กิเลสคือมี โลภ โกรธ หลง
โลภะ โทสะ โมหะ
เวลาที่กิเลสเกิด
โลภกับโกรธ
ไม่เกิดพร้อมกัน
แต่เวลาโลภมีหลงเกิดด้วย
เวลาโกรธมีหลงเกิดด้วย
จึงเขียนเป็นแบบนี้
รอแพ๊พนึงค่ะ

ปรุงอาหารทำกับข้าวค่ะ

ขณะโลภ=โลภะ+โมหะ=กิเลส=อกุศลจิต
ขณะโกรธ=โทสะ+โมหะ=กิเลส=อกุศลจิต
ปกติตามปกติภพภูมิคือเป็นคน
จึงจะสามารถเข้าใจคำอธิบายได้ค่ะ

สิ่งใดที่เป็นไปเพื่อเพิ่มมูลค่ามีการตีราคา
ตามความต้องการเพื่อซื้อขายแลกเปลี่ยน
สิ่งนั้นเรียกว่าเพิ่มกิเลสความโลภแปลว่ามี
ความเห็นผิดว่ามีเงินมีคนมีวัตถุมาเพื่อซื้อขาย
ราคามาจากราคะ=โลภะ=อยากได้มากมากเพิ่มขึ้น
เวลารับเงินก็ดีใจว่าได้มากๆรวยดีแต่คืออกุศลจิตเพิ่ม
เวลาที่ถูกต่อลดราคาก็ขุ่นใจโกรธเคืองไม่พอใจก็ไม่ขาย
เพราะมีความโลภมากสะสมโลภมากบ่อยๆรับเงินบ่อยๆวันไหน
ขายไม่ดีหงุดหงิดจึงทำให้เกิดขุ่นใจไม่พอใจเพิ่มความโกรธบ่อยๆ
ก็คิดหาวิธีทำการตลาดเพื่อเพิ่มความโลภมากมากบ่อยบ่อยเป็นนิสัยเพิ่มอวิชชามากไม่มีประมาณ
ดังนั้นจึงหลงผิดทำอกุศลกรรมเพิ่มไม่รู้จักหยุดหย่อนเพราะไม่ฟังคำสอนของพระพุทธเจ้าให้เข้าใจถูกว่า
อะไรคือดี...อะไรคือชั่ว...เพราะคำสอนของพระพุทธเจ้าเป็นไปเพื่อลดความต้องการอยากได้เพิ่มมากมาก
เพราะที่กำลังมีอยู่นี้ก็มากมายจนไม่รู้ตัวว่าทำกรรมดีหรือชั่วอันเนื่องมาจากขาดสุตมยปัญญาคือประมาทฟัง
https://youtu.be/onI43idZR-Y