สิ่งทีพระพุทธเจ้าทรงค้นพบแลนำมาสอนคือ อริยสัจ 4 ประการ เป็นเรื่องที่ง่ายๆและพื้นๆที่คนสามัญธรรมดาทั้งหลายสามารถรู้และเข้าใจได้ เพราะเป็นเรื่องของกฎของเหตุและผล

ถ้าเหตุมี ผลก็ย่อมมี ถ้าเหตุดับ ผลก็ดับ

อริสัจ 4 ชี้ตรงไปในเรื่อง
ทุกข์
เหตุเกิดทุกข์
ความดับทุกข์
และวิธีทำให้ถึงความดับทุกข์

ซึ่งเมื่อมาทำให้อ่านง่ายรู้ง่ายก็จะเป็นเช่นนี้

ผลทุกข์ กับ เหตุทุกข์ คู่หนึ่ง
ผลสุข กับ เหตุสุข อีกคู่หนึ่ง

การปฏิบัติธรรมตามคำสอนของพระพุทธเจ้า คือการเอาเหตุสุข มาต่อสู้กับเหตุทุกข์
ถ้าเหตุทุกข์ดับ ผลทุกข์ก็ดับ

นี่คือหลักการที่จำได้ง่ายๆ ในเรื่องอริยสัจ 4

เหตุสุข คือ มรรคทั้ง 8 ตัว
คือสติปัฏฐาน 4
คือวิปัสสนาภาวนา
คือโพธิปักขิยธรรม 37 ประการ ใครจะเจริญแบบไหนก็แล้วแต่พื้นฐานที่ตนสร้างสมมา

เหตุทุกข์คือตัณหา อุปาทานความเห็นผิดยึดผิดว่ากาย ใจ นี้เป็นอัตตาตัวตน

ที่สุดของการต่อสู้ของเหตุสุขกับเหตุทุกข์คือ
อนัตตา
สมดังคำสรุปของพระศาสดาว่า

"สัพเพธัมมา อนัตตา"....ธรรมทั้งหมดทั้งปวงเป็น
อนัตตา

นี้..นี้....อยากอยู่แค่...อนัตตา..เองแค่นั้นหรือ..

ต่อให้พืช เอ้ยพูดยกศัพท์นั่นนี่มามากมายก่ายกอง ถ้าไม่เข้าใจคน ก็ไม่เข้าใจธรรมะ คนคือธรรมะ ธรรมะนก็คนนี่แหละ แยกออกมะ คน+ธรรมะ ฮงล่ะซี่

นี่ไงธรรมะ อิอิ เชื่อมะ



มีทุกอย่าง ทุกอย่างรวมอยู่ในนี่

โลกภายนอกกว้างไกลใครใครรู้
โลกภายในลึกซึ้งอยู่รู้บ้างไหม
จะมองโลกภายนอกมองออกไป
จะมองโลกภายในให้มองตน.

อนัตตา เป็นประตูทางออกสู่นิพพานที่ง่ายกว่าเพื่อนถ้าเข้าใจเทคนิคการพิจารณา

ส่วนประตูอนิจจังและทุกขังก็ออกได้ถ้าใครสร้างบุญบารมีมาทางนั้นครับ

เล่นเอาทีละประตูๆเรยนะ

นี่ไงถึงได้ว่ามโน

กรัชกายเอาทีละ 3 ประตูเชียวหรือ เก่งจัง
ไหนลองบอกเทคนิคการเอาทีละ 3 ประตูให้ฟังหน่อยซิ

เห็นประตูใดประตูหนึ่งก็เห็นหมดทั้งสามประตู เออ ตามที่ท่านอโศกพูดคือพูดตามตัวหนังสือเออ

กรัชกายพูดเอาเองตามความคิดปุถุชน

ผู้เจริญวิปัสสนาภาวนาจะทำความชัดเจนบนทางออกประตูใดประตูหนึ่งตามบุญวาสนาของตน แล้วส่งเข้ามรรค ผล นิพพาน ไม่วิ่งเข้าวิ่งออกทั้ง 3 ประตูอย่างที่กรัชกายคิดหรอก ให้รู้ไว้ ถ้าไปเจอของจริงจะได้ไม่มัวพะวักพะวงว่าจะออกทางประตูไหนดี ธรรมเขาส่งเองไปตามลำดับ

ก็ไปนั่งวาดใยแมงมุมเอาเอง ก็มโนไปเรื่อยซี่เออ

เท่านี้ก็รู้ว่ากรัชกายเป็นตัวชอบมโนเอาเอง ไร้ประสบการณ์จริง ไปเชิญนักอภิธรรมมาวิเคราะห์สิว่าผู้ปฏิบัติจะออกสู่พระนิพพานทั้ง 3 ประตูพร้อมกันได้ไหม?

เอ้..พูดงัยนี้..พดกลับไปกลับมา...
ที่สุดของการต่อสู้ของเหตุสุขกับเหตุทุกข์คือ
อนัตตา..


แล้วนี้อะไร...นี้...ไม่ใช่สูงสุดแล้วหรอ?..
อนัตตา เป็นประตูทางออกสู่นิพพานที่ง่ายกว่าเพื่อนถ้าเข้าใจเทคนิคการพิจารณา





อยากจะบ้าตาย...

พระไตรลักษณ์...นั้นอันเดียวกัน..พูดถึงอันไหน...ก็ถึงอันอื่นๆไปในตัว...แระคุณเอ้ย..

เมื่อเห็นชัด...เห็นจริง...จริงๆ...ทีนี้...จากสามจะเหลือชัดชัดหนึ่ง..คือ..อนัตตา..

มันเป็นครรลองอย่างนี้..

ไม่ใช่...มีแยก...มีประตู..อนิจจัง..ประตูทุกขัง..ประตูอนัตตา..จะเข้าประตูไหนก็ได้...

อโสกะ..อยากพูดอะไร..ก็พูดเน๊าะ..

ก็บอกแล้วไงว่า นิพพาน หมายถึงหมดตัณหา ไม่มีตัณหา ไปใช่เดินไปประูนั่นที ประตูนี้ที ครบสามประตูนิพพานเลย คิกๆๆ

ท่านอโศกขอรับเคยได้ยินมรรคสมังคีไหม

มันจบแล้วครับนาย

เออ!....กบก็เป็นกับเขาด้วย

เคยได้ยินเรื่องพระถูกเสือกัดกินแล้วบรรลุธรรมเป็นชั้น จนถึงอรหันต์ไหม
ครั้งแรกท่านบรรลุโดยทุกขัง เป็นโสดาบัน

เคยได้ยินเรื่องพระพาหิยะไหม ท่านออกทางประตูอนัตตา

เคยได้อ่านเรื่องพระรูดผ้าไหม ท่านบรรลุธรรมโดยออกทางประตูอนิจจัง

บรรลุอรหันต์ตามตำรา นี่แหละมโนของจริง ไม่ลอกไม่ดำ จำนำไม่ได้

อีกหน่อยยืนฉี่ก็เป็นอรหันต์ เชื่อดิ

สงสารสัตว์โลก ผู้จมอยู่ในกองตำรา