ผมก็เป็นคนคนหนึ่งที่อยากจะร่ำรวยบ้าง และก็คิดว่าใครอีกหลาย ๆ คนในนี้ต้องการอยากจะร่ำรวยเช่นกัน แต่สำหรับความร่ำรวยของผมไม่ใช่มีเงินมีทองมากมาย แต่ความรวยของผมก็คือ ไม่อยากที่จะต้องทำงานไปตลอดชีวิต อยากได้ อยากมี อะไรก็ได้ อยากทำงานเท่าที่ใจตนเองต้องการอยากจะทำและมีความสุขกับมัน เลยต้องหาซื้อหนังสือพวกด้านธุรกิจและหนังสือด้านการปรับเปลี่ยนวิธีคิด เพื่อให้ตนเองสำเร็จต่าง ๆ อะไรประมาณนี้ พบกับคำตอบที่ว่าส่วนมากก็ให้รู้จักการวางแผน ตั้งเป้าหมาย มุ่งมั่น ขยัน ความพยายาม อะไรประมาณนี้ และสุดท้ายประโยคยอดฮิตที่เห็นปรากฎบนหน้าหนังสือต่าง ๆ ก็คือ "เปลี่ยนวิธีคิด ชีวิตก็เปลี่ยน" ให้ปรับเปลี่ยนวิธีคิดซะใหม่ หัดคิดบวกให้เป็น อย่าไปคิดลบ แต่ผมกลับมีคำถามอยู่ในใจว่า ถ้ามันคิดไม่ออกล่ะ ไม่มีปัญญาที่มันจะคิดได้แบบคนรวย ๆ เค้าคิดกันล่ะ ผมจะต้องทำเช่นไร........... ทำให้ผมต้องหันไปศึกษาทางด้านพุทธศาสนา พบว่าเบื้องหลังแห่งความสำเร็จและอะไรอีกหลาย ๆ อย่างในชีวิตคนเรามันมีกรรมเป็นตัวกำหนด นอกจากความพยายาม ขยัน ไม่ท้อ ของตัวเราเองด้วย

สิ่งที่ผมอยากได้ความคิดเห็นจากเพื่อน ๆ ก็คือ

1. ที่บอกไปว่า แค่ เปลี่ยนวิธีคิด ชีวิตก็เปลี่ยน แล้วถ้ามันคิดไม่ออกล่ะ จะทำยังไง อันนี้มันขึ้นอยู่กับมันสมองของเราด้วยเหรือเปล่าครับ ว่าจะคิดมันออกไหม

2. เพื่อน ๆ เชื่อ เรื่องผลแห่งกรรมมากน้อยแค่ไหนที่ว่า เบื้องหลังของคนที่เค้าร่ำรวยต่าง ๆ มันเป็นกรรมดีเก่า ๆ ของเค้าจากชาติก่อน ๆ ที่มาส่งผลให้เค้าร่ำรวยขึ้นได้ในชาตินี้ หมายความว่ากรรมที่ส่งผลต่อความคิดของเค้าที่ทำให้เค้าสามารถคิดเรื่องการทำธุรกิจต่าง ๆ ได้เหนือคนทั่วไป ได้

3. คนที่เค้าถูกหวยกันเป็นหลายล้านน่ะ วิทยาศาสตร์มันอธิบายได้ชัดเจนได้ในระดับไหนครับ หรือจะเพราะความบังเอิญหรือเปล่าถึงได้ถูก หรืออาจจะเป็นเพราะกรรมเก่าจากชาติก่อนเอามาคืนให้เขาในชาตินี้

4. แล้วอีกอย่างนะครับ สำหรับใครบางคนที่ไม่ต้องใช้ความพยายามอะไรมากเลย ทำอะไรก็เป็นเงินเป็นทอง หยิบโน่น จับนี่ก็ประสบความสบความสำเร็จไปซะหมด ตัวอย่างก็คงจะเป็นน้าของผม จะค้าขายอะไรก็รุ่งไปซะหมด กับบางคนที่ไม่ว่าจะพยายามสักแค่ไหน เหนื่อย ทำงานทุกวัน อย่างผมและพ่อแม่ ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น นั่นเป็นเพราะว่าไม่มีบุญเก่ามาเกื้อหนุนเหรือเปล่าครับ

ปล. ผมไม่ได้หมายถึงคนที่เกิดมาแล้วรวยเลยนะครับ ผมหมายถึงผลกรรมเก่า(ฝ่ายดี) ที่เป็นปัจจัยเกื้อหนุนให้เค้ามีวิธีคิดต่าง ๆ ในการคิดค้นหาวิธีในการประกอบธุรกิจต่าง ๆ ให้สำเร็จได้พร้อมกับการลงมือทำ....ไปด้วย ผมได้มีโอกาสใกล้ชิดกับคนรวยอยู่บ้าง คือทุกคนหัวสมองจะไว คิดอะไรก็ฉลาดไปซะทุกเรื่อง แล้วถ้าเราดันโง่ คิดไม่ได้แบบเขาล่ะ กรรมเก่า หรือ สมอง ที่ให้เรามาได้แค่นี้

คิดออกไม่ออกนี้มันก็ขึ้นอยู่กับหลาย ๆ อย่าง..บางทีคิดออก...แต่ก็คิดได้ไม่เหมือนกัน..เราคิดออกไปทางนี้..คนอื่นอาจออกไปทางนั้น..

มันขึ้นอยู่กับ..ประสบการณ์...ความชอบ..นิสัย...ช่วงเวลา...


ผมเชื่อเรื่องกรรม...เรียนคณะเดียวกัน..ผลการเรียนก็เท่าๆ กัน..จบพร้อมกัน..เริ่มทำงานเงินเดือนก็เท่า ๆ กัน..แต่ทุกวันนี้...ไม่เท่ากันซะแล้ว

เรื่องกรรมนี้นะ..อย่าคิดแต่ว่ากรรมชาติที่แล้วอย่างเดียวนะ..กรรมที่เราทำอยู่ทุกวันนี้ก็เป็นกรรม...

ให้มีความพยายาม..สิ่งไหนไม่ดีอย่าทำ..ที่เคยทำไม่ดีมาก็เลิกทำ..ทำแต่สิ่งดี ๆ ...รักษาความดีเอาใว้...แต่หากผลออกมาเป็นอย่างไร..ก็อย่าไปเครียกว่าทำไมไม่ได้อย่างเขา..

บางคนทำบุญมาแบบรถบรรทุก..ก็บรรทุกได้มาก...เรามันทำบุญมาแบบรถบปิคอัพ..บรรทุกได้น้อยกว่าก็อย่าไปเครียด...ถึงบรรทุกได้น้อยก็คล่องตัวรวดเร็วไม่อืดอาดนะ..


วิทยาศาสตร์..ก็แค่พยายามอธิบายปรากฏการณ์...แต่ก็ไม่รู้ว่าปรากฏการณ์นั้นเกิดได้อย่างไร...
ถ้ารู้เมื่อไร...คงไม่มีใครจนกันละทีนี้


กรรมเก่าเราไม่รู้ว่าเป็นมาอย่างไร...แต่ดูกรรมใหม่ดูซิครับ...ทำเหมือนกันไหม???
พ่อค้า...ก็อยากมีกำไรทั้งนั้น..แต่บางคนก็ไม่ได้คิดแต่จะเอาท่าเดียว...อยากให้ลูกค้าได้ของดีใช้บ้าง..ลดบ้าง..แถมบ้าง...ขายไปสนุกไป..ก็ขายของดี

บางคนคิดแต่กำไรขาดทุน...ไอ้นั้นต้องได้ 50 % ไอ้นี้ต้องได้ 25 % 15 % ..ในหัวมีแต่ตัวเลขกำไรขาดทุน...ถูกต่อราคาหน้าตาก็ยับยู่ยี่...กลัวขาดทุนกำไร...หน้าคนที่คิดแต่จะเอาไม่มีให้นี้นะ..ใจลูกค้ามันก็สัมผัสได้...คราวหลังก็ไม่เข้ามาแล้ว...

กรรมเก่าเราไปทำอะไรกับมันไม่ได้....กรรมใหม่เราทำได้



เรามันรถปิคอัพ..ก็ทำอย่างรถปิคอัพไป...ทำไปเรื่อย ๆ ...

อื้อออ เคยตกอยู่ในอาการคำถามประมาณนี้เหมือนกัน

คือ คิดไม่ออก ว่าจะทำยังไงเพื่อให้ได้มาในสิ่งเหล่านั้น
แต่ก็คิดไม่ออก

ก็คือ เมื่อคนเราเจอกับสถานการณ์ใด ๆ ที่เรารู้สึกเหมือนความคิดในการหาทางออกที่ดีที่สุดนั้น มันคิดไม่ออก
คิดเรื่องอื่นไม่ออก ไม่เป็นไร แต่อย่างน้อยก็คิด
เราจะไม่คิดไปในทางโลภ ไม่คิดไปในทางโกรธ ไม่คิดไปในทางหลง ให้ออก
วนเวียนอยู่เท่านี้ล่ะ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า แล้ววันหนึ่งเราจะเห็น
สิ่งที่ควรเป็น ก็เป็น
สิ่งที่ควรมี ก็มี
สิ่งที่ควรได้ ก็ได้