ฟง ฟง นี่คืออะไรอะ??

"ผงธุลี" อิ อิ "ผง ผง" อิ อิ "ฟง ฟง"

อิ อิ ดูไป...ดูมา ตาหวาน...ดีกว่า

ไปเมืองกาญจน์ นี่ไปทำงาน หรือ ไปเที่ยว หรือไปวัด อะ???

ไปทำธุระ...แต่ก็ได้แวะไปเล่นกะเสือ...ที่วัดเสือด้วยยยยย...

เอกอน ก้อศึกษาเรียนรู้ในธรรมมาตั้งมากมายแล้ว
เราเอาใจช่วยให้ เอกอน ปฏิบัติ จนถึงที่สุดแห่งทาง
ให้แจ้งถึงสิ่งอันเป็นที่สุดอันนั้น ตามที่ปราถนาไว้ ละกันเนอะ

ให้ของฝากละนะ อิอิ

เช่นกันนะ...ตะเอง

viewtopic.php?f=1&t=30633

ฟง ฟง

เรื่องเงาของจิต เอกอนเคยเห็น แต่ไม่รู้ว่าเห็นอะไร
แต่ความเข้าใจตรงนั้นก็คือ มันเป็นพฤติกรรมที่เกิดขึ้นภายใน
ในส่วนที่เป็นสิ่งที่เราเรียกกันว่า จิต

เอกอนไม่รู้ ว่าเอกอนรู้อะไร เพราะตอนนั้นังไม่ได้ศึกษาธรรมเลย
ได้แต่เทียบเคียงมันเหมือนดั่ง
เคยเล่นเป่าฟองแชมพู...อ๊ะป่าว

เมื่อฟองมันเริ่มพองเป็นลูกโป่ง และมันก็ปรากฎลวดลายสายรุ้งพริ้วไหวบนผิว
และมันก็เปลียนแปลง เลื่อนไหล ไม่นิ่ง หง่ะ

ฟง ฟง แสดงความคิดเห็นหน่อย

เอกอนใช้ภาษาไม่เป็น

เอกอนเห็นลักษณะการแสดงตำแหน่งสามตำแหน่ง

การแสดงธรรมชาติของมัน ประหนึ่ง กิเลส

ด้วยตำแหน่งทั้งสาม ก่อให้เกิด space ที่มีลักษณะเป็นวง

คือมันเล็งพิกัดไปที่ ....
ประหนึ่งเป็น จอรับภาพ จอหนังกลางแปลง
พิกัดทั้งสามจะวาดลวดลาย เมื่อ...

เมื่อมีกำลังส่งเข้ามา ก็ผ่านเข้ามาทางตำแหน่งทั้งสาม
และ space นั้นจะปรากฎ

ประหนึ่ง ตัณหา

การรู้ สิ่งที่ไหวใน space ดังกล่าว

....

เอกอนเห็น....โดยไม่ต้องพิจารณา มันตำตา ตำใจอยู่โทนโท่
ว่ามันมีมายาอะไรบ้าง ที่ล่อลวงให้เรายึดติดว่าเป็น เรา

ล้วนแต่ อวิชชา...

แล้วสิ่งที่เอกอน จะถามเรานั้นคือ......

อิอิ

เคลือนลูกโป่ง ออกมาถาม ก็พลาดทันที อ่ะคร๊าบ

ก้อนจ๋า ก้อนจ้องไปผิด ที่อยู่รู้ตัวป่าวจ๊ะ
มองไปที่แม่ค้าที่ขายของบริเวณนั้น สิ
มองไปที่คนอื่นๆ กำลังมองตาไม่กระพริบ สิ
กำลังมองเหมือนก้อน เลย อิอิ

แล้วก็กลับมามอง ที่พี่สิจ๊ะ
เห็นมะ

ไม่ได้มองไปที่จอ แต่มองน้องก้อน อยู่

อิอิ

อิ อิ ...
นี่แนะ งั๊นก้อน...ขอ teep พี่ตกเก้าอี้สักหนึ่งทีจะได้มั๊ย... อิ อิ
มาบอกว่าแอบมองกันอยู่อย่างนี้ ...อายนะ...



....

มองที่พี่ ... ก็...
หะ หะ บ้าที่สุดเลย ดูทำตาเข้าสิ่
นี่พี่ถูกปล่อยปะละเลย จนขี้ตาเพียบขนาดนั้นเชียว...
เอกอนจะเจรจายอมความกับพี่ยังไงล่ะ...ทีนี้...

เฮ้อ...บ้าจัง...
ขอเวลาสบตากับพี่เงียบ ๆ สักพักก่อนได้มั๊ย
ตอนนี้ยังคิดอะไรไม่ออกเลย ว่าจะยังไงกะพี่ดี
จะวิ่งหนียังไงพ้นล่ะ...พี่คนนี้...

555555 ห้วย...

อิอิ

เห็นมะล่ะ

เมื่อน้องก้อน มัวแต่ไปมองที่หนังกลางแปลง
ก็เลยไม่เห็นแม่ค้าที่ขายของบรีเวณนั้น
ไม่เห็นคนอื่นๆ กำลังมองไป ที่จอหนังเหมือนกัน

เป็นความรู้สึกตัว ที่ไม่ทั่วพร้อม
เหมือนกัน กะคนอื่นๆๆ

และก็เลย ไม่เห็นกริยาอาการของคนทั้งแผ่นดิน

อิอิ
แต่พอหันมามองพี่
ก้อนเลยรู้ตัว สัมปชัญญะมี รู้ว่าตัวเองหน้าแดงซะแล้ว

ไม่ต้องเขิลหรอก

อิอิ

อิอิ

เห็นมะล่ะ

พอหันมามองพี่เอ็นทะไล้

ก้อนเลยได้เห็นไอ่ทะเล้น

อะจ๊ากๆ


อนุโมทนาสาธุจ้า