สภาพธรรมเกิดดับเร็วไม่มีใครต้องไปทำ
เพราะทุกอย่างที่กำลังปรากฏกำลังเกิดดับ
และปรากฏว่ากำลังเป็นไปตรงตามที่ตรัสรู้จริงๆ
ทุกคำในพระไตรปิฎกส่องถึงสิ่งที่กำลังมีแล้วแต่ไม่รู้
เมื่อขาดการฟังคือไม่พึ่งคิดตามคำตถาคตจึงหลงคิดผิด
แล้วก็ไปตามที่ตนคิดเอาเองว่าตนรู้แล้วตามที่กำลังเห็นผิด
เห็นผิดที่กำลังเห็นเป็นคนสัตว์วัตถุคือลืมคิดตามคำตถาคต
ตถาคตตรัสรู้แล้วทรงแสดงธรรมเพื่อบอกกล่าวความจริงที่
กำลังปรากฎว่าเห็นแต่เพียงสิ่งที่ปรากฏให้เห็นได้เท่านั้น
เพราะทุกอย่างเป็นธัมมะคือสิ่งที่มีจริงที่เกิดดับทีละ1อย่าง
ไม่ใช่ตัวตนคนสัตว์วัตถุและไม่ใช่สิ่งหนึ่งสิ่งใดที่รวมๆกัน
แต่สภาพธรรมที่กำลังปรากฏว่ามีแล้วนั้นต่างทำหน้าที่
เกิดดับตามเหตุตามปัจจัยทีละ1อย่างสลับกันทีละ1ทาง
ไม่ปนกันและไม่ซ้ำกันเลยและสิ่งที่ดับแล้วไม่กลับมาอีก
เกิดสิ่งใหม่ตลอดเวลาทุกครั้งที่กะพริบตาคือจิตขณะใหม่
ทั้งหมดเป็นจิตแต่ละ1ทางเกิดดับสลับกันตั้งมั่นตรงทาง
คือมีแล้วเป็นสมาธิตั้งมั่นแต่ละ1ทางโปรดอ่านให้เข้าใจ
ทำอะไรไม่ได้เลยมีแต่ต้องเพียรอดทนฟังความจริงตาม
คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่อคิดเห็นถูกตามได้

ทุกอย่างเกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไปเป็นธรรมดา
จากไม่มีจึงเกิดขึ้นตั้งอยู่นิดนึงแล้วดับไป
เลือกให้เกิดขึ้นตามใจไม่ได้เพราะธัมมะ
เป็นสิ่งที่มีจริงที่กำลังเกิดด้บมีแล้วแต่ไม่รู้
ไม่ต้องไปทำไม่รู้เพิ่มแยกออกไปต่างหาก
รู้ความจริงถูกตามได้ตอนกำลังฟังเท่านั้น
เพราะเหตุปัจจัยเดิมมาปรากกฏตลอดเวลา
จึงจำเป็นต้องฟังเพื่อเข้าใจตามได้ทีละน้อย
เพื่อสะสมเหตุปัจจัยใหม่ที่เพิ่มปัญญาจนกว่า
จะประจักษ์ความจริงที่กายใจตนตรงตามที่กำลังฟัง
เอกายโนมัคโคทางสายกลางทางตรงทางเดียวไม่มีทางลัด
เพราะการดูและฟังตามปกติต้องกำลังคิดตื่นลืมตาดูตามปกติ
ทุกอย่างเกิดโดยความเป็นอนัตตาตามเหตุปัจจัยคือกรรมใน
อดีตที่เคยทำมาปรากฏผลให้ได้รับสุขทุกข์ตามกรรมเก่า
และเหตุปัจจัยที่กำลังมีนี้แหละทำให้ทำกรรมใหม่ตามเห็น
จะบังคับบัญชาหรือจัดการให้เกิดรู้เองเร็วๆไม่ได้เพราะว่า
ความจริงตามคำสอนเกิดจากการตรัสรู้ทุกคำจริงๆ
ไม่ใช่การคิดด้นเดาเอาได้มาจากบำเพ็ญบารมียาวนาน
เพื่อตรัสรู้เป็นพระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
ซึ่งเป็นกาลสมัยที่มีเพียงทีละ1พระองค์ที่ประกาศคำสอน
และที่เหลือทำได้แค่ฟังเพื่อให้คิดเห็นถูกตามได้เท่านั้น
ความจริงจากการลืมตาตื่นรู้ต้องมีจิตมั่นคงไม่วอกแวก
เพราะเป็นตาดูหูฟังรู้โลกตามปกติตอนลืมตาเห็นเป็นปกติ

ไม่ต้องหายใจเลยนะ
อดทนฟัง ก็พอ
คิดก็ไม่ต้องคิด เพราะทำอะไรไม่ได้เลย ชิมิ

ทำอะไรไม่ได้จริงๆค่ะ
อ่ะพิสูจน์ได้คิดตามค่ะ
ลืมตาเห็นสิ่งหนึ่งสิ่งใด
คือคิดเห็นผิดจำผิดอยู่
เพราะไม่ได้ระลึกตาม
คือไม่พึ่งคำตถาคตที่
กำลังคิดตรงคำตรงขณะ
แต่เป็นการมองไปตาม
ความคิดตนเองคือคิดเอง
แปลว่าไม่ได้มีเสียงให้คิดตาม
เพราะขาดสติคือขาดกุศล
สติเป็นโสภณเจตสิกดีงาม
ไม่เกิดกับจิตที่ไร้ปัญญา
หมายเหตุสติและปัญญาเจตสิก
ปัญญาเกิดจะไม่ขาดสติเลย
แต่สติเกิดโดยไม่มีปัญญาได้
จิตเกิดดับทีละ1ขณะและ
เจตสิกที่เกิดดับพร้อมจิต
ที่เป็นโสภณเจตสิกคือดี
ไม่เกิดร่วมกับฝ่ายไม่ดี
และเจตสิกดีกะไม่ดี
ไม่เกิดร่วมกันแต่อย่างใด
ฉะนั้นตนต้องกำลังรู้ตัวว่า
กำลังสะสมขณะจิตที่เป็น
กุศลหรืออกุศลถ้าไม่รู้เลย
แปลว่าสะสมกิเลสอวิชชา
เพราะสมาธิจิตตรงขณะ
มีแล้วไม่เคยขาดสมาธิ
เพราะชื่อสมาธิคือเอกัคตาเจตสิก
เกิดกับจิตที่กำลังเกิดดับทุกขณะค่ะ
ดังนั้นเมื่อขาดสุตมยปัญญา
จึงเป็นมิจฉาสมาธิตลอดเวลา
ที่ลืมตาเห็นเป็นปกตินี้นั่นเอง
ทำอะไรได้ไหมคะแค่กะพริบตากิเลสไหล
และที่คิดพูดทำเองอยู่ทุกวันก็มีปกติอกุศลศีลค่ะ

ก็ไม่ต้องหายใจ

ที่พูดมาตั้งเยอะ...มีคำไหนเป็นคำตถาคตบ้าง?...ยกตัวอย่างมาก็ได้ครับ
หากมี...คำของตถาคต..กับ..คำของตนเอง...อันไหนเยอะกว่ากัน?..

คำพระสอน

"อนึ่ง ร่างกายไม่ดี พึงพักผ่อนให้มาก การรู้จักประมาณตนเป็นสิ่งประเสริฐ ไม่ว่าทางโลกหรือทางธรรม แล้วจักเห็นทางสายกลางอย่างแท้จริง ไม่ว่าจักมีอะไรเกิดขึ้น ให้พิจารณาว่าเป็นเรื่องธรรมดา แล้วจงคอยคุมสติ อย่ามีอารมณ์ปรุงแต่งธรรม จักตกเป็นทาสของสังขารปรุงแต่งได้โดยง่าย ให้พยายามปล่อยวาง ยอมรับกฎของกรรมให้มากที่สุดเท่าที่จักมากได้ บุคคลใดจักไปพระนิพพานพึงรักษาอารมณ์จิตให้ผ่องใสอยู่เสมอ ให้หมั่นตรวจสอบอารมณ์ของจิตอยู่เนือง ๆ ดูความไม่ผ่องใส มัวหมองด้วยเหตุอันใด แล้วพยายามหมั่นชำระอารมณ์ของจิตให้หลุดออกจากเหตุเหล่านั้น จุดนี้จักต้องทำอย่างจริงจัง จึงจักเห็นผล"

ไม่ต้องทำอะไรนะ
ก็ได้แต่คอยจ้องขัดคอ ขวางทางเขาอยู่ร่ำไป

คำสอนของพระ

"
การพิจารณาธรรมให้มีความใจเย็นเป็นพื้นฐาน แล้วจักเห็นทุกสิ่งทุกอย่างตามความเป็นจริง
อย่าใช้อารมณ์เป็นเครื่องพิจารณา จักทำให้คลาดเคลื่อน กิเลส - ตัณหา - อุปาทานและอกุศลกรรม เอาไปกินได้โดยง่าย
รู้ช้าตามความเป็นจริงดีกว่ารู้เร็วแล้วแต่ไม่ตรงความจริง
รายละเอียดของธรรมมีอีกมาก ให้ค่อย ๆ ศึกษาพิจารณาไป แล้วจิตจักเข้าถึงธรรมอันละเอียดมากขึ้น
แล้วจิตจักมีกำลังป้องกันกิเลสได้ และตัดกิเลสได้ในที่สุด
อย่าท้อใจ การแพ้กิเลสบ้างเป็นของธรรมดา เป็นของดีที่ชี้ให้เห็นข้อบกพร่องในการปฏิบัติ
ถ้าไม่รู้ว่าแพ้ จิตก็จักไม่มุ่งเอาชนะกิเลส ข้อนี้พึงศึกษาจิตให้มากที่สุดก็จักเอาชนะได้"

จิตคิดนึกได้ทีละคำคิดตรงหรือยังคะและต้องตรงกับสัจจะ1คำตถาคตที่ตนกำลังมีด้วยนะคะ
ที่ยังไม่ดับด้วย...ทำอะไรไม่ได้เลยจริงๆค่ะ...ลองใช้สติปัญญาที่ตนมีคิดตามให้ตรงทีละ1คำนะคะ
https://youtu.be/buWeOEx4Cu4

ก็การขยายความเพื่อเข้าใจชัดตามที่ขีดเส้นใต้น่ะแหละค่ะกำลังมีมิจฉาทิฏฐิ
ถ้าไม่อธิบายจะเข้าใจได้ไหมล่ะคะในเมื่อไม่รู้ว่ามีไม่รู้และไม่รู้ด้วยว่าไม่รู้อ่ะค่ะ