ถาม : นิพพานเป็นอนัตตาหรือเปล่าครับ

พระอาจารย์ : นิพพานไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้น นิพพานก็เป็นนิพพาน พระพุทธเจ้าท่านไม่เคยบอกว่านิพพานเป็นอัตตาหรือเป็นอนัตตา นิพพานเป็นปรมังสุขัง เราชอบไปถามปัญหาที่มันไม่เป็นกัน ไอ้เรื่องที่เป็นไม่ถามกัน อย่างร่างกายนี่มันเป็นอนัตตาไม่ถามกัน ก็ไปชอบยึดติดมัน นี่ของที่ท่านสอนให้เราว่าเป็นอนัตตาเรากลับไม่สนใจ ไอ้ของที่ท่านไม่ได้สอนว่าเป็นอนัตตาไปสนใจทำไม สนใจในเรื่องที่ท่านสอนสิ ท่านสอนว่า ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข นี้เป็นอนัตตาไม่ใช่ของเรา อย่าไปเอามา เอามาแล้วเดี๋ยวจะเสียใจ เดี๋ยวเจ้าของเขาจะมาเอาคืนไป เวลาเขาเอาไปก็มาร้องห่มร้องไห้.

ธรรมะบนเขา วันที่ ๒ มกราคม ๒๕๖๐

"บุญ"

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต






"...จะเป็นชายหรือหญิงก็ดี ถ้าตั้งใจประพฤติปฏิบัติมีศีล รักในการปฏิบัติ จิตมุ่งหวังเอาการพ้นทุกข์เป็นที่สุด ย่อมมีโอกาสเป็นพระกันได้ทุก ๆ คน

มีโอกาสที่จะบรรลุมรรคผล นิพพาน ได้เท่าเทียมกันทุกคน ไม่เลือกเพศ เลือกวัย หรือฐานะแต่อย่างใด ไม่มีอะไรจะมาเป็นอุปสรรคในความสำเร็จได้ นอกจากใจของผู้ปฏิบัติเอง..."

โอวาทธรรมคำสอน..
องค์หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ






"...ผู้มีธรรมในใจ การงานจึงสะอาด ได้มาก็สะอาด ครองสมบัติที่ได้มาก็เย็นใจ เพราะเป็นสมบัติอันบริสุทธิ์แท้ จะเอาไปทำบุญให้ทานก็เป็นบุญเป็นกุศลเต็มเม็ดเต็มหน่วย นำไปใช้ประโยชน์ในทางใด ก็เย็นใจในทางนั้น

ได้มาหรือจ่ายไปก็เป็นความบริสุทธิ์ใจปราศจากมลทิน ไม่กลัวว่าใครจะมาครหานินทาว่าร้าย ว่าไปเที่ยวกอบโกยเอาของใครมานั่งอวดโลกเขา ว่าตนเป็นเจ้ามหาสมบัติแบบดินเหนียวติดศีรษะ สำคัญว่าตนมีหงอน ความจริงก็คือ ดินเหนียวล้วนๆ ไม่ใช่หงอนอย่างแท้จริงเลย

ฉะนั้น สิ่งที่ได้มาด้วยความไม่บริสุทธิ์ แม้จะมาซึมซาบเข้าเป็นเนื้อ เป็นหนังอันเดียวกับอวัยวะแล้ว ก็ไม่บริสุทธิ์อยู่นั่นเอง..."

โอวาทธรรมคำสอน..
องค์หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปัน
วัดป่าบ้านตาด อ.เมือง จ.อุดรธานี





"...การไปอยู่กับพระอรหันต์ อย่าอยู่กับท่านนาน เพราะเมื่อเกิดความมักคุ้นแล้ว มักทำให้ลืมตัว เห็นท่านเป็นเพื่อนเล่น คุยเล่นหัวท่านบ้าง ให้ท่านเหาะให้ดูบ้าง ถึงกับออกปากใช้ท่านเลยก็มี การกระทำเช่นนี้ ถือเป็นการปรามาสพระ ลบหลู่ครูอาจารย์ และเป็นบาปมาก ปิดกั้นทางมรรค ผล นิพพานได้ จึงขอให้พวกเราสำรวมระวังให้ดี..."
โอวาทธรรมคำสอน..
องค์หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ





..เมื่อถึงขั้นที่ จิตสงบ เด่นดวงแล้ว
คำบริกรรม ก็ค่อยจางไปเอง ถือความเด่นดวง
ของความรู้นั้น เป็นจุดที่ตั้งของสติ จับอยู่ที่ตรงนั้น
เรื่อยๆ เลย …ทีนี้ ได้หลักเข้าไปเรื่อยๆ

ความสงบนั้น ก็จะแน่นเข้าไปเรื่อย
เพราะ สติจ่อตลอด แทนคำบริกรรม อันหนาแน่นมั่นคง
เมื่อจิตสงบแล้ว จิตย่อม "อิ่มตัว" ไม่อยากคิดถึง
ทางรูป ทางเสียง ทางกลิ่น ทางรส ซึ่งเคยวุ่นวาย
ก่อกวนเรามา เป็นเวลานานแล้ว

พอมี "สมถธรรม" คือ ความสงบ เป็นอาหาร
เครื่องหล่อเลี้ยงจิตใจ ใจก็ได้ดื่มความสงบนี้แล้ว
ไม่คิดวุ่นวาย กับ อารมณ์ภายนอก เรียกว่า "อิ่มอารมณ์"
ทีนี้ พาพิจารณาทางด้าน "ปัญญา" …พิจารณาแยกธาตุ
แยกขันธ์ แยกสกลกาย ทุกสัดทุกส่วน ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง..

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน






นึกพุทโธๆๆ พุทโธก็อยู่กับจิต จิตก็อยู่กับพุทโธ
เมื่อมีการตั้งใจนึกพุทโธ สติสัมปชัญญะจะมาเอง
หน้าที่เพียงนึกพุทโธๆๆ ไว้จนกว่าจะถึงเวลาอันสมควร
จิตจะสงบหรือไม่สงบไม่สำคัญ ให้เรานึกพุทโธไว้
โดยไม่ขาดระยะเป็นเวลานานๆ จนกระทั่งจิตมันคล่องตัว
ต่อการนึกพุทโธ ในที่สุดจิตจะนึกพุทโธๆๆเองโดยไม่ได้ตั้งใจ

เมื่อจิตนึกพุทโธเองโดยไม่ได้ตั้งใจ แสดงว่าการภาวนา
ของเรากำลังจะได้ผลแล้ว ในเมื่อจิตนึกอยู่ที่พุทโธๆๆ
พุทโธก็เป็นเครื่องรู้ของจิต เครื่องระลึกของสติ..

หลวงพ่อพุธ ฐานิโย..

... สาธุ สาธุ สาธุ ...

ต้นทาง คือ หลวงตามหาบัว แสดงไว้ว่า นิพพานคือนิพพาน
ลูกศิษย์ ก็จำมา ว่า นิพพาน คือนิพพาน

แต่
พระวินัยปิฏก แสดงไว้

..ขอโอกาส..

..พระอริยะผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบทั้งหลาย ย่อมเห็นว่าพระนิพพานคือ พระนิพพาน เพราะพระนิพพานมีอยู่ แต่ไม่มีผู้อยู่ในพระนิพพาน .. สิ่งทั้งหลายทั้งปวงมีอยู่ ดำรงอยู่ไม่ว่าจะมีพระพุทธเจ้ามาอุบัติหรือยัง แต่ผู้ตรัสรู้เห็นทั่วสิ่งทั้งหลายทั้งปวง อันมีพระนิพพานเป็นที่สุดนั้น มีเพียงพระพุทธเจ้า.. ผู้ทรงพระกรุณาตรัสบอกถึงสิ่งที่เป็นประโยชน์ และไม่ใช่ประโยชน์ เพื่อความหลุดพ้น ไม่ใช่เพื่อไม่หลุดพ้น เพื่อความละ ไม่ใช่เพื่อความสะสม.. เพื่อความสันโดษ ไม่ใช่เพื่อความสมาคม.. แลอาจกล่าวอีกนัยหนึ่งว่า ธรรมมีอยู่ แต่ไม่มีผู้อยู่ในธรรมนั้น.. ฯ

ลักษณะสำคัญของนิพพาน ที่สืบเนื่องมาจากความหมายว่า “ดับ” (นิโรธ) ซึ่งนับว่าเด่นน่าสนใจ มีอยู่ ๓ อย่าง คือ

๑. ดับอวิชชา หมายถึง การเกิดญาณทัศนะอันสูงสุด หยั่งรู้สัจธรรม

๒. ดับกิเลส หมายถึง กำจัดความชั่วร้าย และของเสียต่างๆภายในจิตใจ หมดเหตุที่จะก่อปัญหาความ
เดือดร้อนวุ่นวายต่างๆ แก่ชีวิตและสังคม

๓. ดับทุกข์ หมายถึง หมดความทุกข์ บรรลุความสุขอันสูงสุด