คำสอนสมเด็จพระสังฆราชที่ 8

การ ฆ่าตัวตาย เป็น การแสดงความอับจนพ่ายแพ้หมดหนทางแก้ไข หมดทางออกอย่างอื่น สิ้นหนทางแล้ว เมื่อฆ่าตัวก็เป็นการทำลายตัว เมื่อทำลายตัวก็เป็นการทำลายประโยชน์ทุกอย่างที่พึงได้ในชีวิต ในบางกลุ่มบางหมู่เห็นว่าการฆ่าตัวตายในบางกรณีเป็นเกียรติสูง แต่ทางพระพุทธศาสนาแสดงว่าเป็นโมฆกรรม คือกรรมที่เปล่าประโยชน์ เรียกผู้ทำว่า คนเปล่า เท่ากับว่าตายเปล่าๆ ควรจะอยู่ทำอะไรให้เกิดประโยชน์ต่อไปได้ ก็หมดโอกาส



"อานิสงส์ทำความสะอาดวัด"

ตัวอย่างก็คือน้องสาวของพระอนุรุทธ น้องสาวของท่านเป็นโรคเรื้อน เวลาพระพุทธเจ้าไปเทศน์เธอก็ไม่ออกมาเพราะอาย ต่อมาวันหนึ่งพระอนุรุทธก็ไปถามว่า
“พระพุทธเจ้ามาทำไมจึงไม่ฟังเทศน์”


เธอตอบว่า “เธอเป็นสาว เป็นโรคเรื้อนก็อาย”

พระอนุรุทธก็บอกว่า “ถ้าอย่างนั้นหาเวลาทำบุญให้ทำแบบนี้เวลาที่พระไปบิณฑบาตก็จัดสถานที่ กวาดสถานที่ จัดน้ำใช้น้ำฉันให้พระ”

เธอก็ทำแบบนั้นทุกวัน ทำไป ๆ ไม่ช้าโรคเรื้อนมันก็หายไปทีละหน่อย ๆ เพราะทำด้วยจิตใจเคารพ ต่อมาก็หายสามารถมาไหว้พระได้ มาฟังเทศน์ได้

ต่อมาเธอก็ตาย ตายจากความเป็นคน ไปเกิดเป็นนางฟ้าบนสวรรค์ชั้นดาวดึงสเทวโลก ไปเกิดระหว่างวิมานของเทวดา ๔ องค์ เธอสวยมาก เพราะอานิสงส์กวาดพื้นที่ จัดพื้นที่

เพราะฉะนั้นใครที่ถวายไม้กวาดจะสวยเหมือนกัน อันนี้เรื่องจริงนะ ไม้กวาดทำให้พื้นที่สะอาด อานิสงส์มาสนอง”

พระราชพรหมยาน(หลวงพ่อฤาษีลิงดำ)




# คำเทศนาที่สำคัญ ของเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต ) พรหมรังสี #

" ลูกเอ๋ย ก่อนจะเที่ยวไปขอบารมีหลวงพ่อองค์ใด เจ้าจะต้องมีทุนของตัวเอง คือบารมีของตนลงทุนไปก่อน เมื่อบารมีของเจ้าไม่พอ จึงค่อยขอยืมบารมีคนอื่นมาช่วย มิฉะนั้นเจ้าจะเอาตัวไม่รอด เพราะหนี้สินในบุญบารมีที่เที่ยวไปขอยืมมาจนล้นพ้นตัว "
" เมื่อทำบุญทำกุศล ได้บารมีมา ก็ต้องเอาไปผ่อนใช้หนี้เขาจนหมด ไม่มีอะไรเหลือติดตัว แล้วเจ้าจะมีอะไรไว้ในภพหน้า หมั่นสร้างบารมีไว้ แล้วฟ้าดินจะช่วยเอง "
" จงจำไว้นะ เมื่อยังไม่ถึงเวลา เทพเจ้าองค์ใดจะคิดช่วยเจ้าไม่ได้ ครั้นถึงเวลา ทั่วฟ้าจบดิน ก็ต้านเจ้าไม่อยู่ จงอย่าไปเร่งเทวดาฟ้าดิน เมื่อบุญเราไม่เคยสร้างไว้เลย จะมีใครที่ไหนมาช่วยเจ้า "

เห็นศิษย์วัดใหญ่ยักษ์ แถวปทุมธานี ก็ทำความสะอาดวัด ห้องส้วม สะอาดงดงาม

เวลาไปธุดงค์ ก็พาสาวกไปทำความสะอาดวัด พระพุทธรูปตามวัดชนบท

แบบนี้จะได้บุญสะอาดเท่ากันกับในเรื่องไหมครับ

การทำความสะอาดวัดนั้น จะกล่าวถึงบุญขึ้นอยู่กับเจตนา สมมุติคนที่ทำบุญด้วยเงิน 1ล้านบาท ที่ต้องการชื่อเสียง กับคนที่ทำบุญ 1 บาทแต่ทำด้วยศรัทธา คนที่ทำบุญด้วยศรัทธาจะได้บุญมากกว่า เปรียบกับที่ว่าการทำความสะอาดห้องน้ำได้บุญเท่ากันหรือไม่ ขึ้นอยู่กับเจตนาเป็นหลักประกอบกับศรัทธา ซึ่งถ้าจะกล่าวจริงๆ เรื่องบาปและบุญเป็นเรื่องที่ซับซ้อน เรื่องกรรมก็เป็นเรื่องที่ซับซ้อน ขออนุโมทนาบุญกับกัลยาณมิตรด้วยครับ

การทำวัดให้สะอาด เราอาจเข้าใจว่าวัดคือที่อยู่ของพระ แต่เราลองคิดให้ดี "วัตร" นี้
ควรทำให้สะอาดก่อนไม่ดีกว่าหรือ "วัตร" นี้เป็นข้อปฎิบัติได้ทั้งสาม คือ กาย วาจา ใจ ให้สะอาด
เมื่อ"วัตร"นี้สะอาดมีอานิสงส์ถึงการบรรลุเลย ผมตั้งชื่อให้ว่าวัดนี้คือ"วัดแจ้ง"

จะมีสักกี่คนนะ ที่ให้..หรือสละ..โดยไม่ถามว่าฉันจะได้อะไรกลับคืนมา
ถ้าเราทำด้วยความเมตตาปรารถนาดีต่อกัน มันได้คำตอบในตัวมันเองอยู่แล้ว

...เห็นหลายๆ คนไปวัดเพียงหวังเอาบุญ ขวนขวายในกิจการงานวัดอย่างขยันขันแข็ง
แต่อยู่บ้านไม่ทำ เกียจคร้าน เกี่ยงคนในบ้าน ไม่เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ไม่มีน้ำใจต่อคนในครอบครัว
และญาติพี่น้อง...เพราะเข้าใจว่าทำกับพระกับวัดได้บุญเยอะได้บุญมาก...ต้องการแค่ได้บุญมาก

คือแค่อยากให้คนที่โลภบุญพิจารณาให้แยบคาย และทำความเข้าใจในความหมายของบุญให้ถูกตรง
เข้าถึงสาระของพุทธศาสนาจะเป็นประโยชน์แก่ตนและสังคมมากขึ้น

บุญ....แรกก็ต้องการบุญก่อน....บุญกิริยาวัตถุ 10 ...พอมีปัญญามากขึ้น...รู้ว่า..ควรไปนิพพาน..ที่นี้...จากทำบุญธรรมดาก็หันมาเพิ่มความเข้มข้นเป็นบารมี10...จาก..ทานที่สละเพราะเป็นบุญ..ก็เป็นทานที่สละเพื่อละ...รักษาศีลก็ไม่ได้รักษาเพราะกลัวตกนรก..แต่รักษาเพื่อแสวงหาพระนิพพาน....เป็นต้น

หากไม่สนหาทางไปพระนิพพานแล้วละก้อ....ก็ยังบ้าบุญ...เป็นบุญกิริยา..ทั่วๆไป...ไม่เปลี่ยน..