ถ้าคนมีกึ๋นอ่านแล้วก็คงคิดในใจว่า จขกทจะลองภูมิหรือไม่ ไม่รู้แต่นับว่าเป็นคำถามที่ใช่ได้
ดีแล้วชอบแล้วที่จะอ้างอิงมาสนทนากันในลานธรรมจักร

แต่ถ้าเป็นพวกสมองไร้ลอยหยัก ก็คงไม่แคล้วโวยวายหาว่า ถามเขาหรือยัง! รู้ได้ไง!
และอีกสารพัดสารเพ คงคิดว่าถ้าทำตัวป่วนไร้สาระได้ คือข้าแน่!

แต่ก็อย่างว่า ตัวใครก็ตัวใคร ก้อนสมองใครก็ของมันครับ

เอาเป็นว่า ใครใคร่แสดงความเห็นก็เอาเลยครับ
แต่ถ้าไม่มีใครแสดงผมกลัวผมหาว่ามั่ว ก็ไม่ว่ากัน
ไว้ผมเข้ามาสาธยายเองครับ

ขอตอบตอบข้อ 1 ข้อเดียว แต่ก็ตงไม่ครบเนื้อหา

1 นิโรธสมาบัติ คือนิพพาน หรือไม่ใช่นิพพาน?

นิโรธสมาบัติ ไม่ใช่ นิพพาน
นิพพาน คือสภาวะธรรมของพระอรหันต์ ที่เจริญอริยมรรคมีองค์๘ตามคำสอนของพุทธองค์...ไม่เกี่ยวกับสมาบัตใดๆ

นิโรธสมาบัติ เป็นการที่พระอริยะ ตั้งแต่ พระอนาคามี ถึง พระอรหันต์ ที่ทำฌานสมาบัติ๘ได้ ท่านเจริญสัญญาเวทยิตนิโรธ เพื่อดับสัญญาและเวทนา

พระอรหันต์ ก็ไม่ใช่จะทำ นิโรธสมาบัติ ได้ทุกคน

รออ่านการแก้ใขเพิ่มเติม พร้อม

ข้อ 2,3 รออ่าน

มาดูความหมายของบัญญัติกันก่อน "นิโรธสมาบัติ"

นิโรธ มีผู้เอาไปแปลว่า หลุดพ้น บางก็ว่าหลุดพ้นจากกิเลส บ้างก็ว่าหลุดพ้นจากราคะ โทสะ โมหะ
ซึ่งความจริงแล้วมันมั่วทั้งเพ ที่ว่ามั่วไม่ได้หมายความถึงบาลีพระไตรปิฎกนะ
แต่ที่มั่วก็คือที่ที่เอาบาลีไปแปลครับ

นิโรธ.... เป็นพุทธพจน์ จะต้องรู้ด้วยความเป็นลักษณะของสภาวธรรม
กายใจของบุคคลอันเป็นอสังขตะ คือไม่เข้าไปข้องเกี่ยวกับสังขตะ
พูดให้ชัดก็คือรู้แต่ไม่ยุ่งนั้นเอง

ส่วนคำว่า สมาบัติ....เป็นเพียงโวหารที่ใช้สื่อสารกัน คำนี้เอาปแปลได้ครับ
นั้นก็คือ ...."การเข้าถึง"

ลองพิจารณาดูครับ ถ้าเราเอาอย่างที่มั่วๆกันว่า นิโรธ ความหลุดพ้น
ส่วนสมาบัติแปลว่าความเข้าถึง แล้วนิโรธสมาบัติ มันไม่เป็นหัวมังกุท้ายมังกรหรือครับ
คือไม่รู้จะเอาไงกันแต่ อันหนึ่งหลุดพ้น อันหนึ่งเข้าถึง

ก็ด้วยเหตุนี้เราจึงต้องพิจารณาเนื้อหาในพระธรรมที่มีคำว่า "สมาบัติ"ก่อนว่า
เนื้อหานั้นเกี่ยวข้องกับธรรมอันใด อย่างเช่น กล่าวถึงเรื่องฌาน(ชาน) แล้วบอกว่า
ฌานสมาบัติ นี่ก็ต้องหมายถึง "การเพ่งพินิจเพื่อเข้าถึง" ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะเป็นเอกัตคตา(ว่าง)

ส่วนนิโรธสมาบัติ ก็ต้องหมายถึง กายใจอันเป็นอสังขตะเข้าถึงในที่นี้ก็คงเป็น เวทยิกนิโรธ
ดูความต่างของนิโรธและเวทยิกนิโรธ นิโรธนั้นกายใจยังรับรู้สังขตะ
แต่เวทยิกนิโรธคือการดับ(ไม่รับรู้)ตัวสังขตะเลย เมื่อไม่รับรู้วิญญาน ย่อมไม่เกิดรูป เวทนา สัญญา สังขาร
เมื่อไม่มีวิญญาน กายใจก็ไม่รับรู้อะไรได้ เวทนา และสัญญาที่ทำรู้สึกถึงความเจ็บปวดก็ไม่เกิด
รวมไม่ถึงสังขาร

ที่อธิบายนี้ก็เพื่อให้รู้ว่า พุทธพจน์ต้องรู้โดยลักษณะ เมื่อรู้ลักษณะแล้วเราก็จะอ่านพระธรรมเข้าใจ

ขออนุญาตถาม คุณ Duangrat หน่อย พระอรหันต์นี่เป็นคน,ใช่คนมั้ยครับ

ถามศาสดาโฮฮับหน่อย

สังขตะ อสังขตะ อะไร ได้แก่อะไรครับน่า

แล้วสภาวธรรมล่ะ อะไร ได้แก่อะไร เอาชัดๆ

นิโรธ ในอริยสัจจ์ล่ะ เป็นสภาวธรรมมั้ย เป็นนิพพานมั้ย

ขอถามกลับนะว่า มีข้อความของเราตรงไหน ที่อ่านแล้ว สงสัยว่า พระอรหันค์ เป็นหรือไม่เป็นคน

นั่นยังไม่มี แต่ถามดูก่อน เพราะมีคนพูดว่า คน ได้แก่ คนบ้า คนบ้าจึงเรียกว่า คน คนไม่บ้า เรียกบุคคล

เสริมอีกหน่อย พระอรหันต์เป็นคนหรือเป็นบุคคลครับ

คุณ"Duangratพูดกับไอ้หนูคนนี้ ต้องตระหนักให้ดีก่อนว่า สีซอให้ควายฟังกับมานั่งตอบคำถามนายกรัชกาย
อย่างไหนจะเกิดประโยชน์กว่ากัน....

ไอ้คำถามที่มันเอามาถามคุณDuangratนั้นนะ ผมอธิบายให้มันฟังจนเมื่อยปาก มันก็ยังไม่เข้าใจ
เอาอย่างนี้ ผมถามDuangratดีกว่าว่า.......

ผมบอกว่าจะเอาคำว่า"คน"มาใช้ในกับผู้ที่กำลังศึกษาและปฏิบัติธรรมไม่ได้
เราต้องใช้คำว่า "บุคคล"

เหตุที่ใช้คำว่า"คน"ไม่ได้นั้นก็เพราะ คนมีความหมายถึงมนุษย์หลายประเภท
คนบางประเภทก็ไม่สามารถศึกษาและเข้าใจธรรมได้ในชาตินี้ ตัวอย่างเช่น คนบ้า

ด้วยเหตุนี้จึงไม่สามารถเอาคำว่า"คน"มาใช้กับการปฏิบัติได้ ต้องใช้คำว่า "บุคคล"
มิเช่นนั้นอาจทำให้เข้าใจผิดคิดว่า คนบ้าก็สามารถปฏิบัติธรรมได้

ผมถามคุณDuangrat ครับว่าเข้าใจสิ่งที่ผมสื่อให้ฟังมั้ยครับ

หากนั่นยังไม่อ่อนน้อม ถามใหม่ คุณโฮฮับขอรับ ขออนุญาตถามหน่อยว่า

สังขตะ อสังขตะ อะไร ได้แก่อะไรครับน่า

แล้วสภาวธรรมล่ะ อะไร ได้แก่อะไร เอาชัดๆ

นิโรธ ในอริยสัจจ์ล่ะ เป็นสภาวธรรมมั้ย เป็นนิพพานมั้ยขอรับ

บุคคล "ผู้กลืนกินอาหารอันทำอายุให้ครบเต็ม" คนแต่ละคน, คนรายตัว, อัตตา, อาตมัน, ในพระวินัย โดยเฉพาะในสังฆกรรม หมายถึงภิกษุรูปเดียว

มนุษย์ "ผู้มีใจสูง" ได้แก่ คนผู้มีมนุษยธรรม เช่น เมตตา กรุณา เป็นต้น, สัตว์ที่รู้จักคิดเหตุผล, สัตว์ที่มีใจสูง, คน

สัตว์ "ผู้ติดข้องอยู่ในรูปารมณ์ เป็นต้น" สิ่งที่มีความรู้สึก และเคลื่อนไหวไปได้เอง รวมตลอดทั้งเทพ มาร พรหม มนุษย์ เปรต อสุรกาย ดิรัจฉาน และสัตว์นรก ในบาลีเพ่งเอามนุษย์ก่อนอย่างอื่น ไทยมักเพ่งเอาดิรัจฉาน

ดีไม่ดีนักธรรมะบ้านเรา คงต้องกลับไปเรียนอนุบาล ให้ครูสอนอะไร คน บุคคล มนุษย์ กันใหม่ คิกๆๆๆ

เลอะเทอะเพี้ยน ถึงว่าไงว่า ศาสนาโฮฮับอุบัติขึ้นแล้วในลานแห่งนี้

จากข้อที่๑. ที่ถามว่า นิโรธสมาบัติใช่นิพพานหรือไม่ใช่นิพพาน
การจะตอบคำถาม เราต้องอธิบายให้รู้ถึงลักษณะของบัญญัติที่เอามาถามเสียก่อน
ถ้าตอบเลยมันจะเป็นตอบแบบกำปั่นทุบดินไป

นิโรธ เป็นลักษณะของกายใจที่ไม่ไปข้องเกี่ยวกับสังขตะที่มากระทบกายใจ(รู้แต่ไม่ข้องเกี่ยว)
.........เรียกว่าอสังขตะ

สมาบัติ เป็นโวหารธรรมดา ที่หมายถึง "การเข้าถึง" ซึ่งส่วนใหญ่ท่านเอามาใช้กับการเข้าถึงองค์ฌาน(ชาน)

นิพพาน เป็นลักษณะของกายใจที่ทรงไว้ซึ่งอินทรีย์๕ เมื่อมีสังขตะมากระทบ
..........อินทรีย์๕คือสภาวธรรมที่ปล่อยวางสังขาร(ปฏิจจฯ)
เหตุนี้จึงเรียกนิพพานที่เป็นลักษณะของสภาวธรรมว่า ....วิสังขาร

ดูความต่าง ......

นิพพาน คือ วิสังขาร(อินทรีย์๕)

นิโรธ คือ อสังขตะ

นิพพาน(อินทรีย์๕)ย่อมมเกิดก่อนนิโรธ......อย่าลืมเป็นอันขาดว่า ทั้งนิโรธและนิพพาน(อินทรีย์๕)
เป็นสภาวธรรม ลักษณะต้องเกิดขึ้นและดับไปเสมอ เหตุนี้พระอรหันต์จึงต้องทรงความเป็นอินทรีย์๕
ไว้อย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอ

ปล.ในกรณีนี้คุณDuangratอาจจะสงสัยว่า อริยบุคคลตั้งแต่โสดาบันก็มีอินทรีย์๕
ใช่ครับ แต่มันขึ้นอยู่กับ "พละ"ของแต่ละระดับบุคคลด้วย และต้องคำนึงถึงสังโยชน์ที่มากระทบด้วยครับ

ตอบคำถามที่ว่า นิโรธสมาบัติใช่นิพพานมั้ย......ตอบว่าไม่ใช่
แม้กระทั้งนิโรธเองก็ไม่ใช่นิพพานครับ ตามที่บอก สภาวะที่เป็นนิพพานคือ....วิสังขาร

ถ้าจะให้อธิบาย "นิโรธสมาบัติ" มันก็หมายถึง การเข้าถึงองค์ฌานด้วยกายใจที่เป็นอสังขตะ

การเพ่งความว่าง ด้วยกายใจที่เป็นอสังขตะ เพื่อการเข้าถึง องค์ฌาน(องค์๙)

รัฐบาลท่านปลดกัญชาออกจากบัญชียาเสพติดเมื่อไร แนะนำให้กรัชกายลองซักบ้อง
จะได้หายบ้า หายเพ้อ เพราะตัวเองบ้าไง ถึงได้เถียงแทนคนบ้า

เพ้อเจ้อละถนัดนัก หลักการไม่มี

คน ใช้กับคนบ้า อยู่บ้านหลังคาแดง คนทั่วๆไป คือ ไม่บ้า ไม่ใช่คน อิอิ โฮฮับเอ้ย ไอ้บ้า