เห็นเป็นสภาพธรรมหนึ่งเดียวที่เกิดพร้อมแสงสว่าง
เห็นเป็นจิตเป็นธัมมะไม่ใช่เราไม่ใช่คนสัตว์วัตถุ
ความตรงจริงของเห็นคือเห็น=เห็นดับมืดแล้ว
ไม่เห็นอีกต่อไปแต่มีสภาพที่รู้อารมณ์ต่อ
รับรู้รำพึงในมืดถึงสิ่งที่เคยถูกเห็นดับ
คือคิดถึงสีที่เพิ่งดับไปส่งไปเก็บไว้
จิตไม่จำสิ่งเดิมและเห็นอันใหม่
ก็คือเพียงเกิดขึ้นเห็นแล้วดับ
จิตเห็นสี1สีที่กระทบตาดำ
จิตเกิดดับสลับกัน6โลก
ไม่มีโลกขณะเดิมเลย
เป็นโลกทีละ1โลก
นอกตาคือนิมิต
เหมือนในฝัน
ไม่มีอยู่จริง
แต่เราไม่เคยรู้
จนกว่าจะเริ่มฟัง
คิดไม่ตรงไม่มีทางรู้
ความจริงที่กำลังปรากฏ
จิตเกิดดับได้ทีละ1ดวงจิต
ไม่เคยรู้ความจริงได้แต่สงสัย
สิ่งที่เห็นและสิ่งที่ถูกเห็นดับหมด
เรายังหลงคิดว่ามีตัวเราทำสิ่งต่างๆได้
ไม่รู้จักพระพุทธเจ้าเลยได้แต่เดาทำตามที่ตนชอบใจ
จิตเห็นไม่ได้เกิดลอยๆเพราะเกิดตามกิเลสกรรมวิบากไม่ได้ทำมันเกิดแล้วแค่ไม่รู้
https://youtu.be/_jU3f4B4vyg