การศึกษาธรรมะและการปฏิบัติธรรมเป็นสิ่งที่ต้องปฏิบัติเพราะถ้าเราปฏิบัติตามคำสอนของพระพุทธเจ้าแล้วก็จะทำให้เรามีความสุขทาง กาย วาจาใจ ทางใจก็คือมีความสุขจากการปฏิบัติธรรม การศึกษาธรรมะทำให้เกิดปัญญารวมถึงการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานซึ่งได้ปัญญา ในการละคลายกิเลสนั้นเอง เพราะฉะนั้นเราควรมาปฏิบัติธรรมเพื่อความสงบทางกายวาจาใจ

http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=13&A=480&Z=659&pagebreak=0
การศึกษาปฏิบัติธรรมะ ที่พระพุทธองค์รับรองว่าดี
คือ หลักการศึกษาปฏิบัติ ที่ปรากฏในพระสูตร เสขปฎิปทาสูตร
ซึ่งสามารถนำไปใช้ได้กว้างขวาง
กล่าวโดยย่อคือ จรณะ 15
คือ
เป็นผู้มีศีล
มีความสำรวมในอินทรีย์ต่างๆ
มีความรู้จักประมาณในการบริโภค
เป็นผู้ทำความตื่นอยู่เสมอ
ดำรงอยู่ในสัทธรรม 7 เป็นปรกติ (1)
และเป็นผู้มีสัมมาสมาธิ 4 (2)

หมายเหตุ 1. สัทธรรม 7 คือธรรมะของผู้สงบ (อีกชื่อหนึ่งคือ สัปปุริสธรรม 7)
มีศรัทธาในพระพุทธองค์ 1.
มีหิริ
มีโอตตัปปะ
เล่าเรียนสดับทรงจำธรรมไว้มาก
มีความเพียร
มีสติ
มีปัญญา

หมายเหตุ 2. สัมมาสมาธิ หมายถึง ...
1. ปฐมฌาน
2. ทุติยฌาน
3. ตติยฌาน
4. จตุตถฌาน

เราจะศึกษาธรรมและเริ่มปฏิบัติธรรมจากตรงไหนจึงจะง่าย ลัดสั้น ตรงประเด็น?

จงเริ่มต้นที่อริยสัจ 4 เพราะนี่คือหัวใจการค้นพบของพระพุทธเจ้าทุกพระองค์
ถ้าเข้าใจอริยสัจ 4 โดยละเอียดถ่องแท้ หลักธรรม แก่นธรรม หัวใจธรรม วิธีปฏิบัติธรรมก็รวมสำเร็จไว้แล้วอยู่ในอริยสัจ 4 นี้ทั้งหมด

สาระสำคัญของอริยสัจ 4 คือ

"ทุกสิ่งเกิดแต่เหตุ ถ้าเหตุดับ ผลก็ดับ"

ขยายความอริยสัจ 4

ทุกข์ เหตุเกิดทุกข์ ความดับทุกข์ วิธีดับเหตุทุกข์

ผลทุกข์..........เหตุทุกข์..............ทุกขสัจจะ........สมุทยสัจจะ

ผลสุข ............เหตุสุข...............นิโรธสัจจะ........มรรคสัจจะ

การปฏิบัติธรรมก็คือการเอาเหตุสุข ไปต่อสู้กับเหตุทุกข์ ถ้าเหตุทุกข์ดับ ผลทุกข์ก็ดับ

อนุโมทนาบุญด้วยครับ