" มนุษย์เป็นภพ ที่ประเสริฐที่สุด "
"...ธาตุมนุษย์เป็นธาตุ ตายตัว ไม่เป็นเหมือน
นาค เทวดา ทั้งหลาย ที่เปลี่ยนเป็นอื่นได้
มนุษย์ มีนิสัยภาวนา ให้สำเร็จได้ง่าย
กว่าภพอื่น อคคํ ฐานํ มนุสเสสุ
มคคํ สตต วิสุทธิยา มนุษย์มีปัญญา
เฉียบแหลมคม คอยประดิษฐ์
กุศล อกุศล สำเร็จ อกุศล มหาอเวจี
เป็นที่สุด ฝ่ายกุศล มีพระนิพพาน
ให้สำเร็จได้ ภพอื่นไม่เลิศ
เหมือนมนุษย์ เพราะ มีธาตุที่บกพร่อง
ไม่เฉียบขาด เหมือนมนุษย์ ไม่มีปัญญา
กว้างขวางพิสดาร เหมือนมนุษย์ มนุษย์ธาตุพอ
หยุดทุกอย่าง สวรรค์ไม่พอ อบายภูมิธาตุไม่พอ
มนุษย์มีทุกข์ สมุทัย...ฝ่ายชั่ว ฝ่ายดี....
กุศลมรรคแปด นิโรธ รวมเป็น 4 อย่าง
มนุษย์จึงทำอะไรสำเร็จ ดังนี้ ไม่อาภัพเหมือนภพอื่น "
(โอวาทธรรม หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต)




เรื่อง "ข้อวัตรปฏิบัติอันเข้มงวดดุเดือด ของหลวงปู่มั่น"

(เทศนาโดย หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)

พระกรรมฐานเราฉันช้อนนี้ แหม มันขวางมาก ท่านว่างั้น เวลาท่านเทศน์ถึงเรื่องการฉันอาหารในบาตร เอาช้อนเข้าไปตัก เอาส้อมเข้าไปตัก ไปกีดไปขวาง มันเรื่องอะไรมันขวางจิตตลอด เราเลยไม่เอาเลย ท่านว่างั้น ตลอด จนกระทั่งท่านจวนตัวแล้วเราออดเราอ้อน ท่านก็ฉันบ้างเล็กๆ น้อยๆ ไปอย่างนั้น เราไม่ได้ลืมนะ นี่อย่ามาเป็นพระเจ้าชู้พระขุนนาง ได้ยินเสียงค้อนเคาะเปรี้ยงป้างๆ อยู่ในบาตร อย่าให้เห็นในวัดนี้นะ ผมดูอยู่นะ ว่าผมไม่ดูหรือนี่ ทั้งๆ ที่ผมฉันช้อนนี่ละผมก็ดูหมู่เพื่อนตลอด ถ้าเห็นทำอย่างนั้นผมไล่หนีจากวัดเลย นั่นฟังซิน่ะ ขวางธรรมเป็นเรื่องเล็กน้อยเมื่อไร ธรรมเท่านั้นจะพาโลกให้มีความสงบร่มเย็นเป็นสุขได้ กิเลสไม่ได้พาให้มีความสงบร่มเย็นนะ มันกีดมันขวาง อยู่ในบาตรมันก็ขวาง เจ้าของยังเพลินเป็นบ้ากับลิ้นกับปาก ฉันด้วยความเพลิน ฉันด้วยความเป็นบ้าของพระเรา ฟังเสียงช้อนเสียงส้อมเคาะกันเปรี้ยงป้างๆ เราดูไม่ได้เหมือนกันนะหากไม่เคยพูด วันนี้พูดเสียบ้าง มันเป็นยังไงพระเรา ?