคำอธิบายประกอบ

ใน การนี้ผู้ส่งมา กล่าวว่า เห็นว่าคำอธิษฐานเหล่านี้ชัดเจนในตัวแล้ว จึงไม่จำเป็นต้องเขียนอธิบายเพิ่ม เติมอีก เว้นไว้แต่ตอนท้ายคำอธิษฐานได้กล่าวสรุปไว้ เพื่อให้เห็นว่าตัวผู้เขียนยัง ไม่ดีพอ จึงต้องมีหลักฐานไว้เตือนตัวเอง และที่แปลกก็คือเป็นคำอธิษฐาน เพื่อคุณธรรมมากกว่าการขอทรัพย์สมบัติใดๆ

คณะกรรมการมีมติเป็นเอกฉันท์ตัดสินให้ข้อเขียนของผู้นั้นได้ รางวัลที่ 1
แต่ก็ไม่สามารถทราบได้ว่าผู้นั้นเป็นใคร เพราะมิได้ให้ชื่อที่อยู่กำกับไว้ด้วย

ข้อเขียนที่แสดงถึงความปรารถนาหรือคำอธิษฐาน 10 ประการนั้น มีดังต่อไปนี้

1. ขออย่าให้ข้าพเจ้าเป็น คนคิดจะได้ดีอะไรอย่างลอยๆ นั่งนอนคอยแต่โชควาสนาโดยไม่ลงมือทำความดี หรือไม่เพียรพยายามสร้างความเจริญก้าวหน้าให้แก่ตน ถ้าข้าพเจ้าจะได้ดีอะไรก็ขอให้ได้ เพราะได้ทำความดีอย่างสมเหตุผลเถิด

2. ขออย่าให้ข้าพเจ้าเป็นคนลืมตนดูหมิ่นเหยียดหยามใครๆ ซึ่งอาจด้อยกว่าในทางตำแหน่ง ฐานะการเงิน หรือในทางวิชาความรู้ ขอให้ข้าพเจ้ามีความเห็นอกเห็นใจคนอื่น ให้เกียรติแก่เขาตามความเหมาะสมในการติดต่อเกี่ยวข้องกันเถิด อย่าแสดงอาการข่มขู่เยาะเย้ยใครๆด้วยประการใดๆเลย ขอให้มีความอ่อนโยน นุ่มนวล สุภาพเรียบร้อยเถิด

3. ถ้าใครพลาดพลั้งลงในการครองชีวิต หรือต้องประสบความทุกข์ความเดือดร้อนเพราะเหตุใดๆก็ตาม ขออย่าให้ข้าพเจ้าเหยียบย่ำซ้ำเติมคนเหล่านั้น แต่จงมีความกรุณาหาทางช่วยเขาลุกขึ้น ช่วยผ่อนคลายความทุกข์ร้อนแก่เขาเท่าที่จะสามารถทำได้

4. ใครก็ตามที่มีความรู้ความสามารถขึ้นมาเท่าเทียม หรือเกือบเท่าเทียมข้าพเจ้าก็ดี มีความรู้ความสามารถ หรือมีผลงานอันปรากฏดีเด่นสูงส่ง อย่างน่านิยมยกย่องยิ่งกว่าข้าพเจ้า ขออย่าให้ข้าพเจ้ารู้สึกริษยา หรือกังวลใจในความเจริญของผู้นั้นเลยแม้แต่ น้อย ขอให้ข้าพเจ้าพลอยยินดีในความดี ความรู้ความสามารถของบุคคลเหล่านั้นด้วยใจจริง ช่วยส่งเสริมสนับสนุน และให้กำลังใจแก่คนเหล่านั้น อันเข้าลักษณะการมีมุทิตาจิตในพระพุทธศาสนา ซึ่งตรงกันข้ามกับความริษยา ขออย่าให้เป็นอย่างบางคนที่เกรงนักหนาว่า คนอื่นจะดีเท่าเทียมหรือดียิ่งกว่า ตน คอยหาทางพูดจาติเตียนใส่ไคล้ให้คนทั้งหลายเห็นว่า ผู้นั้นยังบกพร่องอย่างนั้นอย่างนี้ ขอให้ข้าพเจ้ามีน้ำใจสะอาด พูดส่งเสริมยกย่องผู้อื่นที่ควรยกย่องเถิด

5. ขอให้ข้าพเจ้าเป็นผู้มีน้ำใจเข็มแข็งอดทน อย่าเป็นคนขี้บ่น ในเมื่อมีความยากลำบากอะไรเกิดขึ้น ขอให้มีกำลังใจต่อสู้กับความยากลำบาก นั้นๆ โดยไม่ต้องอ้อนวอนให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์มาช่วย ขออย่าเป็นคนอ่อนแอเหลียวหาที่พึ่ง เพราะไม่รู้จักทำตนให้เป็นที่พึ่งของตนเลย ขออย่าให้ข้าพเจ้าเป็นคนชอบได้อภิสิทธิ์ คือ สิทธิเหนือคนอื่น เช่น ไปตรวจที่โรงพยาบาลก็ขอให้พอใจนั่งคอยตามลำดับ อย่าวุ่นวายจะเข้าตรวจก่อนทั้งที่ตนไปถึงทีหลัง ในการสอบแข่งขันเพื่อคัดเลือกใดๆ ขออย่าให้ข้าพเจ้าคิดหาวิธีลัดหรือวิธีทุจริตใดๆ รวมทั้งขออย่าได้วิ่งเต้นเข้าหาคนนั้นคนนี้ เพื่อให้เขาช่วยให้ได้ผลดีกว่าคนอื่น ทั้งๆที่ข้าพเจ้าอาจมีคะแนนสู้คนอื่นไม่ได้เถิด

6. ข้าพเจ้า ทำงานที่ใด ขออย่าให้ข้าพเจ้าคิดเอาเปรียบ หรือคิดเอาแต่ได้ในทางส่วนตัว เช่น เถลไถลไม่ทำงาน รีบเลิกงานก่อนกำหนดเวลา ขอจงมีความขยันหมั่นเพียร พอใจในการทำงานให้ได้ผลดี ด้วยความตั้งใจและเต็มใจเพื่อประโยชน์ของตนเอง

ฉะนั้น เถิด อันเนื่องมาแต่ความไม่คิดเอาเปรียบในข้อนี้ ถ้าข้าพเจ้าบังเอิญก้ำเกิน ข้าวของของที่ทำงานไปในทางส่วนตัวได้บ้าง เช่น กระดาษ ซอง หรือเครื่องใช้ใดๆ ขอให้ข้าพเจ้าระลึกอยู่เสมอว่าเป็นหนี้อยู่ และพยายามใช้หนี้คืนด้วยการซื้อใช้หรือทำงานให้มากกว่าที่กำหนด เพื่อเป็นการชดเชยความก้ำเกินนั้น

ข้อนี้รวมทั้งขอให้ ข้าพเจ้าอย่าเอาเปรียบชาติบ้านเมือง เช่น ในเรื่องการเสียภาษีอากร ถ้ารู้ว่ายังเสียน้อยไปกว่าที่ควรหรือตามที่กฎหมายกำหนดไว้ ขอให้ข้าพเจ้ามีความตั้งใจที่จะชดใช้แก่ชาติบ้านเมืองอยู่เสมอ เมื่อมีโอกาสตอบแทนเมื่อไรขอให้รีบตอบแทนโดยทันที เช่น ในรูปแห่งการบริจาคบำรุงโรงพยาบาล บำรุงการศึกษา หรือบริจาคเพื่อสาธารณะประโยชน์อื่นๆ แบบบริจาคให้มากกว่าที่รู้สึกว่ายังเป็นหนี้ชาติบ้านเมืองอยู่เสมอ

และ ในข้อนี้ขอให้ข้าพเจ้าปฏิบัติแม้ต่อเอกชนใดๆ ขออย่าให้ข้าพเจ้าคิดเอาเปรียบหรือโกงใครเลยแม้แต่น้อย แม้แต่จะซื้อของถ้าเขาถอนเงินเกินมา ก็ขอให้ข้าพเจ้ายินดีคืนให้เขากลับไปเถิด อย่ายินดีว่ามีลาภเพราะเขาทอนเงินเกินมาให้เลย

7. ขออย่าให้ข้าพเจ้ามักใหญ่ใฝ่สูง อยากมีหน้ามีตา อยากมีอำนาจ อยากเป็นใหญ่เป็นโต ขอให้ข้าพเจ้าใฝ่สงบ มีความเป็นอยู่อย่างง่ายๆ ไม่ต้องเดือดร้อนในเรื่องการแข่งดีกับใครๆ ทั้งนี้เพราะข้าพเจ้าพอจะเดาได้ว่า ความมักใหญ่ใฝ่สูง ความอยากมีหน้ามีตา ความอยากมีอำนาจ และอยากเป็นใหญ่เป็นโตนั้น มันเผาให้เร่าร้อน ยิ่งต้องแข่งดีกับใครๆด้วย ก็ยิ่งทำให้เกิดความคิดริษยา คิดให้ร้ายคู่แข่งขัน ถ้าอยู่อย่างใฝ่สงบ มีความเป็นอยู่อย่างง่ายๆ ก็จะเย็นอกเย็นใจ ไม่ต้องนอนก่ายหน้าผากถอนใจเพราะเกรงคู่แข่งจะชนะ ไม่ต้องทอดถอนใจเพราะไม่สมหวัง

ขอให้ข้าพเจ้ามีความเข้าใจซาบซึ้งในพระพุทธภาษิตว่า "ผู้ชนะย่อมก่อเวร ผู้แพ้ย่อมอยู่เป็นทุกข์ ละความชนะความแพ้เสียได้ ย่อมอยู่เป็นสุข" ดัง นี้เถิด แต่ทั้งนี้มิได้หมายความว่า เมื่อใฝ่สงบแล้ว ข้าพเจ้าจะต้องอยู่อย่างเกียจคร้าน ไม่สร้างความเจริญทั้งทางโลกและทางธรรม ข้าพเจ้าทราบดีว่า พระพุทธศาสนามิได้สอนให้คนเกียจคร้าน งอมืองอเท้า แต่สอนให้มีความบากบั่นก้าวหน้าในทางที่ดีไม่ว่าทางโลกหรือทางธรรม และความบากบั่นก้าวหน้าดังกล่าวนั้น ไม่จำเป็นต้องผูกพันอยู่กับความทะยานอยาก หรือความมักใหญ่ใฝ่สูงใดๆ คงทำงานไปตามหน้าที่ให้ดีที่สุด ผลดีก็จะเกิดตามมาเอง

8.ขอ ให้ข้าพเจ้าหมั่นปลูกฝังความรู้สึกมีเมตตาปรารถนาดีต่อผู้อื่น และมีกรุณาคิดจะช่วยให้ผู้อื่นพ้นทุกข์ ซึ่งพระพุทธเจ้าแนะนำให้ปูพื้นจิตใจด้วยเมตตา กรุณา ดังกล่าวนี้อยู่เสมอ จนกระทั่งไม่รู้สึกว่า มีใครเป็นศัตรูที่จะต้องคิดกำจัดตัดรอนเขาให้ถึงความ พินาศ

ใครไม่ดีใครทำชั่วทำผิด ขอให้เขาคิดได้กลับตัวได้เสียเถิด อย่าทำผิดทำชั่วอีกเลย ถ้ายังขืนทำต่อไปก็เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ เขาจะต้องรับผลแห่งกรรมชั่วของเขาเอง เราไม่ต้องคิดแช่งชักให้เขาพินาศ เขาก็จะต้องถึงความพินาศของเขาอยู่แล้ว จะต้องแช่งให้ใจเราเดือดร้อนทำไม

ขอ ให้ความเมตตาคิดจะให้เป็นสุข และกรุณาคิดจะช่วยให้พ้นทุกข์ ซึ่งข้าพเจ้าปลูกฝังขึ้นในจิตใจนั้น จงอย่าเป็นไปในวงแคบและวงจำกัด ขอจงเป็นไปทั้งในมนุษย์และสัตว์ทุกประเภท รวมทั้งสัตว์ดิรัจฉานด้วย เพราะไม่ว่ามนุษย์หรือสัตว์เหล่านั้น ต่างก็รักสุข เกลียดทุกข์ รู้จักรักตนเอง ปรารถนาดีต่อตนเองด้วยกันทั้งสิ้น

9.ขอให้ข้าพเจ้าอย่าเป็นคนโกรธง่าย ต่างว่าจะโกรธบ้าง ก็ขอให้มีสติรู้ตัวโดยเร็วว่ากำลังโกรธ จะได้สอนใจตนเองให้บรรเทาความโกรธลง หรือถ้าห้ามใจให้โกรธไม่ได้ ก็ขออย่าให้ถึงกับคิดประทุษร้ายผู้อื่น หรือคิดอยากให้เขาถึงความพินาศ ซึ่งนับเป็นมโนทุจริตเลย ขอจงสามารถควบคุมจิตใจให้เป็นปรกติได้โดยรวดเร็ว เมื่อมีความไม่พอใจหรือความ โกรธเกิดขึ้นเถิด

และ เนื่องมาจากความปรารถนาข้อนี้ ขอให้ข้าพเจ้าอย่าเป็นคนผูกโกรธ ให้รู้จักให้อภัย ทำใจให้ปลอดโปร่งจากการผูกอาฆาตจองเวร ขอให้มีความเห็นอกเห็นใจผู้อื่น โดยรู้จักเปรียบเทียบกับตัวข้าพเจ้าเองว่า ข้าพเจ้าเองก็อาจทำผิด พูดผิด คิดผิด หรืออาจล่วงเกินผู้อื่นได้ ทั้งโดยมีเจตนาและไม่เจตนา ก็ข้าพเจ้าเองยังทำผิดได้ เมื่อผู้อื่นทำอะไรผิดพลาดล่วงเกินไปบ้าง ก็จงให้อภัยแก่เขาเสียเถิด อย่าผูกใจเจ็บ หรือเก็บความรู้สึกไม่พอใจนั้นมาขังอยู่ในจิตใจ ให้เป็นพิษเป็นภัยแก่ตัวเองเลย

10.ขอให้ข้าพเจ้ามีความรู้ความเข้าใจและสอนใจตัวเองได้ เกี่ยวกับคำสอนของพระพุทธศาสนาทั้งทางโลกและทางธรรม กล่าวคือ พระพุทธศาสนาสอนให้รู้จักสร้างความเจริญแก่ตนในทางโลก และสอนให้ประพฤติปฏิบัติยกระดับจิตใจให้สูงขึ้น ให้มีปัญญาเข้าใจปัญหาแห่งชีวิต เพื่อจะได้ไม่ติด ไม่ยึดถือ มีจิตใจเบาสบายอันเป็นความเจริญในทางธรรม ซึ่งรวมความแล้วสอนให้เข้ากับโลกได้ดี ไม่เป็นภัยอันตรายแก่ใครๆ แต่กลับเป็นประโยชน์แก่สังคมและประเทศชาติ

แต่ ก็ได้สอนไปในทางธรรมให้เข้ากับธรรมได้ดี คือให้รู้จักโลก รู้เท่าโลก และขัดเกลานิสัยใจคอให้ดีขึ้นกว่าเดิม เพื่อบรรลุความดับทุกข์ ความพ้นทุกข์ ขอให้ข้าพเจ้ามีความเข้าใจทั้งทางโลกทางธรรม และปฏิบัติตนให้ถูกต้องได้ทั้งสองทาง รวมทั้งสามารถหาความสงบใจได้เอง และสามารถแนะนำชักชวนเพื่อนร่วมชาติร่วมโลก ให้ได้ประสบความสุขสงบได้ตามสมควรเถิด

ความปรารถนา หรือคำอธิษฐานรวม 10 ประการของข้าพเจ้านี้ ข้าพเจ้าตั้งไว้เพื่อเป็นแนวทางเตือนใจหรือสั่งสอนตัวเอง เพราะปรากฏว่าตัวข้าพเจ้าเองยังมีข้อบกพร่อง ซึ่งจะต้องว่ากล่าวตักเตือนคอยตำหนิตัวเองเสมอ ข้าพเจ้าจึงคิดว่าถ้าได้วางแนวสอนตัวเองขึ้นไว้เช่นนี้ เมื่อประพฤติผิดพลาดก็อาจระลึกได้ หรือมีหลักเตือนตนได้ง่ายกว่าการที่จะนึกว่าข้าพเจ้าดีพร้อมแล้ว หรือเป็นบุคคลที่สมบูรณ์แล้ว ซึ่งนับเป็นความประมาทหรือลืมตัวอย่างยิ่ง

.....................................................
"อักษรพาใจให้สดชื่น..มิต้องการคำตอบหรือวิจารย์..ดอกหนาเยาว์มาลย์"
แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 317 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20 ... 22  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

่กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 1 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร