ธรรมะคือ อะไร ตอนที่ ๑๑

ในเรื่องของ "ทุกข์อริยสัจ หรือ ทุกเกิดจากเหตุ และ ในเรื่องของ สมุทัยอริยสัจ หรือ เหตุที่ทำให้เกิดทุกข์"นั้น ยังมีรายละเอียดปลีกย่อยที่ท่านทั้งหลายควรได้เรียนรู้ ได้ทำความเข้าใจ ซึ่งในปัจจุบันนี้ มีความเข้าใจผิด หรือจะกล่าวว่าท่านทั้งหลายไม่มีความเข้าใจในพุทธศาสนา บิดเบือนหลักปฏิบัติ บิดเบือนหลักธรรมที่มีอยู่ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงกาล ทำให้เกิดการตีความในหลักธรรมคำสอนในพระไตรปิฏก ไปในทางที่ไม่ถูกต้อง ความจริงแล้ว หลักการทางพุทธศาสนาตามพระไตรปิฏกนั้น เป็นหลักธรรมคำสอนที่ต้องคิดพิจารณาให้เป็นไปตามหลักความจริง และให้เป็นไปตามหลักธรรมชาติ เช่นในคำว่า ทุกข์ ในพระไตรปิฏกนั้น ก็คือ ชาติ,ชรา, มรณ, โสกะ,ปริเทวะ,โทมนัสส,อุปายาส, อัปปิเยหิสัมปโยค, ปิเยหิวิปปโยค, ยัมปิจฉังนลภติตัมปิ, โดยย่ออุปาทานขันธ์ ๕ เป็นทุกข์
ในเมื่อท่านทั้งหลายที่เรียนรู้ตามพระไตรปิฏก ว่า
ชาติ (ในที่นี้จะหมายเอาเฉพาะมนุษย์) ก็คือการเกิดของแต่ละบุคคลย่อมเลือกที่เกิดไม่ได้ บ้างก็เกิดในตระกูลดีร่ำรวย บ้างก็เกิดในตระกูลที่ยากจน ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาของการดำรงชีพและการสังคมเป็นอยู่ร่วมกันของมนุษย์ ถ้ามัวแต่ คิด(ดำริ)หรือ นึกถึง(ระลึก) ก็ย่อมทำให้เกิดจิตใจเศร้าหมอง ถ้าบุคคลที่เกิดในตระกูลยากจน มีความเพียร มีความตั้งใจ มีความอดทน ก็ย่อมสามารถทำให้อยู่ได้อย่างเป็นสุข
ชรา ความเก่าความแก่ ความเหี่ยวย่นของผิวหนัง และสรีระร่างกาย ความหงอกขาวของเส้นผม ในสรรพสัตว์ทั้งหลาย คือความชรา เป็นเรื่องธรรมดา ในเมื่อทุกท่านก็รู้อยู่แล้วว่า ต้องมีความชราอย่างแน่นอน แล้วทุกท่านควรทำอย่างไร ควรต้องมีการออกกำลังกาย ควรต้องมีการรับประทานอาหารให้ครบ ๕ หมู่ ควรทำจิตใจให้ชื่นบานอยู่เสมอ ควรนอนหลักพักผ่อนอย่างเพียงพอ อย่างนี้เป็นต้น
ถ้าหากท่านทั้งหลายมัวแต่นั่งคิดนอนคิดเดิน นั่งนึกถึง นอนนึก เดินนึกถึงถึงว่าตัวเองต้อง ชรา นั่น แหละความทุกข์ อย่างนี้เป็นต้น
มรณะ ความแตกดับ ความสิ้นซึ่งขันธ์๕ ความสูญสิ้นตามอายุขัย ในสรรพสัตว์ทั้งหลาย คือ มรณะ เป็นเรื่องธรรมดา
ทุกคนต้องตายอย่างแน่นอน แต่ทุกคนก็ไม่อยากตายเร็ว ก็ต้องมีการระวังป้องกัน ในด้านต่างๆ ตามการสังคมเป็นอยู่ร่วมกันของมนุษย์ ถ้าหากจะมัวมานั่งคิดนอนคิด เดินคิด นั่งนึกถึงนอนนึกถึง เดินนึกถึง ว่าต้องตาย ก็ไม่ต้องทำมาหากินอะไรกันละ สภาพจิตใจก็ย่อมเป็นทุกข์ อาจไปกระทำในสิ่งที่ไม่ดีไม่ควร ก็เป็นได้ แต่ถ้าเราคิดว่า ทุกคนต้องตาย แต่ตอนนี้ยังไม่ตาย ต้องรักษาสุขภาพ ต้องทำประโยชน์ ทำคุณให้กับตัวเอง ครอบครัว สังคม รวมไปถึง ประเทศชาติ เป็นอย่างน้อย ชีวิต ก็ย่อมอยู่อย่างเป็นสุขได้ในระดับหนึ่ง อย่างนี้เป็นต้น
ส่วนเรื่องของความโศกเศร้า ,ร้องไห้ คร่ำครวญ,ความไม่สบายใจ จิตใจเศร้าหมอง,ความแค้นเคือง ขุ่นแค้น,ความได้ร่วมอยู่ร่วม ไปร่วม ประชุมร่วม กับสิ่งที่ไม่ชอบ ไม่ปรารถนา หรือ กับบุคคลที่ไม่ดีในด้านต่างๆ และ ความไม่ไปร่วม ไม่อยู่ร่วม ไม่ได้ร่วม ไม่ได้ประชุมร่วม กับสภาพอารมณ์ความรู้สึกที่ปรารถนา เป็นที่รักใคร่ ชอบใจ อันได้แก่ รูป รส กลิ่น เสียง แสงสี โผฎฐัพพะ หรือ ไม่ได้ร่วม ไม่อยู่ร่วม ไม่ไปร่วม ไม่ได้ประชุมร่วม กับบุคคลผู้ใคร่ในความเจริญ อันได้แก่ ญาติสนิท มิตรสหาย ก็ย่อมเกิดจาก ความคิด ความนึกถึง อย่างนี้เป็นต้น
ด้วยเหตุที่กล่าวไป แสดงให้ได้รู้ถึง ทุกข์อริยสัจ และ สมุทัยอริยสัจ อันเกิดจาก ความคิด และความนึกถึง เป็นส่วนใหญ่ แต๋ก็ย่อมสัมพันธ์ เกี่ยวข้อง เชื่อมโยง กับ การครองเรือนของแต่ละบุคคล ,ทาน คือ การให้แห่งการครองเรือนนั้นๆ,กตัญญู ความรู้คุณในสรรพสิ่ง,การเจรจาติดต่อสื่อสาร อันสัมพันธ์กับการรู้คุณ ,อาฃีพทั้งหลาย ,การประพฤติ หรือการกระทำของแต่ละบุคคลฯ,
ซึ่งย่อมเป็นมรรคหรือเหตุในอันที่จะนำไปสู่ นิโรธอริยสัจ หรือ ความดับทุกข์
จบตอนที่ ๑๑
จ่าสิบตรี เทวฤทธิ์ ทูลพันธ์
๑๖ มิ.ย.๒๕๕๔