“นิวรณ์ และการ ขจัดนิวรณ์”
นิวรณ์ หมายถึง ธรรมที่กั้นจิตไม่ให้บรรลุความดี, สิ่งที่ขัดขวางจิตไม่ให้ก้าวหน้าในคุณธรรม มี ๕ อย่าง คือ ๑.กามฉันท์ พอใจในกามคุณ ๒.พยาบาท คิดร้ายผู้อื่น ๓.ถีนมิทธะ ความหดหู่ซึมเซา ๔.อุทธัจจกุกกุจจะ ความฟุ้งซ่านและรำคาญ ๕.วิจิกิจฉา ความลังเลสงสัย (จากพจนานุกรมพุทธศาสนา ฉบับ พระธรรมปิฎก)
เมื่ออ่านความหมายของคำว่า นิวรณ์ แล้ว สังเกตให้ดีสักนิดหนึ่งตรงที่ว่า หมายถึง "ธรรมที่กั้นจิตฯ" นั่นแสดงว่า นิวรณ์ คือ ธรรมชาติ อันเป็นพฤติกรรม ชนิดหนึ่งที่มีอยู่ในตัวมนุษย์เป็นธรรมดา ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย เพียงแต่เป็นธรรมที่มีประจำอยู่ในตัวของทุกบุคคลทุกชนชาติ ทุกศาสนา ย่อมมีนิวรณ์ ซึ่งเป็นธรรมที่ทำให้จิตใจ มัวหมอง,ขุ่นมัว ไม่ผ่องใส อันทำให้ไม่สามารถบรรลุถึงซึ่งคุณธรรมในด้านต่างๆ ซึ่งเรียกว่า ความดี ได้ยาก หรือบรรลุถึงความดีไม่ได้เลย หรือไม่สามารถบรรลุถึงซึ่ง ธรรมในชั้นอริยะบุคคลในทางพุทธศาสนา
นิวรณ์ แท้จริง ก็คือ สภาพความคิด อันเกิดจาก ความโลภ ความโกรธ ความหลง ความไม่รู้จริงไม่รู้แจ้ง ไม่มีความรู้ในเรื่องต่างๆอย่างดีพอ
๑.ความพอใจในกามคุณ นั้น ก็เป็นความคิดและอารมณ์ชนิดหนึ่งที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติของมนุษย์ หากท่านทั้งหลายลองถามตัวท่านซิว่า ถ้าท่านพอใจในกามคุณ แล้วท่านได้อะไรจากกามคุณนั้น ถ้าท่านรู้คำตอบ ท่านทั้งหลายก็สามารถขจัด นิวรณ์ในข้อนี้ได้ตลอด
๒.ความพยาบาท คิดร้ายผู้อื่น ท่านทั้งหลายก็ลองถามตัวเองว่า ท่านพยาบาท คิดร้ายผู้อื่น แล้วท่านได้อะไรจากการพยาบาทคิดร้ายผู้อื่น ถ้าท่านทั้งหลายได้คำตอบ ท่านก็สามารถขจัด ความพยาบาทได้
๓.ความหดหู่ซึมเซา เกิดจากความคิด ที่ได้รับการสัมผัสจากอายตนะภายนอก ด้วยอายตนะภายใน ท่านทั้งหลายถามตัวเองซิว่า ท่านคิดจนเกิดความหดหู่ซึมเซาแล้วท่านได้อะไร จากสิ่งเหล่านั้น ถ้าท่านทั้งหลายรู้คำตอบ ท่านก็สามารถขจัดความหดสู่ซึมเซาได้
๔.ความฟุ้งซ่านรำคาญ เกิดจากการที่ตัวบุคคลนั้นๆ ขาดสติสัมปชัญญะ ขาดการควบคุมจิต หรือขาดการบังคับอบรมจิต หรือ ความไม่มีสมาธิ นั่นเอง ท่านทั้งหลายก็ต้องปฏิบัติสมาธิ และหมั่นฝึกฝนอบรมถามตัวเองทุกครั้งที่เกิดอาการ อย่าลืมเป็นอันขาด แล้วท่านก็จะสามารถขจัดนิวรณ์ได้ทุกข้อ
๕.ความลังเลสงสัย ย่อมมีในตัวทุกท่าน หากท่านทั้งหลายไม่มีความรู้ที่ดีพอ หรือไม่มีความรู้ที่เป็นไปหลักความจริงตามธรรมชาติ ความลังเลสงสัย ย่อมทำให้เกิดความล่าช้าความไม่กล้าที่จะประพฤติปฏิบัติ หรืออาจจะประพฤติปฏิบัติ หรืออาจจะทำให้เกิดความคิดไปในทางที่ไม่ถูกต้อง ในข้อนี้ ต้องอาศัย สติ,สัมปชัญญะ อาศัยสมาธิหรือการรู้จักบังคับควบคุมจิต เพื่อให้เกิดการปรุงแต่งในสมองในความรู้ที่มีอยู่เพื่อมิให้เกิดความลังเลสงสัย หรือจะกล่าวอีกรูปแบบหนึ่ง ก็คือท่านทั้งหลายต้องหมั่นศึกษา ต้องหมั่นคิดพิจารณาให้เป็นไปตามหลักวิชาการที่ถูกต้อง และเป็นไปตามหลักเหตุผล เป็นไปตามหลักความจริงตามธรรมชาติ ต้องเป็นไปตามหลักธรรมที่ดี ท่านทั้งหลายก็จะเกิดความรู้ที่มั่นคง แน่วแน่ ไม่เกิดความลังเลสังสัย ในเรื่องต่างๆ ของการสังคมเป็นอยู่ร่วมกัน และในการปฏิบัติธรรมทั้งปวงในทุกศาสนา โดยเฉพาะศาสนาพุทธ จะทำให้ท่านผู้ศรัทธาสามารถบรรลุถึงซึ่งความดี หรือบรรลุธรรมในชั้นอริยะบุคคลได้อย่างแน่นอน
อนึ่ง การขจัดนิวรณ์นั้น เป็นเพียงการปฏิบัติชั้นพื้นฐานชนิดหนึ่ง รูปแบบหนึ่งในการปฏิบัติธรรมทางพุทธศาสนา ขอรับ
จ่าสิบตรี เทวฤทธิ์ ทูลพันธ์
๑๕ พ.ย. ๒๕๕๔

นิวรณ์ คือ ตัวขวางกั้นไม่ให้ทำความดี
วิธีแก้คือ วิปัสสนาพิจารณ์ขันธ์ 5 และอินทรีย์ 6 ถ้าเราไม่วิปัสสนาเราก็จะมีความเชื่อ ความไม่รู้ หรืออวิชชา หลงพอใจ ไม่พอใจสิ่งที่มากระทบตัวเรา คือ รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส ธรรมารมณ์
หลงราคะ คือหลง กาม ยศ เงินทอง ชื่อเสียง นี่แหละนิวรณ์ที่ขวางกั้นการทำดี

เจ้า "ไม่เที่ยง เกิดดับ" น่าจะเป็นเจ้า"พลศักดิ์"แน่แน่ เจ้าอย่าทำเป็นอวดรู้อวดฉลาดเลยขอรับ แล้วก็อ่านคำสอนของข้าพเจ้าและทำความเข้าใจให้ดี อย่างเจ้า ไม่รู้ดอกว่า อะไรคือ "วิปัสนา"ที่แท้จริงดอกนะ อย่ามั่ว เพ้อเจ้อ

พี่พลศักดิ์อยู่นี่ขอรับ

http://fws.cc/whatisnippana/index.php?board=28.0

ฮ่า ฮ่า ฮ่า เขวยังเหมือนเดิมขอรับ หลงซะไม่มีเลย