ทุกอย่างมีแล้วตามปกติในชีวิตประจำเป็นไปตามการสะสมอุปนิสัยของตน
พระพุทธเจ้าทรงแสดงพระธรรมเพื่อให้ผู้ฟังรู้สึกตัวทันทีว่ากำลังไม่รู้ความจริงอะไรบ้าง
เดี๋ยวเห็นเดี๋ยวได้ยินเดี๋ยวหิวเดี๋ยวร้อนเดี๋ยวรักเดี๋ยวโกรธเดี๋ยวชอบเดี๋ยวไม่ชอบเป็นอย่างนี้ทุกวัน
ไม่รู้สึกตัวและไม่เคยคิดได้ว่าสะสมแต่กิเลสตัณหาอวิชชาหลงผิดคิดว่ามีตัวตนตั้งแต่ตื่นจนหลับเป็นตัวเรา
พระพุทธเจ้าตรัสรู้ความจริงของสิ่งที่มีจริงๆที่กำลังปรากฏว่าไม่ใช่คนสัตว์วัตถุเป็นเรามีกิเลสมากและขาดฟัง
ทุกคำในพระไตรปิฏกเป็นความจริงตรงปัจจุบันเป็นเราที่ไม่รู้และมีความคิดเห็นว่าต้องเอาตัวไปทำอะไรอะไร
แสดงว่ายังไม่เคยฟังพระพุทธพจน์เพื่อพิจารณาแยกแยะความจริงที่กำลังมีเป็นปัจจุบันแปลว่ากำลังหลงผิด
จนกว่าจะคิดเริ่มต้นเอาตัวตนไปนั่งฟังเพื่อไตร่ตรองเหตุและปัจจัยของสิ่งที่มีที่กำลังปรากฏตรงตามที่ได้ยิน
https://youtu.be/SmfBFg-SW1M