มีใครเคยเห็นผี...บางครับ...

เอา...เทวดา...ก็ได้...

ทำไม...ผี...หรือ..เทวดา...ก็มีเสื้อผ้าใส..ด้วยครับ

บางที...ญาติเห็น...มักเห็นผีใส่เสื้อผ้าเช่นเดียวกับตอนตาย...ก็เยอะ...โดยเฉพาะเพิ่งตายใหม่ๆ

วิญญานกับมนุษย์ บางครั้งก็แยกไม่ออกเหมือนกันนะ ที่เราเคยเห็น
เราก็คิดว่าพวกเค้าคือคนนี่หล่ะ เราก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่เห็นคือวิญญาน

คุณกบฯเคยอ่านเรื่อง ที่เราเล่าเรื่องที่เรากลับไปเมืองไทยวันแรก ที่เรากลับไปเราก็เจอกับพวกเค้าเลยโดยที่เราก็ไม่รู้ว่า บ้านหลังนี้จริงๆแล้วเป็นบ้านร้างมานานแล้ว คุณกบเคยอ่านหรือปล่าว
ทุกวันนี้เรายังนึกอยู่เลยค่ะ

โลกของวิญญานมีจริง ถ้าไม่เชื่ออย่าไปลบหลู่เลย
เออ!แต่แปลกนะ ทำไมคุณกบถึงตั้งกระทู้นี้หล่ะ แต่ก่อนขำพวกเรา(คุณน้อง-คุณเอกอน)
แล้วทำไมวันนี้ถึงตั้งกระทู้คุยเรื่องนี้หล่ะ

ไม่เคยอ่านครับ.....ก๊อปปี้มาลงอีกได้นะครับ

ขำขำ...นะไม่ได้หมายความว่าไม่เชื่อ..อะไรนะครับ...
ผมสงสัยตั้งแต่เด็กๆแล้วครับ....

ตอนนี้ก็พอได้คำตอบที่ชัดขึ้นบ้างแล้ว....แต่ไม่รู้คนอื่นๆ...จะคิดว่าอย่างไรบ้าง..นะครับ...
พอดี..อ่านข่าวเดลินิวส์....มีรูปถ่ายติดอะไรก็ไม่รู้....ก็เลยทำให้นึกถึงความสงสัยแต่อดีต..นะครับ

ประจวบ..กับ..ที่กรัชกาย...กำลังชี้แจง...เรื่อง...กายภาวนา..อยู่..

อิอิ..

สวัสดีคุณกบ

ต้องบอกก่อนว่าไม่เคยเห็นเป็นตัวๆ (หมายถึงรูปร่าง) แต่จากประสบการณ์จริงทั้งตื่นและหลับ(ฝัน)
สัมผัสสิ่งเหล่านี้ได้ในรูปแบบของพลังงาน ถ้ามีสิ่งเหล่านี้ในระยะที่เรารับได้ก็จะรู้ว่ามีพลังงานเหล่านี้อยู่ในบริเวณนั้นๆ...

จิตดี....นี้ครับ

ผมเคยคิดคำถามอยู่ตลอดว่า ผีมีฤทธิ์ต่อคนอย่างไร
1มีฤทธิ์ต่อธาตุ?
2 มีฤทธิ์ต่อนามขันธ์
เช่น พริกมีฤทธิ์ต่อธาตุ ทำให้เกิดอาการเผ็ด

ไม่เคยเห็นผีครับ
ตอนเด็กๆ เคยเล่นแต่ผีถ้วยแก้วครับ
ตอนนั้นเล่นกัน 4 คน
ก็ไม่เชื่อนึกว่าเพื่อนผลักถ้วย หรือไม่ก็เป็นอำนาจจิตร่วมสักอย่าง
ก็เลย บอกให้เพื่อนเอามือออก เล่นคนเดียวครับ
ถ้วยมันก็ลอยเหนือแผ่นกระดาษ มีความรู้สึกเหมือนกับ เล่นแม่เหล็กที่เอาขั้วเดียวกันเข้าหากันครับ

ก็เอากระดาษออก ใส่ถาดแทน มันก็เหมือนกันครับ

เอาถาดออก ไปเล่นที่อื่น มันก็เหมือนกันครับ เคลื่อนบนพื้นได้

แต่แปลก เอานิ้วออก ไม่ยักจะลอยได้เอง


พออายุมากขึ้นจากนั้น ก็เล่นไม่ได้อีกเลยครับ

จึงยังคงเป็นปริศนาอยู่ครับ

เคยเล่นผีเหรียญบาทเจ้าค่ะ ตอนเด็กเล่นกับพี่ๆ ต้องจุดธูป1ดอก และอัญเชิญดวงวิญญาณที่ล่วงลับไปแล้ว(เป็นคนในหมู่บ้านที่ตายมาประทับลงที่เหรียญและถามนั่นถามนี่เขา) แล้วเวลาเล่นก็เอานิ้วจิ้มลงไปที่เหรียญทุกคนแล้วก็ถามอะไรก็ได้ เหรียญมันจะเคลื่อนไปตอบตามพยัญชนะอักษรที่อยู่บนกระดาษ

คุณน้องก้อง
ต่อไปคงต้องเป็นผีเหรียญสิบ แว๊วว โน๊ะ ^ ^

ถ้าวิญญาณมีเสื้อผ้าใส่ก็ดีนะเจ้าค่ะ คุนน้องจะได้ให้เค้าออกชุดไทยแบบสวยๆ สวยๆเหมือนนางในวรรณคดี เวลาวิญญาณออกจากร่างจะได้สวยๆ วิญญาณตนอื่นๆจะได้ไม่กล้ามายุ่ง เพราะต้องคิดว่าเราเป็นเทพธิดาชั้นสูงแน่ๆ
(ปัญญาอ่อนจิงๆ คิดได้ไง แต่ถ้าใครสนใจไอเดียคุนน้องไม่สงวนลิขสิทธิ์ )

แต่ก่อน...เด็กๆ....ผมคิดว่า..ผีมีผลกับระบบประสาทของคนมากกว่า...(ยังไม่มีความรู้เรื่องนามขันธ์...)
เพราะ...ปรากฎ..ณ. ที่เดียวกัน....คนหนึ่งเห็น...อีกคนไม่เห็น..เป็นต้น

ทุกวันนี้....ผมคิดว่ามีผลกับ..ขันธ์
แต่ก็อีกนั้นแหละ.....คนหนึ่งเห็นเป็นสีทอง...อีกคนเห็นเป็นเพชร...(เห็นสิ่งเดียวกัน..เวลาเดียวกัน)

ก็ยังไม่เข้าใจดี...นัก...กลายเป็นว่า...ขึ้นอยู่กับคุณภาพของอายตนะภายใน..อีก

ตกลง.....ไม่มีใครให้ความเห็นเรื่องเสื้อผ้า...ผี...บ้างเลยรึครับ

ที่จริง...เป็นวิญญาณแล้ว...ก็น่าจะเนรมิตอะไรให้ตนเองก็ได้นะ..ว่ามั้ย..อิอิ

แต่ส่วนใหญ่...น่าจะลืมคิด....ยังคิดแต่ว่าตัวเองยังใส่ชุดเดิมๆอยู่....บางคนก็คิดว่าตัวเองยังไม่ตาย...ก็มี

ที่จริง...ผีก็ใส่เสื้อผ้า...แถมเป็นชุดเดียวกับตอนตายนี้ซิ....อาจสอนอะไรเราได้หลายอย่างนะ...สอนความจริงอะไรบางอย่างกับเรากับเรา....จนบางที...อาจทำให้เราเห็นความจริงแห่ง..ภพ....ทั้ง31 ภพภูมิ..เลย....จนบางทีก็เกินกว่าจะรับได้...เมื่อรู้ว่า...ทั้ง31 ภพภูมิ...ไม่ใช่ของที่มีอยู่อย่างแท้จริงแต่อย่างใดเลย....เป็นแต่เพียง...ความยึดมั่นของจิตเราเท่านั้น...

น่ากลัว..นะ....สิ่งที่เราเคยยึดถือว่า..เป็นของดีนั้น....ไม่ต่างอะไรกับความฝัน

ใจหาย....แว๊ป...

ที่เราเคยเห็นวิญญานแบบเป็นตนๆนะคะ มี2แบบค่ะ

ที่เราเห็นพวกเค้าที่เมืองไทยก็คือ ร่างของคนปกติใส่เสื้อผ้าก็คือคน
เรายืนมองเค้า คือจะคุยหรือทักทายเค้าหนะ คือรั้วบ้านติดกัน
แต่เราหาโอกาสจะทักทายพวกเค้าไม่ได้ คือเวลาที่พวกเค้าเดิน
เค้าเดินเหมือนลักษณะก้มๆหน้า คือไม่ใช่ก้มลงไปนะ คือเหมือนเค้าไม่มองเราหน่ะ
เราก็เลยไม่รู้จะทักทายเค้าอย่างไร

เวลาที่เค้าเดิน เค้าเดินตัวตรงๆแข็งๆ สะโพกไม่ย้ายไปย้ายมาเหมือนพวกเราเดินหรอก
เราก็คิดว่าทำไมเค้าเดินตัวตรงๆอย่างนี้ เราก็ยังลองเดินดู เดินยังไงแฮะ!
สะโพกไม่ย้ายไปย้ายมา ลองเดินดูอย่างไงก็เดินไม่ได้(ถ้าไม่ชื่อพวกคุณลองเดินดูกันสิ)
แต่ใจก็ไม่ได้คิดว่าพวกเค้าไม่ใช่คน ซึ่งจริงๆแล้ว บ้านเค้าประตูหน้าต่างปิดหมด
แต่ที่เราเห็นคือ ประตูหน้าต่างไฟในบ้านเค้าเปิดหมด แสดงว่าวิญญานของเค้าต้องมีpowerเน๊อะ
เราเห็นเค้า2วันนะ พอวันที่3ถึงได้รู้ว่า บ้านนี้เป็นบ้านร้าง


เห็นครั้งที่2คือที่นี่ ขับรถไปถนนเส้นนั้นก็ไม่มีบ้านคน 2ข้างทางเป็นสวนปามล์ทั้งหมด
เรามองไปที่ข้างหน้า เราก็เห็นผู้ชายผมเหมือนยาวนะ เหมือนเป็นสังคตังนะ
กางเกง-เสื้อเก่าาาาาาามากกกกกขาดกระรุ่งกระริ่ง คือแทบที่จะไม่ใช่เสื้อหรือกางเกงหน่ะ
เนื้อตัวมอมแมมม๊ากกกก เดินอยู่ เราก็คิดผู้ชายคนนี้สติไม่ดีแน่
แต่มาเดินที่นี่ได้อย่างไร ตาก็มองเค้าอยู่นี่แหละ ก็คิดว่าถ้ารถไปถึงใกล้ๆจะดูเค้าซิ
คือเห็นแล้วก็สงสารนะ

แต่พอขับรถไปใกล้ๆ ไม่มีคนแล้ว เราหันไปดูตรงไหนก็ไม่มี
ก็รีบสวดมนต์อุทิศผลบุญให้เค้า คิดว่าเค้าคงเป็นวิญญานสัมภเวสีหนะ
เราก็เลยคิดว่าโลกของวิญญาน ก็เหมือนโลกมนุษย์เรานี่หล่ะ
โลกชีวิตหลังความตายนั้นมีแน่นอน

ทีนี้ในเมื่อเรายังเป็นมนุษย์ เราก็จะทำยังไงให้ดวงจิตของเรา
ได้หลุดพ้นจากโลกวิญญานหล่ะ

เคยคิดมั้ยว่า ทำไมคนจึงกลัวผี ก่อนตายเป็นผัวเมียกันนะ นอนกอดกันทุกคืน พอตายเท่านั้น บอกไปที่ชอบๆ อย่ามาให้เห็นเลย ทำไม ... ตอนเป็นเป็น ไม่มีใครกลัวใครน่ะ เชื่อมั้ยเนี่ยะ ทำไม

อีก...คนเรานะยังมีชีวิตอยู่ไม่กลัวกันนะ ท้าตีท้าต่อยกันได้ ขับรถปาดหน้ากันหน่อยลงมาตบตีกันอุตลุด พอตายเท่านั้นแหละ ทำไมไม่ท้าผี (เขา) ตบ-ต่อยล่ะ พอนึกถึงวันนั้นกลัว บอกอโหสิ อย่าจองเวรกันเลย

อีก...ดึกสงัดอยู่ในป่าช้าคนเดียว ได้ยินเสียงหมาหอน

http://www.youtube.com/watch?v=EH_ctCXQuWM

ได้ยินเสียงนกแสกร้องตอนดึกสงัด

http://www.youtube.com/watch?v=aZdP_v30xZ8

ให้รู้สึกกลัวววววจนขนหัวลุก แข้งขาสั่น

ตอนตายเขาหามไปเผาที่ป่าช้าไม่กลัว แต่ตอนเป็นกลัวนั่นกลัวนี่สารพัด เพราะอะไร