อยู่กับลมหายใจ

"...การพัฒนาสิ่งดีงามในชีวิต ต้องพัฒนาทั้งกาย ทั้งวาจา ทั้งจิต ทั้งปัญญาพร้อมๆกัน ศีลในระดับละเอียดนั้นท่านแปลว่าปกติ เราสำรวมกาย วาจา สำรวมใจ ได้สำนึกได้สังเกตความไม่ปกติของตัวเอง

เมื่อเราพยายามอยู่กับลมหายใจ จิตใจดิ้นรนไม่ค่อยยอม นั่นก็เป็นกำไรทางปัญญา ถึงจะไม่ได้กำไรทางความสงบของจิตใจ ปัญญาที่รู้ว่าภาวะจิตของเราทุกวันนี้มันเป็นอย่างนี้

เราสังเกตว่าจิตมันชอบคิดเรื่องอะไรบ้าง เวลาจะอยู่กับลมหายใจ แต่ว่ามันหนีไปมันโดดเรียน โดดเรียนแล้วมันหนีไปอยู่ที่ไหน มันไปหาความบันเทิงที่ไหน

เวลาเราคิดต้องสังเกตว่า อาการของจิตใจที่เผลอที่กำลังคิดอยู่ เราจะมองในกรณีของเนื้อหาที่คิดก็ได้ ก็จะได้ปัญญาตรงนี้ด้วยว่าจิตใจสนใจเรื่องอะไรบ้าง

ดังนั้น คนเราเข้าข้างตัวเองเป็นประจำ อาจจะมองตัวเองในแง่ที่ดีเกินไปเสียส่วนใหญ่ สลับกับมองตัวเองในแง่ร้าย แต่จะตรงกับความเป็นจริงน้อยมาก ส่วนมากถ้าไม่ดีเกินความจริง มันก็ร้ายกว่าความจริง

แต่เมื่อเราพยายามอยู่กับลมหายใจ จิตไปที่ไหนเราโกหกตัวเองไมได้ นี่คือสิ่งที่จิตเรายินดี นี่คือสิ่งที่จิตใจเราสนใจ เป็นการเปิดเผยว่าจิตใจของเรากำลังยึดติดในเรื่องอะไรบ้าง..."

เทศนาธรรมคำสอน..
องค์ท่านพระอาจารย์ชยสาโร ภิกขุ
ธรรมเทศนาเรื่อง "ภาวนาคือการเรียนรู้"
ณ บ้านพอ วันที่ ๒๒ มกราคม ๒๕๕๕ อ.แม่ริม จ.เชียงใหม่






"...ต้นไม้ใบไม้ ที่กำลังร่วงโรย หรือสดใส จงไปพิจารณาให้เป็น วิปัสสนาญาณ วิปัสสนา ไม่ใช่เกาะแต่ตำรา

จงหาของจริง มาใคร่ครวญ วิปัสสนา ท่านให้ดูของจริง ไม่ใช่มัวถ่างตาดูแต่ตำรา แล้วก็ติดตำราแจ ของจริงไม่ใช้ จะได้อะไรเป็นที่พึ่ง..."

โอวาทธรรมคำสอน..
องค์หลวงพ่อปาน โสนันโท วัดบางนมโค

... สาธุ สาธู สาธู ...