หมั่นเติมน้ำ ใส่ภาชนะทุกวัน
น้ำยังสามารถ เต็มภาชนะได้
บุญกุศล..ก็เช่นเดียวกัน
หมั่นทำความดี สะสมบุญทุกวัน
บุญกุศลก็สามารถ เต็มสมบูรณ์

#หลวงปู่จันทร์เรียน คุณวโร







"ให้ "

เมื่อคิดจะให้แล้ว เราต้องจบ
ต้องให้จบขาดไปเลย
ไม่ใช่ให้แล้วยังหวังผลขอนั่นขอนี่
เหมือนให้แล้วยังเกี่ยวไว้
ถ้าทำได้ใจจะสบายในทุกๆ เรื่องเลย
ลองเป็นผู้ให้อย่างแท้จริง
ให้สิ่งดีๆ ต่อผู้อื่น
ให้แล้วจบที่ใจของตัวเอง
จะไม่มีทุกข์ใดๆ มาบั่นทอนขวางกั้น
ต่อการกระทำทั้งหมด
ที่ได้ตั้งใจทำตั้งแต่นี้เป็นต้นไป

#พระพรหมวชิรคุณ (หลวงพ่อไพบูลย์ สุมงฺคโล)







พอใจในสิ่งที่เรามี
ภูมิใจในสิ่งที่เราเป็น
เห็นคุณค่าของสิ่งที่มีอยู่กับตัว

นี่คือ ... เคล็ดลับ
สู่ชีวิตที่เบาสบายและสงบเย็น
ด้วยเหตุนี้ 'สันโดษ' จึงเป็นสิ่งที่
มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อชีวิต
...

พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล






.

#อานิสงส์สร้างพระพุทธรูป

ผู้ถาม : "หลวงพ่อคะ การสร้างพระพุทธรูป กับการถวายปัจจัยอย่างไหนมีอานิสงส์มากกว่าคะ"

หลวงพ่อ : "การสร้างพระพุทธรูป จัดว่าเป็น "พุทธบูชา" ถ้าในเรื่องกรรมฐาน
จัดเป็น "พุทธานุสสติกรรมฐาน"
ถ้าตายจากคนไปเกิดเป็นเทวดา
มีรัศมีกายสว่างไสวมาก

ถ้าถวายปัจจัย ถวายเป็นของสงฆ์ จัดว่าเป็น "พุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา"
จัดเป็น "จาคานุสสติกรรมฐาน"
เกิดมาชาติหน้าก็รวย

การสร้างพระถวาย ด้วยอำนาจพุทธบูชา ทำให้มีรัศมีกายมาก เป็นคนสวย
ตามที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า
"พุทธบูชา มหาเตชะวันโต"
"การบูชาพระพุทธเจ้ามีเดชอำนาจมาก"

แต่ถ้ามีอำนาจ แต่ขาดสตางค์ก็อดตายนะ ใช่ไหม... แต่งตัวเป็นจอมพล แต่ไม่มีสตางค์ในกระเป๋า แย่นะ
_______________
จากหนังสือหลวงพ่อ ตอบปัญหาธรรม
ฉบับพิเศษ เล่ม ๑
คัดลอกโดย คณะบุญสุประวีณ์







"..สร้างบุญให้เกิดขึ้นที่ใจทุกเวลา.."
"..อิริยาบถทั้ง 4 คือ ยืน เดิน นั่ง นอน นั้นนะสร้างบุญขึ้นมาได้ เช่น เราเดินไปก็ระลึกพุทโธไป เรานั่งอยู่ก็ระลึกพุทโธ เรานอนอยู่ก็ระลึกพุทโธ พยายามทำให้มันติดต่อ ทำการทำงานก็ระลึกพุทโธอยู่ อย่างท่านฯ ไปสอนชาวบ้านนอกนะ ถึงฤดูทำไร่ เขาไปดายหญ้า สับจอบสับเสียมลงดิน ก็ให้ระลึกพุทโธ เวลาเกี่ยวข้าวก็เหมือนกันแหละ เกี่ยวกอหนึ่งก็พุทโธ เกี่ยวกอสองก็พุทโธ หมายความว่า งานที่เราทำก็ได้ บุญเราก็ได้ อันนี้เป็นลักษณะของบุคคลผู้มีปัญญา ทำการงานทุกอย่าง อย่าทิ้งพุทโธ เพราะเหตุไร เพราะว่าบุญเกิดทางใจ
.
บุญนั้นไม่ได้เกิดแต่การบริจาคทานอย่างเดียว บุญเกิดจากการรักษาศีล บุญเกิดจากการภาวนา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การเจริญภาวนา เป็นบุญที่สามารถทำได้ไม่เลือกบุคคล ไม่ว่าจะเป็นคนแก่คนเฒ่าหรือเด็ก หญิงหรือชาย หรือคนเจ็บป่วยก็ตาม สามารถทำได้
.
คนที่มีสติปัญญา ยืน เดิน นั่ง นอน ก็เป็นบุญแล้ว ทำการทำงานก็เป็นบุญ ทุกสาขาอาชีพที่เป็นอาชีพบริสุทธิ์ ถ้าเราระลึกพุทโธคราวใด บุญก็เกิดขึ้นคราวนั้น ไม่ต้องหาไกล คนมีปัญญาไม่ต้องหาไกล หาอยู่ในกาย หาอยู่ในวาจา หาอยู่ในจิต
.
ศาสนานั้นอยู่ในธาตุ 4 ขันธ์ 5 อายตนะ 6 ท่านฯ บอกว่า มีกล่าวไว้ในคัมภีร์วินัย ขันธปัญญธาตุ อายตนะอยู่ที่ไหน ไม่ใช่อยู่ในตัวเราหรอกหรือ เพราะเหตุนั้นศาสนาจึงอยู่ในตัวเรา สมบูรณ์แบบไม่บกพร่อง นอกจากเราจะเสริมสร้างให้มัน เพื่อให้เรารู้จักศาสนาในตัวของเรา นี่คือบุคคลผู้ที่เป็นพุทธแท้ ท่านบอกอย่างนั้น
.
ศาสนายังแบ่งออกเป็นศาสนาภายนอกและศาสนาภายใน ศาสนาภายนอก คือ พระสงฆ์ สามเณร วัด กุฎี วิหาร ศาลาการเปรียญ เจดีย์ เป็นต้น ส่วนศาสนาภายใน คือ ศีล สมาธิ ปัญญา มันมีอยู่แล้ว ตั้งอยู่ในบุคคล แต่บุคคลไม่รู้ว่า อะไรคือศาสนาภายนอก ภายใน การบำรุงพระพุทธศาสนาเราจะต้องบำรุงไปพร้อมกัน ภายนอกก็บำรุง ภายในก็บำรุง ถ้าเราจะบำรุงแต่ภายนอก ทิ้งภายในเสีย เราก็ไม่รู้จักศาสนาอยู่ในตัวเราเอง
.
อุปมาเปรียบเหมือน ทุกคนมีสองขา ขาหนึ่งมัดติดไว้เสียไม่ใช่ หมายความว่า เราเดินได้ แต่ไม่สะดวก นั่นคือรักษาแต่ศาสนาภายนอก ศาสนาภายในไม่รักษา
.
เหมือนกันกับรักษาศาสนาภายใน ภายนอกไม่รักษา ก็เปรียบเหมือนมีสองขา แต่ใช้ขาเดียว
.
เพราะฉะนั้นการบำรุงศาสนา จึงต้องบำรุงไปพร้อมกัน ทั้งศาสนาภายนอกและศาสนาภายใน ผู้ที่นับถือพระพุทธศาสนา ส่วนมากจะไม่เข้าใจอย่างนี้ ท่านจึงว่า ทำอะไรให้มีสติปัญญา.."

เกร็ดประวัติ และ ปกิณกธรรมของ หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
จากหนังสือ "รำลึกวันวาน" โดยหลวงตาทองคำ จารุวัณโณ







" อยู่ในตัวคนเฮานี้ มีเสี่ยวอยู่สองเสี่ยว
1 เสี่ยวฝ่ายขาว เสี่ยวฝ่าวขาวคือ " บุญ "
2 เสี่ยวฝ่ายดำ เสี่ยวฝ่ายดำคือ " บาป "

ให้พึงค่อยปพฤติปฏิบัติ ให้คิดดีต่อตนและผู้อื่น ให้ปราถนาดีต่อตนและผู้อื่น ให้เว้าแต่แนวดีๆ คิดดีทำดีพูดดี ภาวนาพุทโธในใจนำแฮงดี หรือว่าพุทโธ ทุกขณะในลมหายใจและ
ขณะย่าง (เดิน) กะเป็นบุญเด้อ สุดท้ายนี้กะขอให้ท่านทั้งหลาย ปราถนาสุขกะให้ได้ ปราถนาเงิuกะให้ได้
ปราถนาทoงกะให้ได้ แม้ปราถนานิพพานกะขอให้ตั้งใจ
ปฏิบัติเอาเด้อและขอให้สมปราถนาทุกประการเทอญฯ "

โอวาทธรรม หลวงปู่เจ้าคุณศิลา สิริจันโท








จงให้ความเมตตา แก่ทุกชีวิต
หากใครเขาไม่ดีกับเรา
แต่เราดีกับเขา
นั่นคือ ชัยชนะ

พระราชวัชรธรรมโสภณ
(หลวงปู่ศิลา สิริจันโท)






#กรรมฐานทั้งหลาย_กำจัดกิเลสได้ทุกประเภท

ไม่ต้องเลือกว่าสูตรไหนบทไหน
ทำให้จิตใจไม่เศร้าหมองได้ทั้งนั้น
คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
มีจริงอยู่ทุกเมื่อ ที่ใจของเราผู้ปฏิบัติต้องมีสติ
เพ่งบริกรรมอยู่ที่เราเสมอ เดิน ยืน นั่ง นอน
ทุกลมหายใจเข้าออก

โอวาทธรรม
#หลวงปู่บุดดา_ถาวโร
วัดกลางชูศรีเจริญสุข อ.บางระจัน จ.สิงห์บุรี







ธรรมเทศนาของพ่อแม่ครูบาอาจารย์เต็มทุกอย่าง สมบูรณ์บริบูรณ์ แต่เราจะเป็นผู้ด้อยหรือเปล่า ถ้าเราไม่ได้ใส่ใจไม่ได้สนใจ เราก็เป็นผู้ด้อยเอง ถึงจะอยู่วัดป่านาคำน้อย ก็ไม่แพ้พวกมด พวกปลวก พวกลิง ค่าง บ่าง ชะนี เขาก็อยู่อย่างงั้นน่ะ เราจะอยู่อย่างนั้นเหรอ เราควรจะใส่ใจเรียนรู้ศึกษาและปฏิบัติ อันนี้ล่ะคือที่พวกเราเข้ามาศึกษา

วัดของเราเป็นวัดสำนักปฏิบัติ ไม่ใช่มาเพื่ออยู่อย่างอื่น ไม่ได้สอนให้เสาะแสวงหาลาภยศสรรเสริญเยินยอ ไม่ใช่! เราสอนให้พวกเราท่านทั้งหลายเข้ามาฝึกฝน อบรมทางด้านจิตใจ เพื่อจะหาทางพ้นทุกข์ในวัฏสงสาร ตามแนวแถวปฏิปทาของพ่อแม่ครูบาอาจารย์สายหลวงปู่มั่น องค์หลวงตา หลวงปู่หล้าที่หลวงพ่อได้ศึกษา หลวงพ่อเอามาบอกกล่าวแนะนำสั่งสอนลูกหลานหลายแนวหลายวิธีการ อันไหนจะเกิดประโยชน์หลวงพ่อก็พยายามแนะนำบอกกล่าวให้กับพวกพระลูกพระหลานทั้งหลาย ให้ได้ฟัง ให้ได้ศึกษา จากนั้นก็เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเรื่องต่างๆ ที่พวกเราจะอยู่ในโลกวัฏสงสาร จะอยู่ยังไง

การอยู่ด้วยกัน ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน พึ่งพาอาศัยกัน อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกัน ให้มีเมตตา มีน้ำใจ ในสิ่งไหนที่มันไม่ดี อย่าคิด อย่าทำ อย่าพูดในเรื่องนั้น หลวงพ่อพูดแล้วย้ำแล้วย้ำอีก อกตํ ทุกฺกฏํ เสยฺโย ความชั่วอย่าทำเสียเลยดีกว่า ความชั่วเมื่อทำลงไปแล้วความชั่วให้ผล ตนเองนั่นแลจะเดือดร้อนเมื่อภายหลัง ความชั่วทุกอย่าง อย่าทำเสียเลยดีกว่า ให้ตั้งใจภาวนา

หลวงพ่ออินทร์ถวาย สันตุสสโก
จากพระธรรมเทศนา “ผู้ปฏิบัติเท่านั้นจึงจะรู้ได้”
แสดงธรรมเมื่อวันที่ ๙ มิถุนายน ๒๕๕๘






"... นิสัยพระโพธิสัตว์ พุทธภูมิ เป็นนักเสียสละ ..."

พระพุทธเจ้าเป็นจอมปราชญ์ฉลาดแหลมคม และเป็นนักสร้างความดีทั้งหลาย ไม่มีใครเกินพระโพธิสัตว์แต่ละพระองค์ๆ กล้าเสียสละ กล้าได้กล้าเสีย กล้าเป็น กล้าตาย ทุกข์ยาก ลําบากเข็ญใจประการใด พระโพธิสัตว์จะไม่ท้อถอยอ่อนแอง่ายๆเลย บึกบึนจนถึงที่สุดไปตลอด จนกระทั่งพระบารมีแก่กล้าแล้วเป็นศาสดา ทรงอรรถธรรมอันเลิศเลอ แล้วนําอรรถธรรมอันเลิศเลอนั้นมาเป็นแนวทางของพวกเราทั้งหลาย เพื่อให้ได้ไต่เต้าไปตามแนวทางแห่งการไต่เต้าไปเพื่อมรรค ผล นิพพาน

ที่สิ้นทุกข์โดยสิ้นเชิงนั้นคืออะไร คือการให้ทาน มีมากมีน้อยให้แบ่งสันปันส่วน แบ่งกิน แบ่งทาน แบ่งใช้สอยไปแล้วก็แบ่งทานๆอันนี้ให้เป็นคู่เคียงกันไป อย่าหึงหวงไว้ใช้แต่ประโยชน์สําหรับร่างกายแต่ถ่ายเดียว ซึ่งอายุไม่ได้นานมากนัก พอถึงกาลเวลาแล้ว คนทุกข์คนจนก็ตายได้ คนมั่งมีก็ตายได้ คนตระหนี่ถี่เหนียวก็ตายได้ คนจิตใจกว้างขวางมีบุญมีกุศลมากก็ตายได้ เป็นแต่เพียงว่าตายแล้วที่พึ่งที่ยึดเกาะนั้นต่างกัน ผู้ไม่มีบุญกุศลเลยเกิดภพใดชาติใดเจอตั้งแต่ความทุกข์ ความทรมาน กลายไปเป็นเปรตเป็นผีอย่างนั้น มนุษย์อยู่ด้วยกันความเสียสละ จอมปราชญ์ทั้งหลายทรงสรรเสริญยิ่งนักก็คือการให้ทาน

บารมีของพระพุทธเจ้าขึ้นต้นก็คือว่า ทานบารมี ต้องมีการให้ทาน เป็นนักเสียสละเป็นพื้นฐานแห่งการก้าวเดินด้วยโพธิญาณ เพื่อตรัสรู้ มีความกว้างขวางทุกอย่าง บรรดาพระโพธิสัตว์จะเป็นนักเสียสละตลอดไป ต้องยอมเสียเปรียบตลอด อยู่กับบริษัทบริวาร บริษัทบริวารทุกข์จนค้นแค้นประการใด หัวหน้าคือโพธิสัตว์นั้นจะเสียสละความสมบูรณ์พูนผล ความสุขของต้นเฉลี่ยไปหาผู้ทุกข์ผู้ร้อนให้มีความสุขขึ้นมาโดยลําดับ ดีไม่ดีบางครั้งเจ้าของอด มีมากต่อมากในนิสัยของโพธิสัตว์ซึ่งเป็นนักเสียสละ ให้เรานํามาเป็นคติ ท่านจึงให้แสดงน้ำใจด้วยการเสียสละต่อกัน หากจะไปเกิดในแดนใดเป็นภพต่ำ นี่คือบุญกุศลติดแนบกับใจ ใจไม่เคยตาย ขอให้ท่านทั้งหลายจําไว้ทุกหัวใจ การไปเกิดที่นั่นที่นี่คือใจออกจากร่างนี้ ที่มันหมดสภาพแล้วเรียกว่าตาย ออกจากสภาพนี้แล้วไปสู่สภาพนั้น ร่างนั้นๆภพนั้นภพนี้ต่อไป ไปด้วยอํานาจแห่งบุญแห่งบาปทั้งนั้น

( ธรรมะคำสอน พระอริยเจ้า ... หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน )