การปฏิบัติธรรมจะด้วยการทำสมาธิ การเจริญสติปัญญา รักษาศีล เจริญสมาธิ เจริญศีล รักษาสมาธิ
จะปฏิบัติด้วยวิธีไหนก็แล้วแต่ แล้วทำให้ผู้ปฏิบัติได้พ้นจากความทุกข์ หรือทุกข์เบาบาง เป็นคนดีมีเมตตา
เป็นสิ่งดีทั้งนั้น ไม่ว่าจะตามหลักธรรมคำสอน หรือไม่ตามหลักฯ เป็นสิ่งที่ผู้ปฏิบัติสามารถเลือกให้เหมาะกับตนเองได้โดยไม่ผิด (ไม่ว่าจะเป็นแมวดำหรือแมวขาวขอให้จับหนูได้ก็พอ)

ขอบพระคุณทุกท่านที่อ่านข้อความ
ขอให้พุทธคุณของพระพุทธเจ้าช่วยคุ้มครองคนไทยทุกคน

สรรพทุกข์ทั้งหลายที่เราสร้างมา สะสมมาทุกวินาทีในแต่ละวันมาจากไหน
ทุกข์ทั้งหลายมาจากความเชื่อ หรืออวิชชา คิดปรุง ไปหลงพอใจ ไม่พอใจกับสิ่งที่เราได้เห็น ได้ิยิน ได้กลิ่น ได้รส ได้สัมผัส ธรรมารมณ์ ที่เราพอใจ ไม่พอใจ ก็เพราะเรามี
(เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ) หรือจิต เราจึงคิด พูด และทำอย่างที่จิตทำงาน การทำงานของจิตทั้งหมดก็จะทำตามสัญญาขันธ์อีกครั้งหนึ่ง ที่เราคิดได้ ทำได้ พูดได้ก็เพราะเราสะสมความจำในส่วนนั้น ยกตัวอย่าง
เราพูดภาษาอังกฤษได้ก็เพราะเราสะสมความจำภาษาอังกฤษนั้นเอง เราทำดีก็เพราะเราสะสมความจำกุศล เราทำชั่วเพราะเราสะสมความจำอกุศลนั้นเอง

แล้วเราจะทำอย่างไรให้เรามีความจำกุศล ก็คือป้อนข้อมูลกุศลเ้ข้าไปมากๆ ก็คือการวิปัสสนาภาวนา หรือการเจริญปัญญา รู้เห็นตามสภาพความเป็นจริงของธรรมชาติตามกฎไตรลักษณ์



นี่คือทางชี้แนะเท่านั้น อย่ายึดติด ไม่ให้หลง ไม่ให้เชื่อ ไม่ให้ลบหลู่ ไม่ให้ศรัทธา

บางกระทู้บอก สัมมาทิฏฐิ ทาน ศีล ภาวนา กระทู้นี้กลับแปลกไป เอาวาทะ เติ้ง เสียว เผิง
มาโพส์แข่งกับหลักของพระศาสนา ศาสนาพุทธท่านมีหลักการ มีเหตุผล มีแนวทางเป็นของตนเอง
ใครออกนอกหลักการหรือแนวทางที่พระองค์วางไว้ ย่อมไม่สามารถพ้นทุกข์ พ้นโลกสงสารได้

ผมว่าคุณออกจะเบลอแล้วนะครับ หยุดโพสสักพัก น่าจะดีขึ้นนะครับ