เราปฏิบัติจริงๆได้จริงๆเราพ้นจริง ศาสนาพุทธของเราหลุดพ้นจริงๆ พระพุทธเจ้าหลุดพ้นไปกี่องค์แล้ว เราไปอยู่ไหนล่ะ ทำไมไม่เจอพระองค์ บัดนี้เรามาเจอแล้ว ให้รีบตักตวงเอาเมื่อยังพอมีกำลัง อยู่แก่แล้วทำไม่ได้นะ มันเอาไม่ไหวแล้ว ไม่เหลือวิสัย ไม่เหลือความพยายามหรอก ศรัทธาเป็นหลัก อย่าเป็นศรัทธาหัวเต่า นั่งภาวนาพอมันปวด เวทนาทุกข์ โอ๊ย! ไม่ไหวแล้ว พรุ่งนี้เอาใหม่ พรุ่งนี้ก็เหมือนเดิม สิบปีก็เหมือนเดิม
หลวงปู่แฟ้บ สุภัทโท
วัดป่าดงหวาย จ.สกลนคร






ผู้มีสติ "หลวงปู่ชา สุภัทโท"
วัดหนองป่าพง อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี
ผู้ใดมี "สติ" ... อยู่ทุกเวลา
ผู้นั้นก็จะได้ฟังธรรมะของพระพุทธเจ้า...อยู่ตลอดเวลา
เพราะว่า เมื่อตามองเห็นรูป...ก็เป็นธรรมะ
หูได้ยินเสียง...ก็เป็นธรรมะ
จมูกได้กลิ่น...ก็เป็นธรรมะ
ลิ้นได้รส...ก็เป็นธรรมะ
ธรรมารมณ์ที่เกิดขึ้นกับใจ นึกขึ้นได้เมื่อใด...เป็นธรรมะเมื่อนั้น
ฉะนั้น "ผู้มีสติ"
จึงได้ฟังธรรมะของพระพุทธเจ้าอยู่ตลอดเวลา...ไม่ว่าจะยืน เดิน นั่ง นอน
มันมีอยู่ทุกเวลาเพราะอะไร ? เพราะเรามีความรู้อยู่
ในเวลานี้ เราจึงเรียนอยู่กลางธรรมะ
จะเดินไปข้างหน้า...ก็ถูกธรรมะ
จะถอยไปข้างหลัง...ก็ถูกธรรมะ
ท่านจึงให้มี "สติ"
ถ้ามีสติแล้ว มันจะเห็นกำลังใจของตน เห็นจิตของตน
ความรู้สึกนึกคิดของตัวเองเป็นอย่างไร ก็ต้องรู้
รู้ถึงที่แล้ว ก็รู้แจ้งแทงตลอด
...เมื่อมันรอบรู้อยู่เช่นนี้
การประพฤติปฏิบัติ มันก็ถูกต้องดีงามเท่านั้นแหละ







เมื่อเราไม่เข้าไปผูกใจในสิ่งใด
สิ่งนั้นก็ไม่เป็นนายบังคับใจเรา
ให้อยากให้โกรธ ให้เกลียด ให้กลัว
ให้เหี่ยวแห้ง หรือให้อาลัยถึงมันได้
เราจะอยู่เป็นสุข เมื่อใจหลุดพ้นแล้ว
ก็เป็นอันว่า ไม่มีอะไรมาทำให้เรากลับเป็นทุกข์ได้อีกจนตลอดชีวิตการคิดแล้วคิดอีก เพื่อตีปัญหานี้ให้แตก จนใจหลุดพ้น

เรียกว่า “ วิปัสสนากัมมัฏฐาน “
ท่านพุทธทาสภิกขุ

แก่เกินไป...ก็เป็นอุปสรรค์ได้