…อุบายของการทำใจให้สงบ
ก็มีหลายวิธี ..สวดมนต์ไปก็ได้
บริกรรมพุทโธๆไปก็ได้

.” ใจจะคิดได้ทีละอย่าง “
ถ้าบังคับให้คิดเรื่องนี้
ก็จะไปคิดเรื่องอื่นไม่ได้
ถ้าสวดมนต์ไปเรื่อยๆ
จะไปคิดเรื่องอื่นไม่ได้
ก็จะสงบได้

.เพราะการสวดมนต์
จะทำให้ใจสงบ ไม่ฟุ้งซ่าน
สวดมนต์ไป หรือ บริกรรมพุทโธไป
“ ไม่เช่นนั้นก็..บังคับใจให้อยู่ในปัจจุบัน “

.อย่าให้ไปอดีต ไปอนาคต
ไปที่โน่น ไปที่นั่น
“ ให้อยู่ในปัจจุบัน อยู่ที่ร่างกาย “
อยู่กับการทำงานของร่างกาย

.อย่าไปคิดเรื่อยเปื่อย
ถ้าหยุดความคิดได้แล้ว
เวลานั่งสมาธิ..” ก็จะสงบง่าย “.
………………………………………
.
กำลังใจ ๕๙ กัณฑ์ที่ ๔๔๘
๒๒ ตุลาคม ๒๕๕๕
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี





#หลวงตาแนะอุบายเครื่องแก้ทุกข์ให้พ้นได้ในปัจจุบัน

ฉบับที่ ๔
​วัดป่าบ้านตาด อุดรฯ
​ ๒๐ มิถุนายน ๒๔๙๙

การปฏิบัติธรรมทางจิต โปรดได้ค้นคิดในขันธ์ให้มาก

เรื่องมัคคสมังคี หรืออริยมรรคที่กล่าวถึงในฉบับก่อนนั้น เป็นผลของงานซึ่งตัดกิเลสขาดไปเป็นตอน ๆ ขอยกไว้ จะกล่าวถึงเรื่องงาน คือการดำเนินปฏิปทา ซึ่งเราควรหยิบยกมาปฏิบัติให้พอดีแก่นิสัยวาสนาของเรา

นิสัยของคุณไม่ใช่นิสัยที่จะอยู่นิ่ง ๆ โดยอาการบังคับจิตไม่ให้คิดนึก ที่ถูกควรค้นคว้าพิจารณาในขันธ์ภายนอกภายในด้วยปัญญาอยู่เสมอ แต่ระวังความหมายรู้ล่วงหน้าไปก่อน จะเป็นการมักง่ายเกินไป จะเสียทางปัญญา

เรื่องอารมณ์อดีตอนาคต ไม่ควรโน้มน้าวมาสู่ใจที่บริสุทธิ์อยู่ในปัจจุบัน จะทำจิตซึ่งตั้งอยู่ในปัจจุบันอันบริสุทธิ์ให้ขุ่นมัว อดีตอนาคตไม่ใช่ตัวกิเลสและบาปธรรม ไม่ใช่ตัวนรก สวรรค์ และนิพพาน ดวงจิตที่รู้อยู่ในปัจจุบันนี้เองจะเป็นดีเป็นชั่ว ในเมื่อเราปล่อยไปคว้าอารมณ์ทำให้เป็นอดีตอนาคตขึ้น ตัวปัจจุบันเลยหลงหลัก

ที่ถูกแท้ จิตซึ่งรู้อยู่ในปัจจุบันไม่ได้ไปทำเสียหายชั่วร้ายอะไร มีแต่การชำระตนอยู่ด้วยปัญญา แม้ว่าท่านพระอริยเจ้า ในคราวท่านหลงท่านก็ทำบาป แต่เมื่อรู้ตัวแล้วท่านพยายามละโดยปัจจุบัน ก็หลุดพ้นได้อย่างทันตา

ภพก่อนเราจะเคยทำดีทำชั่ว แต่เราจำไม่ได้ก็ไม่เดือดร้อน ตกลงคนเราร้อนก็เพราะสัญญาความจำของตนเอง หากว่าขณะใดเราลืมมิได้เอาใจใส่ที่เราเคยเดือดร้อน ขณะนั้นเราก็สบายเป็นธรรมดาของจิตไปเสีย

ที่เล่ามานี้คือโทษของอดีตที่เราไม่สำรวม แล้วปล่อยให้คิดตามอำเภอใจ

ดังนั้นความผิดหรือถูกมีทุกคน แต่เวลานี้เราไม่ทำและไม่ตั้งใจจะสั่งสมเก็บเอาไว้ เราตั้งใจจะบำเพ็ญ หรือสั่งสมเก็บเอาไว้เฉพาะธรรมที่เป็นปัจจุบัน อันสัมปยุตด้วยปัญญาเครื่องแก้ไขกิเลสและบาปธรรม อันเป็นทางพ้นทุกข์เท่านั้น

ดังนั้นสิ่งใดที่เกิดขึ้นในจิตซึ่งเป็นฝ่ายนิวรณ์ เราพึงทราบด้วยปัญญาทันทีว่า สิ่งนั้นคือมายาของจิตเอง ไม่ใช่บาปกรรมมาจากอื่นที่ไหนเลย การอบรมจิตจึงต้องรู้มายาของจิต ไม่อย่างนั้นจะหลงกลมายาของจิต หาความบริสุทธิ์ไม่ได้เลย

เมื่อเรารู้มายาของจิตที่หลอกลวงเราทุกอย่างด้วยปัญญาแล้ว จิตจะไปหามายามาจากไหนอีก เหมือนเรารู้กลอุบายของคนที่จะมาหลอกลวงเรา เราไม่เชื่อเขาแล้ว เขาจะต้มเราได้ที่ไหน

อันนี้ก็ฉันนั้น เมื่อกำลังสติปัญญารู้ทันความปรุงความคิดหรือความหมายอยู่แล้ว อาการเหล่านี้ก็ค่อยหมดมายาไปเอง จิตเมื่อได้สติกับปัญญาเป็นพี่เลี้ยง คอยสอดส่องความชั่วร้ายหมายโทษมิให้เกิดขึ้นได้ จิตก็จะนับวันผ่องใสบริสุทธิ์ไปเอง

นี่แหละคุณทั้งสอง อุบายเครื่องแก้ทุกข์ให้พ้นได้ในปัจจุบัน ไม่ต้องไปคำนึงคำนวณถึงอำนาจวาสนาที่ไหน การชำระใจให้บริสุทธิ์อยู่ทุกเมื่อด้วยสติปัญญามิได้ขาดวันขาดคืน ห้วงน้ำในมหาสมุทรก็นับวันจะตื้นขึ้นทุกที ความดีนับวันมากล้น ก็พ้นได้ตามใจหวัง

เอวํ โปรดได้พิจารณาด้วยปัญญา
ขอให้พากันสนใจ สมบัติใหญ่ได้แล้วกินไม่รู้จักหมดสิ้น แม้แผ่นดินหนาสองแสนสี่หมื่นโยชน์จะหมดไป สมบัติใหญ่เรายังคงที่ไม่แปรผัน เป็นของอัศจรรย์เหลือโลก โชคเรามีจึงได้เกิดมาพบศาสนา มีศรัทธาได้หว่านพืชอย่าให้จืดจาง

#จงพยายามปล่อยวางด้วยปัญญา

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน






...เราไม่ควรลืมตัว
เราเป็นลูกของพ่อของแม่
อย่าด่า อย่าเถียง อย่าต่อขานพ่อแม่

อะไรที่ขัดต่อเหตุผล
ถ้าพูดหากท่านไม่ฟัง
ท่านถือว่าท่านเป็นพ่อเป็นแม่
เราไม่พูดเสียดีกว่า
หน้าที่อะไรที่เราทำ ก็ทำไปเสีย

การถกเถียงพ่อแม่ มันเป็นนิสัยไม่ดี
เรายกให้พ่อแม่เลย เราอย่าไปแตะ
อย่าไปยุ่ง อย่าไปแย่งชิงเอา

แล้วเกิดทะเลาะ เรานี่แหละเป็นคนเสีย
ไปถกไปเถียงท่าน ท่านเลี้ยงเรามา
เลี้ยงอะไรยากยิ่งกว่าเลี้ยงคน...

- หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน






"บุญ บาป เป็นของเที่ยงแท้แน่นอน
ใครทำบาป บาปย่อมให้ผล
ใครทำบุญกุศล บุญกุศลย่อมตามให้ผล
แต่ว่าบางอย่างบางประการนั้น
ไม่ทันกับใจกิเลสมนุษย์
ก็เลยเข้าใจว่า ทำบุญก็ไม่เห็นผล
แต่ว่าบาปนั้น ไม่ทำก็เห็นผล"

หลวงปู่สิม พุทฺธาจาโร






“จงเชื่อมั่นในความดี คนทำบุญ
ไม่จำเป็นต้องไปประกาศให้ใครรู้
ถ้าจิตของเราเป็นบุญแล้ว
ทำบุญอยู่ที่ไหน มันจะเต็มเปี่ยมอยู่เสมอ
ไม่ต้องฉลอง ไม่ต้องให้ใครรู้
ไม่ต้องให้คนเห็น ไม่ต้องมีอะไร
มีแต่กำลังจิตที่เชื่อมั่นในความดี”

หลวงปู่ชา สุภัทโท