ธรรมทั้งหลายเกิดแต่เหตุโดยมีปัจจัยปรุงแต่ง
เป็นเครื่องร้อยรัดผูกติดไว้กับภพ(ภาวะความเป็นขณะนี้)
จึงต้องดับที่เหตุคือกำลังไม่รู้ว่ากำลังติดข้องพอใจในขณะนี้
ดับเหตุคือดับความไม่รู้ด้วยการคิดตามพระธรรมตรงทีละคำ
ธรรมทั้งหลายมีจิตเป็นประธานในการรับรู้
และจิตตั้งอยู่ชั่วขณะจิตเดียวเกิดเองดับเอง
ดังนั้นจึงเป็นทุกข์สัจจะเพราะตั้งอยู่ไม่ได้
เป็นขณิกมรณะคือความตายเป็นอนิมิต
อนิมิต=ไม่มีเครื่องหมายเตือนล่วงหน้าเพราะ
ขณะนี้เร็วแบบกะพริบตาจิตดับแสนโกฏิทั่วตัว
แปลว่าจิตมีการปรากฏแค่หนึ่งดวงทุกเวลา
จิตทุก1ดวงเกิดดับสลับคิดและเปลี่ยนที่
สลับกันไป6วิถีจิตเกิดเฉพาะที่ตรง1วิถีไม่ปนกัน
และเกิดที่รูปตรงที่คิดว่าเป็นตาหูจมูกลิ้นกายใจ
เพราะเหตุที่จิตเกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไปทีละ1วิถีจิต
จึงเป็นความจริงที่กำลังปรากฏในขณะนี้เองว่า
เดี๋ยวนี้จิตกำลังมีการเกิดดับไปนับแสนโกฏิขณะ
จิต1ขณะคือ1ดวงเกิดแล้วดับมืดลงทันทีแล้วค่ะ
เป็นเรามีตัวตนพยายามไปพากเพียรทำตากิเลสที่3
เพื่ออยากจะไปรู้จักภพอื่นปกติภพที่เป็นแล้วก็ไม่รู้จัก
มีให้ดูตั้ง2ภพคือคนและสัตว์เพราะกิเลสมันยังน้อยไปใช่ไหม
เลยต้องการจะไปทำให้รู้ครบ31ภพภูมิก็กิเลสไม่ฟังคำสอนเลยไง
ไม่มีเราคือไม่มีภพใดทั้งสิ้นสาวกจึงต้องฟังเพื่อให้รู้สึกตัวไงคะ
ธรรมทั้งหลายเกิดขึ้นโดยความเป็นอนัตตา
แปลว่าเกิดเองก็ดับเองไม่มีใครทำขึ้นมา
เหตุ คือ ไม่รู้ความจริงแบบพระพุทธเจ้า
จึงต้องฟังทุกคำที่พระองค์บอกให้เข้าใจถูกตัว
เพราะไม่มีใครทำได้อย่างพระพุทธเจ้าอีกในชาตินี้
ความจริงที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้คือจิตมีแค่1ดวงเท่านั้น
แต่เกิดดับสลับกันจนกลายเป็นนิมิตกิเลส31ภพภูมิให้หลงคิดผิด
จะคิดถูกตรงตามความจริงที่พระพุทธเจ้าบอกจะต้องฟังจนกว่าจะรอบรู้
จิ้มถูกตัวจริงธรรมที่ยังมีนิมิตตรงตามภพภูมิปกติที่กำลังปรากฏว่ามีอยู่ให้้รู้เป็นสัจญาณ
คือฟังจนกว่าจะเข้าถึงตัวจริงธรรมนับไม่ถ้วนที่กำลังดับหมดไปพร้อมจิตล้านล้านดวงในขณะนี้เอง
คือฟังจนจิ้มถูกตรงตามได้และทำความรู้จัก1ขณะจิตของตนเองตรงตามที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ตามปกติ
จนเป็นผู้รู้ที่เป็นพหูสูตคือฟังจนรอบรู้1สัจจะที่กำลังมีในขณะนี้เองที่ไม่ใช่เราแต่ต้องรู้ว่าคือธรรมอะไรค่ะ
พระพุทธเจ้าแสดงพระธรรมทั้งหมดเพื่อให้รู้ว่าขณะนี้ที่มีอัตตาคือจิตเกิดดับแสนโกฏิขณะไม่รู้จัก1ขณะจิตอยู่
https://youtu.be/B7D12qZPRhM