คนแบบนี้เป็นคนสุภาพ เป็นคนไม่โกงใคร เป็นคนที่ทุ่มเทและมีความรับผิดชอบเต็มที่ และเขาเป็นคนที่คุมอารมณ์ได้ดี ดังนั้น เวลาล้มเหลว เขาจะไม่ร้องให้
ไม่โวยวาย ไม่โยนความผิดใส่คนอื่น เป็นคนมีความรู้มาก และเป็นคนยุติธรรมด้วย แต่เขาก็ใช่จะสมบูรณ์แบบ ทุกครั้งที่เขาล้มเหลว ถึงไม่ร้องให้ ไม่โวยวาย
แต่ในใจเขาเจ็บปวดมากกว่าคนทั่วไปหลายเท่า และคนแบบนี้ "ยิ่งล้มยิ่งเจ็บ"
และถ้าเขาทนทานความเจ็บปวดไม่ใหว ก็จะเกิดความคิดว่า "ค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน ถ้าจะอยู่แบบทำประโยชน์ไม่ได้ จะอยู่ไปทำไม ตายเสียดีกว่า"
แล้วก็ฆ่าตัวตายไปเลย

ผมชอบนะ เป็นคนทั้งดีทั้งเก่ง แค่เปราะบางไปหน่อย
ปล.ไม่ใช่ผมนะ ผมไม่ใช่คนดีขนาดเขาหรอก ไม่เก่งขนาดนั้นด้วย

เสียดายสิ่งดีๆที่ทำไว้ครับ อยู่แบบคนที่อดทนอดกลั้นนั้น ผมว่าอยู่อย่างคนมีประโยชน์นะ เพราะว่าความอดทนอดกลั้นนั้นเป็นธรรมที่ทำได้ยาก ส่วนมากมักควบคุมตัวเองได้ไม่เต็มที่ ต้องระบายออกมาทางกาย วาจา ใจ ตัวผมก็เป็น พอมีเรื่องกดดันมากระทบ ก็จะเริ่มเครียด แล้วถ้าไม่ไหวก็จะเริ่มบ่น พอบ่นอะไรเสร็จแล้วก็รู้สึกว่าเราช่างไม่มีความอดทนต่อสิ่งรอบข้างหรือคำพูดของคนเลย แต่คนที่มีความอดกลั้นนั้นควรคิดให้ถูกทาง เช่นเราอดทนเพื่อประโยชน์ของตนเองและผู้อื่น แต่ไม่ควรมองตัวเองในแง่ลบ จนน้อยเนื้อต่ำใจเกินไป

มันมีสาระมั้ยครับ แล้วที่พูดมามันมีเหตุผลมั้ยครับ
พูดเหมือนไม่สนใจคำพูดตัวเอง หยิบโน้นนิด หยิบนี่หน่อยมาแสดงความเห็น
ผมดูแล้วมันเลอะเทอะนะครับ จารนัยซะสวยหรู.......

มีความรับผิดชอบ แล้วฆ่าตัวตายทำไมครับ
มันมีหรือคนที่ฆ่าตัวตายเป็นคนที่มีความรับผิดชอบ
เพราะว่าไม่มีความรับผิดชอบ มันถึงได้ฆ่าตัวตาย
เพราะรับผิดชอบไม่ไหว

แนะนำครับ จะพูดจาเรื่องธรรมะ กรุณาเอาเหตุผลเป็นที่ตั้ง
อย่าใช้ภาษาฟุ้มเฟื่อย ธรรมะไม่ใช่บทละคร ถึงจะได้เอาแค่ดูดี
ในตัวอักษร ความหมายเป็นไงไม่สนใจ

ก่อนจะแสดงความเห็นควรมีสติและสมาธิ
ไม่งั้นความเห็นมันจะแย้งกันเองนะครับ

คนฆ่าตัวตายมันเก่งตรงไหนครับ
คนพวกนี้อ่อนแอจะตายไปครับ อะไรนิดหน่อย
ก็ฟูมฟาย เป็นอีแอบครับ ชอบปิดบังความอ่อนแอตัวเอง
ไม่ยอมรับในปมด้อย แบบนี้ใครจะช่วยได้ครับ

บางคน จะฆ่าตัวตาย ยังมีความรับผิดชอบลูกเมีย กลัวจะลำบาก
ก็เลยฆ่าลูกเมีย ตายไปด้วยพร้อมกันเลย

ตอนนี้ผมกลัว แต่คนที่มีระเบิดปรมาณู
เกิดอยากตายขึ้นมา แล้วรับผิดชอบต่อโลก กดปุ่มบอมพ์โลกให้ตายไปกันหมด

จะทำไง

หวังว่าคงจะไม่เกิด เรื่องแบบนี้

คนดี...เราก็เห็นกันทั่วไป...ดีมากดีน้อย..ดีจนหน้าใจหายก็มี...ก็ในเมื่อเป้นคนดีแล้วใยจึงทุกข์ใจได้

ทำดี..หากมีรูปเป็นหลัก...เพื่อรูปเป็นหลัก...แม้จะไม่ได้คิด(แต่มันฝังในจิตมานานแล้ว)...ก็ต้องตกอยู่ในโลกธรรม 8...อยู่ร่ำไป...ไม่แปลกใจอะไรเลย

หาก..ทำดี..เพื่อพระสัจธรรมเป็นหลัก...จึงจะเรียกว่า...สัมมากัมมัตตะ...มีที่สุดคือ...ไม่ทุกข์

ทำไมต้องพูดอย่างนี้ด้วขครับ คนที่ไม่โวยวาย ไม่โยนความผิด ทุ่มเทกับงาน และเป็นคนไม่โกงใคร
ควรจะนับว่าเป็นยอดคนแล้วนะครับ ในโลกนี้ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบหรอกครับ

จขกทครับที่เขาไม่โวยวายเพราะเขากลัวครับ
ที่ไม่โยนความผิดเพราะไม่กล้าครับ
ทุ่มเทกับงาน เพราะกลัวความล้มเหลว
ไม่โกงเพราะกลัวถูกจับได้ กลัวติดคุกครับ

ที่สำคัญเขากลัวการเริ่มต้นใหม่ครับ
คนแบบนี้เขาเรียกพวกขี้ขลาด ไม่มีความรับผิดชอบครับ
รักตัวเองมากกว่ารักคนอื่น
เจ้าชายสิทธัทธะถึงจะเป็นยอดคนครับ สามารถละทิ้งครอบครัวเพื่อมวลมนุษย์
แต่คนที่คุณอ้างเป็นได้แค่ไอ้ยอดด้วนครับ มีแต่โคนปลายโดนตัด

จริง อย่างที่ว่า
เอกอนก็มองอาการอย่างนี้ของตัวเอง ว่าเป็นพวก ขี้ขลาด



อย่างบางทีเรามีความเห็นที่เราก็ออกคัน ๆ มืออยากจะออกมาแสดง ออกมาโต้แย้งน่ะนะ
แต่ก็ดันกลัวการโต้แย้ง กลัวกระทบกระทั่ง กลัวจะไปกระทบ
ก็เลย เป็นอีแอบ อย่างที่ว่าน่ะ
เก็บกดความรู้ไว้จุกอก เหมือนมีความเห็น อยากแสดงออก แต่ก็แสดงออกไม่ได้น่ะ

อย่างงี๊ คุณว่าเอกอนควรจะปรับปรุงตัวเองมั๊ย ยังไง

จริง ๆ แล้วการเก็บไว้ มันเป็นการดี หรือจริง ๆ คนเราควรแสดงออกมา
คือ แล้วกับคนที่ขี้ขลาด ไม่ค่อยกล้าอย่างเอกอน
ควรจะค่อย ๆ เรียนรู้ที่จะ สนทนาอย่างไร หง่ะ

หรือว่าจริง ๆ แล้ว เอกอนออกอาการไร้สาระพูดมากไป แต่ไม่รู้ตัว
จริง ๆ แล้ว ควรจะหุบปากซะบ้าง

อืมม เปราะบางอย่างไม่น่าเชื่อเน๊อะ

อาจจะเป็นเพราะ เอาความหวังมาแบกไว้บนบ่า อย่างที่คุณว่า
และ ไม่รู้วิธีวาง ...

โอย๋

อะไรจะเป็น ก็คงต้องเป็นไปน่ะนะ ท่าน

ก็ดันอาศัยอยู่บนโลกใบเดียวกัน นี่เน๊อะ

ขอคารวะ .... ตุ๊กกี๊

การโต้เถียงโต้แย้ง ถ้าเป็น "บัณฑิต" ด้วยกันก็เหมาะก็ควร เพราะท่านเอาชนะกันด้วยเหตุผล
ถ้าทั้งสองฝ่ายเป็นประเภท "น้ำเต็มแก้ว" ก็ควรหยุด ใครหยุดก่อนเย็นก่อนสงบก่อนเสมอ

การไม่โต้ตอบ ไม่ใช่การยอมแพ้นะ แต่เป็นการลดมานะทิฏฐิ เป็นการทำเพื่อตัวเราเอง เป็นการตักตวงเอาประโยชน์จากพระศาสนา เอาความสุขสงบ ความเยือกเย็น จากปฏิบัติธรรมเข้ามาใส่ใจของตน สมกับที่เกิดมาพบพระพุทธศาสนา

การยอมแพ้ ไม่ใช่เสียเปรียบ แต่เพราะเรามุ่งฝึกจิต บริหารจิต มุ่งประโยชน์สำคัญเพื่อตามรอยพระศาสดาต่างหาก

คนเราถ้าคิดในทางอกุศลแต่เริ่ม การกระทำมันก็จะเป็นในทางกุศลไม่ได้
มันก็เหมือนคนที่พยายาม ปิดบังซ่อนเร้นความรู้สึกในใจ เสแสร้งแกล้งทำ
เป็นผู้ดี แต่มุ่งร้ายคนอื่นและหลงตัวเองครับ

ความเห็นนี้ส่อให้เห็นว่า มีใจเป็นอกุศลแต่แรก เห็นการสนทนาธรรม
เป็นการแข่งขัน ทั้งๆที่เป็นการแลกเปลี่ยนให้ความรู้แก่กัน

เจ้าของความเห็นก็แค่อยากอวดภูมิ แต่พอมีคนเข้ามาสนทนาร่วม
ก็เริ่มมองเป็นการต่อสู้ ประเภทแพ้ไม่ได้ คนประเภทนี้มีอคติอย่างแรง
เห็นทุกอย่างเป็นการแข่งขัน เป็นคนไม่ยอมคน ใจแข็งในเรื่องผิดๆ
เนื่องจากตัวเองมองการแลกเปลี่ยนความรู้เป็นการแข่งขัน พอมีคนรู้มากกว่า
หรือตัวเองไม่รู้ ใจตัวเองก็บ่ายเบียงไม่ยอมรับความจริง ปรุงแต่งไปว่า
อีกฝ่ายไม่ดี ไม่อยากเอาพิมเสนไปแลกเกลือหรือแพ้เป็นพระบ้างล่ะ

การสนทนาธรรมไม่มีการ แพ้ชนะ ไม่มีการได้เปรียบเสียเปรียบ
การสนทนาธรรมมีแต่ได้กับได้ ก็มีแต่คนที่คิดอกุศลเท่านั้นที่
เห็นเป็นเรื่องเสีย เรื่องแพ้ชนะ

คุณจขกทครับ คนที่คุณอ้างเป็นเจ้าของความเห็นนี่หรือเปล่าครับ

ขอบคุณสำหรับบทความนี้

ถ้าเป็นเรื่องนี้คุณกอนไม่ค่อยแสดงความเห็นไม่ต้องเปลี่ยนแปลงหรอกครับ
เพราะคุณไม่ได้เป็นอย่างที่ว่า กลับตรงกันข้ามครับ กระทู้ไหนโต้กันดุเดือด
จะต้องมีคุณกอนร่วมแจมด้วยทุกที

เรื่องความกลัวคุณกอนไม่ได้กลัวไปกระทบคนอื่น แต่กลัวการย้อนกลับ
มากระทบตัวเองครับ
เลิกคิดอคติ เลิกเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ เราก็จะกล้าแสดงออกครับ

ที่คุณไม่กล้าแสดงออกเพราะกลัว ใครเข้าจะเอาเหตุผล
มาหักล้างความคิดความศรัทธาของคุณครับ

มันไม่เกี่ยวกับการเก็บไว้ไม่เก็บไว้ครับ มีอะไรก็ต้องกล้าแสดงออก
มันเรื่องของการให้ธรรมะเป็นทาน แล้วอีกอย่างถ้าตัวเองหาเหตุผลมาอ้างไม่ได้
ก็อย่านอกเรื่องไปประนามอีกฝ่าย ไม่ดีอย่างโน้นอย่างนี้ มันเป็นการ
ประจานตัวเองเสียเปล่าๆครับ

แล้วที่ถามว่าควรเรียนรู้เรื่องการสนทนาอย่างไร
คุณกอนก็รู้ตัวดีอยู่แล้ว จะถามทำไมครับ ก็คุณกอนบอกเองครับว่า..

อ้าววว โธ่ กรรมของไอ้ทุย
เอกอนว่าเอกอนออกจะเรียบร๊อย เรียบร้อย
กลายเป็นว่า เอกอนนี่ตัวต่อนเลยหรือนี่



อิอิ


ใช่ ถึงได้ไม่ละเลยโดยการคอยเฟ้นหาโอกาสลองเข้าไปงัดข้อกับ อคติ
โดยการเสี่ยงตายเข้าไปแจมกับความดุเดือดบ้าง เป็นครั้งคราว ไง
( แต่ไม่รู้กลายเป็นหลายคราวไปได้ยังไง
เราว่า แค่เป็นครั้งคราวน๊าาาา )