ในอดีต เคยไปขุดหาสมบัติจริงๆ..แต่ไม่เจอ..

เรื่องนี้มันสอนให้รู้จักคำว่า...หลงญาณ..

และเรียนรู้ คำว่า หลงญาณรู้ เรียนรู้ คำว่า หลงฌานสมาบัติ
.
.
พอเข้าใจ ก็ใช้มันแต่ไม่หลง...เป็นเครื่องมืออย่างเดียว

ไม่ใช้ก็วางไว้ ไม่ถือไว้ตลอดเวลา
.
.
บุคคลประเภทวิชชาสาม หลงญาณได้ง่ายมาก...

จึงไม่สามารถออกจากญาณรู้ เพื่อไปลดละกิเลสของตนได้

มันจึงวนเวียน อยู่กับ ญาณ ไม่รู้จบ
.
.
การเห็น เป็น ภาพเครื่องไหว เสียง คำพูด การกระทำ

ซึ่งมันเกิดจากจิตที่มีอิทธิฤทธิ์

จึงสามารถสร้าง กระแสคลื่นสัญญาณที่เกิดจาก จิตเจตสิก ออกมาเป็นภาพและเสียงได้

จะเห็นภาพชัดเคลื่อนไหว รับรู้เสียง คำพูดได้ยิน

ขึ้นอยู่กับคุณภาพจิตของ ผู้ที่รับกระแสคลื่น
.
.
ทั้งภาพเคลื่อนไหว เสียง คำพูดการกระทำ..

จะอยู่ในขอบเขตของ กรรม วิบาก กิเลส และธรรม

ซึ่งเรียกรวมๆกัน ในคำว่า ญาณรู้
.
.
จิตเจตสิกที่เกิดเป็นคลื่น..อาจเกิดจาก..

ภายในจิตเราคายออกมาจากอาสวะ หรือรับจากภายนอกก็ได้

เกิดจากภายใน มันก็ผุดขึ้น..

มาเป็นวิบากแล้วแล่นไปตามครรลองของขันธ์ห้า

โดยเกิดจากการทำงานของจิตเจตสิก

ทำให้เราเห็นภาพเคลื่อนไหว เสียง รูป การกระทำเราชัดในจิต
.
.
ภายนอก ที่รับมาก็เช่นกัน

แท้จริงเป็นเพียงคลื่นสัญญาณที่ส่งออกของจิตเจตสิกที่ทำงาน

ตัวเราที่เป็นเครื่องรับสัญญาณ หรือที่เรียกว่า เรามีญาณรู้

ก็รับก็รู้ขึ้นมา แล้วแปลงออกมา เป็นภาพเคลื่อนไหว

เป็นเสียงเป็นการกระทำของคนนั้นคนนี้
.
.
แท้จริงมันเป็นเพียงคลื่นพลังงานที่เกิดจากจิตและเจตสิกทำงานเท่านั้น

ที่พูด มันเป็นการเชื่อมโยงของ สุกขวิปัสสโกและวิชชาสาม เข้าด้วยกัน

ในเรื่องจิตเจตสิก และภาพที่เห็นจากญาณรู้
.
.
จริงๆเรื่องของคำสอน ของพระสัมมาฯ มันมีคำตอบหมดแหละ

เพียงแต่เราจะรู้หรือไม่รู้เท่านั้น

เราสามารถเชื่อมโยงธรรมได้หรือไม่เท่านั้น

นี่เชื่อมโยงในเรื่องจิตเจตสิกให้ดู

ในหมวดของ สุกขวิปัสสโกและวิชชาสาม ให้เชื่อมโยงกัน