บุญเป็นความสุขอย่างหนึ่ง เช่นในขณะที่เราให้ทานใจของเรามีการเสียสละแบ่งปันสิ่งของให้แก่ผู้อื่น และเป็นความสุขอย่างหนึ่งคือเป็นความสุขจากการให้ ความสุขจากการให้นั้นเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจากการเสียสละและเมื่อเห็นผู้อื่นมีความสุข นี่แหละคือความสุขที่เกิดขึ้น ส่วนการรักษาศีลเป็นความสุขที่เป็นความสุขจากการสำรวมกายวาจา ให้อยู่ในศีล ไม่เบียดเบียนชีวิตสัตว์ ไม่ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน เช่นถ้าเราทำผิดศีลข้อ1หมายความว่าเราเบียดเบียนชีวิตสัตว์ ถ้าเราทำผิดศีลข้อ2 หมายความว่าเรานำสิ่งของผู้อื่นมาเป็นของตน. ถ้าผิดศีลข้อ3 หมายถึงการมีชู้ ข้อ4หมายถึงการพูดโกหก. ข้อ5 หมายถึงการดื่มสุราเมรัย จะเห็นได้ว่าศีล ทั้ง 5ข้อที่กล่าวมาล้วนเกี่ยวกับการควบคุมสำรวมกายวาจาใจของเรานั้นเอง. เห็นไหมว่าถ้าเราปฏบัติศีลทั้ง5ให้บริสุทธิ์ก็จะเป็นกุศลอย่างหนึ่ง คือกุศลที่มากกว่าการให้ทาน