แน่นอน ในฐานะชาวพุทธ พวกเราก็ต้องรักศาสนาพุทธ แต่อย่าเอาศาสนามาใช้แช่งคนตามใจ จะกลายเป็นการทำลายแทน

อะไรคือการเอาศาสนามาใช้แช่งคน?

คือการไปใช้วาจาโจมตีคนอื่นว่า เอ็งมังชั่ว มันเลว มันทำลายพระทุทธศาสนา เช่นกรณีพุทธมณฑล แค่มีคนเข้าไปปิคนิค กินข้าว ก็หาว่าเขาบ่อนทำลายศาสนา

(ขอโทษที่อาจไม่สุภาพ) จะบ้าใหญ่แล้ว แก่นของพุทธศาสนาคือคิดดี พูดดี ทำดี ไม่ไปทำให้ใครเดือดร้อนทั้งกาย วาจา ใจ แล้วครอบครัวบางครอบครัวขับรถมาตั้งหลายชั่วโมง เพิ่อมาทำบุญ

แค่จะกินข้าว ปั่นจักรยานในพุทธมณฑล พุทธมณฑลใหญ่มากนะครับมีพึ้นที่เป็นสิบๆไร่
แล้วส่วนปฎิบัติธรรมก็อยู่ลึกมาก ส่วนนอกๆก็เป็นเหมือนสวนสาธารณะ เขาก็ไม่ได้เข้าไปในส่วนปฏิบัติธรรมซะหน่อย ที่เขาใส่รองเท้าขึ้นไปเพราะตอนเที่ยงแดดมันร้อนจัดครับ ในเขตพุทธมณฑล มันผิดขนาดนั้นเหรอครับ ไม่ใช่ขโมยเงินวัด หรือทำลายพระพุทธรูปสักหน่อย คนที่นับถือพระพุทธศาสนาแบบผิดๆ เอาพิธีกรรมมาเป็นแก่นนี่ละครับ

จะเป็นคนที่ทำให้ศาสนาเสื่อมเร็วที่สุด แค่คนไม่สำรวมนิดหน่อยก็หาว่าเป็นมารศาสนา บ้าแล้ว แก่นศาสนาอยู่ที่ใจนะครับ อย่าเชื่อเพียงรูปกาย

พุทธมณฑลมีเนื้อที่ทั้งหมด 2500 ไร่ และถูกจัดสรรไปตามการใช้ประโยชน์ของที่ดินเป็นสัดส่วนไป

พุทธมณฑลในปัจจุบันนอกจากจะเป็นศูนย์รวมการจัดกิจกรรมทางพระพุทธศาสนาและจัดประเพณีกิจกรรมต่าง ๆ แล้ว ยังเป็นสวนสาธารณะขนาดใหญ่ที่เปิดให้ประชาชนทั่วไปเข้าไปพักผ่อนได้อีกด้วย
ดังนั้นไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่จะพบเห็นกิจกรรมในครอบครัว เช่นการเล่นกีฬา การนำอาหารไปรับประทานในลักษณะการปิคนิคแบบครอบครัว ซึ่งทางพุทธมณฑลจะมีกฏระเบียบกำหนดไว้อยู่แล้ว
เช่น ห้ามเล่นกีฬาในพื้นที่ใดบ้าง ห้ามรับประทานสุราและของมึนเมาทุกชนิด เป็นต้น

เกิดจากความโลภ โกรธ หลง ของคนมากกว่า
ทำให้จิตใจเราต่ำลงเอง
ให้เราดับที่ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ของเราว่าสิ่งที่เรา ได้เห็น ได้ิิยิน ได้กลิ่น สัมผัส ใจคิดลึก มันเป็นธรรมชาติของมัน ห้ามไม่ให้เกิดไม่ได้ เกิดขึ้นสุดท้ายก็ดับ แตกสลายหายได้
เราไปหลงพอใจ (โลภ) ไม่พอใจ (โกรธ) กับมันเองมันเป็นความเชื่อและการคิดปรุงแต่งของเราเอง

พระพุทธศาสนาเสื่อมเพราะความเห็นผิด เมื่อมิจฉาทิฏฐิเกิดขึ้น ก็ทำลายสัมมาทิฏฐิให้หมดไปจากจิตใจของบุคคล เพราะธรรมดาของมิจฉาทิฏฐิจะเกิดขึ้นพร้อมกับสัมมาทิฏฐิไม่ได้ สาเหตุที่ทำให้พุทธศาสนาเสื่อมทำลาย ก็เสื่อมที่ ความเข้าใจผิด ของบุคคลผู้เป็นพุทธบริษัท โดยสภาวะ ก็ได่แก่ ทิฏฐิเจตสิก

พระพุทธศาสนาเกิดขึ้นด้วย ปัญญา ที่ประกอบด้วยเหตุผลของพระพุทธเจ้า และทรงประกาศคำสอนให้พุทธบริษัทได้ประพฤติปฏิบัติตาม ด้วยการทำกิจธุระในพระพุทธศาสนาเพียง ๒ ประการคือ

คันถธุรุะ ได้แก่ การศึกษาเล่าเรียนพระสัทธรรมให้เข้าใจ
วิปัสสนาธุระ ได้แก่ การปฏิบัติตามความเข้าใจ ที่ได้ศึกษามาอย่างถูกต้อง จนเข้าถึงเหตุผลตามความจริงของธรรมชาติ

ปัญญาของพุทธบริษัทเท่านั้นที่จะรักษาพระพุทธศาสนาให้ำรงอยู่ได้ ด้วยการทำกิจธุระในพุทธศาสนาทั้ง ๒ ประการนี้

ส่วนเรื่องที่มีคนมาว่าเรื่องที่ไปใช้สถานที่ทานข้าว เล่น หรืออะไรก็แล้วแต่ที่ไม่เกี่ยวกับธรรมะ มันก็เปป็นจิต (เจตสิก) ที่เขาปรุงแต่งขึ้นมาเอง กุศลหรืออกุศล ก็อยู่ที่เจตนาขณะที่ทำที่พูดว่านั่นแหละค่ะ อย่าสนใจเลยค่ะ

ธรรมรักษา ขอให้เจริญในธรรมทุกท่าน อนุโมทนาค่ะ

อยากให้ช่วยยกตัวอย่างมาได้ไหม เพราะผมไม่เชื่อว่าศาสนาเสื่อมเพราะมิจฉาทิฏฐิ เพราะจากประวัติศาสตร์กาลเวลาเหตุการณ์ต่างๆและหลักฐาน มันบ่งบอกอยู่แล้วว่าพุทธศาสนาเสื่อมเพราะอะไร อยู่ๆจะมาบอกว่าพุทธศาสนาเสื่อมเพราะมิจฉาทิฏฐิ ผมว่าเป็นความคิดที่ตื้นมาก

เพราะผ่านกาลเวลายาวนาน และผ่านเรื่องราวมากมาย
หลักธรรม คำสอน จริยาวัตรของพระภิกษุ จึงเปลี่ยนแปลงไปจากจุดที่เคยเป็น

บัดนี้ยาวนานมากว่าสองพันปี เรากำลังอยู่ในจุดที่ ธรรมะมีมากมายและส่งตรงบริการถึงบ้าน
บุญบารมีดีก็หยิบฉวยถูกตรง บุญกุศลยังน้อย ก็จะเลือกเชื่อในสิ่งที่พาให้หลง
แต่ธรรมะช่างมากมายและพรั่งพรูเหลือเกิน มากมายซะจนไม่รู้จะเชื่อใคร

ถ้าหากจะกล่าวให้ถูก ยุคนี้ ไม่ใช่ยุคที่พุทธศาสนาเสื่อม
แต่เป็นยุคที่พระภิกษุสงฆ์ เข้าถึงความเสื่อมมากจนคนทั้งหลาย หวาดกลัว ท้อใจ
และหมดศรัทธาไปจากใจมากขึ้นเรื่อยๆ

ธรรมสวัสดีค่ะ คุณแสงธรรม14

เปิ้ลอ้างอิงจากหนังสือหนังสือคู่มือพื้นฐานพระพุทธศาสนา ของ มูลนิธิแนบ มหานีรานนท์ ค่ะ เปิ้ลอธิบายไม่ได้นะคะ แต่จะคัดลอกส่วนที่ทางมูลนิธิเอ่ยถึงว่า พระพุทธศาสนาจะเสื่อมไป เพราะเหตุใด

พุทธศาสนิกชน ผู้ยังมีฉันทาคติอยู่ ก็อดที่จะลำเอียงโต้เถียงไม่ได้ว่า "พุทธศาสนานั้น ไม่มีวันเสื่อม, จิตใจของมนุษย์ผู้นับถือพุทธศาสนานั้นต่างหากที่เสื่อมทรามลงไป แต่พุทธศาสนานั้นหาได้เสื่อมตามจิตใจลงไปไม่" ผู้กล่าวมองข้ามปัญญาที่จะเข้าถึงพุทธศาสนา ๓ ประการไป คือ ปัญญาขั้นปริยัติศาสนา, ปฏิบัติศาสนา และปฏิเวธศาสนา

พระพุทธศาสนาจะดำรงอยู่ได้ด้วย ความเข้าใจถูกตอง ในเหตุผลตามคำสอนในพุทธศาสนา ฉะนั้น ความเสื่อมทำลายของพุทธศาสนา จึงอยู่ที่ความเสื่อมไปจากความเข้าใจในเหตุผลที่ถูกต้องของธรรมชาติ ถ้าไม่เข้าใจคำสอนของพระพุทธเจ้า ก็เท่ากับเรายังไม่รู้เหตุผลตามความจริงของธรรมชาติ ทำให้เราเห็นไม่ตรงกับธรรมชาติ ชื่อว่า เห็นผิด และไม่ใช่เห็นผิดจากความเห็นของพระพุทธเจ้า หรือของใคร ๆ ทั้งหมด แต่เห็นผิดไปจากความจริงของธรรมชาตินั่นเอง

ความเห็นผิดอันนี้ เป็นธรรมชาติของเจตสิกธรรมอย่างหนึ่ง เรียกว่า มิจฉาทิฏฐิ ซึ่งถ้าเกิดกับจิตใจในขณะใดแล้ว ย่อมทำให้เกิดความเห็นผิดไปจากธรรมชาติได้ในขณะนั้น ฉะนั้น มิจฉาทิฏฐินี้เองเป็นข้าศึกอันสำคัญในพระพุทธศาสนา แต่มิจฉาทิฏฐิก็ไม่ใช่ว่า จะอยู่นอกคำสอนของพระพุทธศาสนา มิจฉาทิฏฐินี้ ก็อยู่ในคำสอนของพระพุทธเจ้าเหมือนกัน โดยสอนว่า "ผู้เห็นผิด"

ย่อมยึดถืออยู่ในสภาวะที่ไม่เป็นความจริง (เป็นลักษณะ)
ถือเอาสภาวะที่ผิดจากความเป็นจริง (เป็นกิจ)
ยึดถือความเห็นผิด (เป็นผล)
ไม่อยากเห็นพระอริยเจ้าทั้งหลาย (เป็นเหตุใกล้ให้เกิด)

ความเห็นผิดนี้ ถ้าเกิดกับผู้นับถือพุทธศาสนามากขึันเพียงใด พุทธศาสนาก็เสื่อมทำลายลงไปเพียงนั้น ยิ่งในปัจจุบัน พุทธศาสนิกชนไม่สนใจในการเรียนปริยัติ และปฏิบัติ มากขึ้นแล้ว มิจฉาทิฏฐิก็ครอบงำจิตใจของผู้นั้น

นี่คือสิ่งที่เปิ้ลไปเรียนปริยัติ และปฏิบัติ มาจากทางมูลนิธิแล้วท่านอาจารย์สอนมาค่ะ แต่รวมความแล้ว ศาสนาเสื่อมก็เพราะพุทธศาสนิกชน (ไม่รวมหมดทุกท่านนะคะ) นั่นแหละค่ะ

ธรรมรักษา ขอให้เจริญในธรรมค่ะ อนุโมทนาค่ะ

เพราะศาสนาไม่ยอมเสื่อมจิตใจคนเลยเสื่อมไงครับ ลองคิดดูดีๆศาสนาก็เปรียบเหมือนยาชนิดหนึ่งซึ่งเป็นอมตะไม่มีการเปลี่ยนแปลงและไม่มีการพัฒนายาต่อ แต่ยาชนิดนี้สาสมารถรักษาโรคให้กับมนุษย์ได้ผลอย่างดีและรวดเร็วแค่เฉพราะกับคนกลุ่มไดกลุ่มหนึ่งหรือเฉพราะยุคสมัยใดสมัยหนึ่งเท่านั้นเพราะเนื่องจากยาไม่มีการพัฒนายังคงสภาพเดิมไว้ตลอดแต่ในทางกลับกันโรคที่เกิดขึ้นกับมนุษย์นั้นได้พัฒนาและเพิ่มความรุ่นแรงมากขึ้นอย่างต่อเนื่อง ดังนั้นยาที่กล่าวมานี้จึงไม่สามารถที่จะรักษาโรคที่ได้พัฒนาขึ้นและเกิดขึ้นกับมนุษย์ในปัจจุบันได้อยากรวดเร็วและเป็นผลอย่างดีเหมื่อนกับโรคที่ยังเกิดขึ้นใหม่ยังไม่ได้พัฒนาเหมือนในอดีต แต่ก็ไม่ใช่ว่ายาที่ว่านี้จะไม่สามารถรักษาโรคของมนุษย์ในปัจจุบันได้เพียงแต่ว่าจะไม่ได้ผลและรวดเร็วเหมื่อนสมัยเก่าของโรค เพียงแต่ว่าคนที่จะรักษาให้หายนั้นจำต้องกินยาอย่างต่อเนื่องซึ่งก็ไม่สามารถจะกำหมดได้ว่าจะสามารถรักษาให้หายขาดได้เมื่อใหร่เพราะโรคของแต่ละคนนั้นก็หนักเบารุ่นแรงต่างๆกัน และที่สำคัญเนื่องจากการที่จะรักษาด้วยยาที่ว่านี้จำต้องใช้เวลามากและนานจึงทำให้มนุษย์ไม่ค่อยมีเวลากินยาเท่าไหร่เพราะสำพังต้องหาเช้ากินค่ำก็จะแย่อยู่แล้วใหนจะต้องศึกษาวิธีกินยาอีกมากมายหลายขั้นตอนแถมหมอที่จะมาอธิบายก็เริ่มจะหาอยากขึ้น ดังนั้นแล้วเพื่อให้ยาสำคัญที่กล่าวมานี้สามารถรักษาโรคในปัจจุบันได้เป็นผลดีและรวดเร็วเหมื่อนในยุคสมัยที่โรคยังด้อยพัฒนาจึงก่อให้เกิดสังฆทานสำเร็จรูปขึ้นมา และนอกจากนี้ทางบริษัทต่างๆก็พยายามพัฒนาและดัดแปลงสูตรขึ้นเพื่อให้สามารถถูกกับโรคของมนุษย์ในปัจจุบัน ดังนั้นจึงจะเห็นได้ว่าบางบริษัท คิดไปลองไปลองมาเกิดได้สูตรยาเพี้ยรขึ้นซึ่งผิดสวนทางกับสุตรที่เป็นอมตะไปอย่างมาก และแต่ละบริษัทก็พยายามยกย่องสูตรดัดแปลงยาของตนเอง แต่ก็ยังมีบริษัทที่พยายามรักษาสุตรยาอมตะนี้ไว้เพียงแต่มีการดัดแปลงยาให้ดูดีน่ากินมากขึ้น

เฮ้อ.........ไปถามเค้าว่าทำไมจึงมีความเห็นเช่นนั้น
แต่พอเค้าอธิบาย ว่านำมาจากไหน

ก็ไม่เห็นจะขอบใจ หรือตอบสนองอะไรเค้าบ้างสักหน่อยหรือ

ธรรมสวัสดีค่ะ คุณจางบาง

ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ทุกท่านมีความคิดเห็นแง่มุมแตกต่างกันไป เป็นสิ่งที่ดีค่ะที่ถาม ได้แลกเปลี่ยนความรู้ และแลกเปลี่ยนประสบการณ์เกี่ยวกับพระธรรม ดีกว่ามานั่งทะเลาะกันเถียงกันเพราะมีโมหะหลงตัวว่าตัวเก่ง เวลาที่เปิ้ลสงสัยเปิ้ลก็ถามค่ะ ขอบพระคุณนะคะคุณจางบาง

ธรรมรักษา ขอให้เจริญในธรรม อนุโมทนาค่ะ

เฮ้ย คุณใจเย็นๆหน่อยสิครับ นี้แสดงให้เห็นว่าคุณเป็นคนไม่มีธรรมเลยอยุ่ไกล้ธรรมะแต่เข้าไม่ถึงเพราะคนที่มีธรรมะต้องใจเย็นๆ ที่ผมยังไม่ขอบคุณเพราะผมกำลังพิมข้อความข้างบนอยู่ และอีกอย่างผมก้ไม่ได้จ้องอยู่แต่หน้าจอคอมว่าข้อความจะมาเมื่อไหร่ ถึงคุณไม่ท้วงผมก็จะตอบสนองเค้าอยู่แล้ว

งั้นผมต้องขอบคุณอย่างมากเลยครับที่เอาข้อมูลมาเพิ่มเติมทำให้หายสงสัย

ธรรมสวัสดีค่ะ คุณแสงธรรม14

ยินดีเป็นอย่างยิ่งค่ะ ที่หาข้อมูลมาตอบให้ได้

ธรรมรักษา ขอให้เจริญในธรรม อนุโมทนาค่ะ