ออกจากงานมาเกือบ 5 เดือนแล้วค่ะ ออกกระทันหันเพราะว่าถูกยุบแผนกและบังคับให้อยู่เวรดึก ซึ่งเป็นงานที่ดิฉันไม่ชอบ เคยอยู่เวรแล้วเสียทั้งสุขภาพกายสุขภาพจิตก็เลยหางานที่เลี่ยงการขึ้นเวรมาตลอด ประกอบกับอายุไม่น้อยแล้ว อยากทำงานแต่ไม่อยากหักโหมทำงาน25วันและขึ้นเวรดึกอีก7-13คืนต่อเดือน จึงตัดสินใจลาออก

ช่วงออกงานมาใหม่ๆก็เตรียมตัวแต่งงานเพราะได้มีการตกลงกันไว้แล้ว ยังไม่ได้ทำเค้กวิ่งส่งขาย ระหว่างนั้นได้ติดต่อร้านกาแฟของคุณป้าว่าจะขอวางตู้แช่เค้ก เพราะดิฉันเคยเรียนและทำขาย แต่ไม่สามารถทำได้เพราะร้านแคบเกินไป จึงยกเลิกโครงการ ก็ได้มาจองแผงที่ตลาดหน้าหมู่บ้านจะเปิดปลายปีเพื่อวางตู้แช่เค้ก

ด้วยความไม่มั่นใจเพราะถ้าลงทุนไป เงินหมุนเวียนใช้จ่ายก็จะน้อยลง เกิดกลัวขึ้นมาว่าถ้าไม่สำเร็จจะทำยังไง กลับไปทำงานก็ฝืนใจจริงๆ อีกอย่างอายุจะ35ไม่ค่อยมีใครรับแล้ว ก็เลยหาหมอดูค่ะ เค้าบอกให้กลับไปทำงานประจำ ไม่เหมาะกับขายขนม ถ้าไม่ทำงานประจำจะต้องเป็นแม่บ้านตลอดไป ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่ดิฉันอยากเป็น อย่างน้อยเป็นแม่บ้านก็ต้องเลี้ยงดูตัวเองได้

พอถูกทำนายมาอย่างนี้ ตอนนี้ก็เฉาเลยค่ะ เศร้ามากๆ ไม่อยากทำอะไรเลย ไปสมัครงานไว้แต่ก็ไม่อยากไปทำเลย ส่วนขนมที่ขายทางออนไลน์ ก็ไม่ได้ทำอะไรใหม่ๆออกมา พยายามสวดมนต์ เดินจงกรม นั่งสมาธิ แต่ก็สับสนไปหมด ใจนึงก็ท้ออยากกลับไปเกาะเงินก้อนแต่แลกมาด้วยความทุกข์ใจตั้งแต่ยังไม่ได้ทำ
อีกใจก็อยากสู้กับสิ่งที่เราอยากทำมานานแล้วก็ทำพาร์ทไทม์ในวิชาชีพเดิมไปด้วย

อยากได้ยาแรงๆ ที่จะทำให้ลุกขึ้นสู้ได้

อย่าเชื่อหมอดูเลยครับ คุณอุตส่าเป็นนักปฏิบัติ ทั้งสวดมนต์ เดินจงกรมนั่งสมาธิ อุตส่าเป็นลูกศิษย์ของพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าไม่เคยสรรเสริญการดูเลขมนต์ ไม่เคยให้เชื่อการทำนายทายทัก ไม่สอนให้เชื่อฤกษ์ยาม ทรงสอนให้เชื่อตัวเอง ว่าตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ไม่เคยบอกว่าหมอดูเป็นที่พึ่งแห่งตน

ตนเองเท่านั้นที่จะช่วยตนเองให้รอดด้วยปัญญาอันชอบ ต้องใคร่ครวญว่าทำสิ่งใดรอดไม่รอด แต่ใไม่ใช่เชื่อตะพึดตะพือไป ต้องลงมือปฏิบัติพิสูจน์อย่างมีเหตุผลว่าจริงไม่จริง แล้วความจริงที่ได้รับนั้นจะช่วยคุณตลอดไป

เพื่อนผมน้องผมหลายคนออกจากงานประจำมาทำอาชีพอิสระก็อยู่ได้สบาย ทั้งขายของ ทำขนม คาร์แคร์
แต่เขามีวินัยในตนเองต้องอดทนไม่มัวเมาอขายมุขเล่นการพนัน ดื่มเหล้าเที่ยวกลางคืน

ผมกล้าพูดได้เต็มปากว่าไม่เชื่อหมอดูโดยเด็ดขาดเชื่อแต่ธรรมเท่านั้น

คุณเคยขายของมั้ย?.....

ถ้าไม่เคย....ให้ทำเล็ก..ๆ....ลองตลาด....และ...ลองพืสูจน์ตัวเองไปด้วย...

คนที่ไม่เคยค้าขาย...ลองใหม่ ๆ มักคิดแต่แง่ดี...เกินไป....จึงทุ้มทุนเต็มที่....

แง่ร้าย....จะเจอตอนลงมือทำ....

ถ้าทุนมีจำกัด....จึงต้องระวัง

ส่วนใหญ่..มักจะโชคร้าย...คือ...เรียนรู้จนคล่องแล้วแต่ทุนหมด..

ถ้าคิดจะทำธุรกิจส่วนตัว ไม่ว่าจะธุรกิจอะไรก็ตาม มันมีหลักอยุ่3ข้อ
1.มีความรู้ประสบการณ์ในการประกอบอาชีพนั้น
2.ทำเลและสถานที่ ที่เหมาะแก่การกระกอบอาชีพนั้น
3.เงินลงทุน เราต้องแบ่งเงินลงทุนที่เรามีอยู่เอาออกมาลงทุนแค่ 1ส่วนที่เหลือเก็บไว้ เงินลงทุนไม่รวมกับเงินเก็บหรือเงินฝากประจำของเรา
หลังจากนั้นก็ใช้หลักธรรม อิทธิบาท 4 ผลจะออกมาเป็นเช่นไรก็สุดแล้วแต่กรรมจะบันดาล

ถ้าคุณคิดว่าคุณจะทำอะไรแล้วไปถามหมอดู ชีวิตคุณยิ่งสับสน
ชีวิตของคนเรา จะดีหรือร้าย ตัวเราแล้วก้อใจเราเป็นผู้กำหนดค่ะ

ถ้าจะทำค้าขายทำบุญเยอะๆค่ะ เจอสุนัขเจอคนอดอยากให้เค้าด้วยความเมตตา
แล้วสิ่งนั้นจะย้อนกลับมาสู่คุณเอง ทำไปเรื่อยๆบ่อยๆจนจิตเกิดเมตตา
ไม่ว่าคุณจะทำอะไรทุกสิ่งทุกอย่างจะไม่มีอะไรติดขัดเลยค่ะ



หมายถึงเข้า5ทุ่มออก7โมงเช้าหรือปล่าวค่ะ

ลองหาประวัติ บุคคลที่สำเร็จ ทางธุกิจมาอ่านดูซิครับ มีใคร ไม่เคยล้ม ท้อแท้ สินหวังบ้าง เป็นกันแทบทุกคน แต่ไม่มีใครเลยที่ไม่กลับมาสู้ใหม่

เหตุที่ธุรกิจล้มเหลว อย่างเดียว คือ ไม่สู้ใหม่ ยังมีลมหายใจสู้ใหม่ได้เสมอ แสดงว่ายังไม่ล้มเหลว ไม่งั้นเตรียมลงนรกตั้งแต่ยังไม่ตายเถิดครับ

ธุรกิจที่ดี คือความพอดีของกำไร ไม่โกงใคร เอาเปรียบใคร เอาใจลูกค้ามาใส่ใจเรา

ขนม จุดขาย มี รสชาติ และ รูปลักษณ์

สู้โว้ย เฮ้ย!!! สู้โว้ยยยยยยย เอาใจช่วยครับ

ไปแก้ปัญหาใหญ่เลยที่เดียวดีกว่า เอาหลุดพ้นไปเลยจบเรื่อง จะได้ไม้ต้องมาแก้ปีญหาแบบนี้ทุกชาติ มันของปลอมทั้งน๊าน..................

ผมว่าอย่างคุณอย่าพึ่งไปทำอะไรเลยครับ ทำไปก็เจ๊ง
งานประจำที่ทำ ดีแล้วครับที่รีบลาออกซะก่อน ไม่งั้นผมว่า
จะโดนเจ้านายเขาไล่ออก ต้องอับอายเพื่อนฝูงญาติพี่น้อง

พุทโธ่! ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่งานหรืออยู่ที่หมอดูเลยซักนิด
มันอยู่ที่ตัวคุณเองนั้นแหล่ะ รู้จักคำว่าขันติมั้ย
รู้จักอดทนอดกลั่นหน่อยซิครับ

ผมมียาแรงๆให้คุณ มันเหมือนกายบำบัด มันเป็นผลดีต่อจิตใจด้วยครับ
เริ่มแรกไปฝึกวิ่งตอนเช้าหรือเย็น วิ่งสักวันละครึ่งชั่วโมง เกินได้อย่าให้ขาด
วิ่งสักเดือน ต่อมาวิ่งเพิ่มเป็นหนึ่งชั่วโมง เอาอีกสักเดือน ทำได้ค่อยไปลงมือทำมหากิน
ถ้าไม่ฝึกตัวเองให้มีความอดทน อิทธิบาทมันก็ไม่เกิดหรอกครับ

แล้วอยากเตือนไว้อีกอย่างครับ เวลามีปัญหาต้องสำรวจที่ตัวเราครับ
อย่าเที่ยวโทษโน้นโทษนี่ โทษเทวดาโชคชะตา มันไม่เข้าท่าครับ

มีนิทานมาเล่าสู่กันฟัง ..
เศรษฐี มีบุตรชายสองคน หมอดูทำนายว่า ...

คนโต จะลำบาก ทำแต่งานหนักตลอดชีวิต
คนเล็ก จะตายภายใต้ร่มเศวตฉัตร

คนโต จึงมุมานะ ทำงานเก็บเงินทอง เพราะกลัวลำบาก จนกลายเป็นเศรษฐี
คนเล็ก ไม่เรียนหนังสือ ไม่ทำงานอะไร เพราะหวังว่าตนจะได้เป็นกษัตริย์

เมื่อเศรษฐีเสียชีวิตลง แบ่งสมบัติให้ลูกชายทั้งสอง

คนโต ก็ยังคงทำงาน เพราะเกรงว่าสักวันชีวิตเขาอาจจะยากลำบากตามที่โหรทำนายไว้..
คนเล็ก ก็รอบุญมาวาสนาช่วย จนกลายเป็นคนยากจน ขอทานเขากิน ..

วันหนึ่ง ราชาได้เสด็จผ่านมา ได้เห็นขอทานผู้หนึ่งกำลังจะตายด้วยความหิว นอนตากแดด
ด้วยความสงสาร พระราชาจึงสั่งให้มหาดเล็กนำเศวตฉัตร ไปกำบังให้ขอทานผู้นั้น..

ขอทานนั้น ได้สติขึ้นมาลืมตาเห็นร่มเศวตฉัตรกั้นกำบังแดดให้ตน น้ำตาได้หลั่งไหลไม่ขาดสาย
เข้าใจถึงคำทำนายของโหรอย่างถ่องแท้และสิ้นใจในกาลต่อมา ...

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ...
ผู้ที่มีความเพียร ความมุ่งมั่น ไม่ท้อถอย ย่อมไม่หวั่นไหวในโชคชะตา

เทวา น อิสฺสนฺติ ปุริสปรกฺมสฺส
คนที่พากเพียรไม่หยุด เทวดาก็กีดกันไม่ได้

จะเชื่อหมอดูหรือจะเชื่อตัวเองดีละ ..