หลวงปู่ศรี มหาวีโร "..การที่คนเราจะมีบุญวาสนาได้นั้น ต้องเป็นผู้ลงมือทำดีเอง การที่เราจะหมดบุญวาสนานั้น เพราะลงมือทำชั่วเอง..
..ความมีบุญวาสนาหรือความไม่มีบุญวาสนา ใครทำให้ใครไม่ได้ เหมือนดอกและผลของต้นไม้ ย่อมเจริญเพราะอาศัยดินดี..
..บุญกุศลคุณงามความดีย่อมเจริญงอกงามได้ ก็เพราะคบหาคนดีและสร้างความดี..
..ฉะนั้น ป่าเปลี่ยวเป็นที่ไปของฝูงเนื้อ กลางหาวเป็นที่ไปของนก การสิ้นกำหนัดเป็นเป้าหมายของธรรมะ พระนิพพานเป็นที่ไปของพระอรหันต์.."

คัดลอกบางตอนจาก: มหาวีรธัมมานุสรณ์ หลวงปู่ศรี มหาวีโร




"..สมณะไปที่ใด ไม่ควรติดข้องอยู่กับกาลสถานที่เวล่ำเวลา ควรบำเพ็ญเพียรเพื่อความหลุดพ้นทุกลมหายใจเข้าออก ชีวิตที่กำลังก้าวผ่านไปในปัจจุบันคือความไม่แน่นอน ที่ผลกรรมปรุงแต่งจิตขึ้นจากอดีต ถ้าหากกรรมในปัจจุบันไม่แน่นอนก็จะส่งผลร้ายในอนาคต

...การมีชีวิตอยู่กับความตายไม่มีความแตกต่างกันในทางธรรม เพราะเป็นหลักธรรมดาที่มนุษย์และสัตว์โลกต้องพานพบเป็นประจำนิสัย การบำเพ็ญเพียรทางจิตเพื่อความหลุดพ้นในวันนี้หรือวันพรุ่งนี้ต่างหาก เป็นกิจที่สมณะพึงกระทำบำเพ็ญให้เกิดขึ้น.."
คัดลอกบางตอนจาก: มหาวีรธัมมานุสรณ์ หลวงปู่ศรี มหาวีโร





ถ้าหากเราไม่รักษาศีล เราไม่ปฏิบัติตามศีล ก็หมายความว่า “ ความชั่วของเรายังมีอยู่ “ถ้าเราปฏิบัติ ก็หมายความว่า“ เราละความชั่วเป็นข้อๆ “ได้มากได้น้อยมีศีลเป็นเครื่องวัด

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี