สุริยา สาแก้ว
14 พฤศจิกายน 14:46

ผมไม่รู้ถามใคร เลยฝากข้อความนี้ไว้ ช่วยอธิบายด้วยนะครับ ขณะท่ีข้าพเจ้านั่งสมาธิ จะเกิดความเจ็บปวดท่ีบริเวณขาทั้งสอง 2ข้าง เมื่อเริ่มเข้าใจตามอารมณ์ความเจ็บปวดเกิดขึ้นเองได้ก็ต้องหายเจ็บปวดไปเองได้อย่างๆนี้จนกระทั้งไม่รู้รู้สึกเลย หลังจากนั้นเมื่อเกิดอะไรขึ้นก็จะภาวนาและเข้าใจตามแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนกระทั้งรู้สึกว่าตัวเราเริ่มกระเพื่อมไหลเหมือนน้ำไกว่ไปไกว่มา ทั้งๆที่รู้ว่าตัวเราเองนั่งตรงท่ีแล้ว ก็ทำความเข้าใจเหมือนๆทุกอารมณืที่ผ่านมา จะรู้สึกว่าเย็นสบาย เบา นิ่งนุ่มนวล มีความสุขลมหายใจแผ่วเบามาก เมื่อข้าพเจ้าปล่อยอารมณ์ผ่านไป ก็กลับกลายเป็นภาพสามมิติเหมือนข้าพเจ้าอยู่ในพื้นท่ีใดพื้นท่ีหนึ่ง เป็นพระพุทธรูปองค์ใหญ่เป็นหินสีขาวมีหลายเป็นดอกๆนั่งอยู่บนเนินที่มีหญ้ามีเขียวสูงเป็นเนินรองรับไไว้ ขณะหายใจเข้าก็ก็สูงใหญ่หายใจออกก็เล็กลงตาม เป็นอารมณ์แบบนี้ประมาณ 20 วินาที ก็หายไป ทุกวันนี้ข้าพเจ้ามีโอกาสปฏิบัติไม่บ่อยรักแต่พอมีโอกาสก็จะตั้งใจทำตามวิธีการเดิมของข้าพเจ้าก็จะเกิดหรือกลายเป็นรูปอื่นในเวลาไม่นาน ล่าสุดมองเห็นเป็นรูปลูกแก้วสีดำมีขนาเท่ากับบาตรพระครอบตัวข้าพเจ้าอยู่ทั้งหายใจเข้าและหายใจออก จะรู้สึกอึดอัดแน่นบีบรัดตัวข้าพเจ้าอยู่ตลอด ทั้งหมดที่เล่าคือสิ่งที่ไม่เข้าใจ จะแก้ไขอย่างไร วานให้ท่านอาจารย์ช่วยแก้ไขให้ที ขอบคุณครับ

เมื่อนั่งสมาธิมาจนพบวิธีผ่านความเจ็บผ่านนิวรณ์ 5 ได้ด้วยตนเอง
จิตใจก็มีความสงบตั้งมั่นละเอียดอ่อนจนสามารถสัมผัสรู้จังหวะชีพจร คือที่เห็นกระเพื่อมเหมือนน้ำแกว่าไกวไปมา หลังจากนั้นผลของสมาธิคือปีติ ความซาบซ่าน ปัสสัทธิ ความเบากายเบาใจและนิมิตจึงเกิด ตามมาเป็นธรรมดาผลของผู้เจริญสมาธิ

สำคัญพอนิมิตเกิดแล้วถ้ามีจิตปรุงแต่งไปตามนิมิต ก็จะทำให้เกิดเป็นเรื่องเป็นราวแตกลูกแตกหลานไปอีกมากมายอย่างที่นิยมชมชอบกันอยู่ในยุคปัจจุบัน

แต่นิมิต เป็นเส้นทางสู่ความวนเวียนว่ายตายเกิด หาใช่ทางที่พระพุทธเจ้าทรงประสงค์ให้พวกเรารู้เราเดินไม่

ทางสู่การค้นพบเหตุทุกข์เพื่อถอนเหตุทุกข์ออกแล้วจะได้พบสุขอันเป็นอมตะคือพระนิพพานต่างหากคือทางที่พระพุทธองค์ทรงแนะนำให้เดิน

ดังนั้นทางแก้สำหรับผู้ที่ทำสมาธิภาวนามาจนได้นิมิตแล้วก็จึงควรทำความเข้าใจเสียใหม่ให้ถูกต้องแล้วต่อยอดการภาวนาจากตรงนี้ขึ้นไปเป็นวิปัสสนาภาวนา ซึ่งก็คือการเริ่มต้นสังเกตพิจารณาสภาวะที่เป็นปัจจุบันขณะอารมณ์ที่ปรากฎต่อหน้าต่อตาให้เห็นความจริงของมัน

ถ้านิมิตชัดเป็นปัจจุบัน พึงนิ่งรู้นิ่งสังเกตนิมิตนั้นๆให้ดีๆนานๆ ไม่ช้าเกินการณ์นิมิตรนั้นจะแตกสลายให้เห็นความเป็น ทุกขัง ทนไม่ได้ อนิจจังต้องเปลี่ยนแปรไปและสุดท้าย อนัตตา บังคับบัญชาไม่ได้

จะยกขึ้นสู่วิปัสสนาอย่างไรยังสงสัยอีกก็คุยกันต่อนะครับ

ก็มีคำตอบอยู่แล้ว

เอานิมิตเป็นบาทในการเจริญวิปัสสนา เหรอคะ

นิมิตชัดเอานิมิต อารมณ์อื่นชัดเอาอารมณ์อื่น
กล่าวคือเอาปัจจุบันอารมณ์เป็นที่ตั้งพิจารณา
จึงจะเห็นไตรลักษณ์เร็วและเป็นไปตามธรรมชาติ
เป็นวิปัสสนาภาวนาแท้ๆ

นิมิตเป็นรูปหรือเป็นนาม นิมิตเป็นปัจจุบันอารมณ์อย่างไรเหรอคะ

นิมิตส่วนใหญ่เป็นรูป
นิมิตที่ปรากฏชัดรู้อยู่ต่อหน้าต่อตาเป็นปัจจุบันอารมณ์
เช่น เห็นเป็นดวงแก้วชัดอยู่ข้างหน้า

ถ้านิ่งรู้นิ่งสังเกตภาพนิมิตที่ตั้งอยู่ข้งหน้าไม่ช้าจะเห็นภาพนิมิตนั้นดับไป

เอาอนัตตามาเป็นเครื่องหมายของอารมณ์ครับ

ทุกข์ก็ปรากฎแล้ว

อนิจจังก็ปรากฎแล้ว

ก็เหลืออนัตตา

แต่ก็ใช่ว่ากำลังมีสัมมาสมาธิ ตามสติปัฎฐาน4อยู่ เพราะไม่รู้ว่าจิตของผู้ปฎิบัติกำลังคิดอะไรอยู่

นิมิตที่เกิดจากการสมถะ เช่น อานาปานสติ
เอามาเป็นอารมณ์ของวิปัสสนาไม่ได้ค่ะ

เห็นท่าว่าคุณโสมต้องชี้แจง ขยายความแล้วล่ะ

นิมิตเป็น บัญญัติ ไม่ใช่ปรมัตถ์ค่ะ

สุริยา สาแก้ว
Nov 22nd, 9:41am

ขอบคุณครับ. ต่อไปจะปฏิบัติวิปัสสนาเริ่มอย่างไรก่อนครับ

วิปัสสนาภาวนา=เจริญการดูเข้าไปในรูป นาม กาย ใจให้เห็นสิ่งที่วิเศษ

สิ่งวิเศษที่ปรากฏขึ้นในรูป นาม กาย ใจ คือ ธรรม

ธรรม คือปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยอำนาจหรือกำลังการกระทำของเหตุและปัจจัย

การเจริญวิปัสสนาภาวนาคือการเอาสติปัญญามานิ่งรู้นิ่งสังเกตปัจจุบันอารมณ์ จนรู้เห็นเหตุปัจจัย ความเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไปของอารมณ์โดยตลอด ในที่สุดปัญญาจะสรุปความจริงออกมาให้รู้ว่ามีแต่ทุกขัง ความทนตั้งอยู่ไม่ได้ จึงต้องอนิจจังเปลี่ยนแปลงไปมาอยู่ตลอดเวลา และอนัตตา ไม่สามารถบังคับบัญชาอะไรได้ ไร้สาระแก่นสาร ตัวตน เพราะความเห็นผิดยึดผิดว่าเป็นแก่นสารตัวตนจึงก่อให้เกิดทุกข์อยู่ร่ำไปไม่สิ้นสุด ทำลายความเห็นผิดยึดผิดเสียได้ ทุกสิ่งทุกอย่างก็จักกลับคืนสู่ธรรมชาติสิ้นสุดความเวียนว่ายตายเกิด

ที่คุณฝันเห็นพระพุทธรูปสีขาว ตรงกับนิมิตผมเห็นเป็นพระค่อนข้างอ้วนในนิมิตองค์ท่านลางๆสีขาว
ที่ลูกแก้วสีดำครอบตัว คือปู่พยานาคสีนิลรักษาท่านอยู่ไม่รู้ใช่ปู่อนันตะหรีือเปล่า ถ้าเห็นลูกแก้วสีนิลใหญ่ครอบตัว ลองอธิษฐานดูถ้าเลือกเงินก็จะได้เงิน ถ้าเลือกผู้หญิงก็จะได้ผู้หญิง เลือกได้ข้อเดียว

อยากให้ศึกษากระทู้นี้คะ

• ถ้ายังไม่มีสมาธิที่แน่วแน่และชำนาญ ควรเจริญสติก่อน
โดย พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=2&t=48118

อนุโมทนากับน้องพลอยที่นำคำสอนของครูบาอาจารย์มาช่วยทำให้การปฏิบัติง่ายขึ้น

การเจริญสติเป็นเหตุให้เกิดสมาธิ เพราะถ้าสติรู้ทันปัจจุบันได้ดี ความคิดนึกจะหยุดทำงาน จิตจะตั้งมั่น สำคัญว่าจะทำอย่างไรให้ชำนาญในการเข้าสมาธิ นี่จึงมาเป็นประเด็นของกระทู้นี้

เรื่องของคุณสุริยาที่นั่งสมาธิในตนแรกนั้น คุณสุริยาครองสติไว้ได้ดีมาก ผ่านเวทนา (เหมือนมีความเจ็บปวดเราก็ไม่ไปยึด เมื่อครองสติไปเรื่อยๆ จิตนี้ได้สมาธิ มีภาพนิมิตเกิดขึ้น นิมิตที่คุณสุริยาพบ ก็ด้วยการปฏิบัติขณะนั้นทำได้ดี หากเรารักษาการปฏิบัติของอย่างนี้ไปเรื่อย เราก็เหมือนสะสมการเดินทางออกจากทุกข์ มีพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป้นที่พึง นิมิตแบบนี้ไม่ได้มาให้เห็นบ่อยๆ มักแสดงให้เห็นเพียงครั้งเดียว ผู้ที่เริ่มปฏิบัติธรรมใหม่ๆ ที่เคยสะสมการปฏิบัติธรรมมา ก็ได้พบนิมิตลักษณะนี้ เหมือนมาเตือนให้หมั่นปฏิบัติธรรม ลดละอารมณ์ออกจากเรื่องของโลกียะ สะสมบุญบารมีต่อ สะสมการเดินทางให้พ้นทุกข์ต่อ



ที่เห็นเป็นรูปลูกแก้วสีดำ ทำให้อึดอัดแน่นทึบรัดตัวอยู่นั้น ก็เหมือนกรรมเหมือนอารมณ์ที่เราใช้อยู่ในชีวิตประจำวัน มีการสะสมกรรมเนื่องด้วยการใช้กายวาจาใจไปตามอารมณ์ ควรมีสติระมัดระวังไม่ใช้อารมณ์ เช่นไม่ติเดียนใดรด้วยอารมณ์ไม่ชอบใจไม่พอใจ ถ้าจำเป็นก็พูดด้วยเหตุด้วยผล ไม่พูดดูหมิ่นเฉือดเฉือนใคร ฯลฯ เรารักษากายวาจาใจของเราไว้ ไม่สะสมกรรมใหม่เข้ามา แล้วรักษาการปฏิบัติธรรมต่่อไปเรื่อย ด้วยทานบุญบารมี กรรมดำนั่นก็จะบรรเทาจางลง