"ความประมาทเป็นทางแห่งความตาย"
..นี้เป็นพุทธศาสนสุภาษิต..
...
ความตายนั้น มีทั้งตายด้วยสิ้นชีวิตและตายด้วยสิ้นชื่อเสียงเกียรติยศ ทั้งสองอย่างนี้เกิดแก่ผู้ประมาททางปัญญา ไม่ใช้เหตุผลหรือไม่เห็น
ความสำคัญของเหตุผลเท่ากับเดินอยู่บนเส้นทางแห่งความตาย
แบ่งออกเป็น ๓ ทางคือ
๑.ความประมาททางกาย
คือความประมาทในการกระทำ เช่นความประมาทเกี่ยวกับอาวุธร้าย มีปืนและระเบิดเป็นต้น ไม่คำนึงถึงเหตุผลว่าอาวุธนั้นมีโทษร้ายแรง หรือความประมาทในการใช้รถใช้ถนนอย่างไม่ระมัดระวัง
ความประมาทเช่นนี้ทำให้เกิดความตายด้วยสิ้นชีวิตได้
๒.ความประมาททางวาจา
คือความประมาทในการพูดคือพูดโดยไม่ระวังถ้อยคำ ไม่คำนึงให้รอบคอบว่าจะเกิดผลอย่างไรในการพูด
พูดไปตามอารมณ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งความโกรธ
ความประมาทเช่นนี้ก็ ทำให้เกิดความตาย
ด้วยการสิ้นชีวิตแล้วเป็นอันมาก
ด้วยสิ้นชื่อเสียงเกียรติยศก็เป็นอันมาก
๓.ความประมาททางใจ
คือความประมาทในความคิดคือคิดฟุ้งซ่านไปโดยไม่ระมัดระวัง
การฆ่าตัวตายก็เกิดจากความประมาทข้อนี้
ความเสียสติก็เกิดจากความประมาททางใจนี้
ความทำลายผู้อื่นก็เกิดจากความประมาททางใจนี้เหมือนกัน
จะเห็นได้ว่าความประมาททั้ง๓ทางนี้คือ
ความประมาททางกาย ทางวาจาและทางใจ
ล้วนนำไปสู่ความตายด้วยการเสียชีวิตและเสื่อมเสียชื่อเสียงได้เท่ากัน
..ขอสาธุชนทุกท่านพึงดำเนินชีวิตด้วยความไม่ประมาทเถิด..
(พระคติธรรมในสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช องค์ที่๑๙)

เรื่อง..อภัยราชกุมาร
อภัยราชกุมาร ทรงเป็นพระโอรสของพระเจ้าพิมพิสาร
แห่งนครราชคฤห์ แคว้นมคธ คราวหนึ่งทรงปราบปัจจันตชนบทที่กำเริบได้ พระเจ้าพิมพิสารทรงพอพระทัยมาก ถึงกับพระราชทานราชสมบัติให้ครอง๗วัน ...
พระราชทานหญิงนักฟ้อนผู้ฉลาดในการฟ้อนรำขับร้องคนหนึ่งให้
อภัยราชกุมาร มิได้เสด็จออกภายนอกพระราชมณเฑียรเลย เสวยสิริแห่งความเป็นพระราชาสิ้น ๗ วัน
ในวันที่ ๘ เสด็จออกไปสรงสนานที่แม่น้ำ(ศักดิ์สิทธิ์) แล้วเสด็จเข้าไปยังราชอุทยาน ประทับชมการฟ้อนรำของหญิงนักฟ้อนอยู่
ขณะนั้นเอง นางนักฟ้อนได้ทำกาลกิริยา เพราะลมในท้องอันแรงกล้าประดุจศัสตรา เหมือนหญิงนักฟ้อนของสันตติมหาอำมาตย์ เพราะอดอาหารมาหลายวัน เพื่อให้ร่างกายอ้อนแอ้น ดูอ่อนช้อยขณะร่ายรำ
อภัยราชกุมารเศร้าโศกมากในเรื่องนี้
ทรงดำริว่า ผู้อื่นนอกจากพระศาสดา
คงไม่มีใครสามารถดับความโศกของพระองค์ได้
จึงไปเฝ้าพระศาสดา
พระพุทธองค์ทรงปลอบพระกุมารว่า..
"ที่ทรงโศกเศร้าอยู่ในสังสารวัฏนี้ เป็นเวลาเกินที่จะคำนวณน้ำพระเนตรได้ ขออย่าได้ทรงเศร้าโศกต่อไปอีกเลย เพราะความเศร้าโศกถึงกายนี้เป็นที่จมลงของคนเขลาทั้งหลาย"
พระศาสดาตรัสต่อไปว่า..
"ท่านจงมาดูโลกนี้อันตระการดุจราชรถ ที่คนเขลาหมกอยู่ แต่ผู้รู้หาข้องอยู่ไม่"
เมื้อจบเทศนา อภัยราชกุมารได้บรรลุโสดาปัตติผล.
ความไม่ประมาท..
คือความเป็นอยู่อย่างไม่ขาดสติหรือความเพียรที่มีสติเป็นเครื่องเร่งเร้า
และควบคุม ได้แก่ การดำเนินชีวิตโดยมีสติเป็นเครื่องกำกับความประพฤติปฏิบัติและ...
การกระทำทุกอย่าง ระมัดระวังตัว ไม่ยอมถลำลงไปในทางเสื่อม แต่ไม่ยอมพลาดโอกาสสำหรับความดีงามและความเจริญก้าวหน้า ตระหนักในสิ่งที่พึงทำและพึงละเว้น ใส่ใจสำนึกอยู่เสมอในหน้าที่อันจะต้องรับผิดชอบ ไม่ยอมปล่อยปละละเลย กระทำด้วยความจริงจัง รอบคอบ และรุดหน้าเรื่อยไป
ดังพระพุทธพจน์ที่ว่า..
"ธรรมเอก ที่มีอุปการะมาก ก็คือการถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาท"
"ผู้มีกัลยาณมิตร พึงเป็นอยู่โดยอาศัยธรรมเอกข้อนี้คือ ความไม่ประมาทในกุศลธรรมทั้งหลาย"
(พระพรหมคุณาภรณ์ ป.อ.ปยุตฺโต)


ความมีกัลยาณมิตร คือ มีผู้แนะนำ สั่งสอน ที่ปรึกษา เพื่อนที่คบหาและบุคคลผู้แวดล้อมที่ดี ความรู้จักเลือกเสวนาบุคคลหรือเข้าร่วมกับท่านผู้ทรงคุณวุฒิทรงปัญญามีความสามารถ ซึ่งจะช่วยแวดลัอม
สนับสนุน ชักจูง ชี้ช่องทาง เป็นแบบอย่าง ตลอดจนเป็นเครื่องอุดหนุนเกื้อกูลแก่กัน ให้ดำเนินก้าวหน้าไปด้วยดี
ในการศึกษาอบรม การครองชีวิต การประกอบกิจการ และธรรมปฏิบัติ ตลอดจนสิ่งแวดล้อมทางสังคมที่ดี
...
ดังพุทธพจน์ที่ว่า..
"ภิกษุทั้งหลาย เมื่อดวงอาทิตย์อุทัยอยู่ ย่อมมีแสงอรุณขึ้นมาก่อน เป็นบุพนิมิต ฉันใด ความมีกัลยาณมิตรก็เป็นตัวนำ เป็นบุพนิมิต แห่งการเกิดขึ้นของอารยอัษฎางคิกมรรค แก่ภิกษุ ฉันนั้น"
"ความมีกัลยาณมิตร ย่อมเป็นไปเพื่อประโยชน์ยิ่งใหญ่ เพื่อความดำรงมั่น ไม่เสื่อมสูญ ไม่อันตรธาน"
(ส°.ม.19/5-129/2-36 ; องฺ.เอก.20/72-128/16-25)
(พระพรหมคุณาภรณ์ ป.อ.ปยุตฺโต)

เอาบุญมาฝากจะถวายสังฆทาน เจริญวิปัสสนา ให้ธรรมะเป็นทาน ให้อภัยทาน บอกบุญ สักการะพระธาตุ ให้อาหารสัตว์เป็นทาน ช่วยพ่อแม่ทำงานบ้าน ถวายข้าวพระพุทธ อนุโมทนาบุญกับผู้อื่น สร้างพระสร้างเจดีย์สร้างธรรมจักรสร้างรอยพระพุทธบาทสร้างระฆังและอัครสาวกซ้ายขวาสร้างพระสีวลีสร้างพระกัสสะปะสร้างพระอุปคุตสร้างพระองคุลีมารผสมทองคำเปลวพร้อมนำดอกไม้มาบูชาถวายพระรัตนตรัย
รักษาศีล เจริญภาวนา สวดมนต์ ให้อาหารสัตว์เป็นทานเป็นประจำ กรวดน้ำอุทิศบุญ อนุโมทนากับพ่อแม่ญาติพี่น้องที่รักษาศีล ฟังธรรม ให้ทาน อนุโมทนากับเพื่อนๆที่รักษาศีล ศึกษาการรักษาโรค ที่ผ่านมาคุณแม่ได้ถวายสังฆทานมาโดยตลอด ที่ผ่านมาได้ปิดทองพระ รักษาอาการป่วยของผู้อื่นกับผู้ร่วมงาน และที่ผ่านมาได้รักษาอาการป่วยของบิดามารดา ปล่อยชีวิตสัตว์มาโดยตลอด ถวายยาแก่ภิกษุ ขัดองค์พระ ที่ผ่านมาได้จุดเทียนถวายพระรัตนตรัย ให้ความรู้สมุนไพรเพื่อสุขภาพเป็นวิทยาทาน ที่ผ่านมาคุณแม่ได้ทำบุญหลายอย่างมาโดยตลอด ที่ผ่านมาได้ถวายสังฆทานและทำบุญสร้างอาคารผู้ป่วยและกฐินกับเพื่อนๆและให้อาหารเป็นทานแก่สรรพสัตว์กับเพื่อนๆและเพื่อนคนหนึ่งและบริวารของเพื่อนและครอบครัวของเพื่อนได้มีจิตเมตตาให้ทานและเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ช่วยเหลือผู้อื่นอยู่ตลอดและเพื่อนได้เคยสวดมนต์เย็นกับคุณแม่และที่ผ่านมาได้ทำบุญสักการะพระธาตุทำบุญปิดทองชำระหนี้สงฆ์และไหว้พระและทำบุญตามกล่องรับบริจาคตามวัดต่างๆกับเพื่อนและตั้งใจว่าจะสร้างบารมีให้ครบทั้ง 10 อย่างขอให้อนุโมทนาบุญด้วย

ขอเชิญถวายสังฆทาน เจริญวิปัสสนา ให้ธรรมะเป็นทาน ให้อภัยทาน บอกบุญ ให้อาหารสัตว์เป็นทาน สักการะพระธาตุ ฟังธรรม สวดมนต์ ช่วยพ่อแม่ทำงานบ้าน รักษาศีล เจริญภาวนา สวดมนต์ สร้างพระสร้างเจดีย์สร้างธรรมจักรสร้างรอยพระพุทธบาท
สร้างระฆังและอัครสาวกซ้ายขวาสร้างพระสีวลีสร้างพระกัสสะปะสร้างพระอุปคุตสร้างพระองคุลีมารผสมทองคำเปลวพร้อมนำดอกไม้มาบูชาถวายพระรัตนตรัย กรวดน้ำอุทิศบุญ ถวายข้าวพระพุทธ อนุโมทนาบุญกับผู้อื่น สนทนาธรรม
ถวายข้าวพระพุทธ อนุโมทนาบุญกับผู้อื่น รักษาอาการป่วยของผู้อื่น รักษาอาการป่วยของบิดามารดา จุดเทียนถวายพระรัตนตรัย
ปิดทอง สักการะพระธาตุ กราบอดีตสังขารเจ้าอาวาสที่ไม่เน่าเปื่อย ที่วัดแจ้ง อ.เมือง จ.ปราจีนบุรี ปิดทองพระ ปล่อยชีวิตสัตว์ถวายยาแก่ภิกษุ ไหว้พระตามวัดต่างๆ ขัดองค์พระ ให้ความรู้สมุนไพรในการดูแลสุขภาพเป็นทาน
และสร้างบารมีให้ครบทั้ง 10 อย่างขอเชิญร่วมบุญกุศลร่วมกันนะ